Morgunblaðið - 30.08.1975, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. ÁGÚST 1975

Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla Aðalstræti 6, sími 10 100.
Auglýsingar Aðalstræti 6, sími 22 4 80.
Áskriftargjald 800.00 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 40,00 kr. eintakið
Skógrækt
All alda afmæli fs-
landsbyggðar, sem
naidió var hátíölegt að
Þingvöllum við Öxará á sl.
ári, samþykkti Alþingi
einum rómi myndarlega
fjárveitingu til nýrrar
landgræðsluáætlunar. Sú
samþykkt, sem og ákvörð-
un ríkisstjórnar landsins
um útfærslu fiskveiðiland-
helgi okkar í 200 sjómílur,
vóru tímabær viðurkenn-
ing á meginforsendum
byggðar í landinu,
auðlindum moldar og
sjávar. Með þessum
ákvörðunum var mörkuð
sú stefna, sem eftir á að
skila drjúgum arði í þjóðar-
búið, að'varðveita og auka
við þær undirstöður, sem
kynslóðir 11 alda hafa
byggt á tilveru íslenzkrar
þjóðar. íslenzkt atvinnulíf
styðst við fleiri stoðir í dag
og tækni- og iðnvæðing
þjóðarinnar eykur á fram-
tíðarmöguleika þjóðar-
innar, en frumatvinnuveg-
ir hennar, landbúnaður og
sjávarútvegur, verða eftir
sem áður burðarásar í
þjóðarbúskapnum.
Viðamikill þáttur í þeirri
viðleitni að klæða landið
gróðri, hamla gegn þeirri
eyðingu gróðurlendis, sem
tímans tönn, náttúru-
hamfarir og mannleg mis-
tök hafa valdið, er starf-
semi Skógræktarfélags fs-
lands. Skógræktarfélögin í
landinu vörðu á sl. ári um
20 milljónum kr. til skóg-
ræktarstarfa og gróður-
settu um 350 þúsund trjá-
plöntur. Þannig hafa skóg-
ræktarfélögin ár eftir ár
aukið á skóglendi landsins,
en skjólbelti skógar eru
jafnframt þáttur í annarri
landræktun.
Skógræktarþáttur hinn-
ar nýju landgræðslu-
áætlunar, sem Alþingi
samþykkti á Þingvöllum
28. júlí sl., skapar Skóg-
ræktarfélagi íslands verð-
ugri starfsmöguleika.
Hákon Bjarnason skóg-
ræktarstjóri sagði á nýlega
afstöðnum aðalfundi
félagsins, að byggð yrði ný
gróðrarstöð að Mógilsá á
Kjalarnesi, þar sem beitt
verður nýjustu aðferðum
við plöntuuppeldi. Að öðru
leyti verður höfuðáherzla
lögð á friðun nýrra lands-
svæða til skógræktar og
útivistar. Þá gat skóg-
ræktarstjóri þess, að nú
væri unnið að skýrslugerð
um skógræktarmöguleika
og árangur skógræktar í
landinu. Á niðurstöðum
þessarar skýrslu verður
síðan byggð áætlun um
skógrækt í framtíðinni.
Á aðalfundi Skógræktar-
félags íslands, sem haldinn
var að Bifröst í Borgarfirði
dagana 22.—24. þessa
mánaðar, og sóttur var af
60 fulltrúum frá 20 aðildar-
félögum, auk fjölmargra
gesta, vóru viðfangsefni
íslenzkrar skógræktar ítar-
lega rædd og rakin. Gerðar
vóru ýmsar samþykktir,
sem rétt þykir að vekja
athygli á, og hér verða
lauslega raktar efnislega:
0 — Bent var á nauðsyn
þess að héraðsskógræktar-
félögum verði tryggður
fastur tekjustofn, sem
renni óskiptur til skóg-
ræktar, t.d. með framlagi
frá sveitarfélögum lands-
ins.
% — Fagnað var nýjum
lögum um landgræðslu-
daga skólafólks og æskilegt
talið, að skógræktarfélög-
in, hvert á sínum stað, ættu
hlut að framkvæmdinni
með leiðbeiningum,
verkefnavali, plöntu-
útvegun og verkstjórn.
0 — Jafnframt beindi
fundurinn þeim eindregnu
áskorunum til mennta-
málaráðuneytisins, sem
samkvæmt lögum þessum
er falin yfirumsjón með
starfinu, að hraða sem
frekast er unnt, að lögin
komi til framkvæmda.
0 — Þá vóru gerðar
ályktanir um nauðsyn
stöðlunar plöntugæða, leið-
sögn og fræðslu meðal
sumarferðafólks um helztu
skóglendi landsins, kerfis-
bundnar áburðartilraunir
á sviði skógræktar og
Náttúruverndarráði færð-
ar þakkir vegna friðunar
tiltekinna landssvæða.
Skógræktarmenn hafa í
áratugi unnið ómetanleg
störf í þágu góðs málefnis.
Þeir hafa ekki alltaf mætt
þeim skilningi eða stuðn-
ingi, sem vænta mátti, eða
notið þeirrar starfs-
aðstöðu, er æskileg var.
Starfsárangur þeirra er þó
smám saman að opna augu
almennings og stjórnvalda
á gildi skógræktar í
landinu og er það
vel. Skógrækt stuðlar
ekki einvörðungu að
fegurra landi eða æski-
legum útivistarsvæðum
fyrir landsmenn, þó sízt
skuli dregið úr gildi þess
árangurs, heldur jafn-
framt og ekki síður að
alhliða baráttu fyrir
gróðurvernd og gegn upp-
blæstri lands. Hún á og
eftir að skila þjóðarbúinu
því margföldu, sem til
hennar hefur verið og
verður varið, í beinum arði
í einni eða annarri mynd.
Ljósmyndir Mbl. ól. K.M.
Guðrún að tálga sjómann
Sérstæður liststíll
Guðrúnar Nielsen
í Granaskjóli
„Hvaða við notar bú?“
„Fyrst notaði ég danskan við,
mjög erfiðan, en á sínum tíma
pöntuðum við Lúðvík
Guðmundsson skólastjóri
Handíðaskólans saman við sem
ég notaði til skamms tíma, en
það var amerísk sykurfura og
Sér til dundurs sker
hún fólk út í tré
VIÐ Granaskjól f Reykjavík
býr listakona sem Iftið hefur
farið fyrir og listgrein hennar
er sérstæð, en þannig vinna
margir listamenn í kyrrþey án
þess að láta sig varða ys og þys
hversdagslffsins. Konan heitir
Guðrún Nielsen og er móðir
snilliteiknarans Alfreðs Flóka,
sem býr reyndar í sama húsi.
Guðrún sker út í tré litlar
ffgúrur, bæði ákveðnar persón-
ur og einnig svipi og sitthvað
sem henni dettur f hug. Þá
safnar hún steinum á förnum
vegi. I einni ferð finnur hún ef
til vill stein sem minnir á and-
lit, stein sem minnir á fætur f
næstu og þannig koll af kolli
þar til hún hefur nóg til að
tengja saman f eina persónu
með eigin svip.
Við heimsóttum Guðrúnu og
röbbuðum við hana um list-
grein hennar.
„Þetta byrjaði þannig að eitt
sinn er ég fór um með manni
mínum árið 1947 keypti ég smá-
fígúrur úr tré sem minjagripi.
Þegar ég fór síðar að skoða
þetta langaði mig að prófa þetta
sjálf, taldi mér trú um að ég
hlyti að geta þetta lfka úr því að
einhver annar gat það. Fyrst
prófaði ég með sjálfskeiðungi
og það var anzi klossað, en svo
kom þetta fljótlega. Ég fór að
prófa að gera hina og þessa
kunningja mína I tré eftir
myndum og sfðan hef ég leikið
mér við þetta og gert nokkur
hundruð ffgúrur. Þetta hefur
aldrei stoppað hjá mér og oft
hefur fólk einnig beðið mig að
tálga út ákveðnar persónur sem
ég hef ekki þekkt sjálf. Þá hef
ég þurft að fá myndir af þeim f
prófíl, venjulega andlitsmynd
og svo líkamann f eðlilegri holl-
ingu. Maður er þó misjafnlega
upplagður í þetta ein's og
gengur, en þetta gefur ýmsa
möguleika. Listamaðurinn Axel
Petersson, sem var uppi í
Svíþjóð um aldamótin, gerði
magnaðar litlar fígúrur, bæði
stakar og í hópum. Ég hef
einnig gert hópa, söngflokka,
presta, sveitakalla og sjómenn,
Brúðhjón og kellingar."
Kelling á koppi slnum tálguð f
tré
hún var orðin feikilega þurr og
góð til vinnslu undir það
siðasta. Upp á síðkastið hef ég
verið trélaus, en á von á viði.
Viðurinn verður að vera
skraufþurr og helzt mjúkur, en
við skurðinn nota ég hnífsblöð
mismunandi að gerð.“
„Styttur úr steinum hefur þú
líka gert.“
„Ég týni steina sem ég finn á
förnum vegi. Ef maður finnur
til dæmis stein sem lfkist and-
liti, geymir maður hann þar til
maður finnur búkinn. Ég kom
fyrir nokkru f Meyjarsæti á
Þingvöllum og fann þar býsn af
steinum sem voru lagaðir eins
og pils, þvf þeir geta vel staðið
og eru uppmjóir, en nú vantar
mig hausana. Maður finnur þó
einn og einn, en f bænum er
ekki hægt að vera að kfkja
mikið eftir þessu þó víða sé, því
fólk heldur þá að maður sé
snarvitlaus. Það er gott að
finna steina í þessar fígúrur í
fjörum eða þar sem mulningur
er og ofaníburður eða slfkt. Mér
þykir voðalega gaman að
steinum og á talvert steinasafn.
Ég hef líka mjög gaman af
ónýtum trjárótum, kræklum og
renglum í berjamó, sem hefur
blásið upp.“
„Teiknar þú fyrirmyndirn-
ar?“
„Stundum og stundum ekki.
Ég lærði teikningu f skóla hjá
Jóni í Flatey og get vel teiknað,
en ég hef ekki farið út í neitt.
Maður verður þó að hafa auga
fyrir teikningu til að geta skor-
ið út og stundum ef ég hef
ætlað að skera út mann, sem
engin mynd hefur verið til af,
hef ég orðið að teikna hann
fyrst. Islendingar eru hand-
lagnir og listhneigðir og ég er
viss um að margir gætu gert
ýmislegt meira en þeir halda og
jafnvel láta sér detta f hug. Ég
held að fólk geri of litið af því
að þreifa sig áfram, reyna hlut-
ina, og kanna þannig hvað það
getur gert. Það þarf svo litið til
ef fólk hefur eitthvað i sér á
annað borð.“