Tíminn - 06.06.1963, Blaðsíða 1
„Örlagaríkasta mál þjófiarinnar í næstu kosningum mun vertia afstaía íslenzkra stjórnarvalda varíandí samninga vií
Efnahagsbandalag Evrópu. Framsóknarflokkurinn hefur frá upphafi lagt áherzlu á að leita skuli tolla- og viískiptasamn-
inga vií Efnahagsbandalag Evrópu. Hins vegar blandast engum hugur um batJ Iengur, atS stjórnarflokkarnir stefna aí
einhvers konar atSiId íslands ati EBE, j)ótt i annatS sé látiti skína nú fyrir kosningarnar. AukaaSild ati EBE, eihs og rikis-
stjórnin sjáif í skýrslu sinni og málílutningi hefur skýrgreint, mundi leitia til yfirrátia útlendinga yfir helztu atvinnu-
vegum og autilindum bjótSarinnar. MetS bví yrtii sjálfstæSi hennar og b.ióberni steínt í beinan votia. Því leggur b>ngitS
áherzlu á, atS sérhver kjósandi geri sér glögga grein íyrir bessu örlagamáli í kosningunum 9. júní n.k. og standi vörti
um áframhaidandi sjálfstætfi íslenzku bjótJarinnar. Islendingur: Þitt val — b>n framtíÖ .
(Ávarp 13. flokksbingisins til bjótiarinnar)
í kosningunum, sem fara fram á sunnudaginn kemur, ber eitt mál
hærra en öll önnur. Vegna þessa máls veröa þessar kosningar örlaga-
ríkustu kosningar, sem hér hafa veriö háöar síöan ídOB. Þetta mái er
afstaðan til Efnahagsbandalags Evrópu, Þetta er mál málanna í kosn-
ingunum vegna þess, að það getur ráðið örlögum íslendtnga um langa
framtíð, hvert svar kjósenda verður. Alveg sérstaklega er það þó mál
málanna í kosningunum vegna þess, að því verður að öllum líkindum
ráðið til lykta á næsta kjörtímabili. Því verða kosningarnar 9. júní eina
tækifærið, sem kjósendur fá til að láta í Ijós vilja sinn.
Það er Ijóst af öllu, að þótt
| hlé hafi orðið um sinn á samn-
ingum milli EBE og Breta,
munu Bretar gerast aðilar
bandalagsins mjög fljótlega.
Þetta hefur Hallstein, formað-
ur stjórnarnefndar EBE, árétt-
að mjög skýrt fyrir fáum dög-
um. ísland kemst því ekki hjá
því að ákveða það innan fárra
mánaða eða missera, hver á
að vera afstaða þess til þessa
mikla og vaxandi bandalags.
Tvær leiðir
Eins og réttilega kom fram í
skýrslu ríkisstjórnarinnar til
Alþingis um þetta mál 12. nóv.
s.l., hefur ísland um tvær leið-
ir að velja. Þessar leiðir eru
að semja við bandalagið um
tolla- og viðski.ptamál eða að
gerast aukaaðili að því. í skýrsl
um ríkisstjórnarinnar er mun-
urinn á þessum leiðum rétti-
lega skýrgreindur á þennan
hátt:
„Höfuðmunur tollasamniugs-
leiðarinnar og aukaaðildarinn-
ar er í rauninni fólginn í því, að
með aukaaðildarleiðinni er auð
veldara að tryggja íslending-
um hagkvæmari viðskiptaað-
stöðu, en það kostar samninga
um viðkvæm mál, ems og rétt
útlendinga til atvinnurekstrar
hér á landi og innflutnings er-
lends fjármagns og vinnuafls".
Aukaaðildin þýðir m.ö.o., að
semja verður við EBE um gagn
kvæm atvinnurekstrarréttindi,
gagnkvæm atvinnuréttindi og
frjálsa fjármagnsflutninga.
Þetta þýðir að landið verður
opið erlendu auðmagni og er-
lendu vinnuafli, ef við gerumst
aukaaðilar að bandalaginu.
Þetta þýðir, að ísland verður
ekki lengur ísland fyrir ís-
lendinga, heldur ísland fyrir
Íslendinga og útlendinga, þar
sem hinir síðarnefndu geta
fljótlega neytt aflsmunar, þar
sem þeir eru bæði ríkari og
fleiri en við. Þetta er því mál,
sem fyrr en síðar getur þýtt
það, að þjóðin glati sjálfstæði
sínu og sérstakt íslenzkt þjóð-
félag líði undir lok.
Sfefna Framsóknar-
flokksins
Framsóknarflokkurinn hefur
frá fyrstu tíð, er mál þetta kom
á dagskrá, fylgt þeirri stefnu,
að ekki ætti að semja við EBE
nema um tolla- og viðskipta-
mál. Þessa skoðun "«ína settu
fulltrúar flokksins strax fram í
ágústmánuði 1961, er þeir
ræddu við ríkisstjórnina, eins
og viðskiptamálaráðherra hef-
ur líka staðfest. Hún var á ný
greinilega mörkuð í ályktun
aðalfundar miðstjórnar Fram-
sóknarflokksins, sem haldinn
var snemma árs 1962. Þessi af-
staða flokksins var greinilega
mörkuð á Alþingi, er málið
kom þar til umræðu s.l. haust
og svo enn sérstaklega áréttuð
á flokksþingi Framsóknar-
manna fyrir fáum vikum.
Afstaða Framsóknarflokks-
ins er byggð á augljósum rök-
um. íslendingar eiga að hafa
góða samvinnu við allar þjóðir,
en ekki bindast neinni þeirri
eða neinum þeirra svo náið, að
sjálfstæði þjóðarinnar sé aug-
ljós hætta búin, eins og greini-
lega fylgir aukaaðild að EBE.
Afstaða stjórnar-
flokkanna
Afstaða stjórnarflokkanna er
sú, að báðum framangreindum
leiðum eigi að halda opnum
fyrst um sinn, og það sé alger-
lega rangt að hafna aukaaðild-
arleiðinni nú þegar, þrátt fyrir
þær upplýsingar, er fyrir liggja
Þótt stjórnarflokkamir hafi
ekki þannig gert hreinlega upp
á milli þessara tveggja leiða, er
það greinilegt, að þeir fylgja
aukaaðildarleiðinni, en vilja
ekki segja það áfcveðið fyrir
kosningar. Þess vegna hafa þeir
deilt mjög á FramsóknarfLokk-
inn fyrir að hafna aukaaðildar-
leiðinni, kallað það ábyrgðar-
leysi, einangrunarstefnu og
undanlát við kommúnista. Af
þessu hefur mátt vel marka
það, að stjórnarflokkarnir
myndu velja aukaaðildarleið-
ina, ef þeir héldu meirihluta
sínum áfram.
Stjómarflokkarnir hafa ekki
heldur farið neitt dult með það,
að þeir vildu leyfa útlending-
um hér atvinnurekstur að vissu
marki, t.d. í fiskiðnaði. Þetta
kom greinilega fram í ræðu,
sem einn ráðherra flutti á
fundi Verzlunarráðs íslands,
sumarið 1961.
Ummæli Ólafs Thors
Sú stefna stjórnarflokkanna
að vilja semja við EBE um
meira en tolla- og viðskiptamál,
kom mjög greinilega fram í
ræðu, sem Ólafur Thors flutti
á Alþingi í vetur.
Einn af þingmönnum Fram-
sóknarflokksins, Þórarinn Þór-
arinsson, hafði haldið því fram,
að ekki væri að æskja annars
en samning's við EBE uro tolla-
og viðskiptamál. Ólafur Thors
kvaddi sér þá hljóðs og kvaðst
gera það af þeim ástæðum, að
„sá hugsunarháttur, sem hér
væri á ferðinni, gæti verið þjóð
inni hættulegur'-. Orðrétt sagði
hann enn fremur:
„Það, sem háttvirtur þing-
maður Þ.Þ. krefst, er að við
íslendingar verði aðnjótandi
allra fríðinda EBE, sem þeir
þurfa á að halda, án annars
endurgjalds en einhverra tolla-
lækkana á þeim vörum, sem ís-
lendingar kaupa frá þjóðum
Efnahagsbandalagsins".
M.ö.o. Ólafi fannst íslending
ar Iáta alltof lítið á móti, ef
þeir létu aðeins tollalækkun
gegn tollalækkun!
Ólafur sagði enn fremur:
„En annars óttast ég, að ís-
lendhigar verðí ekkl lengi full-
glldir I tölu siðaðra menningar-
þjóða, ef þeir í öllum vlðskipt-
um sínum við þær temja sér
það, sem kallað er stundum hér
í þingsölunum, — a.m.k. ég og
mínir líkar, — sem kallað er
Framsóknarhugsunarháttur. En
hann er sá affi krefjast alls af
öllum, en Iáta helzt ekkert af
sínu í staffiinn“.
Af þessu stafar m.a. sú hætta,
affi íslendingar slíti vináttubönd
in vegna blindrar kröfuhörku“.
Af þessum ummælum Ólafs
má bezt marka, hvemig haldið
yrði á málum, ef stjómarflokk-
amir fengju að ráða.
Afstaða kommúnista
Af hálfu kommúnista er því
mjög haldið fram, að þeim ein
um sé að treysta til að standa
vel á verði í þessu máli. Þeir
reyna jafnframt eftir megni að
tortryggja afstöðu Framsóknar-
manna sem mest. Þessi málflutn
ingur þeirra er allur byggður á
útúrsnúningum og blekkingum.
þó gloprast þeir stundum til að
segja hið rétta ein-s og t.d. Berg
ur Sigurbjörnsson í Frjálsri
þjóð 27. apríl s.l. Hann sagði
þá orðrétt:
„Hér skal því ekki dróttað að
þeim Eysteini Jónssyni og Þór-
ami Þórarinssyni, að þeir sitji
á svikráðum við kjósendur í
þessu máli eða muni ganga í
liffi með stjórnarflokkunum eft-
ir kosningar til innlima landið
í EBE“.
Andstaða kommúnista til að-
ildar að EBE byggist ekki á því,
að því ráði eingöngu íslenzk
Framhald á 15. siðu.
MUNIÐ KOSNINGAFUNDINN