Alþýðublaðið - 05.05.1957, Blaðsíða 9

Sunnuclagur
maí 1957
Alþýgublagfg
:þróttíeD (íþróttírD (íþróttírj lTþróttír) ( íþrqttír)
Ágengni logara
Skíðalandsmótið
4. dagur
Eysfeinn vann svig - árni 30 ksn. gön;
EISTEINN VINNUR SVIG.
ÁRNI IIÖSKULDSSON
VINNUR 30 KM. GÖNGU.
Aldrei þessu vant brást veðra
guðinn Akureyringum á pásk-
um.
Á Páskadag fór veðrið að
versna og var all slæmt um,
þann dag.
í þessari keppni fékk hinn
efnilegi skíðamaður Jóhann
Vilbergsson beztan tímann í
fyrstu umferð.
Náttúrlega sigraði Eysteinn í
þessari keppni, en hann 'átti við
ramman reip að draga sem
voru hinir ungu skíðamenn sem
næstir honum voru.
Mest á óvart komu ungir
menn sem sigruðu vana skíða-
menn með nokkrum glæsibrag.
Eins ög fyrr var sagt var
leiðinlegt veður þennan dag, og
lítið um áhorfendur. Eysteinn
sigraði í þessari keppni, hafði
lang bezta tíma í síðari um-
ferð. Það leikur enginn vafi á
því að Eysteinn er lang bezti
svigmaður íslands í dag, og jafn
vel fyrr og síðar þó borin sé til
samanburðar við Magnús Brynj
ólfsson og Asgeir Eyjólfsson er
þeir voru upp á sitt bezta.
Úrslit: íslandsmeistari, Ey-
steinn Þórðarson R. 130,5 sek.
(66,6 - 63,9)
2. Jóhann Vilbergss. S. 132,2
(64,8 - 67,5)
3. Kristinn Benidiktss. í. 135,5
(68,9 - 66,6)
4. Hjálmar Stefánsson. A. 136,3
(71,0 - 65,3)
5. Ásgeir Eyjólfsson, R. 136,4
(69,3 - 67,1)
6. Stefán Kristjánsson, R. 137,0
70,1 - 67,0)
SVIG KVENNA.
Jakobína sýndi nú hvers
hún er megnug. Jafnvel þótt
hún hafi tapað fyrri ferð, fyrir
Mörtu með sex sekúndna mis-
mun ,,keyrði“ hún svo glæsi-
lega í seini ferð að hún tryggði
sér sigur.
Marta Bíbí er tvímælalaust
okkar önnur bezta skíðakona,
fór báðar ferðirnar mjög ör-
uigglega, og á-tti sannarlega skil
íð að sigra í þessari keppni.
Úrslit: íslandsmeistari, Jako-
-S>ína - Jakobsdóttir, R. 2.14,2
. (1,11,9 - 1,02.3)
2. Marta B. Guðih.d. I. 2,15,3
' (1,06,2 - 1,09.1)
3. Arnheiður Árnad., R. 2.35,7
(1,14,0 - 1,21,7)
llmar Þorbjörnsson
4. Karólína Guðm.d., R. 2,35.7
(1,18,4 - 1,17.3)
30 KM. GANGA.
Veðrið var ætíð að versna
þennan dag, og þegar gangan
átti að hefjast varð að fresta
henni hvað eftir annað. Loksins
eftir langa mæðu var hafist
handa og keppendur ræstir af
stað .
Árni Höskuldsson, hinn ágæti
og ungi göngumaður var svo
heppinn að fá rásnúmer næst
á eftir Jóni Kristjánssyni, og
má segja að það hafi ráðið úr-
slitum göngunnar. Árni náði
strax eða fljótlega Jóni og gekk
í kjölfar hans éf svo má að orði
komast.
Ógerlegt var að fá millitíma,
þannig að ekki er hægt áð segja
sögu gön^unnar. Síðari hluta
göngunnar skall á rok af vestri
með frosti og skafrenningi.
Tíminn í úrslitum gefur hins-
vegar það til greina að braut-
in hafi verið of stutt, og er það
leitt til afspurnar að ekki hafi
verið hægt að sjá til að göngu-
menn gengu tiltekna vegalengd.
as í keppni þessari. og gaf yngri
mönnum langt nef sem endra
nær. Hins vegar skal bent á
það, að óheppilegt er að hafa
þrjá af fimm stökkdómurum
frá einum og sama stað, án þess
að kastað sé rýrð á þá menn
sem þar voru.
Siglfirðingar báru sigur úr
býtum, og áttu fjóra fvrstu
menn.
Úrslit: íslandsmeistari, Jón-
as Ásgeirsson, S. 214.7 stig
2. Svcinn Sveinss., S. 206,2 —
3. Skarph. Sigurjónss. S.
205,4 —
4. Geir Sigurjónss, S. 204.5 —
Samdægurs fór líka fram
stökkkeppni í 17—19 ára flokki,
Framhald af 4. síðu.
opinberá, eða ekki að fullu a.
m. k. Af því leiðir skiljanlega,
að við eigum þá erfitt með að
standa í skilum við sjómenn og
verkafólk í landi, og kjósum
við þó ekkert fremur.“
— Hverju sætir þessi mann-
fæð í atvinnurekstrinum?
,,Ungu mennirnir virðast
vera frábitnir sjómennsku.
Þeir kjósa fremur áhættuminni
atvinnu, t. d. ýmsar greinar iðn
aðar, sem vera kann skiljanlegt,
en heppilegt er þetta ekki, því
að augljóst má vera, að hér
hvílir iðnaðurinn fyrst og
fremst á sjávarútveginum,
beint og óbeint. Skipstjórar eru
og sama má raunar segja um
nú langflestir miðaldra menn,
flesta sjómenn, og hverjir eiga
að taka við af þeim?“
— Getur þetta nokkuð stafað
af kaupi og kjörum?
„Vitanlega. Og á eitt vil ég
að lokum leggja sérstaka á-
herzlu: Sjómenn, sem fiskveið-
ar stunda, eiga að bera mest úr
býtum, þeirra, sem við þann at
Stjórn Dagsbrúnar, Járniðnað-
armannafélagsins og Freyju
væri sæmst að segja af sér
strax, en bíða ekki til næstu
stjórnarkosninga. Ölium er nú
ljósara en áður, að kommúnist-
ar eru komnir í mikinn minni
hluta í verkalýðsfélögunum í
Reykjavík, ekki einungis í Iðju
og trésmiðafélaginu og þeim fé
lögum, er þeir töpuðu í vetur,
heldur einnig í þessum þrem,
sem þeir til þessa hafa haldið
dauðahaldi í. II.
Hermann Bang
þar sigraði Svanberg Þórðarson , vinnuveg fást. Til sjómennsk-
(bróðir Eysteins).
Úrslijt: Svanberg Þórðarson,
210,0 stig
2. Matth. Gestss., A. 205,4 —
3. Ólafur Nílsson, R. 195,1 —
Svanberg átti lengsta stökk
í þessari keppni sem fram fór
þennan dag 39 m.
15—16 ára flokkur:
1. Björnþór Ólafss., Ó. 214,7 stig
2. Birgir Guðl.ss., S. 210,6 —
cfvelur í Níþjóð
HI’LMAR. ÞORBJÖRNSSON,
spretthlaupari fór til Svíþjóðar
í Iok síðastliðins mánaðar. Hann
jnun dveljast þa rum mánaðar-
tíma og æfa á Bosön. Eins og
kunnugt er þá er Hilmar lang-
foezti spretthlaupari okkar og
er enginn vafi á ,því, að hann
mun hafa mjög gott af því að
sefa með beztu Svíunum og
njóta tilsagnar Gösse Holmér,
sem er einn bezti þjálfari Evr-
ópu.
Brekkan, þar sem stökkkeppnin var háð.
Úrslit: íslandsmeistari, Árni Eftir er að geta um samein-
Höskuldsson, 1. 1:44,41 aðar þríkeppnir í Alpagreinum
2. Jón Kristjánsson, Þ. 1:45,01 karla og kvenna. Þar sigruðu
3. Oddur Péturssón, í. 1:51,35' þau Eysteinn og Jakobína með
4. Helgi V. Helgason, Þ. 1:51,07 j yfirburðum.
5. ívar Stefánsson, Þ. 1:52,11 j íslandsmeistari í karlaflokki,
6. Steingr. Kristjánss Þ. 1:53,41 j Eysteinn Þórðarson, R. 0,95 st.
Ei.ns og sjá má af fjölda kepp 2. úlfar Skæringss., R. 7,92 st.
enda sem voru aðeins sex áttu 3 Einar Kristjánss., R, 11,04 st.
unnar þurfa að veljast góðir
menn, úrvals menn, því að vinn
an er erfið, vandasöm og stund-
um hættuleg. En sjómennirnir
fá ekki eðlilegan hlut, fá ekki
nóg.
Þetta þarf að lagast. Ég trúi
ekki öðru en að þá mundi ekki
verða skortur vaskra og dug-
andi manna á íslenzka fisk-
veiðaflotann.“
Þannig fórust Sturlaugi oríi,
og samtal okkar varð langt,
ekki sízt vegna þess, að það var
oft rofið vegna anna fram-
kvæmdastjórans. Sá ég á því,
þótt ég vissi það ofur vel áður,
að slíkir menn hafa í mörg
horn að líta. Sturlaugur þurfti
oft að svara í símann, þar af
þrisvar sinnum við Reykjavík,
einu sinni varð hann að segja
nokkur orð við Færeyinga, sem
stóðu í samningum við hann,
einu sinni að gefa fyrirmæli um
greiðslu til verkamanns, sem
var sjúkur, o. fl., o. fl. Umfangs
miklum rekstri fylgja miklar
og margvíslegar annir.
Bæjarblaðið er Sturlaugi
þakklátt fyrir hans greiðu svör.
R. Jóh.
Útfararganga
Þingeyingar fjóra menn.
4. Sfef. Kristjánss.. R. 12,17 st.
5. DAGUR.
STÖKKMEISTARAKEPPNI
Á annan Páskadag fór að-
eins ein keppni fram, meistara-
keppni í stökki. Veður var mjög
óhagstætt til keppni á þessum
degi, og einkar hringsnúið,
þannig að stundum stóð vindur
í fangið og stundum ekki. Veð-
urguðinn réði þessari keppni al-
gerlega, en hins vegar gat téður
guð ekki ráðið því að Siglfirð-
ingar ynnu ekki glæsilegan sig-
ur í þessari grein. Annars virð-
ist svo komið að Norðlendingar
hafi tekið að sér hinar norrænu
greinar og Reykvíkingar svo-
kallaðar Alpagreinar, og er
sannarlega ekki
slíkt og annað
framtíðinni.
íslandsmeistari í kvennafl.,
Jakobína Jakobsd., R, 12,27 st.
2. Marta B. Guðm.d., í. 12,70 st.
3. Karólína Guðm.d., R. 36,28 st.
Framkvæmd þessa móts var
ein hin allra bezta sem um get-
ur, þjónusta öll bæði við kepp-
endur og áhorfendur voru rækt
með sérstakri prýði. Hiti og
þungi daganna hvíldi aðallega
á þeim nöfnum Hermanni Stef-
ánssvni og Sigtryggs, auk þess
ber að þakka öllum þeim ara-
grúa af starfsmönnum sem
unnu gott starf og stuðluðu að
því a ðmót þetta tókst eins vel
og raun bar vitni. Alla dagana
var eitthvað til skemmtunar á
ástæða til aðHótel KEA og á annan í Pásk-
eins komi til íum var dansleikur og þá. voru
veitt verðlaun.
Af gömlum vana sigraði Jón-
H. J.
Framhald af 7. síðu.
kommúnista innan Sósíalista-
flokksins og taglfélaga þeirra í
Reykjavík, sem ekki eru verka-_
lýðsfélög. Hefði kommúnistum
verið sæmst að bera þarna
merki Sósíalistafélags Reykja-
víkur, Kvenfélags sósíalista,
Æskulýðsfylkingarinnar, MÍR,
(Menningartengsl íslands og
Ráðstjórnarríkjanna), KIM, eða
hvað þau heita nú menningar-
félögin, sem eiga að tengja ís-
land og leppríkin. Forustu-
menn þessara félaga voru
helztu fánaberar í kröfugöngu
verkalýðsins 1. maí að þessu
sinni, að ógleymdum nokkrum
stúdentum og kandidötum, sem
hlýddu neyðarkalli í útvarps-
auglýsingu um að koma og bera
fána verkalýðsins. Þar voru all-
ir sótraftar á sjó dregnir, enda
þótti áhorfendum athyglisvert
að líta hjörðina.
Reykvískur verkalýður hefur
enn einu sinni sýnt í verki að
hann vill ekki lengur una for-
sjá kommúnista, þeir hafa unn-
ið íslenzkri verkalýðshreyfingu
nóg ógagn og mælirinn þótti
meira en fullur á síðasta Al-
þýðusambandsþingi þó að ekki
bættist þessi svívirðin'g við.
Framhald af 6. síðu.
Ítalíu, og þótt hann smám sam-
an ætti að fagna háum ritlaun-
um, var fjárhagur hans aldre!
rúmur, því að góðgerðasemt
hans átti sér engin takmörk
Þessi viðkvæmni og máske elju.
samasti allra danskra skálda lét
aldrei nauðstaddan synjandl
frá sér fara.
Um 1894 dvaldist Herman
Bang í París, þar sem honum,
eftir að hafa aðstoðað hina
miklu Madame Réjane við æf-
ingar á ,,Et Dukkehjem“, hlotn-
aðist leikstjórastarf við Théátre
de l’Œuvre, hið fræga leikhús
Lugné-Poes, þar sem leiknir
voru sjónleikir hinna miklu
norrænu leikskálda, Ibsens og
Björnsons. í Kaupmannahöfn
vann hann einnig oftsinnis að
leikstjórn með ágætum árangri
og hreif leikarana með við-
kvæmu og geystu skapi sínu.
Sem einkunnarorð að Det
hvide Hus (1898), hefur Her-
man Bang notað orð Georgs
Hirschfelds: „Die Kindheit ist
der Grundton fúr das ganze
Leben“ (bernskan er grunntónn
allrar ævinnar), og í þessari
skáldsögu og Det grá Hus (1901)
er í listrænum búningi brugðij
upp fögrum endurminningurfc
frá bernskuheimilinu og úf
húsi afa hans.
Á árunum 1904 og 1905 komu
út hinar tvær miklu skáldsög-
ur, er bera sterkan keim af per-
sónulegri reynslu höfundar:
Mikaél, sem gerðist á lista-
mannaslóðum í Parísarborg, og
De uden Fædreland, um kyn-
villtan fiðlusnilling og hina
eirðarlausu listamenn, sem
Bang hafði öllum öðrum frem-
ur skilyxði til að skilja. Ein-
mana — eins og ein af þeim
mannverum, er hann svo oft
hefur lýst í ritum sínum —-
dó hann, eftir að hafa veikzt í
svefnvagni á upplestrarferð í
Ameríku, á sjúkrahúsinu í smá-
borginni Ogden hinn 29. janúar
1912.
Staða Bangs í náttúruhvggj-
unni, andlegur skyldleiki hans
við hina miklu frönsku rithöf-
unda og „impressjónískur“ stíll
hans, sem í mörgu tilíiti er end-
urnýjun í dönskum bókmennt-
um, hefur að nokkru leyti átt
sinn þátt í því, að mönnum
hefur sézt yfir skuld hans við
H. C. Andersen. Alveg eins og
náttúruhyggjumennirnir elur
hann í brjósti sér misk-
unnarlausa kröfu um sann-
leika, og lífsskoðun hans er
myrk og harmþrungin — mót-
uð af þeim dapurleik og von-
leysi, sem hinn seinasti, veik-
burða teinungur á ævafornum
stofni hlýtur að finna til gagn-
vart lífinu í allri grimmd sinni.
En með eðlisbundinni samúð
sinni með hinum smáu og lítils-
virtu, hinum kyrrlátu mann-
verum og gráum hversdags-
harmleik þeirra, og hnyttilegri
illkvittni sinni í garð þeirra,
sem hann fjallar um með fyrir-
j litningu, greinir hann sig frá
! hinum brotalausu náttúru-
hyggjumönnum, er líta læknis-
augum á mannlegar þjáningar.