Vísir - 02.11.1913, Blaðsíða 1

787
2
Vísir er elsta — besta og út-
breiddasta
íslandi.
dagblaðið á
"0
\s\v
Vísir er blaðið þitt.
Hann að áttu kaupa meðan samkeppnin
varir.

<.v;<>íoí<>í<>
Kemur út alla daga. —Sími 400.
Afgr.í Hafnarstr. 20. kl. 11 árd. til 8 siðd.
25 blöð(frá 1. nóv.) kosta á afgr. 50 aura.
Send út um land 60 au.—Einst. blöð 3 au.
Skrifstofa i Hafnarstræti 20. (upm),
opin kl. 12-3. Sími 400.
Langbesti augl.staður i bænum. Augl.
sje skilað fyrirkl. 6 daginn fyrir birtingu.
Sunnud. 2. nóv. 1913.
Háflóð kl.7,45’ árd. og kl.8,10’ síðd.
Afmœli.
Frú Anna Ásmundsdóttir.
Einar Jónsson, steinsmiður.
Ouðjón Jónsson, járnsmiður.
Jón Halldórsson, bankaritari.
Á morgun
Póstáœllun:
Botnia fer til útlanda.
Biografteater
Reykjavíkur
Bíó
1. 2. og 3. nóv.
Leyndardómur
bifreiðarstjórans.
Sjónleikur í 2 þáttum,
leikinn af dönskum leikendum.
Aðalhlutverkið leikur
Holger Reenberg.
Æfintýraför
kakerlakkans.
Gamanleikur.
(Hámark kvikmyndasýninganna.)
Gnnnlaugar Claessen 3
I
n
I
E fkkistur fást venjulega tilbúnar
| á Hverfisg. 6. Fegurð, verð og
1 gæði undir dómi almennings. —
Sími 93. — Heigi Helgasor.
læknir
Bókhlöðustíg 10.
Heima kl. 1—2. Sími 77.
Fallegustu líkkisturnar fást _
hjá mjer—altaf nægar birgð- |
ir fyririit.jjandi — ennfr. lík- p
klæði (einnig úr silki) og lík-
kistuskraut. , 1
Eyvindur Árnason. t+í
2
&
•E
e
rt
> . > «
I- ‘ I- ■ fffit
‘3 cd o ~
«5= .«>» “S* °- “
2 " öl J N
* ss Jp c
5 2 t* *
« > «**-» vcj
Js
«
D
Z
55
o
r
D
os
o
>
Hjá Einari Jónssyni.
Eftir Dr. Sig.Júl. /óhannesson
----------------' Nl.
Vond samviska.
8. »Vond samviska« (Bad con-
cieince) er mynd af mannsandliti,
er lýsir þvílíkri angist, óþreyju og
kvölun, að orð eru einskis virði til að
<
®:
30
C
X
C“
o>
3; Zt> 7T
c g. ®
w tn sj _L oo
c o ‘A 3 V œ
S, » p 2.
££, ' 3 3 ®
31 P (U
5’
lýsa því. Andi hvíslar einhverju
í eyra hans tneð glettnisglotti, en
hann reynir að reygja höfuðið sem
lengst til hinnar hliðarinnar til þess
að komast undan. Annar andi
Leikar í-Iðnó
sunnudag 2, nóv.
Liííi hermaðurinn
og
Heideiberg,
.3. 4. og 5. þáttur.
Karl Heinrich: Jens B. Waage. Ká'thie: Guðrún lndriðadóttir.
Forlög.
Um það efni ílytur D. Östlund fyrirlestur í
Sílóam við Grundarstíg sunnud. 2. nóv. kl. 67s
síðd. Allir velkomnir.
klifrar upp eftir baki hans, teygir
upp andlitið og rjettir hendurnar
fram yfir höfuðið á honum til þess
að reyna að opna á honum augun
en hann reynir einnig að síríðá á
móti því og hafa augun afíur.
Honum ógna illverk hans og vill
<
®!
33
C
æ
c
03
O,
Cl
><>
co
hvorki heyra þau nje sjá, en sam-
viskan veitir honum engan frið.
Þessi mynd er hræðileg, en hún
er lærdómsrík.
Jeg skal ekki þreyta nenn á lýs-
ing fleirri mynda — jeg segi þreyta
menn, ekki af því að jeg haldi að
menn munu þreytast af því að
®! X c w o 3 O OX 03 •v «2.
X » sr- O'
C“ 7? 3
co 03 »
c 51 QX
skoða þær ef menn hefðu tækfæri
til; nei langt frá, en lýsingin hlýt-
ur að verða svo ófullkomin að hún
getur þreytt alveg eins og það
getur verið þreytandi að heyra farið
með kvæði, sem í sjálfu sjer er
Iisfaverk, ef illa er með farið.
o
■'i-1
4-=>
cs oð
-IX "jmp
CZ2 O a *o CD > - co -= X ®
úr ffi !® >
vinfasta handtaki, sem skilur eitt-
hvað eftir hjá rnanni meir og öðru-
vísi en handtök gera almennt. Þegar
við gengum burtu litum við aftur
til þess að virða fyrir okkur húsið
sem geymdi íslenska listamanninn
og verk hans, og ef marka má
svip manna og tilfinningar þ'ær, sem
í látbragði birtast, þá datt okkur
< <
O: n>
X c X 3% -n < 3 -t 03 -t < 0
c- co 2: 5* 7T 03- *o 3
sz O
c: -t
víst öllum það sama í hug: »Að
undarleg væri tilhögun náttúrunnar
að hún skyldi geta þolað það að
svona menn og svona verk ættu
heima í svo afskekktum og þeim
ósamboðnum stað«. Og svo kom-
um við út í fagra og fjölfarna götu
cð u O =3
u sO c c 0 3 O •\ zr cn -ZD
CL E — 0 co 5— X O
m V— Cð JX ■3 U *C ffi :® >
l
xo
03
CO
cd >
E—i O
c3
O-. yO
C/D <L>
E
<u
>
oo
X
=3
DC
!®
>
Við skoðuðum allar þessar tnyndir
og höfðum unun af; svo kvöddum
við Einar með heillaóskum. Hann
rjetti okkur öllum hendina að skiln-
aði, með þessu einkennilega, þjetta,
<
®:
30
C
X
C“
tt>
ÍE
3
W
3
O
3*
O
3
3
0:
3
3
3
o
OX
C/>
vT
rt>
c
5
p
3
O
3*
et>
með stórum og dýrum byggingum,
sem sumar hverjar höfðu ekkert inni
að halda annað en fánýtt glingur
og jafnvel verra en það.
Daginn eftir fundum við bræð-
urnir Einar aftur og var þá hjá
oo
fcxO
js
o
■'l—I
*o
03
e»
co
tr
!®
>
honum unnusta hans; er hún af
þýskum ættum, systii konu Gunn-
ars Gunnarssonar skálds; geðsleg
stúlka og gáfuleg.
íslendingar eiga ekki að láta það
viðgangast að Einarverði að hafast
03 3 ep
<3 C 03 nir cn
03 £ s - X >- X
* cð 0
3 Ua5 ffi
O) ®
cr >
við þarna úti á. náströndum Kaup-
mannahafnar. Hann hefur þar ekk-
ert tækifæri til að sýna listaverksín
og þar af leiðandi ekki til að selja
<
Z
o
c?
0-
Q£
<
X
UJ
>“
hfl
O
13
iO
u.
« '3
u.
C XI
CO
ffi
þau. Hann er þar sama sem graf-
inn í jörð og allt hans stóra pund.
Alþingi á að bjóða honum ókeypis
húsnæði og það sómasamlegt, fyrir
sýningarsal listaverkanna og fyrir
vinnustofu; því fje væri vel varið
og skynsamlega.
E
3
C/5
■= c
£ (11 a>
u E
n
'3 k3
Z «=
ctf
XO
32
u
<D
c
C g
g «s
E
cS
©
«3
E
o
Ja!
C
Ö3
o
s
D
Q£
O
>
Og Vestur-íslendingar ættu að
sýna Einari hversu mikils þeir virða
hann með því að kaupa af hon-
um nokkur listaverk. Jeg vildi
sjá nokkra íslenskn auðmennina hjer
kaupa af honum fjórar myndir og
gefa sína hverri kirkjunni og eina
Goodtemplarahúsinu; það væri kirkj-
unum prýði, auglýsing íslendingum,
■ 73
f" s- c
c S .£.
ec ctí Cao
E £ “
rz .3
cc
^ >*
XO
<u
ÖO
txO
O
co
n:
=3
cc
:0
sómi þeirra er legðu fje fram og
listmanninum styrkur. Fasteignasal-
ana í Winnipeg munaði ekkert um
að gera þetta, ef þeir eru eins auð-
ugir og orð fer af.
Thorwaldsen tapaðist íslendingum
að mestu leyti, við megum ekki
við því að tapa Einari líka — eða
grafa hann Iifandi.
Kaffið í Nýhöfn er indælt og ágætt,
ódýrt og bragðgott og ljúffengt og
hreint,
malað og brennt, það er fyrirtaks
fágætt,—
fá þjer eitt pund, og þú iðrast þess
seint.