Vísir - 15.07.1914, Blaðsíða 1

I

Ferðalöe:
og sumardvalir
í sveit takast best ef meun
nesta sig í
Nýhöfn.
Miðv.d. 15. júlí 1914.
EM
Reykjavfkur
biograph
theater.
Slmi 475.
Mikill og fagur sjónieikur í 3
þáttum
eftir Björn Björnsson.
Leikinn af 1. flokks norskum
og dönskum leikendum. *
Aöalhlutverkin:
Björn Björnsson - Bodil Ipsen.
Adam Poulsen - And. Egede
Nissen.
Alfr. Möller - Victor Neumann'
Fagur og áhrífamikill viðburður.
Myndin sýnd aöeins fáa daga.
Komiö því tímanlega.
fí
U R BÆNUM
Gamla Bíó sýnir þessa daga nýja
mynd Leiksviðsbörn eftir
Björn Björnsson (son skáldsins
Björnstjerne Bj.) Myndin er leikin
af »Dania Biofilm Co.« í Khöfn.
Stendur Gyldendals forlagið
á bak við þetta kvikmyndafjelag og
hefur þegar látiö leika mörg af rit-
verkam eínum, og munu menn hjer
brátt eiga kost á að sjá ýms þeirra.
— Dania Biofilm hefur tryggt sjer
ýmsa hina bestu krafta meðal danskra
og norskra leikara og fáum viö nú
að sjá heilan hóp þeirra á mynd-
inni L e i k s v i ö s b ö r n. Hr.
Björn Björnsson sem er í miklu
áliti sem leikari í Noregi, leikur
sjálfur eitt aðalhlutverkið. Þá leika
og Bodil Ipsen, And. Egede Nissen,
Adam Poulsen og Victor Neumann
og leika öl! með afbrigðum vel. —
Það er skemtilegt að fá nú tækifæri
til að sjá mörg ný andlit á kvik-
myndunum, því að maður getur
þreyst af því að sjá einlægt sömu
Ieikendurna. Annars hefur Gamla
Bio altaf góða tilbreytingu í mynd-
um sínum. R.
Misprentas! hefur undirf’yrir-
sögnin fyrsta í alþingis-frjettum í
gaerkveldi. þar á að standa Ef ri-
deild.
Síðdegisblað kemur líklega ekki
út í dag.
ÍHfRÁ ÚTLðNDUMgf
Hmisir Pjetirssoiar
iii Eiopress slysið.
Nl.
Viö handfönguöum okkur eftir
. rimlunum nokkur fet, til þess aö
stefna á yfirbyggingu nokkra, er
l>ar var upp úr dekkinu á miðju
skipþ er tæki af okkur falli'S, og
syo rendum viö okkur niöur og
hittpni beint á hana; lentmn þar
1 'lrúgu, en meiddumst mjög lítiö,
eöa að minsta kosti vissum viö
ekkert af þvi þá. Skriöum svo
meö þessari yfirbyggingu svo sem
tvo faðma, og rendum okkur svo
aftur niður. Jeg fyrst og Tilly hjelt
aftan í mig. Þar niðri undir vatn-
inu stöðvuðumst við á manni, er
lá þar við siglutrje, er stendur á
skakk upp úr dekkinu. Þar rjett
fyrir neðan og svo sem tvo faðma
úti í vatninu, var báturinn, er við
höfðum sjeð, og menn í tugatali
aö svamla í vatninu og reyna að
komast aö honum og upp í hann.
Þar lá kaðalsendi úr skipinu og
fram að bátnum, er af tilviljun
hafði dottið út, er bátarnir voru
aö hrynja af skipinu. Dreif jeg
mig því yfir manninn, greip í kað-
alinn og henti mjer út í vatnið til
bátsins. Jeg fór næstum í kaf i
vatnið, en einhvernveginn náði jeg
í reka og svo í bátshliðina. Varð
jeg jress j)á fyrst var, að Tilly
hafði mist af mjer og sat eftir
við siglutrjeð. Jeg sá, aö jeg kæm-
ist ekki til baka að svo stöddu, og
haföi mig ]dví upp í bátinn, er nú
var orðinn fullur — þröngskip-
aður af mþnnum, — þó alstaðar í
vatninu í kring væru fleiri aö
reyna að komast upp í; og einn
í bátnum var að reyna að varna
mjer að komast upp í. Strax og
jeg var kominn upp í bátinn, sá
jeg, að ef klifrað væri upp í siglu-
trjeð, er Tilly stóð við, væri hægt
að láta sig falla niður í bátinn,
ef hjálpað væri að taka á móti,
og væri það eina tækifærið fyrir
Tilly að komast af, að reyna það.
Hrópaði jeg því það sem jeg gat
og veifaði höndunum til hennar;
strax og hún sá, aö jeg komst
upp í bátinn/var eins og nýtt líf
færðist í hana, og annaðhvort datt
henni það sama í hug og mjer,
eða varð einhvernveginn vör við,
hvað jeg var að segja og benda,
og klifraði hún því upp rána, sem
er eins og ritsimastaur; ]íar var þá
kominn skipsmaður í sömu svipan,
og náði hún í hann og bað hann
fyrir guðs skuld að hjálpa sjer;
en hann hristi hana af sjer, en
tók hennar ráð, aö klifra upp
staurinn og. stökkva. Fór hún á
eftir honum og komst nógu langt
og stökk — og náði jeg í hana
’um leið og hún kom niöur.
Það var voðakalt í vatninu og
nóttin nokkuð köld, og skalf jeg
því æði mikið; en náði mjer ])ó í
raft, er flaut í vatninu og fór að
reyna að hjálpa til, að koma bátn-
um frá skipinu, er auðsjeð var aö
mundi velta um þá og þegar og
ofan á okkur. Tilly náði í ár upp
úr bátnum og fjekk mjer, og
gjörðum við nú fjórir eða fimm
í bátnum alt sem viö gátum til að
komast frá skipinu —- ýttum og
rjerum. Og rjett á eftir valt skip-
i.ö með hægð niður, og alt laus-
legt hrundi af alt í kringum okk-
ur, og fólk í tuga- eða jafnvel
hundraðatali valt niöur í sjóinn.
Hávaðinn var voöalegur, því gufu-
ketill í skipinu hefir vist sprungiö
um leið. Eitthvað náði í árina í
höndunum á mjer og tók hana af
mjer. Báturinn lyftist upp af
Vatnsganginum, en kastaöist dá-
lítiö frá um leið, svo viö vorum
sloppin í bráðina. Þá tókum við
eftir andvörpum og stunum við
fæturna á okkur niðri í bátnum,
og lá þar kona niðri í botninum
á bátnum, í vatni og var náttúr-
lega bæði staðið og legið ofan á
henni. Við Tilly gátum togaö hana
upp. — Svo var farið að reyna
að róa til skipsins, er rekist hafði
á Empress, sem lá þar ekki mjög
langt frá.
En nú var það hörmulegasta eft-
ir, því maður varö að krækja aft-
ur og aftur hjá fólki, er var all-
staðar i vatninu, og sem hefði
strax sökt bátiium, ef það hefði
náð i hann. En allir hrópuðu til
manns, að hjálpa sjer fyrir guðs
skuld. Báturinn var of hlaðinn eins
og var (um 50 manns í honum),
og gekk því seint aö komast aö
skipinu, en svo tókst það þó á
endanum og náðum við tveir í.kað-
al, er fleygt var til okkar, og
hjeldum bátnum við skipshliðina 1
meðan farið var upp kaðalstiga, i
er rent var niður til okkar. y
Strax og jeg kom upp á skip-
ið, fór jeg úr náttklæðunum, er
voru rennandi blaut, og fór að
reyna að nudda mig, til að ná úr ‘
mjer skjálftanum, og tókst það
fljótt, því það varð brátt nógu
heitt inni í kompunni, þar sem við
vorum, þó flestir væru naktir
(kvenfólkið var í annari kompu), ’
því plássið var lítiö, þar eð þetta
var ekki fólkflutningaskip.
Eftir litla stund var komið með
vatnsfötu og brennivinsflösku, og
öllum gefinn einn drykkur. Svo
fórum við, sem betur vorum
á okkur komin, að reyna að lífga
þá við, er ekki gátu staðið eöa
hreyft sig. Það voru að eins þrír,
er meö lífsmarki komu, er dóu.
Við vorum í þriðja bátnum, en
fimm í það heila, er lentu aö skip-
inu; — tveir annarstaðar.
Tilly var einlægt á ferðinni, að
reyna aö hjálpa til, og nugga þá,
sem máttlausir og stirðir voru,
því hún var eins róleg og ekkert
hefði skeð ; og er mjer óhætt að
segja að það voru ekki nemi
tveir aðrir kverimenn, af þeim, sem
komust aQ er komu fram eins ró-
lega og eolilcga og hún.
Eftir nokkurn tíma náði jeg í
borödúk með öðrum manni (seinna
sinn hvor), en Tilly náði í regn-
kápu garm; og með það eitt klæða
komumst við í land seinna. En
fyrst vorum við látin í annan bát,
er sendur var út til að hjálpa, og
lenti hann okkur í Rimouski nokk-
urri stund eftir sólaruppkomu.
Veðrið var heldur gott og sólskin,
enda kom það sjer vel fyrir alla,
því flestir að heita mátti voru
naktir.
Þar vorum við drifin upp í
vagna, eftir svo sem tuttugu min-
útur og keyrt með okkur svo sem
hálfa aöra mílu heim að litlu
sveitahóteli. Fólkiö var alt saman
franskt, og skildi mjög fátt af því
nokkuð í ensku; en það gjöröi alt
sem það gat, aö láta öllum líða sem
best eftir vonum. Klukkan eitt-
hvaö um hálftólf um daginn kom-
umst við í búð og fengum föt, er
við konmm í hingað; náttúrlega
var þaö bara tilviljun, ef nokkuð
( af þeim passaði. C.P.R. fjelaðið
~ hafði ávísað, að alt fólk, er af
skipinu kæmi, mætti fá sjer föt
til að klæðast eins og það þyrfti.
Fastar ferðir milU Reykja-
víkur og Þingvalla byrja að
öllu forfallalausu næstkom-
andi laugardag, þ, 18. þ.
m.--------Farið verður fyrst
um sinn laugardaga, sunnu-
daga og mánud., frá Reykja-
vík kl. 9 f. h. og kl. 4 e. h.,
og frá Þingvöllum kl. 12
hád. og kl. 7 e. h.
Nánari upplýsingará skrif-
stofu fjelagsins.
Ungmenna-
fjelagarl
Samfundur í kvöld, margt
skemmtilegt á dagskrá.
Fjölmennið!
Eftir hádegið, kl. um þrjú, lcom
járnbrautarlest til að flytja okk-
ur til baka til Quebec; komum
hingað kl. að ganga níu um kveld-
ið. Og fyrsta og annars farrýmis
farþegar voru teknir hingað á
hótel þeirra; en þriöja farrýmis
fólkið drifið út í skipið Corsican,
er lá hjer við bryggjuna. Svo voru
okkur gefnar ávísanir á búöir hjer,
til að fá okkur þar fatnað, sem
við gætum verið í, og í gærkveldi
vorum viö öll aftur komin í föt,
er líta skaplega út. Það hefir ver-
ið farið ljómandi vel með okkur
síöan hingað kom, og getum við
fengið hvað sem þeir hafa til hjer
á hótelinu. Og $5.00 í peningum
fengu þeir mjer í gær til bráöa-
birgða. En svo vitum við ekki enn
þá, hvað meira þeir ætla aö gjöra
fyrir okkur.
Þá er ])essi raunasaga á enda.—
Hörmungunum og kvölunum er
ómögulegt að lýsa; enda vil jeg
reyna aö hugsa sem allra minst um
það. Þaö er varla hægt, að hugsa
sjer þaö. Þaö liðu aö eins fjórián
mínútur frá því skipin rákust á,
þar til Empress var solckin, svo
elckert sást eftir af henni, nema
ruslið, er flaut i kring, og fólk-
ið, er var að berjast við dauðann
í vatninu. Jeg er búinn að heyra
svo margar raunasögur frá þeim,
sem eftir lifa, að það væri nóg i
heila bók, og þar eð jeg er ekkert
hræddur um, að jeg gleymi nein-
um af þeini, eða af því, er skeði
þessa nótt, — þá skrifa jeg þjer
ekkert meira af því aö sinni.
Nú eftir á, er maður hugsar um
það, er raunalegast, hvað . lítiö
maöur gat gjört til að hjálpa öör-
um. Eina lmggunin er ,að vita til
þess, aö maður ruddi engum úr
vegi til að fá aö lifa sjálfur.
Jeg skrifa þjer aftur nokkrar
línur, ef jeg kem ekki beint heim
hjeöan.
Þinn bróðir
Hannes.