Vísir - 11.06.1918, Blaðsíða 2

. *. !*> 1
i
r
Bragðbesta
vindilinn
fáið þér
hjá
S, Kampmann
Sími 586.
(ísiensk almanök
í kaupbæti).
Sjómenn !
Nokkrir duglegir sjómenn, yanir síldarveiði, óskast nú þegar.
Gróð kjör í boði. Komið og talið við
Gnðm. Björnsson,
. Hverfisgötu 66 A. Heima kl. 11—12 og 6—8.
Matsveinn
óskast á skip sem fer til útianda næstu daga.
Hátt kanp í boði.
G. Kr. Guðmundsson & Co.
Hafnarstræti 17.
A t vinna.
• 1 duglegan formann vanlar mig
Hartt 3
Nánari upplýsingar hjá
Vihjálmi Jónssyni
Heima kl. 5—8. Veltusundi 1 (uppi).
!.f. iyerpF=ilyg6iiring I §o.
Hafnarfírði ■
selur: hurðir, glugga, húsgögn og lista allskonar. Sérstaklega
fyrir sveitamenn: orf, hrífuhöfuð og hrífusköft.
Til minnis.
Bsðhftsið: Mvd. ov í , >, 8—8
Borgarstjðraskrifít.: bl. 10—12 og 1—8,
Bæjarfógetaskrifstofaii: kl. 1—B
Bæjargjaidkðraskriíst. ki 10—12 og 1—5
Htisaloiganefnd: Imðjud., fostnd. kldsdl.
íalandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Álm. samk. snanná. 8 sá,
L. F. K. R. Útl. md. kl. 6—8.
Landakotaepít. Heimsðknart. bl. 11—1.
LandsbaDldnn kl. 10—8
Landsbðkasafn Útl. 1—3.
Lftndssjððnr, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgiá. 10—8,
Nátttirngripasafn snnnná. V/t—21/**
Pðsthósið 10—6, helgid. 10—11.
Samftbyrgðin 1—5.
StjórnarráðsakrifatofoKiar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsðbnir 12—1.
Þjððmenjasafnið, sunrind 12*/,—l1/*.
Frá Alþingi.
Skyndilöggjöf.
Vegna samninganna við banda-
menn hefir það þótt réttara að
gefa stjórninni skýra lieimild til
að taka vörur eignarnámi, og
hafa því í skyndi verið sett lög
um það, sem viðauki við lög um
heimiid til ráðstafana til trygg-
ingar aðfiutningum til landsins,
á þessa leið:
1. gr. Við 1. gr. laga mr. 6,
8. febr. 1917, bætist: Enn frem-
ur veitist ráðuneyti Islands heim-
ild til þess að taka eignarnámi
til útflutnings íslenskar afurðir
hjá kaupmönnum, félögum, fram-
leiðendum eða öðrum, gegn fullu
endurgjaldi, að frádregnu lög-
boðnu útflutningsgjaldi. Endur-
gjald skal ákveða eftir mati
þriggja óvilhallra manna; skal
einn þeirra kvaddur af Lands-
yfirréttinum, annar af bæjarfó-
getanum í Heykjavík og þriðji
af stjórnarráðinu. Þeir kjósa sér
oddvita. Matsgerðir þeirra eru
fullnaðarmatsgerðir. Eignarnemi
þarf ekki að taka hið numda
strax í sínar vörslur, að matgerð
lokinni, en greiða skal hann e:g-
anda eða umráðamanni hins
numda hæfilegan geymslukostnað
eftir mati matsmanna. Að öðru
leyti fer um framkvæmd eignar-
námsins eins og greinir í lögum
nr. 61, 14. nóvember 1917, um
framkvæmd eignarnáms.
2. gr. Lög þessi öðlast þegar
gildi.
Ennfremur vildi stjórnin fá
heimildarlög til að leggja auka-
útflutningsgjald á þær innlendar
afurðir, fleiri eða færri, sem húu
verður að sjá um útflutning á,
samkvæmt samningumim, „til
þess að landssjóður bíði ekki
skaða af afskiftum sínum af
þeim“.
Bæði þessi frumvörp voru lögð
fyrir Nd. í gær og „rædd“ þar
á þrem fundum, sarnþykt og af-
greidd til Ed, sem siðan af-
greiddi þau með sama hraða sem
lög frá alþingi, en stjórnin sim-
aði þau samstundis til konungs
til staðfestingar.
Um almennmgseldhús
er komin fram þingsályktunar-
tillaga frá bjargráðanefnd neðri
deildar, á þessa leið:
Alþingi ályktar að heimila
landsstjórninni að veita tveim
mönnum, einum karlmanni og
einum kvenmanni, sem bæjar-
stjórn Reykjavíkur mælir með,
alt að 4000 kr. styrk til þess að
kynna sér erlendis fyrirkomulag
almenningseldhúsa og rekstur
þeirra. Styrkur þessi veitist
gegn því, að Reykjavíkurbær
leggi fram eigi minna en einn
fjórða hluta kostriaðar.
Dýrtiðarmálin
á þingi.
Eins og áður hefir verið drepið
á, þá eru all-skiftar skoðanir um
það á þingi, hvernig haga beri
hinni „almennu hjáip vegna dýr-
tíðarinnar“ gagnvart Bveitarfé-
lögunum. í frumvarpi því, sem
stjórnin lagði fyrir þingið, er
svo fyrir mælt, að hvert sveitar
félag, sem ver upphæð, sem
svarar 15 kr. á mann hvern í
sveitarfélagiuu til dýrtíðarráðstaf-
ara, skuli fá þriðjunginn, eða 5
kr. á mann, endurgreiddan úr
landssjóði. Frumvarpið var mjög
V f S i R.
Á 1 g / .1 . , i íi 0> . Áðciíiti'.'rÁÁ
14, opin. feft kl. 8—8 & fev<rjum áagi.
Skrifeíofa & sams ztsS.
Sími 400. P. O. Box S6V.
Ritstjðflns tit viáta-a tfi ki. 2—3.
Pren&smifljan ft Laugavag 4,
sími 138.
Anglýsiagoss vsitt mðfctaka í Lfcnáss*
8tjðmuB»i sftis kl. 8 í kvöláin.
Anglfsingaveið: 50 sur. hver em
dftik* 1 (rtæwi angi. 5 aura oíÍa £
smfisnglýs&gtsM með Nhfayfcta|letrL
Silki-
Golftreyjur,
t
stéru úrvarli
ÍEgiilJacobsen

lélega úr garði gert af stjórnar-
innar kálfu. og enn er það þann-
ig orðað, að það verður ekki á
annan veg skilið, en að sveitar-
félögunum sé bannað að verja
hærri upphæð til dýrtíðarráðstaf-
ana, nauðsynjavörukaupa allra
og dýrtíðarhjálpar til einstakra
manna.
Ástandið er þannig í landinu,
að enginn veit, hve mikillar
hjálpar að þörf. getur orðið.
Stjórnin virðist 4 frumvarpi sínu
hafa farið eftir því einu, hvað
hún áleit að landssjóður væri fær
um að leggja af mörkum, og
hefir húu komist að þeirri niður-
stöðu, að það gæti ekki orðið
meira en ]/2 miljón. Sú upphæð
er auðvitað ekkert annað en
handahófsupphæð, því að ekki
hefir Btjórnin. heldur fundið neinn
sérstakan tekjusofn til að taka þá
fúlgu af. Lað er auðvitað talið
sjálfsagt, að veita alla þá hjálp,
sem þörf kreíur, og virðist það
því vera fremur fálmkent, að
vera að setja þessi ákveðnu tak-
mörk og orða lögin eins og alls
ekki megi út íyrir þau takmörk
fara. Stjórnin hefir lika marg-
sinnis lýst því yfir, að of frek-
ari hjálpar verði þörf, þá muni
hún veita hana, og er því alveg
óskiljanlegt, hvers vegna hún
vill láta setja sér þessi takmörk
með lögum.
Ef til vill hefir það vakað
fyrir stjórninni, að reisa skorður
við því, að sveitarfélög leituðu
dýrtíðarhjálpar að óþörfu. En
það hefir henni ekki tekist betur
en svo, að þessa bjálp, sem
heimiluð er, er tiltölulega auð-
velt fyrir hvert sveitarfélag að
fá, hversu vel sem það er statt.
En eirmitt hin sveitarfélögin,
sem verst eru stödd, eiga miklu
eríiðara með að verða hennar
abnjótandi.
Eiumvarpið er nú komið til
Ed. og vill bjargráðanefnd þeirr-