Vísir - 05.12.1918, Blaðsíða 3

^ÍSIR
É
h
-3
■3
■Jl
■2
Bæjarfréttir.
-Afmæli í dag.
Hlín Þorsteinsdóttir, ungfrú.
Kristín Þorsteinsdóttir, húsfrú.
Svanfríöur Hjartardóttir, htr.
Ásta Einarson.
H. Thorarensen, sláturhússtjóri.
Jóhann T. Egilsson.
FriöfríöurSímonardóttir, afgr.st.
ungeiunjsjfs ‘uosstuofg 'iugttQ
-Bæjarstjómarfundur
veröur haldinn í dag á venju-
3egum staö og tíma. Á fundinum
veröur lagt fram furmvarp fjár-.
hagsnefndar til áætlunar um tekj-
tir og gjöld bæjarins áriö 1919.
Nefndin áætlar gjöldin kr. 1.072.-
209,43, en þar af er tekjuhalli frá
3917 kr. 217.554,98 Af þeim tekju-
■halla á mótekjan þaö ár kr. 108.-
000.00, og gasstööin 34.554,98. Til
ómagaframfærsht allrar ertt áætl-
aöar fullar 200 þús. kr,, auk fjár-
hæöar til aö veita fátæklingum
vinnu (40 þús.). Til bamaskólans
eru áætlaöar 71.800 kr., til gatna-
»og gangstéttageröar 56.800. Stjórn
kaupst. og löggæsla 70.000. Dýrtíö-
aruppbót starfsmanna og dýrtíöar-
ráöstafanir 60 þús. kr. Vextir og
.afborganir af lánum 110 þús. En
iil þess aö standast öll þessi út-
gjöld, veöur aö jafna niöur „eftir
efnum og ástæöum" kr. 817.959,43,
auk 5—10% umfram, eöa nál. 900
þúsund krónum.
Veröur þó útkoman þrátt ft'rir
alt, sist lakari en i fyrra.
Samskotin.
Frá starfsmönnum Eimskipafé-
Tagsins voru Vísi færöar 200 kr.
i gær í hjálparsjóö bágstaddra hér
í bænum.
Trúlofun.
Ungfrú Sigríöur Sighvatsdóttir,
dóttir Sighv. bankastjóra, og H.
Trybom, sænskur verkfræöingur,
birtu trúlofun sína í Kaupmanna-
höfn 1. des.
Eldur
varö latts á efstu hæö í suöur-
enda liúss Guöm. Björnsonar land-
læknis i gær. Varö þess vart urn
kl. 6, og landlæknirinn þá ekki
heima. Slökkviliöiö var þegar kall-
aö til hjálpar, og tókst því brátt að
slökkva, en allmiklar skemdir
hcjföu oröiö á húsinu, bæöi af eldi
og vatni. Enginn veit hvernig eld-
urinn hefir kviknaö, en líklegast
þykir aö kviknaö hafi í f a t a-
s k á p einum á efsta lofti, og er
það þó allkynlegt. Er þetta í
fjóröa eöa fimta sinn, sem eldur
hefir kviknaö í þessu húsi meö svo
undarlegaun hætti.
Nýja Bíó
sýnir þessa dagana kvikmynd af
æfiferli Lloyd George, forsætis-
ráöherrans enska, og hefir furöu
fljótt tekist að ná í hana. Þaö má
gera ráö fyrir því, aö aösókn veröi
mikil.
„Sterling“
fór héðan loks i dag, og fyrst
til Hafnarfjaröar. Síöan á hann
aö fara norður uin land, alla leiö
til Húsavíkur, og þaöan aftur sönnt
leiö hingaö. Farþegar fá engir far
með skipinu.
Gunnlaugur Claessen
læknir hefir skrifað ágæta grein
um „inflúensuna og læknana", sem
birtist í ísafokl í gær.
ca. 30 smálestir, bygt úr eik
bum bjrguuarskilm álum.
Heima 10—12 og 2—4.
Talsími 353.
tii sölu með sanngjörnu verði og
“V'"
Hallgr. T. Hallgríms
Aðalstræti 8.
Opinbert uppboð
'S
á munum tilheyrandi ýmsum dánarbúum verður haldið í Glood-
templarahúsinu föstudaginn 6. desember næstkomandi og hefst kl^,
1 e. h.
Verður þar selt ýms húsgögn, föt 0. m. fl.
2 móhlaðar verða einnig seldir þar, sem eru til sýnis, annar
við Bergstaðastræti 33 B og hinn við Bergstaðastræti 11 A.
Uppboðsskilmálar verða birtir á uppboðsstað.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 4. desember 1918.
\
Jóh Jóhannesson.
í konungsríkinu ísland
Fáið ]>ið eftirtaldar vindlategnudir:
Phöaix, Crovvn, Times, Lopez y Lopez,
ITriílfge, El Arté, Prenzados, Ilavana Club^
Casino, Excellent, |[King Epoca, Supremo,
Merkúr o. s. trv. fyrir 25—29 aura stk. i lieil-
um kössum, CtðelUS TljA
Kaupið jólavindla ykkar sem íljótasi, því
einstaka tegundir eru þvi næx- uppgengnar
234
koma þeim aí'tur i handtösku Dodds, en
að því var nú reyndar ekki hlaupið.
En á mcð'an var Dodd að bauka við
hurðina á milli nr. 216 og 17. Tók hann
upp hjá sér cinkennilegt áhald, er var
nokkurskonar heyrnartól, éins og lykill í
lögun, og liafði hann sjálfur fundið það
upp. Setti hann nú áhaldið í skráargatið
og setti það i samband við rafleiðinguna
á náttborðinu. Fór hann síðan að lilusta
og heyrði J?á greinilega ganginn í vasa-úri
í herberginu nr. 217. Lét hann sér þetta
ini nægja fyrst um sinn.
Klukkan átta kom Políy áftur og beið
Péturs, cn hann sat í vinnufólksstofunni
og var allskapþungt. Einfaldast hefði ver-
ið að fara án þess að kveðja Polly, því að
liann taldi víst, að Dodd mundi standa á
hleri í næsla lierbergi. pað mundi Pétur
að minsta kosti hafa gert sjálfur i Imns
sporum.
Dodd lagði eyrað við skráargatið og
tíeyrði að Polly var mjög óróleg. Að síð-
ustu brast hana þolinmæðina og hringdi
bjöllunni.
„Nr. 217 er að tíringja,“ sagði einn
þjónninn og reis Xaver Ticlemann þá á
fætur. Nú var orðið um seinan að laumast
hurtu og varð hann þá að láta svo búið
standa.
235
Hann gekk inn lil Polly án þess að drepá
á dyr.
„Ekki er þetta þjónninn,“ sagði Dodd
við sjálfan sig. „Skyldi Jiað vera þjófur-
inn sjálfur!“ Hann fékk brátl að vita vissu
sína fyrir því.
„Pétur!“ kallaði Polly og tók höndum
um háls honum.
„Fyrir alla muni — hafðu ekki hátl!“
hvislaði liann. „Dodd er í næsta herbergi."
Dodd hafði að eins heyrt til Polly, en
það var honum líka nóg. — Hreyfði liann
sig nú ekki frá tíurðinni og hafði nii um
tvent að velja — annaðhvort að ryðjast
þegar inn til þeirra og gripa þjófinn glóð-
volgan, eða að standa lengur á hleri. En
fyrst og fremst varð hann að fá einhvcrja
vitneskju um miljónirnar og var ekkert
líklegra, en að þau mundu eittlivað minn-
asl á þær.. Tók Ðqdd þá lieyrnartólið sitt
og stakk því í skráargatið, en áður-en tíann
var búinn að lcoma þvi í gang var Pétur
búinn að segja komi sinni alt. „Hefurðu
nokkra peninga á þér ?“ spurði hann lágt.
Ilún fékk tíonum það sem hún iiafði á
sér.
„Eg legg af stað til Rússlands snemma
í fyrrámálið,“ hvíslaði hann, en snú þii
aftur lil frænda gamla og bíddu eftir sím-
skeyti.“
236
„]?ú verður samt lijá mér í nótt?“ spurði
hún feimin.
„Auðvitað vildi eg það helst af öllu,“
svaraði liann og kysti liana innilega, „en
þess er nú ekki kostur. Eg verð að fága
skó og bursta föt.“
Nú var heyrnaráhald Dodds komið í lag
og lieyrði hann þá langan og innilegan
koss og var honum það sist til ánægju.
„Eg kem aftur í fyrramálið klukkan
fimm til sex,“ lieyrðist glögt að Pétur
sagði.
J>ví næst var hurðinni skelt aftur.
Dodd þaut eins og eldibrandur iit á
ganginn, en grcij) i tómt, sá að eins bak-
svipinn á miljónaþjöfnum um leið og
tíann skaust undan.
„]?að gerir ekkert til,“ sagði Dodd tíros-
andi og neri saman höndunum af ánægju.
„Nú er eg viss um liann.“
Klukkan var nú farin að ganga tiu. —
Dodd stilti vekjaraklukkuna þannig að
hún hringdi klukkan fjögur og fór að
tíátta. Hann hengdi fötin sin út á ganginn
til að láta bursta þau og fór síðan að sofa.
Klukkan um ellefu fór Xaver Tielemann
að tina saman skó gestanna, krotaði lier-
'bergjanúmerin neðan á sólana, og fór mcð>
þá i sérstakt herbergi,. sem ællað var til
skóhreinsunar. Hugðist hann að vinna