Vísir - 09.06.1958, Blaðsíða 3

Mán*adaginn 9. júní 1958
Þrír mánuðir í Beirut:
Arabinn er blóðheitur og hávaða -
samur, óþrif naðurinn keyrir úr h
f'iúíal ri# Irmy •lóhannes"
son.
Frú Irmy Jóhannesson hefur ir voru að því leyti ólíkir flest-
dvalið fimm ár fjarri ættjörðinni
og' ferðast viða. Um skeið var
luin flugíreyja á leiðinni Ham-
um öðrum flugfarþegum, sem
ég hef ferðast með, að þeir
þurftu helzt alltaf að vera að
borg Majorka, hún ferðaðist til borða og gerðu kröfu til þess að
Kýpur og skömmu áður en liún
kom til Islands s.I. haust var
hún um þriggja mánaða skeið i
Beirut.
Frú Irmy er kona Lofts Jó-
hannessonar flugmanns, sem er
flugstjóri hjá brezku flugfélagi
og mun hann vera í röð víðförl-
ustu Islendinga. Nú eru þau
bæði búsett i Berlín, en skömmu
áður en frú Irmy fór af landi
burt í vor átti fréttamaður Vísis
tal við hana um dvöl hennar
ytra og ferðalög.
Þrjárvikur urðu að
þrem áriun.
— Það hefur margt drifið á
maturinn væri mikill og góður.
Auk þess voru þeir forvitnir og
síspyrjandi svo það-var ærið að
gera.
— Svo hélstu áfram sumarið
eftir?
— Já, en ekki til Majorka. Sá
draumur virtist vera úti með
nýjum og stórum herflugvelli
Ameríkumanna á Majorku. Sið-
an hefur ferðamannastraumur-
inn stórminnkað þangað.
Sumarið 1956. flaug ég mest
með stúdentahópa milli borga í
Þýzkalandi og eins með munað-
arlaus börn á vegum Rauða
Krossins, sem flutt voru frá
um i þessar ferðir?
— Aldrei. Það hefði kostað
alltof mikið umstang, sprautur
gegn biti og hvers konar læknis
ráðstafanir. Aftur á móti fór ég
til Beirut í júnimánuði í íyrra,
en þangað réðist Loftur um
þriggja mánaða skeið.
— Var það ekki skemmtileg
ferð?
— Mjög. Það var nýstárlegt i
alla staði og ólíkt þvi sem ég átti
að venjast.
Komið til Kýpur.
Á leiðinni þangað austur fór
ég til Kýpur. Var samferða kon-
um brezkra hermanna, sem voru
á leið til eiginmanna sinna á
Frú Irmy ásamt Araba og úlfalda.
blómarækt. Húsin eru sérstak- ' sjálf eru af annarri gerð en ég
lega smekkleg, og hótelið, sem hef r.okkru sinni áður séð. Eru
ég bjó á, eitt hið skemmtilegasta imörg þeirra búin til úr niður-
daga þína, frú Irmy, frá þvi er (Berlín til Vestur-Þýzkalands.
þú fluttir af landi burt. Hvenær
fórstu og hvert fórstu?
— Það eru rösk 5 ár. Þá fór
ég til London og giftist rétt eftir
að ég kom út, mannsefninu minu
Lofti Jóhannessyni flugmanni.
Loftur var þá ráðinn hjá brezku
flugfélagi — Skyways — og við
hugðumst setjast að í London.
En skömmu eftir brúðkaupið
skruppum við til Hamborgar og
ætluðum að vera þar í þrjár
vikur, en þessi þriggja vikna
dvöl varð að þremur árum. Þann
tima flaug Loftur í hinni svo-
lcölluðu loftbrú milli Hamborgar
og Berlínar, en flaug þess á milli,
einkum á sumrin, til Miðjarðar-
hafslanda.
— Hvort 'kunnir þú betur við
Breta eða Þjóðverja?
— Eg kunni vel við báða og
— Voru. það ekki erfiðar og
leiðinlegar ferðir?
— Stundum var nóg að gera,!
ein hins vegar þótti mér sérstak-
lega gaman að fljúga með börn-
in. Þau voru yfirleitt ákaflega
prúð og þæg en margar skritn-
ar spurningar, sem þau lögðu
fyrir okkur flugþernurnar. Með-
al annars vildu þau vita hvenær
þau ættu að fara að kasta upp,
þeim fannst það tilheyra.
—- Ilvert fóruð þið þegar þið
fluttuð frá Hamborg?
Líf í ferðatöskum.
— Til London. Það var í sept-
ember 1956. Þá bjuggumst við
við þvi að setjast þar að fyrir
fullt og allt, keyptum íbúð og
Jóhannesson.
Kýpur og ætluðu að setjast þar
að. Sumar voru með börn
-— Hvernig leist þér á Kýpur?
á allan hátt, sem ég hef komið
í. Frá Kýpur var svo haldið strik
beint til Beirut.
— Flaug maðurinn þinn þar á
einhverri ákveðinni flugleið, eða
á ýmsum leiðum?
Steikti egg á flugvél-
arvængjununi.
— Hann flaug mest á einni
'eið, frá Beirut til borgar við
?tauðahafið, sem heitir Jiddha
— aðallega með pílagríma. Ferða
nannastraumurinn var svo mik-
11 á þessari leið að stundum
varð að fljúga nótt og dag til
bess að fullnægja þörfinni. Að
öðru jöfnu var meira flogið á
nóttinni vegna þess hve hitinn
var ofsalegur á daginn. Þá urðu
flugmennirnir að fljúga með
þykka hanzka á höndunum til
þess að geta komið við stjórn-
tækin án þess að brenna sig. Og
egg gátu þeir steikt á flugvélar-
vængjunum á meðan þeir biðu
á flugvellinum á daginn.
Fólkið sefur á
gangstéttumun.
— Var mjög heitt í Beirut?
Á okkar mælikvarða var
- Eg var aðeins einn dag um heitt þa,. oftast 35_37 stiga hiti
kyrrt í Nicosiu og manni fannst j Joi.sælu og komst upp j 40 stig.
allt vera gegnsýrt af hernaðarráð
stöfunum og óvildaranda. Morð 1
húsgögn og ætluðum að búa vel voru þá daglegir viðburðir. Toll- |
suðudósum, sem flattar hafa
verið út og síðan með einhverj-
um hætti negldar saman. Inni í
þessum hreysum sefur fólkið
hvað innan um annað á beru
gólfinu og óþrifin og óþefurinn,
sem af þessu leggur er með fá-
dæmum. Arabarnir matast ekki
með hnífapörum heldur rífa mat-
inn í sig með höndunum. Sorp-
ilát eru ekki til i Arabahverfun-
um en sorpinu og saur mokað
út fyrir dyrnar og þar grótnar
það í steikjandi. sólbráðinni. Og
óþefnum verður ekki lýst.
— Er þá ekki fullt af hvers
konar eiturflugum og smitber-
um þarna?
— og eiturflugurnar bíta.
— Meir en nóg. Þarna er ara-
grúi af pöddum og flugum, ýrn-
ist skríðandi eða fljúgandi, sum-
ar með hnefastóran búk og
langa anga — ógeðsleg kvikindi
— Moskitoflugan er algeng.
Hún bítur voðalega og hörundið
bólgnar upp eftir bit hennar.
Maður verður lítið eða jafnvel
ekkert var við bit hennar, en
heyrir eins konar suð i henni
þegar hún steypir sér á mann.
Þá veit maður hvað skeð hefur,
enda leynir bólgan sér ekki.
Maurarnir bíta mjög sárt. Þeir
skoðunin var sú nákvæmasta og
um okkur, enda leið orðin á sí-
felldum búferlaflutningum. Þeir
samt eru þeir í ýmsu ólíkir og j voru orgnir 4g ega 47 talsins á
horfa sitt hvorum augunum á þessum fáu árum. Við köllum
tilveruna. Mataræði er gjörólíkt það ag htia t ferðatöskum og 'og á glæpamanni og meira að
lijá þessum þjóðum og húsa- oiíkur Var farið að leiðast það. 'segja. voru reifabörnin klædd úr
— Á hvaða leiðum flaug mað- hverri spjör til þess að vita
urinn þinn eftir að þið fluttuð til hvort sprengjur eða skotvopn
væru ekki falin á þeim. Það virt-
Eg þoli hita yfirleitt mjög vel, I eru stórir og valda miklum sárs.
og auk þess gerði hafgolu jafn-! auka Verst aJ öllu er samt
an á kvöldin og varð þá tiltölu-1 padda> sem skriður eftir hörund-
.lega svalt. Þ>ó ekki svalara en • . na owíinr pftir n^vnilpo-on
ókurtsysasta sem és hef „okk-lsvo ^ æfur unnv8rpum s ™
ur„ tima oríið lyrir. Leitað á I„gstéttum s n6ttunnl Sn „,,,1*°^
ma„„i i„„a„ og „ta„ kteða ei„s aS b„16a ofun s on ! e,æð“dl san' «» l“>na' h°'dS
kynni eru einnig sitt með hvoru
móti. Englendinga þekkti ég frá
fornu fari því ég var á ballett-
skóla í London um eins árs skeið
áður en ég giftist. Svo var ég
þar aftur um ársskeið núna áð-
lu’ en ég kom heim í vetur.
Starfaði seni flugfreyja.
— Þú starfaðir sjálf eitthvað
sem flugfreyja á þessu tímabili?
— Já, ekki reglubundið, en
greip inn í þegar á þurfti að ;
lialda og fyrir bragðið fékk ég |
miklu hærra kaup, eða sem svar- j
aði hálfu öðru sterlingspundi á
klukkusíund. í löngum flugferð- j
um, sem tóku kannske 10—12 ;
Stundir eða lengur, var þetta á- 1
gætur aukaskildingur.
— Ilvenær byrjaðirðu á þessu
og hvert flaugstu?
- - Það var sumarið 1955. Þá
flaug ég mest suður íil Miðjarð-'|
arhafsins, aðallega með Dani, ’
sem nutu sumarleyfisins suður
á Majorku. Þetta var skemmti-
legt starf en oft nokkuð erfitt. 1
Ferðirnar tóku um 7 klst. hvora j
ieið og lítið stanzað. Og Danirn-,
Englands? e
— Aðallega London—Singa- ist enginn greinarmunur geröur
pore—Sidney og Adelcide í Ástra Já brezkum þegnum og öðrum og
líu. Þess á milli til Höfðaborgar jafn vandlega leitað á öllum.
í Afríku. Þessar ferðir tóku oít j Annars virtist mér einkar
3—4 vikur og stundum á annan fallegt i Nicosíu, ákaflsga hrein-
mánuð. jlegt og hlýlegt, og íbúarnir virð-
— Fórstu stundum með hon- ast vera hreinir listamenn I
veiki. Eina ráðið við þessu er að
þvo sér strax og maður héfur
orðið kvikindisins var, því hægt
er að þvo eitrið af sér ef það er
gert I tima.
— Eru ekki allar íbúðir fullar
af þessum óþrifnaði?
snævi þaktirl - Það er erfitt að verjast hon
þ e á yet_ um og allra verst eftir að búið
urna Þangað fara menn á skíði, er að kveik3a á kvöldin W flu^
en niðri á láglendinu er eilíft urnar á Ijós. Við gatum
sumai' og hvorki frost né festir aldrei °Pnað gluSga fyrr en búið
snjó.
maður eða jafnvel datt um þessa
vesalinga. þar sem skuggsýnt var
eða dimmt vegna ónógrar lýsing
ar. í
— Er Beirut falleg. borg?
— Bæði stór og falleg. Hún
stendur á sjávarströnd, en á bak
við eru fjöll og
tindar í fjarska
— En þrifnaðurinn?
— Fer eftir því hvar er I borg-
inni. Sá hlutinn, sem byggður
er af Evrópufólki er nýtízkuleg-
ur og mað stórborgarblæ. En |
þetta er hávaðasamasta borg
sem ég hef nokkru sinni komið
í. Fyrstu næturnar, sem ég
dvaldi þar kom mér varla dúr á
auga, Seirina vandist ég þessu
og fannst ekkert athug>avert við
þessi læti.
Sóðaskapur í hámarki.
í Arabahverfunum hefur sóða-
skapur náð þvi hámarki að ég
hef ekki nokkra trú á að unnt sé
Loftur Jóhannesson flugstjóri á húsþaki í Beirut í Líbanon. að komast lengra. Húsakynnin
var að slökkva ljósin á kvöldin.
— Er mataræði ekki gjörólíkt
því sem Norðurálfubúinn á að
venjast?
Mataræði
— Það sem ég kunni verst við,
var það að nær allur matur er
soðinn og steiktur í olíum. Þeir,
sem eru óvanir þessu fá ákaía
magaveiki í fyrstu. Annars eru
kjötréttir sérstaklega Ijúffengir.
Það sama get ég ekki sagt um
flesta jurtaréttina, enda margir
hverjir mjög undarlega mat-
reiddir.
— Arabar neyta mikið eitur-
lyfja?
Frh. á 9. s.