Morgunblaðið - 25.04.1917, Blaðsíða 1

40»
Miðv.dag
25.
apríl 1917
4 avgaag*
170
tðiubiað
Ritstjórnarsími nr s°°
Ritstjóri: Viihjáltnur Finsen.
Isafolciarprentsmiðjn
Afgreiðsínsimi nr. joc
Gamía Bíó
6. prógram a/
P
21, 22., 23, 29., 22. og 23. þátíur
verða sýndir í kvöld og næstu kvöld, fram ttl sunnudags.
Sýningin stendur yfir il/2 kl.st.
Aðg.m. kosta c-ins og áður 70, 50 og 25 aura.
Tölusett sæti má pmta i síma 475 tii ki. 5.
Pantnðir aðgöngumiðar afhendast f Gamla B 0 ki. 7— 8.
*%/®rzliw, meé íaísvorðum vörum, íií sötu
liti á Iandi. Arðvænlegur staður. Góðir börgunarskiimálar. Til greina
getur komið að aðrar eignir yrðu teknar í skiftum.
Lysthafendur set di adressu sina til Morgunbiaðsins, í lokuðu um-
slagi. merkt „100“, fyrir lok þessarar vikn.
Innilegt hjartans þakklæti votta eg öllum
þeim, er sýndu hluttekningu við fráfall og
jarðarför konu minnar, Marlu sál. Hall
dórsdóttur.
Hafnarfirði 23 april.
Guðmundur Jónasson.
Hérmeð tilkynnist að minn hjartkæri
faðir, Kristinn Þorleifsson, andaðist á
Landakotsspitala 24. þ. m.
Valgerður Kristinsdóttir.
Gullhóikar
og handhringar
mikið úrvai, Valiatstræti 4.
Kr. B. Stmonarson.
K.
U.-D. Fundur í kvöld kl. 8»/»
Allir piitar, utan félags sem inn-
an, eru velkomnir.
Koiipið Morgnnblaðið.
U. M. F. R.
Fundur í Bárubúð fimtudagskvöld
kl* 9- Margt á dagskrá.
Fjölmennið I
S T ] Ó R N I N.
Sparsemi.
Heimurinn er farinn að sveita.
Ekki að eins hernaðarþjóðirnar held-
ur einnig hinar, sem grætt hafa stór-
fé á ófriðnum.
Hverjum skyldi hafa komið til hug-
ar það, sem siðustn simfregn-
irnar skýra frá að Norðmenn væru
hræddir við yfirvofandi hungursneyð
og að í Svíþjóð væru róstur vegna
sultar. Og hver mundi hafa Iátið
sér til hugar koma, að slikt hið sama
geti að höndum borið á voru landi
áður en varir.
Hvað er mikið af vörum til í land-
inu? Það er spjrning, sem vert er
að athuga. Og hvað lengi endast
þær?
Sveitavenjan er sú, að birgja sig
upp að vörum haust og vor. I juní-
mánuði er aðalkauptíðin. Hvar standa
bændur þá, ef verzlanirnar eru vöru-
lausar? Og hvað lengi endistkaup-
staðarbúum það sem kaupmennirnir
hafa nú af matvælum?
Því er ver og miður, að vafasamt
er hvort nokkuð kemur hiugað af
nauðsynjum i vor. Utlitið er ilt, en
getur þó orðið verra. Og undan-
farinn tími ætti að hafa gefið mönn-
um reynslu fyrir því að ekki er lengi
að breytast veður í lofti.
Það er viðkvæðið hjá oss, að varpa
^hyggjunum upp á. stjórnina, cins og
hún væri almáttug. Ekki getur stjórn-
in skapað nauðsynjavörur. Og ekki
getur hún flutt hingað vörur ef skip
fást engin til að sigla, eða útflutn-
ingsbann kemur í löndunum, sem
Nýie Bíó
Hélsmen
múmíunnar.
Sjónleikur í 3 þáttum, útbúinn
á leiksvið af
Robert Dinesen.
Aðalhlntverkið leikur hinn heims-
frægi kvikmyndaleikari
Valdemar Psilantíer,
sem nú er nýiátinn.
Allar kvikmyndir, sem Psilander
hefir leikið i, eru svo eftirspurðar um
aílan beim, að næstum ómögulegt er
að ótvega þær nú siðan hann dó,
enda svo dýrar, að næstum er frá-
gangssök að f& þær.
Nýja Bió var þó svo heppið að n&
í eÍDa af þeim beztu, er hann hefir
leikið i, og verður hún nú sýnd í
kvöld og næstu kvöld.
Valdemur Psilander.
Sýning stendur 1 */a klst. — Tölusetta aðgöngumiða má panta
í síma 107 alian diginn og kosta: 0.80, 0.60 og 0.15 aura.
JSoiRfáíag dtatjíjaviíiur.
naSarían
verður Seikitm i kvöíd kí 8’j.
TJðgönqumiðar scídir í íönó.
framleiða vörurnar. Nei, engin stjórn
er almáttug.
Hver einstak’ingur verður að gera
sitt til, það er mergurinn málsins.
Og í neyðinni veiður það nota-
drýgst, sem einstakiingurinn gerir.
Mönnum finst þetta má'ke öfgakeut.
En samt er það satt. Og nú liggur
fyrir mikilsvert verkefni, scm enginn
má hliðra sér hjá, livoit hann er fá-
tækut eða líkur eða hveruig sem
ástæðum hans er háttað. Verkefni,
sem — ef vel er tekið — verður
öruggasta leiðin út úr ógöngunum.
Það er að spara.
Sá litli fo'ði, sem lil er af nauð-
synjum í þessu landi er horfinn áður
en varir, með sama lagi og nú er
haft. En með sparnaði — miklum
sparnaði, má diýgja hann. Hvað
matvælum við vlkur, þá er það fyrst
að athuga að sennilegt er að íslend-
ingar borði mikils til of mikið, eink-
anlega til sveita. Borða mikið af mat,
sem þeim kemur ekki að neinum
notum og einkanlega of mikið af
kjöti. Vilja þeir ekki reyna að borða
minna? Atgerlega órannsakað er það,
hvort í jurtaríki þessa lands er ekki
eitthvað ætilegt. Söl og fjallagrös eru
gömul og góð fæða. Því ekki að
taka þau til manneldis á ný? Þá
þarf að rannsaka hvort ekki eru
sveppir þeir, sem hér vaxa viða
hæfir til manneldis. Og fleira er
það, sem athugast þarf. Getur vel
verið að ýmsar jurtarætur og kál-
tegundir, sem vaxa viltar víða um
landið, gæti orðið góður búsauki.
Tilraunir á þessu þurfa að fara fram
nú sem allra fyrst. í sjávarþoipum
víða um land gengur afarmikið í
súgitin, sem hæft er til manneldis.
Það þarf að Iaga. Og um fram alt
ætti að banna fólki nú þegar að
borða kartöflur þær sem til eru í
landinu. Þær koma margfaldaðar í
haust ef geymdar eru til úttæðis.
Kol og steinolía eru oss lífsskil-
yrði. Ef aðflutningur teppist á því
tvennu, er úti um fiskveiðar i stór-
um stil og allir sjá hver voði stafar