Morgunblaðið - 26.06.1917, Blaðsíða 4

U P P BOÐ
verður ha)c!ið þriðjudaginn þ. 26. júni n. k. kl. 1V2 e. h. í
Bankastræti 7, og þar selt:
Akkeri og keðjur, áttavitar, logg, skipsklukkur, loftþyngð-
armælir, ljósker, akkersspil, flögg, skipsbjtur, timhur, fiski-
tjalir og stoðir, veiðarfæri allskonar, svo sem: !mur, lóðir,
taumar, önglar, Ióðarbelgir, dufl og margt ílcira tilheyrandi
skipaútgcrð.
Heígi TTlagnússon & Co.
Tveir nýir nótabátar
injög vandaðir, og ein ný snurpinót af beztu gerð,
er til sölu með tækiiærisverði hjá
Jón Björnsson & Co., Borg-arnesi
Síldartunnur.
Tilboð óskast i ca. 800 tómar tunnur, sem björguðust frá skonnort-
unni Sheiton Abbey, er strandaði í Grindavík i siðastliðnum mánuði.
Tunnurnar verða seldar hæstbjóðendum i því ástandi sem þær eru.
Tilboðin sendist fyrir miðvikudagskvöld i lokuðu umslagi til
Halldórs Eiríkssonar
Aðalstræti 6. — Símí 175.
Eikartunnur
til sölu hjá
Nathan & Olsen
Bozt að augiýsa j 'lorgnnblaðina,
Gudjohnsen verzlunarsjóri á Húsavík
o* frú hans, síra Jón Guðmundsson
Norðfirði, síra Jón Jónsson Bjarnarnesi,
Sigurður Baldvinsson fyrv. ritstjóri.
Eggert, Laxdal kaupm. Ákureyri, Sig-
nrjón Jóhannsson verziunarstj. Seyðis-
fi.ði, Tryggvi Hjörleifsson Kvaran
stúd. theol., Jón Sveinssou stúd. jur.,
Friðgeir Hallgrímsson kaupm. Eskfirði,
Guðm. Jónsson kaupm. Fáskrúðsfirði,
Kirk verkfræðingur og Hjalti Jónsson
skipstjóri. Frá Vestmanneyjum komu
kaupmennirnir Þorsteinn Johnson og
Brynjólfur Sigfússon, Bjarni Sighvats
son, frú Anna Pálsdóttír o. fl
Alliance-bjórinn. Svo sem kunnugt
er hafði dariska skonnortan Alliauce
töluvert af öli meðferðis, þegar hún
strandaði hór við Battaríis-garðinn.
ísokkuð af þessu öli var óáfengt og
var selt hingað í bæinú. En mesti
hlutinn var áfengur og því ekki leyfi-
legt að selja hann. Nú hafa yfirvöld-
in gefið umboðsmanni vátryggingar-
fólagsins leyfi til þess að gera ölið
óáfengt og selja það bæjarmönnum.
Hefir gosdrykkjaverksmiðjan >Mímir<(
tekið að sór að vinna verkið, undir
eftirliti yfirvaldanna.
Næringin er vitanlega mjög mikil 1
þessu öli og því ágætt að fa það,
ekki sízt uú í mjúkurleysinu. Það kváðu
vera mörg hundruð kassar, Bem
selja á.
Eimskipafélagið. Það hefir verið
sagt frá því hór í blöðunum að Hall-
dór Eiríksson umboðssali hafi verið
kosinn varaendurskoðandi Eimskipa-
félagsins. Þetta er að vjsu rótt, en
Halldór skoraðist undan því að taka í
móti kosningu og þykist með því laus
við það starf.
Afmteli 1 dag:
Agnes Gestsdóttir, húsfrú.
Hólmfrfður Hermannsdóttir, húsfrú.
Margrét Leví, húsfrú.
Afmæli átti Arinbjörn Sveiubjarnar-
son hókbindari í gær og hafði föður-
nafn hans misprentast hér í blaðinu.
íþróttaæfingar í dag:
Víkingur kl. 7$— 9 síðd.
Fram — 9—10-J-.
gripinn, settur í fangelsi og flýði.
J>að er ágætis maður og hann á eng-
an sinn líka í því að skjóta af fall-
byssu. . . |>ér munuð hafa ánægju af
því að kynnast honum . . .
Svo er Japaninn þarna. Við köll-
nm hann Sato. Hann er læknir.
Hann var einu sinni bezti lærisveinn
franska læknisins dr. Doyens. Fram-
úrskarandi skurðlæknir. En áhugi
hans fyrir vísindagreininni var svo
mikill, að hann gerði Iæknisfræðilega
tilraun á hálfbjána nokkrum til þess
að rannsaka miltað. J>að varð ógur-
legnr gauragangur út af því. En
Sato slapp einhvern veginn. Samt
sem áður varð honnm hvorki vært í
Erakklandi né Japan. Og nú er hann
einn af oss.-------
Vilmart hlýddi á frásögu Englend-
ingsins með vaxandi athygli. Hann
gerði ýmist að kreppa fingurnar eða
rétta úr þeim og varð Anstey það á
að gefa höndnm hans nánari gætur.
Svo kinkaði hann kolli.
— 77 —
— |>ér hafið einkennilegar hendur,
mælti hann.
Vilmart leit spyrjandi á hann.
— Faðir yðar, mælti Englending-
urinn enn fremur, var harður í horn
að taka. En hann var glaðlyndur
maður og allra yndi, þeirra er þektu
hann. Eg hefi aldrei kynst neinum
manni sem var jafn vel vaxinn og
jafn vel skapi farinn sem hann. En
hann hafði þann vana að fela hendur
sínar.
— Hvers vegna? mælti Belginn
nndrandi.
— Vegna þess að þær ljóstuðu of
miklu npp, að því er hann sagði
sjálfnr. þær voru sem só óeðlilega
stórar og fingurnir bognir og fram-
mjóir. f>ótt hann reiddist var aldrei
hægt að sjá það á svip hans. En
hann krepti fingurnar og þá urðu
?eir eins og klær.
Anstey þagnaði.
— Hvað kemur þetta mér við?
mælti hinn ungi maðnr.
— 78 —
— Jú, hendurnar á yður eru alveg
eins og hendurnar á föður yðar, mælti
Anstey letilega. þess verður eigi
langt að bíða að það vaxi klær á
þær.
jþeir þögnuðu báðir. Og mennirnir
sem sátu að baki þeirra störðu þegj-
andi fram fyrir sig.
Báturinn sigldi beint inn í brim-
löðrið fyrir framan hina háu sjávar-
hamra. Öldurnar veltu honum eins
og soppi, en brimlöðrið af sjóunum
er brotnnðn á klöppum og skerjum,
þaut um hann.
En mennirnir hreyfðu sig eigi,
það var auðséð á þeim að þeir létu
sér eigi alt fyrir brjósti brenna. En
einstaka sinnum litu þeir til manns-
ins, sem sat við sýrið.
Ambroise Vilmart hnepti yfirhöfn-
inni þéttar að sér og það fór hrollur
um hann. I einni svipan stóð honum
það nú Ijóst fyrir hugarsjónum hverja
lífsleið hann hafði valið sér — beint
í gegn um brotsjói lífsins og löður
— 79 —
Vinnulaun
yðar raunu endast lengur en
vanalega, ef þér gerið innkaup
í íslands stærstu nllarvöru- og
karlmannafata-verzlun, Vöru-
húsinu. Margar vörur. Gam-
alt verð.
—~-TTnirimTwii—Eniiiiwn mu ...
Hangikjöt
faðst hiá
lóni á Vaðnesi
10—15 tunn jr
af góðu stórhöggnu
sauðakjöti urlandi
eru til sölu.
Fob. Seyðisfjörð. — Ritstj. vísar á.
Freðvsa
pr. 5 kg. kr. 7.50
hjá
Jes Zimsen
Barnarúm
nýtt eða nýlegt
— sem draga má sundur —
óskast til kaups. R. v. á.
frá haföldum atvikanna. Og við
stýrið sátu hin nábleiku forlög.
Hann reis ósjálfrátt á fætur. Stýri-
maðurinn hafði lotið áfram og bátur-
inn beygði við.
það var eins og hamarinn opnaðist.
Og í faðmi hans lá dálítii höfn opin
— geymd milli tveggja hamraveggja og
þar var ládauður sjór.
En á miðjum þessum polli lá
tundurbátur fyrir festum.
10. k a p 11 u I i.
»Hdrinn*.
í>að var næstum furða hvað þeir
félagar voru fijótir að skifta með sér
verkum. jpað var gert áfáumklukkn-
stundum. Og allir gengn til starfa
BÍnna með ánægju og engum kom til
hugar að hafa neitt í móti því sem
honum var sagt að gera.
Pétur sat í foringjaklefanum og
tók i móti skýrslum frá mönnum
— 80 —