Morgunblaðið - 10.09.1917, Blaðsíða 3

3
*
wO.K<-.UNBLAÖÍ*»
skólann eða aðra kenslukrafta til kenslunnar, og börn þessi mundu verða hópuð saman í kenslustofum
á heimilum kennaranna eða annarsstaðar í bænum, og vegna húsnæðiseklunnar í bænum mundi skóla-
nefndin ekki geta komist hjá því að lána skólastofur barnaskólans til þessarar kenslu. Aðstandendur
barnanna mundu verða að leggja til eldsneytið í kenslustofurnar, hvort sem væri herbergi úti í bænum
eða skólastofurnar. Teljum vér fremur ólíklegt að minna en sem svaraði 30 tonnum af kolum eyddust
í þessu skyni, og væri þá að engu orðinn sá eldsneytissparnaður, sem til var stofnað með frestun skóla-
haldsins. En þau af þessum efnaðri manna börnum, sem nytu kenslu úti i bæ (ekki í barnaskólastof-
unum) mundu þó sitja í þrengri stofum, við óhentugri borð og sæti og við ófullkomnari kensluáhöld held-
ur en Barnaskólinn hefir að bjóða.
Þannig yrði úr þessu lítill eða enginn sparnaður á kolum, en algerlega ósæmilegt misrétti á
milli fátækra barna og efnaðra barna, þar sem bæjarstjórn og skólanefnd er bannað að nota jafnvel
sín eigin kol til skólahalds jafnt fyrir fátækra og efnaðra manna börn, en aðstandendum efnaðri barn-
anna ekki meinað um kol til skólahalds fyrir þau ein. Og auk þess, sem fátæku börnin færu á mis
við alla kenslu og allan aga, þá er hætt við að óframkvæmanlegt verði að hafa eftirlit með því að
þau haldi heilsu í neyð þeirri, sem nú vofii- yfir, þegar reglubundið eftirlit skólalæknis og kenuara i
skólanum er hindrað með lögum.
Að því er snertir barnaskólann í Bergstaðastræti 3, þá hefir hann, að því er vér bezt vitam,
þegar birgt sig að innlendu eldsneyti, og sjáum vér enga skynsamlega ástæðu fyrir því, að bæjarsjóði
Reykjavíkur sé með lögum óheimilað að leggja skóla þessum lítinn styrk eins og að uudanförnu, ef
eigandi skólans treystir sér til að starfrækja hann.
Þar sem vér þannig förum fram á, að ofannefnt frv. verði ekki gert að lögum þannig að það
nái til barnaskólanua í Reykjavík, finnum vér ekki ástæðu til að minnast á einstök atriði í frv., en
viljum þó geta þess, að vér sjáum enga skynsamlega ástæðu geta verið til þess, að banna oss skóla-
hald til 15. febr. 1918, en leyfa það eftir þann dag.
í skólanefnd Reykjavíkur, 9. sept. 1917.
K. Zimsen Jón Þorlákssson
Þorvarður Þorvarðsson.
Briet Bjamhéðinsdóttir
Olafur Olafsson.
Almennur borgarafundur
verður haldinn í Iönó í kvöld mánudag 10. seft. kl. 8 síðd.
til að taka afstöðu gagnvart frumvarpi Aiþingis
um írestun skólahaids
Sérstaklega er skorað á þingmenu bæjarins og foreldra og
aðstaudendur baruauna í Barnaskólaaum að sækja fundinn
Jón Þorláksson, Sigurður Jónsson kennari,
Guðrún Lárusdóttir, Sig Jónsson bókbindari, Sig. Björnsson,
þorvarður Þorvarðsson, Ottó þorláksson.
að hafa það á hendi, enda skylt
þeirra aðalstarfi.
Nú er nefndinni það ljóst, að
breytingar á frumvarpinu og hrakn-
ingur þess miili deilda nú í þing-
lokin getur orðið því að falli og
með því týnst ávinningur si af lýs-
ismatinu, sem framleiðendum mætti
að því verða. Þess vegna kýs hún
að láta það óbreytt, og í þvi trausti,
að lögreglustjórar skipi eigi að óþörfu
aðra en fiskimatsmenn til starfans,
ræður hún háttv. deiid til að sam-
þ kkja frumv. óbreytt.f
Jiaupmetm!
Með seglskipi sem nú liggur feiðbúið í Kaupmannahöfn og hefir
fengið leyfi til þess að sig a beint til Reykjavíkur, getið þér fengið fiuttar
vörur alt að 300 smálestir. Farmgjald sanngjarnt.
Um 60%
af öllum brezkum kaupförum hafa
pú verið vopnuð. Ætla Bretar að
halda áfram að vopna skipin unz öll
hafa verið vopnuð.
þegar þýzku njósnararnir Yorn
handteknir í K.höfn.
Svo sem áður hefir verið sagt frá,
komst nylega upp um þýzkt njósnara-
félag f Kaupmannahöfn og tókst lög-
reglunni að handsama alla aðalmenn
»fyrirtækisins«. En það skeði á þessa
leið:
Meðal hinna fyrstu sem lögreglan
handsamaði var Þjóðverji, Kircheisen
að nafni. Honum var þó slept aftur
bráðlega, því lögreglunni var um að gera
að láta hann leika lausum hala til
þess að komast eftir, hvar annar Þjóð-
verji, vinur Kircheisens, bjó. Því sá
var áreiðanlega njósnari, og auðvitað
mál að Kircheisen mundi fyr eða síð-
ar fara á fund hans. Dómarinn slepti
Kircheisen”lausum, en sagði, að hanu
undir engum kringumstæðum mættl
fara á fund vinarins, som dóraarinn
nefndi með nafni og lét í veðri vaka
að hamn vissi hvar hann byggi. Kirch-
eisen lofaði því --- þakkaði fyrir og
hvarf.
Fyrsta verk hans var að fara beina
leið til vinarins og % stundu síðar
sátu þeir saman fyrir framan d’Ángle-
terre í mjög ákafri samræðu.
Ungur maður með bækur undlr hend-
inni og sakleysislegur settist við borð-
ið fyrir aftan þá og pantaði bjór. Hann
glápti út yfir torgið og virtist ekkert
kæra sig um Þjóðverjana sem fyrir
framan hann Bátu. Þeir töluðu lágt, en
hann heyrðl samt hvert einasta orð,
því hann var leynilögreglumaður, sem
aðallega hafði það starf með höndum
að hlusta á viðræður manna, »Hlflstar-
inn« kallar lögreglan hann.
Þegar hann hafði heyrt nógu mikið,
tók hann upp bláan vasaklút og þurk-
aði sér vandlega um andlitið. En á torg-
inu stóðu þrír menn og biðu eftir þessu
merki til þess að handsama tvo aðal-
mennina 1 hinu mik'a njósnarafélagi
Þjóðverja í Danmörku.
Þegar lögregiumennirnir fluttu Þjóð-
verjana burtu, sat »hlustarinn« bros-
andi við borðið og lét sem þetta
kæmi sér ekkert við.
■ ■ I 18» — — ■ ■■■■' ' - ■
Menn snúi sér sem fyrst til
Emil Strand,
skipamiðlara.
UrPBOÐ
verður haldið
Frá alþingi.
Nýungar.
Laxveíði.
Um laxveiðifrv. þeirra Benedikts
Sveinssonar og Jör. Br. er komið
heljarmikið álit frá landbúnaðarnefnd
Nd. Nefndin gerið það að tillögu
sinni, að
»þessu máli verði vísað til stjórn-
arinnar, í því skyni, að hún leiti
umsagna laxveiðendaum frumvarp-
ið, og leggi síðan álit þeirra fyrir
Alþingi á sínum sima«.
Frsm. Sigurður Sigurðsson.
Lýsisrnat.
Sjávarútvegsnefnd Nd. þykir Ed.
hafa spilt lýsismatsfrv. með þeirri
breytingu, að lögreglustjórar geti skip-
að hvern sem verkast vill til að fram-
kvæma matið í stað þess að fela það
fiskimatsmönnum. Þykir henni með
því stýrt inn á þá leið, sem neðri
deild vildi forðast, »að fjölga lands-
launuðum starfsmönnum að óþörfu,
því að þótt lýsismatsmönnum sé
ekkert kaup ætlað i þessu frumvarpi
af opinberu fé, þá eru dæmin þess
næg, að opinberir starfsmenn leita
kaupbóta hvaðanæva.
Lýsismat er mjög auðunnið verk
og engum fiskimatsmanm ofætlun
laugardaginn 15. septamber
kl. 2 siðdegis
hjá smiðju hr. N. G. Monbergs
við Skólavörðustíg,
og verður þar selt ýmislegt sem bjargast hefir frá »Goðafoss«-strandinu.
Reykjavik 5. september 1917.
pr. N. C. Monberg, H.f. Eimskipafólag Islands,
N. P. Kirk.
\