Morgunblaðið - 07.02.1918, Blaðsíða 1

í'imtudag
7.
tebr. 1918
OKGUNBLAD
5. árgangr
95.
tðlublaö
Ritstjórnarsími nr. 500
Ritstjón: Vilhjálmur Finsen
ísafoidarprentsmióia
Afgraiðsiusínu ar. 50.
8101 „JSSKKtt, |8i0
Kains-æftin
Ahrifamikill og spennandi sjónl.
f 3 þáttum með fotleik.
Leikinn af góðkunnum dönsknm
leikurum.
Aðalhlutverkin leika:
Fru Luzzy Werren,
Herman Florentz og
Henry Knudsen.
Bilsinr mlir,
sem vanur er algengri vinnu til
lands og sjávar, óskast til ársvistar
frá sumarmálum eða frá 14. mat.
Bessastöðum 4. febr. 1918.
Jón H. Þorbergsson
Helgunarsamkoma í kvöld kl. 8.
Umtalsefni: M a r i a.
Munið eftir barnaleikæfingum. Sjá
auglýsinguna á morgun.
Erl. simfregnir
frá fréttaritara Isaf. og Morgunbl.).
Kaupmannahöfn, 5. febr.
Ráðstefna bandamanna í París
hefir snúist andvíg friðarskilmálum
Hertlings og Czernins og hefir
ákveðið að striðinu skuli haldið
áfram með jafnmiklum krafti og
áður.
Dittmann hefir verið dæmdur í
62 mánaða fangelsi.
Miðrikin hafa viðurkent sjálfstæði
^kraine hvað sem Trotzky sagði.
Ukraine-btiar eru mjög andvígir
Trotzky.
Svíar hafa neitað að veita Fínn-
lið með herafla.
Verzlunin „ Gullfoss “
er flatt í Qafoarstræti 15.
kalk

í pokum, tii nofkunar við htisa-
byg’ging'ar, fæst nú hjá
CARL HðEPFNER.
Talsími 21.
Aðalfundur
í Dýraverndunarfélagi Isíands
verður haldinn í Bárubúð (uppi) miðvikudaginn 13. f>. m. kl. 8 síðdegis.
Fundarefni samkvæmt 6. og 7. gr. félagslaganna.
Reykjavík 4. febrútr 1918.
Jón ÞóraHnsson,
p. t. formaður.
Nokkrsr ágætar lóBir
við Skólavörðustíg,
þar á meðal hornlóð, þar sem þrjár götur renna saman, hefi eg enn
til sölu.
Gísli Sveinsson,
Miðstræti 10.
yfirdómslögmaður.
Sími 34.
Dansleikur
verzlunarmannafélagsins »Merkúr« veaður haldinn i Iðnó laugardaginn 16.
þ. mán. kl. 81/* siðdegis.
Skemtinefndin.
Stúikan frá Patls
Ljómandi fagur sjón!. : 4 þátt.
leikinn af mikilli snild af
Karen Sandberg
og þeim alþektu góðu leikurum
Alf Blutecher og Arne Weel
Areiðanlega ein með beztu
myndum sem hér hafa sézt.
Nýársbréf
frá Stokkhólmi.
(Frá fróttaritara »Politiken«.)
Þegar danskur maður kemur hing-
að er hann undir eins spurður eitt-
hvað á þessa leið:
— Hvernig er með mat hjá ykkur
í Kaupmannahöfd? Þið fáið eins
mikið af hveitibrauði og »snaps« eins
og þið viljið. Og ómengað kaffi og
te fáið þið líka.
Og svarið verður venjulega: O-já,
og svo bætir maður kurteislega við:
Það er álíka eins og hér.
En eg skal þegar taka það fraro,
að þetta segir maður að eins til þess
að gera Svianum eigi gramt í geði.
Því að það er mikill munur á því
hvað betra er um lifsviðurværi í Dan-
mörku heldur en hér. Þess verður
maður fljótt var, enda þótt maður
sé ekki sælkeri.
Eg skal ekki þreyta lesarann á því
að telja upp skamt þann, sem menn
fá af úthlutuðum vörum, t. d. brauði,
sykri og smjöri. Af brauði fær mað-
ur nægilega mikið — það er að segja
ef maður er ekki í erfiðisvinnu og
jætur sér nægja litið.
Um sykur er öðru máli að gegna.
Veitingahúsin meiga ekki iáta gesti
sína fá meira en einn mola eða barma-
slétta teskeið af sykri með bverjum
kaffibolla, og ef þeir láta einhvern
fá meira, þá fá þeir sjálfir engan syk-
ur framar. En sænsku veitingamenn-
irnir eru aðgætnir og hagsýnir og
þeir hafa nú fengið sér svo litla
kaffibolla, að einn moli nægir fýlli-
lega með hverjum.
Um smjörið er það að segja, að
hvorki eg né neinn annar, sem etur
á matsölustöðnm, hefir séð það i háa
herrans tið. Veitingamenn meiga
alls eiei framreiða smjör. Það litið
sem þeir ná í af smjöri verða þeir
að nota til matreiðslunnar. Auðvitað
hafa þeir reynt stríðssmjör, en það
er ekki gott. Á flestum matsölu-
stöðum er framreitt gult striðssmjör,
sem likisi osti, en þjónarnir fá jafn-
^T’rinduhvarU tekst hann. " SÍgUrjÓíl PjetUrSSOIl -
Sími 137.
Hafnarstræti 18