Morgunblaðið - 12.08.1918, Blaðsíða 1

Mánuda?
ágúst 1918
5. argangr
275.
t$Iab'að
Ritstjórnarsími nr. $oo
Ritstjóri: Viihjáimur Finsen
isafoidarpren tsm iftja
Aígmðslnsimi nr. 500
Eplendar
símfregnir.
’Bandamenn sækja fram.
Khöfn 10.
Frá London er símað, - að banda-
menn haldi*áfram að sækja|fram á
Öllum ' Ifvigvellinum fyrir sunnan
Somme,“þrátt fyrir aukna mótspyrnu
Þjóðverja, Bandamenn hafa^tekið
Pierrepont, Moneres og Morcourt og
handtekið 17000 Þjóðverja og tekið
3°o fallbyssur.
Ástaiidið Zí Kússlandi.
Khöfn 10. ág.
Þjóðverjar óttast mjög, að banda-
menn muni ná yfirhöndinni i Ráss-
iandi og hafa þvi sendiherrar Aust-
nrrikis og Þýzkalands í Moskva verið
tallaðir til fundar í Berlín.
Lockharl, aðalræðismaður Breta i
Moskva, hefir verið hneptur i varð-
hald.
Verkfall í Rotterdam.
Khöfn 10. ág.
Verkalýðurinn, sem að skipaaf-
greiðslum vinnur í Rotterdam, hefir
hafið verkfall.
Eri. símfregnir
Opinber tilkynning frý brezku utan-
rikisstjórninni i London.
London, ódagsett.
Hernaðarskýrsla vikuna sem lauk
8. ágdst.
Þjóðverjar hafa haldið áfram und-
anhaldinu í Champagnehéraði. 1.
igúst tóku Frakkar með nðstoð
brezkra herdeilda þýðingarmiklar
stöðvar á Rozoysléttunni og komust
þannig á hlið við alla línu Þjóðverja
þar fyrir norðan. Þetta orsakaði hratt
undanhald Þjóðverja. Þeir héldu uud-
an á iicunni milli Presserhulu og
Soissons, og héldu því næst undan
á allri herlinunni. Að kvöldi 4.
ágiist hötðu Frakkar náð fótfestu á
syðri bakka A;sne og Veslefljótsins.
S., 6. og 7. ág. var barist ákaft á
þessum slóðum, frakkneskar herdeild-
ir fóru yfir fljótin á ýmsum stöðum
-Og héldu yfirleitt velli fyrir ákveðn-
Om gagnáhlaupum óvinanna, þó á
Þrátt fyrir stríðið er enn ótölulegur fjöldi lögregluþjóna í Berlín,
enda er altaf yfirvofandi sd hætta, að verkalýðurinn leggi niður vinnu og
hefji óspektir. í vor var hafið allsherjarverkfall í Berlín og voru verk-
fallsmenn um eitt skeið 300.000. Þurfti þá á miklu lögregluliði að halda,
enda var alt varalögregluliðið þá kallað saman.
Lögregluþjónarnir í Berlín ern alkunnir fyrir hæversku meðan ekk-
ert bjátar á. En þegar þeim finst þurfa að láta til sín taka, þá er »eng-
in miskunn hjá Magnúsi*.
Mnydin hér að ofan sýnir nokkra lögregluþjóna sem handsima óróa-
fásan verkfallsmann.
einstaka stað hafi þeir orðið að hörfa
aftur yfir á syðri bakkann. Óvin-
irnir béldu norðurbakka Aisnefljóts-
ins og höfðu þar mikið lið. En þó
þeir eigi hefðu þar áður undirbiin-
ar varnarstöðvar, þá er landið sjálft
mjög hentugt til varnar og fyrir
ramgerðar stöðvar. Óvinirnir höfðu
komið fyrir mörgum fallbyssum á
þessum stað og höfðu auðsjáanlega
eigi gert neinar miklar ráðstafanir
til þess að halda undan. Er fað
llklega þess vegna, að óvinirnir ætla
sér að halda þessum stað i bráð, en
halda síðan undan að likindum yfir
Aisne, ef þeir yrðu fyrir miklum
áhlaupum.
A vigstöðvum Frakka og Breta
milli Montdidier og Lys hafa óvin-
irnir og haldið dálítið nndan. Þeir
hörfuðu austur yfir Avre milli Mont-
didier og Moreuil og einnig úr stöðv-
urr> fyrir vestan Ancre á vigstöðv-
um Breta, þó þeir enn haldi Albert.
A Lysvígvellinum hörfuðu þeir
dálitið rétt fyrir norðan Labassee-
skurðinn og } héraðinu kringum
Pacantskóginn, þar sem vér sóttum
fram um 1000 metra á um 5 mílna
svæði. Stöðvar óvinanna fyrir vest-
an Ancre og Avre voru óhagstæðar,
þar sem þeir héldu dálítilli ræmu
okkar megin við fljótin, en á þá
ræmu gátum við skotið úr stöðvum
voium. Aðstaða þeirra batnar þvl
mjög mikið við undanhaldið, frá
varnarsjónarmiði. Undanhald þeirra
úr héraðinu við Pacantskóginn í Lys-
dalnum má skýra þannig, þeir
vilja stytta herlínuna og komast burt
úr mjög mýrlendu héraði. En það
er ekki auðvelt að skýra undanhald
þeirra fyrir austan Givenchy, þar
sem stöðvar þeirra voru þar á hæð-
um Dokkrum og það er eigi unt að
sjá að þeir hafi bætt stöðvar sínar
með undanhaldinu. Ef til vill er
undanhald þeirra í Lysdaluum und-
anfari allsherjar undanhalds á þess-
um slóðum. Það er miklum erfið-
leikum bundið fyrir þá að halda nú-
verandi herlínu sinni í hinum vot-
lenda dal og hersveitirnar ættu þar
við harðan kost að búa i vetur.
Þess vegna getur það verið að Þjóð-
veijar ætli sér að yfirgefa fleyginn
milli Bailleul og Gívenchy og gera
þannig herlinu sína beina i sömu
stefnu og herlínan er í Flandern.
Samt sem áður eru engar ábyggi-
legar sannanir fyrir þessu.
Undanhaldið frá vestri bökkum
Ancre og Avre mun auka mjög erfið-
leika við framsókn Þjóðverja síðar í
áttina til Amiens og fyrirætlanir
þeirra um það að aðskilja heri Frakka
og Breta. Til þess að sú fyrirætlun
gæti hepnast, var þeim nauðsyn á
því að hafa fótfestu vor megin við
þessar ár. í sambandi við betta hófu
Frakkar og Bretar sigursæla sókn á
Moreuil—Morlancourt vígstöðvunum
að morgni hins 8. igúst og er sagt
að hún gangi vel enn. Síðustu fregn-
ir herma það, að bandamenn hafi
sótt fram um 7—9 mílur sumstaðar
og hafi handtekið 14 þús. manna
og hafi náð 100 fallbyssum að her-
fangi.
Hersveitir Þjóðverja, sem hfa
verið i Champagneorustunni frá 15.
júli til þessa tíma, eru 74 talsins.
Bandamenn hafa hafið sókn i
norðanverðu Rússlandi og orðið
mikið ágengt. Archangel náðu þeir
svo að segja orustulaust hinn 2. ág.
og hafa þeir styrk af hinni sigur-
sælu uppreist gegn Bolchewikkum.
Hafa þeir náð miklu herfangi í laus-
um munum og birgðum og tveim-
ur stórum fallbyssustöðvum.
Hinn mikli sigur í seinni orust-
unni hjá Marne er fyrst og fremst
að þakka herstjórn Fochs. Hann
tók á móti hverju áhlaupi Þjóðverja
á fætur öðru án þess að gjalda þeim
í sömu mynt og honum varð eigi
vikið frá ásetnÍDgi sínum þrátt fyrir
það þótt honum væri borið á brýn
að hann sýndi fyrirhyggjuleysi i því
að undirbúa gagnsókn. Það er satt,
að þetta var eini staðurinn til þess
að velja til gagnsóknar, þar sem
Frakkar komust þar á hlið við Þjóð-
verja og stutt framsókn steypti í tví-
sýnu ölluœ stöðvum Þjóðverja í
framsóknarfleygnum milli Rheims og
Soissons.
En það þurfti stórkostlega fyrir-
hyggju til þess að hætta öllu í und-
irbúning þessa áhlaups og glöggan
skilning á árangrinum af þvi að velja
hið heppilegasta tækifæri til áhlaups-
ins. í þriðja lagi sýndi hann frá-
bæra einbeitni i því, að hefja áhlaup
þar sem svo mikið var í húfi sem
hér. Þessi árangur var og því að
eins hugsanlegur, að treyst væri á
dirfsku bandamannahersveitanna og
vegna hins stórkostlega viðnáms, sem
brezki herinn veitti í orustunnm í
marz og apríl og franski herinn i
orustunum í mai og júni. Þá var
að eins vörn af bandamanna hálfu
og hið mikla undanhald reyndi mjög
á hersveitir þeirra. Síðasti en eigi
sizti þátturinn í hinum mikla sigri
bandamanna er hin dásamlega fram-
gaDga Bandaríkjahersveitanna.
Frá Borðeyri.
Þaðan var oss simað í gær, að
afskaplega slæm grasspretta væri
alstaðar þar nyrðra. Sumstaðar væri
alls ekki sláandi, þar sem t. d. í
fyrra var góður heyskapur. En
hvergi mundi heyjaður helmingur af
heyskapnum i fyrra. Á Lækjamóti
í Víðidal fengust 130 hestar af töðu
af túni, sem í fyrra gaf 250 hesta,
en mest hefir gefið 418, og er þó
bandið töluvert minna en venjulega
vegna þess, hve grasið er smátt.
Að Hnausum fengust 50 hestar, þar
sem 130 voru heyjaðir i fyrra. Á
Kollá í Strandasýslu einnig 50 hest-
ar, en 250 í fyrra. Horfir til stór-
vandræða hér um slóðit og ekki
annað fyrirsjáanlegt, en að bændur
verði að fækka skepnum tnjög mikið.
---m. . .......