Morgunblaðið - 28.01.1919, Blaðsíða 1
Mániulat;
6 argar.gr
27
jau 1919
u
75.
tðlublaf
Ritst.iórnarsími nr. 500 Ritst.ióri: Vilhjálmur Finsen | ísafoldarprentsmiðja_________|j______Afgreiðsluwiml nr. 500
t
Hebe-mjólkin
er komin aftor í
LIVERPOOL.
Guðmundur Hjaltason
Hann andaðist í fyrrinott að
heimili sínu í Hafnarfirði, eftir að
eins þriggja daga legu.
Guðmundur var merkur maðnr á
marga lund, áhugasamur um öll
framfaramál, einarður, kjarkmikill
og fróður.
Ungur að aldri fór hann til Nor-
egs og stundaði þar nám. Fann.
hann þá mjög til þess, hve langt vér
stóðum að baki frændþjóð voni, í
kénsmmálum, áræðni og framför-
mn Og’ þá er hann sneii heim á
leið bar liann brennandi þrá í
brjósti til þess að glæða og efla
sjálfstraust þjóðar smne.r og and-
legar framfarir meðal hennar.
Þessari hugsun helgaði hann alt
æfistarf sitt, en lannin voru smá
og jafnan var hann fátækur mað-
ur, og þakkirnar voru eigi annað
en ást og virðing hinna mörgu
barna, sem liann kendi trrína á liið
góða og trúna á sjálf sig.
Kenslustörfin voru aðalæfistarf
Guðmundar og vegna þeirra mun
hans lengst minst. En margt fleira
lig-gur þó eftir hann — ýmsar rit-
smíðar, fyrirlestrar, sögur og kvæði.
Lýsii- gegn um það alt irú hans á
landið, þjóðina, og sigur hins góða.
Voru bækur hans. víða lesnar fyrir
nokkrum árum, en þó munu þær
líklega aldrei skipa honiím á bekk
með skáldum vorum. ---
Guðmundur var orðinn gamall
maður. Hann lættir eft'r sig konu
-og börn.
Spanska veikin.
Enn ein sömiun þess, að hún er
ekki mjög næm.
Morgunblaðið átti tal við Bent
Bjarnason kaupmann og símast.ióra
r Haukadal, og sagði hami að
spanska veikin hefði enn eigi bor-
ist þangað, þrátt fyrir daglegar
samgöngur við Þingeyri, meðan
hún geisaði þar sem allra verst.
Mjólkurpóstur fór daglega frá
Haukadal að Þingeyri. Skildi hann
mjólkurbrúsann eftir úti fyrir dyr-
um á móttökustað og1 sótti þá svo
aftur þangað, er þeir höfðu verið
Kaupirðu góðan hlut,
þá mundu hvar þú fékst hann.
Sigurjón Pétursson.
tæmdir. Fólk úr Haukadal fór og
daglega í búðir á Þingeyri, ineðan
nokkur var til að afgreiða, eu þess
var jafnan gætt, að koma ekki inn
í hús þar sem s.júklingar voru fyr-
ir, og koma heldur eigi í öndunar-
nálægð við nokkurn mann. Aðrar
sóttvarnarráðstafanir höfðu Hauk-
dælir eigi en þetta og’ reyndist ein-
hlýtt.
Enn fremur sagði sami heimild-
armaður, að prestshjónin á Þing-
eyri hefðu gengið milli allra hús-
anna í borpinu og hjúkrað sjúk-
lingum meðan veiltin var sem verst,
en þrátt fyrir það tóku þau eigi
veikina og’ enginn á heimili þeirra.
Er sennilegt að það sé því að þaklta
að þau höfðu aJt af sóttvarnargrím-
ur fyrir andlitinu, þegar bau komu
til sjúklinga.
Bendii* þetta til þcss, ásamt fleiri
dæmiun, að eigi sé jafnmikill gald-
ur að varast veikina eins og sagt
hefir verið. —
Veikin mun 'nú að mestu útdauð
á Vestfjörðum. Þó kvað hún liafa
verið að stinga sér niður á stöku
stað í Omindarfirði nú nýlega.
Söngskemtun,
Benedlkts Arnasonar.
Voruð þér í Bárubúð í fyrra-
kvöld ?
Ef þér hafið verið þar, þá hafið
þér heyrt hrifna, fagnandi áheyr-
endur hylla ungan söngmann. Ef
þér hafið verið þar, þá hafið þér
fundið bylgju af almætti söngsins
streyma um húsið og bera hugina
langt út í fjarlæga heima, Ef þér
liafið verið þar, þá hafið þér séð
söngdrukkið fólk leggja hlustir við
liverjum tón mannsraddarinnar og’
hverjum óm undirspiisiIK3. Ef þ^r
hafið verið þar, þá bafið þér séð
unninu einn þeirra miklu sigra,
sem þúsundir þrá, en aldrei fá. —
Líklegt er, að eittlivað verði
fundið að söng’ Benedikts Árnason-
Kaupirðu góðan hlut,
þá mundu hvar þú fékst hann.
Sigurjón Pétursson.
ar þetta kvöld, af þeim sem helzt
vita og færastir eru á þessu sviði.
E n þ a ð s k i f t i r e n g u m á 1 i.
Hér eru svo ótvíræðir kraftar á
ferðinni, að ekki verður um vilst.
Iíér eru svo mikil og nauðsynleg
skilyrði fyrir hendi, að engiim okk-
ar söngmanna lrefir liaft þau jafn
góð í byrjun. Og eitt mikilvægasta
skilyrðið er þarna í ríkum m'æli.
Það er skilningur söngmannsius á
tekstunum, sálin, sem hann leggur
í ljóðin, lífið, sem haim lifir í og
með því, sem tónarnir eiga að segja.
Þar stendur hann langt vfir þeim,
sem nú skipa öndvegissess íslenzkr-
ar sönglistar. Og þetta gefur söng
hans tvöfalt gildi. Eöddin er svo
lítils virði, hvérsu fögui* og full
sem hún er, ef söngvarinn „lifir,
lirærist og' er“ ekki í því, sem haun
syngur, ef instu og dýpstu kendir
tekstans slá ekki á tilfinnmgar
þess, sem syngur. Tökum til dæmis
„Heimi’. Söngmannimim hefði
ekki tekist að láta . áheyrendur
fljúga á breiðum, voldugum vængj-
mn hins mikla lokatóns í þessu lagi
aftur í harmsögú Áslaugar, ef hann
hefði ekki sjálfur staðið á bak við
með skilning sinn, ef bann hefði
ekki sjálfur fundið til með Heimi,
látið röddina gráta með Áslaugu,
titrað af sorg- eins og’ strengir hörp-
unnar, sem mærin duldist í. —
Þetta kvöld vérpur bjarma yfir
íslenska sönglist, íslenskau lista-
auð. íslenskar framtíðarvonir.
J. B.
Landar vestanhafs
Gömul kona látm. f Víðibygð í
Nýja íslandi lézt nýlega Steinunn
Hjálmarsdóttir, og var Iiún rúm-
lega hundrað ára gömul. Hún var
fædd 27. maí 1817, að Sigríðarstöð-
um í Vesturhópi í Húnavatnssýslu.
Hún var kvænt Gísla Guðmunds-
syni og bjuggu þau í nokkur ár á
ýmsum jörðum í Húnavatnssýslu
og seinast á Hnúki í Miðfirði. Það-
Kaupirðu góðan hlut,
þá mundu hvar þú fékst hann.
Sigurjón Pétursson.
an fluttust þau til Vesturheims ár-
ið 1878. — Steinunn bar ellina frá-
bærlega vel, hélt sjón, heyrn og
sálarkröftum fram til híns síðasta
og fótaferð hafði hún fram yfir tí-
ræðisaldur.
íslendingafélag er verið að stofna
í Kanada og á það að vera mark-
mið þess. að vernda íslenzka tungu
og' íslenzkt þjóðerni meðal ísleazka
þjóðarbrotsins þar. Hefir einn mað-
ur boðið félaginu mikið og vandað
bókasafn að gjöf og annar boðið
að Ijá húsnæði endurgjaldslaust.
jj D4GBOK ||
Vélskipið Haukur kom hingað í gær-
morgun frá Vesturlandi. *
„Borg‘ ‘ kom inn til Seyðisfjarðar á
laugardagskvöld. Hafði orðið að snúa
aftur úti í hafi vegna þess að stýrið
brotnaði. Þar bíður húu viðgerðar og
heldur svo rakleitt til Noregs.
Samkvæmt auglýsingu hér í blaðinu
hefir Skautafélagið danzleik á laugar-
dagiun og skautakapphlaup á sunnu-
daginn. Skárra er það nú fjörið, sem
Jiomið er í félagið.
„Skallagrímur“ kom hingað í
fyrrakvöld frá Englandi. Með skipinu
kom Ólafur V. Davíðsson útgerðar-
maður frá Hafnarfirði.
Vélbáturinn „Leo“ kom hingað í
fyrradag og fer aftur í dag vestur til
Bíldudals.
Nýr botnvörpungur. H.f. Kveldúlf-
ur á botnvörpung í Englandi, sem það
gat ekki fengið meðan á stríðinu stóð.
En nú eru þeir ytra Guðmundur Jóns-
sou og Haukur Thors framkvæmda-
stjóri, og er búist við því að botnvörp-
ungurinu fáist hingað heiiu bráðlega.
Hann heitir „Egill Skallagríinsson",
og verður Guðmundur Jónsson skip-
stjóri á honum, en Guðmundur Guð-,
mundssou tekur við „Skallagrími‘‘.
Til Samverjans. Morguubiaðið hefir
veitt móttöku kr. 12 frá J. St. íf. til
Samverjans.
Kaupirðu góðan hlut,
þá mundu hvar þú fékst hann.
Sigurjón Pétursson.