Morgunblaðið - 16.08.1961, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 16.08.1961, Blaðsíða 10
10 MORGVTS BtAÐlÐ Miðvlk'udagur 16. agust 1961 Otgefandi: H.f. Arvakur, Reykjavík. Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson. Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.) Sigurður Bjarnason frá Vigur. ✓ Matthías Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson. Lesbók: Arni Óla, sími 33045. Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson. Ritstjóm: 4ðalstræti 6. Auglýsingar og avgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480. Askriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands. 1 lausasölu kr. 3.00 eintakið. KÚGARARNIR í ¥ BERLÍN hafa staðið opn- ar oyr til frelsisins. Um þær dyr hafa daglega streymt hundruð og þúsund- ir flóttamanna undan járn- hæl kommúnismans. í Berlín hefur fólk austan tjalds og vestan getað kynnzt lifnaðar- háttum og þjóðskipulagi lýð- ræðisins annars vegar og kommúnismans hins vegar, nokkurn veginn óhindrað. Afleiðing hinna gagn- kvæmu kynna í Berlín hef- ur orðið sú sem alheimi er kunnugt, að útlit var fyrir landauðn í Austur-Þýzka- landi, ef menn gætu óhindr- að flúið vestur á bóginn. Öll orð, öll geimskot, öll loforð og allar hótanir hinna aust- rænu ofbeldismanna var létt- vægt fundið, meðan fólkið hafði opnar dyr til frelsis. Ekkert sýnir betur hinn al- gjöra veikleika kommúnism- ans gagnvart lýræðinu — í miðjum hernaðarstyrknum — en mynd sú, sem nú blasir við allra augum í Berlín. Með gaddavír og skriðdrek um, kúgun og morðum, kann kommúnistum að takast að stöðva flóttamannastrauminn vestur yfir. En um leið inn- sigla þeir enn einu sinni að kommúnisma verður hvergi á komið né við haldið nema með fullkominni ógnarstjórn. Athyglisvert er það og gleðilegt, að fjölmennastir í hópi flóttamannanna hafa verið æskumenn um tvítugs- aldur; menn sem frá bernsku hafa alizt upp undir skipu- lögðu kommúnistisku upp- eldi og þindarlausum áróðri gegn lýðræði og frelsi. Hin nýja kynslóð átti að meðtaka kommúnismann með móður- mjólkinni. En einmitt þetta fólk brýzt undan okinu og leitar sér frelsis. Sú stað- reynd staðfestir, að mann- dóminn og frelsisþrána tekst ofbeldismönnunum aldrei að deyða, hversu víðtækt glæpa kerfi sem þeir innleiða í stjórnarháttum. ÍSLENZKIR ANGURGAPAR ¥ LEIÐSÖGN hins íslenzka •“■ kommúnistaflokks eru þeir menn, sem vísvitandi vilja hlekkja þjóð sína í þær þrældómsviðjar, sem við blasa í kommúnistaríkjunum; menn sem lofsungu þjóðar- morðið í Ungverjalandi og menn, sem klappa þeim Krús jeff og Ulbricht lof í lófa fyr ir að sýna „skrílnum“ í Aust- ALLRA AUGSÝN ur-Þýzkalandi í tvo heim- ana. En hérlendis eru líka til menn, sem leynt og ljóst styðja kommúnista, þótt þeir myndu sjálfir hafa staðið á götum Búdapestborgar og barizt við hlið landa sinna, jafnvel þótt sú barátta hafi fyrirfram verið vonlítil eða vonlaus. Það er þessum mönn um, hinum nytsömu sakleys- ingjum, sem teflt er fram á taflborðinu í rússneska sendi ráðinu og austur í Kreml. Það er fyrir þeirra tilstyrk, sem kommúnistar gera sér vonir um að geta, er tímar líða, kúgað hina íslenzku þjóð eins og þá austur-þýzku. Án þessa mannafla væri kommúnisminn þegar orðinn heimaskítsmát á íslandi. Skammsýni þeirra manna, sem skrifa upp á Moskvu- víxilinn, sem rúblupresturinn þeytist með um landið, er vissulega ótrúleg. Hver sú ís- lenzk undirskrift, sem Kreml verjum er afhent fyrir greiðslu og síðan flokkuð hjá þeim í hóp hlutleysingja, styrkir þá trú kúgaranna að reisn mannkynsins sé ekki meiri en svo, að það muni þegjandi og möglunarlaust smeygja á sig helfjötrum á borð við þá, sem nú eru reyrðir austur í Berlín. Við íslendingar getum ef til vill ekki mikið að gert til hjálpar þeim þjóðum, sem kúgaðar eru, en nokkur geta áhrif okkar þó verið. Við getum lýst því yfir, svo að ekki verði um villzt, að við stöndum við hlið banda- manna okkar, við séum reiðu búnir til að taka þátt í vörn- um hins frjálsa heims, við höfnum kommúnisma oghlut leysi gagnvart ofbeldinu. Sér hver þjóð, sem nægilega ein- beitt sýnir slíka afstöðu, hún veikir kommúnismann og flýtir fyrir þvi að þjóðir og einstaklingar fái á ný að búa við frelsi. HÁLFVELGJA TÍMANS EIR munu vafalaust hafa verið margir Framsókn- armennirnir, sem bilt hefur orðið við í gær, er þeir sáu blað sitt, Tímann. Á forsíðu blaðsins er hvergi minnzt á einhverja mestu og uggvæn- legustu erlenda frétt um margra ára skeið. Inni í blað inu er að vísu getið um þjóðarfangelsun Austur-Þjóð verja, en slegið úr og í, og Gólf- þvotf- ur og geim- fero Þeir segja Rússamir, að þessi mynd sýni og sanni, að Ghermann Xitov sé fullt eins góður eiginmaður og hann er góður geimfari. — Hann sést hér vera að hjálpa konunni sinni við gólfþvottinn og virðist fara það ágætlega úr hendi. Nær 7 þús. fldtta- menn yfir helgina blaðið virðist nánast enga stefnu hafa í Berlínarmálinu. ^ Óhjákvæmilega dettur mönnum í hug að Þórarni Þórarinssyni, ritstjóra, hafi ekki þótt hlýða að móðga gestgjafa þann, sem hann gisti fyrir skömmu, Ulbright, hinn illræmda ofbeldismann kommúnismans. Auk þess er svo öllum mönnum það Ijóst, að það er fyrsta boðorð Fram sóknarmanna um þessar mundir, að styggja ekki ís- lenzka kommúnista. Ritstjórnargrein Tímans í gær ber þessa líka ljóst vitni. Þar er rætt um erlent fjár- magn, þá hugmynd, sem Framsóknarflokkurinn fyrst- ur íslenzkra flokka tók inn í stefnuskrá sína. Fyrir til- mæli kommúnista, sem ótt- ast það mjög að við verð- um efnalega sjálfstæðir og fáum að búa við þau stór- bættu lífskjör, sem framund- an eru hjá öllum þeim þjóð- um, sem vel stjórna, leggst Framsóknarflokkurinn nú gegn þessari tillögu sinni. Fyrst er reynt að gera er- lent fjármagn tortryggilegt og síðan lýkur ritstjórnar- greininni á þessum orðum: „Ef hún (þjóðin) kveður ekki niður þessa stefnu og málsvara hennar, þ. e. núver andi ríkissijórn, getur Island verið orðið nýlenda erlendra auðhringa áður en varir, líkt og löndin í Mið-Ameríku“. Þessi ritstjómargrein hefði sannarlega sómt sér vel í Þjóðviljanum. Berlín, 14. ágúst — (Reuter) UM síðustu helgi náði straumur flóttamanna frá Austur-Berlín yfir til Vestur-Berlínar hámarki sínu. Frá því á hádegi á Iaugardag fram til kl. 4 síðdegis á mánudag voru 6.904 flófamenn skráðir í Vestur-Berlín. Höfðu menn flykkzt yfir landa- mærin í stórum hópum er uggur þeirra um algera lokun ágerðist. Síðast í gserkveldi komust nokkrir menn og konur með hinum djarflegasta hætti yf- ir mörkin. Ellefu menn og tvær konur syntu yfir nær- liggjandi vötn og skipa- skurði, þar á meðal var mað- ur nokkur, er hafði bundið þriggja ára son sinn á bak- ið og synt með hann yfir. Nokkrir kornust yfir gamlar rústir og húsagarða. Einn ungur maður ók Volkswagenbifreið sinni með ofsahraða gegnum hervörð og tókst að komast yfir á franska hernámssvæðið. Annar lét sem hann væri austur-þýzkur blaðamaður og komst þannig í gegnum Brandenborgarhliðið. Er þangað var komið tók hann á rás og hljóp í krókum yf- ir landamærin, þar sem hon- um mættu mikil fagnaðar- læti þeirra, er til sáu. Lítill drengur tók sig til og hljóp gegnum hóp lögregluþjóna, sem ekki áttuðu sig fyrr en snáðinn var kominn yfir mörkin. Fjöldi manna kom til Marienfelde búðanna í dag. Þar var mikil ringulreið og mátti þar bæði sjá fjölskyld- ur saman komnar í miklum fögnuði, unga menn skála í kampavíni fyrir naumlegri undankomu, og konur og menn, er biðu eirðarlaus og kvíðin ástvina sinna er einn- ig höfðu ætlað yfir mörkin, en voru ekki enn komin til búðanna. ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ■

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.