Morgunblaðið - 13.08.1965, Blaðsíða 8

8
MORCUNBLAÐID
i
Föstudagur 13. águst 1965
EINS og kiunnugt er samþyfcfcti
aiöasta Alþingi lög um rannsókn-
ir í þágiu atvinnuveganna. Með
lögum þessum var gerð veruleig
breytimg á skipan og vertkeínum
Ransóknaráðs ríkisins. Sam-
kvaamt nýju lögunum á 21 mað-
ur saeti í Rannsóknaráði. Sjö al-
þingismenn, kjörnir í samein/uðu
þingi, eiga sæti í ráðinu, og einn
fuiUítrúi frá hverri eftirgreindra
stoínana: Búnaðarfélagi ísands,
Fiákifélagi fslands, Iðnaðarmáia
stoflnun íslands, Efnahagssitofnun
inni og Raforkuráði og raforku-
máiastjóra. Háskólaráð tilnefni 3
fluHtrúa og forstjórar eftir-
greindra stofnana eiga sæti í ráð
Hið nýskipaða Rannsóknaráð riksins á fyrsta fundi sínum á
borðsins er Gylfi Þ. Gíslason, menntamálaráðherra.
Hið nýja Rannsóknarráð
heldur fyrsta fund sinn
21 moður o sæti i ráðinu - Tveir gestir jbess fluttu erindi
Hótel Sögu í gær. Fyrir enda
(Lijóem. Mbl. Gísli Gestsson)
rannsókinarsitofnunarinnar.
Samkvæmt lögunum er
menntamálaráðherra formaður
Rannsóknarráðs og hann skipar
varaformann úr hópi ráðsmanna.
Verkefni hins nýja Rannsókna-
ráðs er:
1. Efling og samræming hag-
nýtra rannsókna og undirstöðu-
rannsókna í landinu. Ráðið síkal
hafa náið samstarf við hinar
ýmsu ra nsóknastofin anir. Það
skal hafa sem geggsta yfirsýn
yfir alla naninsóknastarfsemi í
laninu og gera tillögur til úr-
bóta, ef það telur rannsóknar-
starfsemina ófullnægjandi, rann-
sókinaskilyrði ófullkomin eða
markverð rannsókna'verfcefni
vanrækt
2. Atihuganir á nýtingu nábt-
úruauðæfa landsins til nýrra at-
vinnuvega og atvinnugreinav
enda skulu ailiLair tillögur um
nýjungar á sviði atvinnuvega og
atvinugreina, sem berast ríkis-
vaildinu, sendar ráðinu, og Skal
það beita sér fyrir því, að fram
fari tæfcnileg og þjióðihagsleg at-
hugun þeirra, ef það telur þes*
þörf.
3. Gera tillögur um framlög
ríkisins til rannsóknamála og
fvlgjast með ráðstöfun opinberra
fjárframlaga til þeirra rannsókna
stofnana, sem lög þessi ná til.
4. Öflun fjármagns til rann-
sófcinastarfseminnar almennt til
viðbótar framlagi rílkisins og til—
lögugerð um skiptingu þess á
miili rannsóknastofnana og rann
sóknaverkefna.
5. Að hafa í sínum vörzlum
skýrslur um rannsóknir á sviði
raunvísinda, sem kostaðar eru af
opinberu fé, og hlutast til um, að
niðurstöður séu kynntar. Rann-
sóknaráð semur árlega SkýrsLu
um rannsóknastarfsemina í land-
inu.
6. Að stuðla að söfnun er-
iltndra rita og annarra upplýs-
inga um vísindastörf, rannsókna-
störf og tækni og úrvinnslu
þeirra til hagnýtingar fyrir at-
vinnuvegi landsins. Upplýsing-
um þessum skal komið á fram-
færi við rannsðknastofnanir.
Framhald á bls. 27
inu samkvæmt stöðu sinni: Rann! aðarins, Rannsóknarstofnunar
sófcnarstofnunar byggingariðnað- landbúnaðarins, Rannsóknar-
arins, Rannsóknarstofnunar iðn-! stofnunar fiskiðaðarins og Haf-
- Siglfirðingar
Framhald af bls. 28.
Við göngum niður á hafn-
arbryggjuna og hittum þar
fyrst fyrir skipstjórann á Þor
steini, Torfa Sölvason:
— Við fórum frá Siglufirði
aðfaranótt laugardags og
keyrðum beint austur á mið-
in. Þá var svolítil gola og
skipstjórarnir ekki trúaðir á,
að það tækist að háfa síldina
á milli. Einn bátur, Víðir II,
reyndi það svo aðfaranótt
mánudags og gekk allt eins
og búast mátti við. Um morg-
uninn komu svo fleiri skip
og hefðum við getað tekið
meira en við fengum. Allir
virtust mjög liprir og vildu
reyna að lóta þetta takast.
— Annars vil ég lítið segja
um flutningana að svo komnu
máli, þar sem reynslan er
svo lítil. Þessi aðferð er ekki
framkvæmanleg nema í sér-
staklega góðu veðri. Útbún-
aðurinn er ckki eins og
skyldi og ýmislegt, sem bet-
ur mætti fara. Skipið er ekki
hentugt, það vantar heppi-
Torfi Sölvason skipstjóri
legt spil og lúgurnar eru of
litlar, svo að þetta gengur
seint, sérstaklega iöndunin.
Á hafnarbryggjunni verður
næst fyrir okkur Jón Sæm-
undsson, fulltrúi saltenda:
— Það er vel hægt að flytja
síldina ísaða með góðum út-
búnaði og ég vona, að það
verði gert í stærri stíl í fram
tíðinni. Þessi síld er smá, lík-
lega 40% söltunarhæf, feit
og átulítil.
Á söltunarstöðinni Nöf hitt
um við Skafta Stefánsson,
sem byrjaði að salta síld ryr-
ir eigin reikning á Siglufirði
árið 1919 og kann því frá
mörgu að segja. — Hann var
búinn að fá eina söltun, 474
tunnur. „Það er allt og sumt‘‘.
— Oft er mjór mikils vis-
ir, og það getur vel farið svo,
að það fáist mikið úr flutn-
ingunum og örugg vinna í
framtíðinni. Það hlýtur að
vera hægt að geyma síldina
tvo sólarhringa, áður en salt-
að er. Og veiðiskipin eiga að
vera þannig útbúin, að þau
geti það. Með því að innrétta
skipin á réttan hátt, tel ég
að unnt verði að flytja síld-
ina langt að til söltunar, jafn-
vel frá Jan Mayen..
— Auðvitað verður að búa
Þorstein þorskabít almenni-
lega út. Hann þyrfti að geta
dælt síldinní upp úr nótunum
lestarlúgurnar eru of litlar
og svo vantar spilið í hann.
En úr öllu þcssu verður bætt
í framtíðinni. Allir eru þessu
óvanir hér á Siglufirði. Þetta
er allt byrjun í kvöld. Auk
þess er síldin smá og efcki er
hægt að kenna neinum um
það. Hér yæri öðru vísi um
að lítast, ef síldin væri öll
stór.
— Ég vil ekki spá neinu
um útlitið. Ég er ekki sérlega
bjartsýnn, en ekki svartsýnn
heldur. Ég hef lifað það að
salta 1000 tunnur 22. sept.
1949, sem öll fór til Ameríku
þótti úrval. Hér voru líka salt
aðar á 9. hundrað tunnur
1962 og við heíðum getað salt
að meira, ef nóg fólk hefði
veri til staðar. En útiitið er
óneitanlega ekki gott.
— Ég vil ekki spá neinu
illu um þessa flutninga. Fram
tiðin er auðvitað sú að flytja
síldina frysta.
Frá fundi ransóknarráðsins í Hótel Sögu í gær. Fremst á myndinni sér á vanga Steingrims
Hermannssonar, þá kemur dr. Alexander King frá OECD, Gylfi Þ. Gislason, menntamálaráð-
herra, Robert Major frá Noregi, Birgir Thorlacius, ráðuneytisstjóri og Jón Jónsson fiskifræð-
ingur.
Á planinu á Nöf sjáum við
hvar Guðrún Sigurðardóttir
er að leggja eitt af efstu
lögunum í fyrstu tunnuna-
— Okkur þykir nú heldur
lítið að hafa eina tunnu Það
er svo langt síðan við höfum
farið í síld, að við hefðum
viljað salta lengur. Við höf-
um alltaf verið að vonast til
að geta unnið fyrir trygg-
ingunni.
— Síldin er mjög smá, þótt
dálítið stórar síldar séu inn-
an um. Ég hef verið í 20 sum
ur hér á stöðinni og þetta er
alversta sumarið. Ég hef allt-
af unnið fyrir tryggingunni
nema nú.
Á söltunarstöðinni Silfur-
borg h.f. sjáum við, hvar Sig-
urbjöm Sveinsson verkstjóri
fylgist með því, að allir hlutir
gangi eins og þeir eiga að
ganga, þar höfðu verið salt-
aðar 404 tunnur í sumar.
— Mér lízt ekki vel á flutn
ingana, meðan síldin er svona
slæm eða um 35% nýting.
Og ég held, að þetta fyrir-
komulag eigi ekki framtíð
fyrir sér. Það er helzt að
flytja síldina ísaða í hálfrar
tunnu kössum. Ég held, að
það megi ekki vera þyngra
á henni. Annars er ekki gott
að segja, hvort síldin er
svona marin af ísnum eða
meðferðinni. Maður veit það
ekki.
Marsilia Jónsdóttir er ung
stúlka þar á planinu og held-
ur fáorð. Vill ekki láta hafa
of mikið eftir sér:
— Þetta er priðja sumarið
sem ég salta. Mér lízt ekki
vel á þetta fyrirkomulag, en
síldin er þó betri en ekki. Ég
vona bara, að úr rætist.
Loks sjáum við Guðmundu
Guðmundsdóttur, þat sem
hún keppist brosmiid við að
salta í fyrstu tunnuna:
— Mér lízt vel á flutning-
ana í framtíðinni, ef síldin er
góð að öðru leyti. Þessi er
ekki sérlega góð. en annars
er ég svo sem fegin að fá
síldina.
— Það þýðir ekki annað
en vera bjartsýnn og það er
óskanai, að það kumi síld.
Kannski kemur hún seinni
partinn í ágúst.
ii. bi. :
Guórúa SigurðacdótUr saltar