Morgunblaðið - 24.12.1965, Blaðsíða 3

FSstuðagur 24. des. 1965

Séra Jon Auðuns dómprófastur
Þorláksmessupistill vestan
frá fsafirði
ísafirði, 23. des.
HÉR er stillt og kyrrt veður og
allar horfur á, að hér verði rauð
jól eða í hæsta lagi grá, því að
eilítil föl er á jörðu. Einmuna-
veðurblíða hefur verið hér í allt
haust og gæftir ágætar, afli góð-
ur, atvinna mikil og afkoma al-
mennings ágæt.
Fyrir nokkru var reist á Aust-
urvelli jólatré mikið, sem er gjöf
frá Hróarskeldu, vinabæ fsa-
fjarðar í Danmörku. Hefur bor-
izt þaðan stórt og fallegt jólatré
mörg undanfarin ár. Á nokkrum
öðrum stöðum í bænum hafa
verið sett upp jólatré, og víða
eru ljósaskreytingar á verzlunum
og húsum.
„Það hefur aldrei verið annað
eins að gera í fluginu", sagði Jón
„Húrrn krnkki!“
sýndur á Dalvík
Ungmennafélag Svarfdæla
sýnir gamanleikinn „Húrra,
krakiki!" í samkomuhúsinu á
Dalvík annan, þriðja og fjórða
í jólum kl. 20.30.
Ennfremur verður barnasýn-
ing kl. 4 síðdegis á annan í jól-
um. Leikstjóri er Eiríkur Eiriks
son.
Karl Sigurðsson, umdæmisstjóri
Flugfélags fslands, er fréttamað-
ur Mbl. átti tal við hann í dag.
„Flugdagar hafa aldrei verið
jafnmargir í nóvember og des-
ember og nú. Stsprri flugvélar
hafa verið í notkun, en þrátt
fyrir þetta hafa farþega- og vöru-
flutningar aldrei verið meiri. —
Ætlunin var að fljúga ekki hing-
að á fimmtudögum og sunnudög-
um í nóvember og desember, en
alla þá daga varð að fara auka-
ferðir og suma daga vikunnar
fleiri en eina aukaferð. Nær all-
ur póstur hefur verið fluttur
hingað með flugvélum í desem-
ber, þar með talinn bögglapóst-
ur, og þykir mönnum það mikil
viðbrigði, og eru flestir þeirrar
skoðunar, að flytja beri allan
póst með flugvélum allt árið um
kring, en ekki einungis í desem-
ber“. Miklar annir hafa verið hér
í pósthúsinu allt frá því í desem-
berbyrjun, og er það fyrst í dag,
sem éitthvað fer að hægjast um
hjá póstinum hér.
Verzlun hefur almennt verið
mikil hér í bæ, en þó er að
heyra a sumum kaupmönnum, að
krónutalan sé e. t. v. eitthvað
hærri en í fyrra, en varla sé
hægt að segja, að meira vöru-
magn hafi selzt. Bókasala hefur
verið mikil hér, og eru metsölu-
bækurnar „Skáldið frá Fagra-
skógi", „Sigling fyrir Núpa“ og
bók Thorólfs Smiths um Churc-
hill. Mikið hefur selzt af skáld-
J 6 L
Þótt allir knerrir berist fram á bárum
til brots við eina og sömu klettaströnd,
ein minning fylgir mér frá yngstu árum
— þar er sem bliki á höfn við friðuð lönd
Ég man. Ein bæn var lesin lágt í tárum
við ljós, sem blakti gegnum vetrarhúmið.
Og svo var strokið lokki af léttri hönd,
sem litla kertið slökkti og signdi rúmið.
sögunum „Þögul ást“ og „Á valdi
óttans".
Þetta verða hundruðustu jólin
í sögu ísafjarðarkaupstaðar, en
kaupstaðurinn verður aldargam-
all 26. janúar nk. — H. T.
Svo kveður sfcáld, sem vdða hafði
um heiminn farið, lifað við hall-
arglaum og háværar lífsnautnir
og átti sæti við iðutorg ólgandi
manniífs, þar sem gleði var iðk-
uð og menntir dáðar.
En einnig þar hafði fylgt hon-
um minninig að heiman, sem
löngiu síðar fædidi af sér þetta
ljúfa ljóð. Var það ekki jóla-
minning að heiman, sem hafði
fylgt honum (E. Ben.) frá landi
til lands?
Mun ekki í mangra huga vakna
minming um bernskujól, þegar
jólaheiligin er hringd inn og sáLm-
arnir gömlu sungnir?
Þegar „ómbrim voldugt hins
vígða málms“ náði eyrum þín-
um og guðspjallið um hið Wess-
aða barn var þér fluitt í söng
eða maeltiu máili, þegar þú fannst
jólafriðinn, jólaylinn, vefjast um
sál þína, — var þá etoki sem
tekið væri hlýtt í hönd þér og
þú værir leiddiur sem barn inn á
land gamalla minninga, inn á
land, sem verður þér helgara
eftir þvi sem árin færast yifir þig
fleiri?
Hvað sér þú í blilkinu, meðan
jólaljósið logar?
Brosa ekki þar við þér myndir
þeirra, sem þú áttir jólin með á
liðnurn árum? Þær myndir stiga
bljóðlega fram, hver af annarri
og minna hjartað á hluti, sem
það má ekki gleyrna. Langt kann
að vera síðan þú varst barn á jól-
um og að hjarta þitt hafi kólnað.
En vekja þér ekki jólin minning-
ar þess, sem þú hefir aldrei
gleymt og getur aldrei gleymt?
Vera má, að þú sitjir nú við
ríkmannlegra borð en þú sazt
að með vinum á löngu liðnum
árum. En hverju skiptir það?
„Landið helga“, land helgra
minninga, varð Ská.ldinu að yrk-
isefni. Og svo mun mörgum fara,
að fæðingailhátíðin hans, sem
heimilislaus fæddist og heimilis-
laus dó, verði þeim eilíf minn-
ing hins fegunsta, sem jarðnesku
heimiiin geta gefið og gáfu oss á
liðnum árum. j
En jólahátíðin er oss anmað
meira en minning liðinna ára og
og vina, sem sumir eru liðnir.
Hún er Kristshátíðin, fyrst og
fremst.
Menn gera sér margvíslegar og
næsta ólíkar hugmyndir um
Krist. En það ber ekki að harma.
Það getur ekki öðruvísi verið,
því að svo stórkositleg er undur-
samleg persóna hans, að enginn
mannsihugur grípur meir® en
brot hennar. Hver mannssál er
heilt úthaif ókannaðra leyndar-
dóma. Og fyrst svo er um venju-
lega hversdagsmenn, hvað miun
þá um Krist, — sjáifan vaxtar-
brodd mannkynsins, meiðinn
sem frá jörðu hefir vaxið hœst
og lemgst inn í himin Guðs?
!_ __ __
Fyrir noklkrum áratugum mál-
aði listamaður Kristsmynd. Saga
hennar er athyglisverð.
Málarinn hafði málað margar
myndir frægra samtíðarmanna.
Hann hafði lengi langað til að
mála Kristsmynd, en ævinlega
hikað og hætt við. Hann fann að
verkefnið var homum ofurefli.
Fyrri heimsstyrjöldin skail á og
málarinn fór til vígvalianna á
vegum Rauða Krossins og leysti
þar af hendi lofsverða lífcnar-
þjónusitu.
Andspænis ógnum vígvallanna
fór hann að hugsa meira um
Krisit. Myndin hans tók að smá-
skýrast í huga málarans. Guð-
spjöllin las hann upp aftur og
aftur, og Kristsmyndin mótaðist
fastar og fastar í huga hans.
Styrjöldinni lauk. Málarinn
tók pensil, léreft og liti og hóf
að mála. Á jóladegi ári síðar var
Kristsmyndin borin milii kirkn-
anna í einni af stórborgum heims
og hlaut aðdáun þess geysilega
mannfjölda, sern sá hana.
Það sem gerðist í sálu mélar-
ans, á að gerast í mér og þér:
Innra með okkur á Kristsmyndin
að mótast og skýrast. Og áleiðis
að því marki á jólahátíðin,
Kristshátíðin að þofca mér og þér.
GLEÐILEG JÓL!
Eins og getið hefur verið um í fréttum, hafa Bretar sent flugsveit til Zambíu að ósk Kaunda for-
sætisráðherra þar. Er flugsveitinni m.a. ætlað að gæta raforkuvers þess, sem er á landamærum Zam-
biu og Ródesíu. — Þá hefur Kaunda, forsætisráðherra, lýst því yfir, að hann telji að ekki sé
nægilegt að Bretar sendi eina flugsveit. — Myndin sýnir brezka flugmenn ganga frá orrustuþotum
sínum eftir lendingu i Zambíu.