Morgunblaðið - 24.12.1965, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 24. des. 1965
HEIMSÚKN Á
SJUKRAHÖSIN
I>AÐ eru því miður ekki allir,
sem eiga því láni að fagna, að
geta haldið jólin með fjöl-
skyldu sinni, sumir atvinnu
sinnar vegna og aðrir verða
að dveljast á sjúkrahúsum.
skegg á efri vör. Þegar nánar
er að gætt reynist það vera
bómull en drengurinn, sem
heitir Jens Ragnar Nikulás-
son, þverneitar því að hann sé
að leika jólasvein. Jens er frá
Frá vinstri: Sveiney Sveinsdóttir, hjúkrunarkona,
skreytt jólatré á gangi Land akotsspítala.
príorinnan og ein systranna við fagurlega
Jens Ragnar Nikulásson.
Við lögðum leið okkar á þrjú
sjúkrahúsanna hér í borg með
það fyrir augum, að skoða
jólaskreytingarnar og ef tii
vill rabba við nokkra
sjúklinga.
Leið okkar liggur fyrst í
Hvítabandið, þar sem hjúkr-
unarkonurnar eru í óða önn
að skreyta loft og veggi fyrir
hátíðina. Umferð er ógreið
um efsta ganginn, þar sem
jólatré þekja miðhluta hans.
Hjúkrunarkonurnar tjá okkur,
að hver stofa fái sitt jólatré
með ljósum og litfögrum mun-
um, sem ekkerf jólatré má án
vera. Það eru 14 stofur á
Hvítabandinu svo að hjúkr-
unarkonurnar fá vafalaust
haldgóða æfingu í jólatrés-
skreytingum.
Því næst heimsækjum við
Barnaspítala Hringsins í
Landsspítalanum. Við hljótum
að hafa verið ófrýnilegir á að
líta, því lítil-1 drengur, sem
fyrstur verður okkar var fer
að hágráta og það þarf tvær
hjúkrunarkonur til að hugga
hann. Tveir litlir herramenn
spígspora hönd í hönd eftir
ganginum, kotrosknir og lífs-
glaðir. Við spyrjum þann
minni, rauðhærðan hnokka. að
heiti en hann bregst hinn
versti við og vill ekkert við
okkur tala. Við heiisum upp
á þrjá heiðursmenn, sem
liggja saman í stofu og eru
sýnilega hinir hressustu. Einn
þeirra er með virðulegt hvítt
Svefneyjum í Breiðafirði og
hlakkar mikið til að komast
aftur vestur. Hinir tveir heita
Frímann Guðbrandsson 12 ára
frá Sauðárkróki, sem á því
mikla láni að fagna að fá for-
eldra sína í heimsókn á að-
fangadagskvöld, og Sigurður
Tær hjúkrunarkonur
trjánna.
á Hvítabandinu viS skreytingu jóla-
■Æálfc. '■
Liggjandi: Frímann Guðbrandsson og Sigurður Jóhann Bergsteinsson. Á milli þeirra standa
herramennirnir tveir, sem vildu ekki tala við okkur. Sá minni er Birgir Örn.
Jóhann Bergsteinsson 9 ára úr
Reykjavík.
1 stofunni við hliðina situr
lítil stúlka í rúminu sínu með
brúðu í fanginu. Hún er dá-
lítið feimin og okkur heyrist
hún segja Sigurlaug Braga-
dóttir, þegar við spyrjum hana
að heiti. Við sjáum rauðhærða
hnokkann aftur og okkur sýn--
Hún er svolítið feimin líka, en
við fáum að vita að hún heitir
Lilja Friðriksdóttir. Systurnar
á Landakotsspítala tóku okkur
með virktum og sýndu okkur
meðal annars kapellu spítal-
ans. Þær voru í þann veginn
að hefja skreytingu á jötunni,
sem frelsarinn var íagður 1
Þessi litla fallega stúlka kveðst heita Sigurlaug Bragadóttir.
ist honum runnin reiðin svo
við áræöna að spyrja hann að
heiti.
— Jæja! segir sá litli og
snýst þegar á hæli.
Hjúkrunarkonan segir okk-
ur að hann heiti Birgir Örn
og hafi nýlega verið skorinn
upp við kviðsliti. Vafalaust
hefði einhver eldri borið sig
aumlegar en Birgir litli gerði.
Og frammi í forstofunni situr
litil stúlka með fótinn í gipsi.
nýfæddur. Því miður reyndist
ekki unnt að ná mynd af
þessu fallega og látlausa lista-
verki, sem systurnar gera ár
hvert, því systurnar voru að
hefjast handa, er okkur bar
að garði. En við viljum gera
kveðjuorð þeirra að okkar:
Gleðileg jól!
Elsa Georgsdóttir lagði sig alla fram um skreytingu veggj-
anna á Hvítabandinu.