Morgunblaðið - 08.10.1967, Blaðsíða 24
Ml
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. OKT. 1967
- 85 dra
Framhald af bls. 8
ir Hafnarfjarðarbæ, og þessi
verkfæri fengum við og Hall-
grímur Þorsteinsson byrjaði
að æfa okkur. Hallgrímur
hjálpaði okkur af stað. Ég
spilaði fyrst á tenórhorn. —
Svo missti ég tennurnar, þær
rotnuðu svona út úr mér
smám saman, og lengur gat ég
þá ekki blásið, og það var
eirtmitt „ þá, sem ég byrjaði
að æfa mig á „bumbuna“, þú
veizt þessa stóru trommu, sem
ég held, að allir Reykvíking-
ar muni eftir mér með.
Hljómskálinn? Gott þú
minntist á hann. Það var 1918.
Þetta var ósköp erfitt. Gísli
sálugi Gúmm, skrifaði Zimsen
borgarstjóra bréf, og í því
stóð:
„Jæja, Zimsen. Takið þið
nú við bæjarprýðinni. Við get-
um ekki meir.“
Og svo er það 1906, að ég
kynntist konunni minni, en
hún var ættuð sunnan úr
Garði. Séra Ólafur Fríkirkju-
prestur gaf okkur saman í
hjónaband. Konan min heitir
Vigdís Sæmundsdóttir. Við
höfum átt 9 börn saman, og
af þeim lifa 7.
Hvenær ég hætti við lúðra-
sveitina? Það var árið 1950..
Satt að segja nennti ég ekki
lengur að labba með þessa
stóru bumbu framan á magan-
um lengur.
Ég er ekki viss, nema ég
hafi erft þennan takt frá föð-
ur mínum, en a. m. k. tvö
börn mín virðast hafa erft
þessa músíkgáfu frá mér.
Auðvitað nægði skósmíðin
mér ekki, þegar útí lífsbar-
áttuna kom. Og þá á sumrin
byrjaði ég að vinna hjá bæn-
um. Fyrst vann ég við að
leggja holræsi í Vonarstræti,
það var árið 1905. Síðan hef
ég unni'ð hja bænum, ýmist
Ferðaritvélar
við allra hœfi
OLYMPIA
rafmagnsritvélar
TAN-SAD
við holræsagerð eða við „bik-
ið“.
Valgeir var þá verkfræð-
ingur, síðan Bolli. Mér féll
alltaf vel við yfirmenn mína.
Þeir voru allir indælir menn.“
„Úr því þú hefur unnið við
malbik, hlýtur þú að muna
eftir henni Bríet,“ segjum við.
„Annað hvort væri. Stóra
þjappan var kölluð Bríet, ég
held það hafi komið vegna
einhverra ummæla á bæjar-
stjórnarfundi. Eitthva’ð út af
vaxtarlaginu, en svo voru litlu
þjappararnir nefndir eftir
börnum þessarar heiðurskonu,
og kallaðir Héðinn og Laufey.
Þegar ég lít yfir farinn veg,
þá sé ég ekki eftir neinu. Eg
hef verið heilsuhraustur alla
tíð. Ég fékk einu sinni lungna-
bólgu, var að koma af ein-
hverri orkestursæfingu í Dóm-
AUGLYSINGAR
SÍMI SS*4*8Q
Kaníer's
Teg.: 655
Stærðir: M—L—XL—XXL
Skálar: B og C
Litir: Hvítt, svart og
skintone
NÝTT
Gömlu dansarnir í kvöld kl. 8 — 1.
STEREO
ásamt hinum vinsælu dansstjórum
Helga Eysteinssyni
og Birgi Ottóssyni.
sem skemmta af sinni alkunnu snilld.
S I G T U N .
CRYPTON
ÖKUMENN! Foröizt óþarfa erfiðleika við
gangsetningu — látið okkur stilia vélina.
Rétt stilitur
snjó og hálku.
MÓTORSTLILINGAR — HJÓLASTILL-
INGAIt — LJÓSASTILLINGAR.
stýrisbúnaður,
eykur öryggi
\dð akstur í
Fullkomin tæki. — Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUIM HF.
Skúlagötu 32. — Sími 13100.
skrifstofustólar
gott úrval
QstertpG
peningaskópar
skjalaskápar
Höfum fyrirliggjandl möpp
ur í flestar gerðir skjala-
skápa.
Oíafur Gíslason hf.
Ingólfsstrætil A - Sími 18370
Kanter's í úrvali
VERZLUNIN
© $ki
Laugavegi 53 - Sími 2-36-22
Sendiferðabíll - stöðvarleyfi
Til sö u er stór sendiferðabíll árg. 1966 með tal-
stöð og mæli, gluggar og góð sæti fyrir 17 far-
þega. Stöðvarleyfi á góðri sendibílastöð. Uppl. í
síma 17229.
ME KILIED MY SlSTER
JILL MASTERTOKJ.
YOU KKIEW MER —
IN MIAMI. SHE TDLDi
ME ABOUT YOU A.
IM GOIKIG TO
ÚAMAGE MIM FAR
WORSE THAKI
YOU COULD...
OOOOUH-
NHl.
EMS/772
— -K —
- IAN FLEMING
SME— SME
LIKEP YDU.
GOLPFINGER
MURPEREÓ
MER FOR*
FOR GOIKK3
WITM YtXI
JAMES BOND
lames Bond
H IAIIFLEMING
DRAWNC BY JOHN MclUSKY
Tilly hætti að brjótast um og Bond
linaffi takiff .... — Taktu því meff ró —
en segðu mér eitt. Ert þú aff leita Gold-
figners?
— Ég ætla aff drepa hann.
— En ég ætla aff valda honum meira
tjóni en þú gætir nokkurn tíma ...
— Hann myrti systur mína — Jill Mast-
erton. Þú þekktir hana — í Miami. Hún
sagði mér frá þér.
— Henni — henni geffjaðist aff þér.
Goldfinger myrti hanan vegna þess aff
hún fór meff þér.
— Hvert þó í heitasta.
kirkjunni. Auðvitað voru tals-
verðir erfiðleikar, einkanlega
meðan kreppan var, 1935—36,
jú, þá var oft hart í ári. Mað-
ur reyndi að fá vinnu, hvar
sem hana var að hafa. Börnin
voru mörg, en eitt er víst, að
ég gæti vel hugsað mér áð
lifa upp ævina óbreytta.
Þessi mynd hérna er frá
samkvæmi, sem haldið var í
Gúttó. Við spiluðum þá með
honum Bernburg. Hann var
ágætur ,,fíólínspilari“. Spilaði
oft villt, en hitti þó furðan-
lega. Já, Bernþurg hafði góð-
an tón.
Við spiluðum auðvitað við
Konungskomuna 1926. Hann
Kristján langi, kóngur, kom
til okkar í Iðnó. Ég man það,
að hann var jafnhár kontra-
bassanum.
Og ætli við eigum ekki að
fara að enda þetta. Minnið
mitt er svo sem ekkert sér-
stakt, ætli ég sé ekki farinn
að kalka? Það voru svo
skrambi slæmir dampar upp
úr malbikinu."
Og með það kvöddum við
afmælisbarnið, sem bað mig í
lokin að tilkynna, eins og aðr-
ir, að hann yr'ði að heiman á
afmælisdaginn. — Fr. S.