Morgunblaðið - 23.05.1970, Blaðsíða 3

MORGUNtBILABŒÐ, LAÍUGARDAGUE. 23. MAÍ ÍSTO
3
Sigurður í>órarinsson heim
sóttur á eldstöðvarnar
; :

BÚRFELL,
’ SAUÐAFELL
'tænavatn
i

mánudaginn 25. maí kl. 20.30
Sælir eru
Ræðumenn F.U.F.:
Guðmundur G. Þórarinsson,
Alfreð Þorsteinsson,
Rúnar Hafdal Halldórsson,
Fundarstjóri F.U.F.:
Atli Freyr Guðmundsson.
Ræðumenn HEIMDALLAR:
Birgir ísl. Gunnarsson,
Markús Örn Antonsson,
Ólafur B. Thors.
Fundarstjóri HEIMDALLAR:
Pétur Sveinbjarnarson.
REYKVIKINGAR FJÖLMENNIÐ.
einfaldir
„Reykvískir framsóknarmenn"
hafa nú fært borgarbúum bláa
bók; hún ber stefnu flokksins
fagurlegt vitni: I>ar er grátið
höfgum tárum vegna fyrir-
byggju við framkvæmdir, og í
sömu andrá tekin á stefnuskrá
ýmis þau mál, sem fyrir all
löngu eru komin í heila höfn;
ekkert atvinnuleysi og engar
framkvæmdir; ineári útflutning
og enga útflutningshöfn; með
skipulagi og móti skipulagi; gom
an gaman. —
Sælir eru einfaldir.
F.U.F.
HEIMDALLUR F.U.S.
Kappraeðuf undur um borgarmdl
í Sigtuni,
STAKSTEINAR
LJÓSIN á gígjasttjafea Jóns
Helgasonar kanrnx ósijálfrátt
upp í bu'gann þegar við stóð-
uim aindspsetnis nýju eldgígun
um við Sfkjólkvíar í fynra-
kvöld. Fjarlægðin var u.þ.þ.
700 metrar ag aðstaiða ÖQI hin
ákjósanlegasta að virða eld-
gosið fyrir sér. Ernn logaði í
a.m.lk. 11 gígum, eldsúlumair
stigu úr þeim til skiptis í sí-
kvilkri fjölþreytni. Drunur
fylgdu og undirgam^ir, svoma
eimis og til að minma á, að hér
væri ekki um slkemmtisýningu
að ræða eingöngu, heldur ógn
aröfl að verki. Glóandi hraum
vail úr gígunum, sumt virtist
renna niður í þá aftur, en all
mvmdarleg hrauniá féll niður
hlíðina í um 1000 mietra fjair
lægð. Reykjarstrókar li'ðu
upp úr eldhafinu, tóku á sig
ýmsar rhyndir, en sameinuð-
ust síðan miklu reyteskýi, sem
grúfði vfir eldstöðvunum í u.
þ.b. 2000 metra hæð.
Veður var kyrrt og still't, en
dálátið ikalt. Úrkom'ulauist var
að mestu, neima hvað svolítið
haglél gekk yfir. Var haglið
samblainid úrkomu og gosefmia,
seim sameAnazt höfðu í háloft-
uinum, en bráðnaðd og rann
sundur í lófa manns. Hraun-
breiðan leið rólega áfram í
kvöldkyrrðirand, eldur bvikn-
aði þar og dó til skiptis. Reyk-
ur var vdða yfir hraumin.u og
sums staðar mynduðust snarp
ir hvirfilbyljir. Samferðamað
ur ofkkar frá Búrfelli, Öm
Arason, vélistjóri, sagðist hafa
lent í slíkum hvirfillbyl og
það væri allt annað en þægi
legt.
Slæðimigur af fólki var
þairnia að virða fyrir sér gosið.
Tvær f jallabifreiðir Land-
leiða stóðu á fjallinu og all
margt jeppa. Og í ednuim fjalla
bilnum sat Sigurður Þórarins
son prófessor og nærðist eftir
annasaman dag. Við snerum
dklkur að Sigurði og spurðum
hann um þetta nýja gos.
— Það er milktu betra lag
á þessu núna, sagði Sigurður.
Sprunigan liggur eins og gos-
sprunigur eiga að liggja. Hún
liggur frá norðaustri til suð-
vesturs eða því sem næ'St eins
og allar eldri sprungur á þess
um stöðuim. E.n aðalsprungan,
sam gosið hefur úr hér við
Slkjólkvíar til þesisa, lá hins
'|jj
Kortið sýnir nýju sprunguna,sem opnaðist á miðvikudaginn,
og hraunrennslið sem næst því sem það var í fyrradag.
Skoðana-
myndun
Hér sést hvernig gígbarmarn ir hlóðust upp í fyrradag. Gos
var stöðugt úr nýju gígunum allan þann dag, en eitthvað
hafði dregið úr því í gær. Þeir, sem fylgzt hafa með gosinu
segja að það hafi aldrei verið jafnfagurt og í fyrrakvöld.
(Ljósm. Mbl. J.H.A.)
vegar nær hornrétt á eldri
sprungur.
Gosiö úr nýju gígunum
hófst laust fyrir kl. sex á
miðvikudag, hélt Sigurður
áfram, en þá um miorguninn
hætti að gjósa úr eldri sprung
unni. Það var Halldór Eyjólfs
son, starfsmaður Búrfellsvirkj
unar, sem fyrst varð var við
gosið. Fór hainn upp að gígun-
um, en hafði svo samband við
mig kl. tíu um kvöldið. Flaug
ég þá austur og vorum við yf
ir gosistöðvunum á 12. tíman
um. Gaus þá úr um 20 gígum
og voru hraunstróikarnir 100
til 200 metra háir, en nýja
sprungan er um kílómetri á
lengd.
f dag hef ég svo verið hér
við rannisðknir og höfum við
gengið meðfram gígaröðinni
og faxið í alilt að 20 metra fjar
lægð frá gágunum. Það getur
verið varasamt að fara of
nærri. Einnig getur verið vara
samt að ganga á nýja hraun-
imu og það er ekki fyrir ó-
vana. Geta þeir bnotið sig og
hruflað á hraunnibbum. Einin
ig getur komið fyrir að menn
brenni sólana undan dkónum
á heitu hrauninu og þá eru
menn illa staddir.
— Hve hratt rennur þetta
nýja hraun?
— Þar sem það rennur nið-
ur úr gigunum er hraðinn 3
Framhald á hls. 11
Þetta er rödd afturhalds- og
íhaldsafla í íslenzkum stjórnmál
um, rödd Framsóknarflokks-
ins. Þetta «r hrokafull ósvífni í
garð ungs fólks, sem vinnur að
eflingu á lýðræði; fólks, sem vill
að skoðanir borgaranna komi
fram í dagsljósið; fólks, sem
hafnar alræðisvaldi stjómmála-
manna. Það er greinilega stefna
Framsóknarflokksins, að taka í
engu tillit til óska og skoðana
borganna. Árás Rristjáns Bene-
diktssonar eir lítilsvirðing á
islenzku æskufólki, lítilsvirðing
á frjálsri skoðanamyndun.
Það er ekki einungis, að Fram
sóknarflokkurinn sé á móti öll-
um framkvæmdum, sem til heilla
horfa, heldur hefur hann einnig
barizt gegn nútímalegum stjóm
málaumræðum og nú síðast óvirt
frjálsa skoðanamyndun. Reyk
víkingar munu hafna trénuðum
njólum í islenzkum stjórnmálum.
Á liðnum árum hafa borizt
háværar raddir úr röðum ungs
fólks um, að stjórnmálastarfsem
in í landinu væri í ónóg-
um tengslum við fólkið; af þeim
sökum hefði almenningur ekki
þann áhrifamátt á gang mála,
sem hann í raun ætti að hafa.
Þetta unga fólk hefur gert sér
grein fyrir þvi, að allur almenn
ingur verður að taka þátt í mót-
un stjómmálastarfsins, taka þátt
í stjómmálaumræðum, svo hægt
sé að tala um raunverulegt lýð-
ræði.
Raddir af þessu tagi hafa bor-
izt víða að, en mun færri hafa
lagt á sig fcð koma til móts við
þessaff eðlilegu kröfuar. Ungir
sjálfstæðismeun hafa lagt þar
hönd á plóginn. lí vetur gengu
þeir í hiis og Ikönnuðu vilja horg
arhúa og hugmyndir þeiitra um
einstaka þætti boirgiarmálefna.
Þarna var á ferðinni stór hópur
ungra manna, sem f ór út til
fólksins til þess að taka mið af
hugmyndum og skoðunum al-
mennings við mótun stefnuskrár
fyrir boa-garstjórnarkosningamar.
Þetta var ekki fámennur hópur,
sem lokaði sig inni í fíla-
beinsturni, heldur menn með nú-
tímalegan hugsunarhátt, menn,
sem vildu láta borgarana móta
stjómmálastarfið. íÞeir höfnuðu
þeirri stefnu að láta stjórnmála
mennina eina um hituna; þeir
viðurkenndu í veirki, að borgin
er okkar allra.
Kristján Benediktsson, borg-
arstjómarfulltrúi framsóknar-
manna, lýsti þessu nýmæli á
þennan veg í útvarpsumræðun-
um á miðvikudag: „Þá auglýsti
Heimdallur í vetur, að fulltrú-
ar hans væm til viðtals fyrir þá
borgarbúa, sem þyrftu að fá leið
réttingu mála sinna hjá borginni.
Þannig virðist forysta Heimdall
ar ekki gera sér grein fyrir nein
um eðlismun á hlutverki hinna
kjörnu fulltrúa borgarstjóm-
ar og pólitísku félagi Sjálfstæð-
isflokksins."