Morgunblaðið - 30.06.1977, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. JUNI 1977
+ Jarðarför bróður míns.
ÞÓROAR SVEINBJORNSSONAR,
sem lézt 16. júní fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 1. júlí kl.
10 30 Stella Wolf.
+
Systir okkar og móðursystir mín
geirþrúður sigurðardóttir.
Norðurbrún 1
andaðist t Landspttalanum 28. júni
Fyrir hönd vandamanna
GuSbjörg SigurSardóttir. Jón SigurSsson
Þorgeir Halldórsson.
t
Eiginmaður minn. faðir okkar. afi og langafi.
GUNNAR EMILSSON,
vólsmiSur,
Tjarnargötu 28,
Kaflavlk.
andaðist I Sjúkrahúsi Keflavtkur 29 júnt
Þóra Carlsdóttir.
Ema Gunnarsdóttir. Ólafur Þo. raldsson,
Jane Petra Gunnarsdðttir. Jón Þorvaldsson,
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn. faðir okkar tengdafaðir og afi.
EYJÓLFUR EYJÓLFSSON,
vélstjóri.
ASalgötu 14,
Keflavlk,
andaðist á sjúkrahúsi Keflavíkur 29. júnt.
Sigurbjörg DavtSsdóttir,
Erla Eyjólfsdóttir. Magnús Hannesson.
Hafsteinn Eyjólfsson, Sigrún Kristjánsdóttir.
Bragi Eyjólfsson. EUsabet Ástvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför litlu
dóttur okkar,
JÓFRÍÐAR RÓSU JÓNSDÓTTUR.
Sigurlaug Guðmundsdóttir,
Jón Valgeir GuSmundsson.
t
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda vinsemd við útför
GUÐMUNDAR STEFÁNSSONAR
frð Eyri Hvammstanga.
sem lést 5. júnt s.l.
Sérstakar þakkir færum við Verkalýðsfélaginu Hvöt. sem sá um útförina
og sýndi þannig virðingu við hinn látna.
Vandamenn.
t
Þökkum samúð viðandlát og jarðarför mcður okkar
ÓLAFAR EINARSDÓTTUR.
Fyrir hönd ættingja
Margrét Olsen.
Rakarastofan Starmýri 2
Lokað í dag frá kl. 12 vegna jarðarfarar
Hrafnkels Guðgeirssonar, hárskera.
Úlfar Jensson, hárskerameistari
Rakarastofur verða lokaðar
vegna jarðarfarar
HRAFNKELS GUÐGEIRSSONAR,
í dag fimmtudaginn 30. júní milli kl. 1 3 — 1 5.
Meistarafélag hárskera.
_ S'
OddurE. Olafsson
— Minningarorð
Fæddur 17. marz 1905.
Dáinn 16. júnl 1977.
I dag er kvaddur hinttu kveðju
Oddur Erik Ölafsson, fyrrverandi
verkstjóri hjá Rafmagnsveitu
Reykjavíkur.
Oddur fæddist 17. marz 1905 að
Staðarhóli f Dölum. Foreldrar
hans voru þau hjónin Guðrún
Birgitta Gísladóttir (bónda og
dannebrogsmanns Oddssonar á
Lokinhömrum í Arnarfirði) og
séra Ólafur Ólafsson (Pálssonar
dómkirkjuprests i Reykjavik og
siðar að Melstað í Miðfirði) og var
Oddur næst yngstur af 8 börnum
þeirra hjóna. Þegar Oddur var 2
ára gamall andaðist faðir hans og
þar eð móðir hans átti við mikil
veikindi að striða um svipað leyti,
fór Oddur í fóstur til hjónanna
Ólafar Hannesdóttur og Jóns Fel-
ixsonar, sem bjuggu i Selsgarði á
Álftanesi. Ólst Oddur þar upp í
góðri umhyggju þessara ágætu
hjóna. Þess má geta að Ólöf, sem
náði 100 ára aldri, dvaldi sín sfð-
ustu æviár á heimili Odds og konu
hans Guðnýjar og naut þar góðrar
aðhlynningar og umhyggju
þeirra.
Hinn 16. mai 1931 gekk Oddur
að eiga eftirlifandi eiginikonu
sina og frændkonu Guðnýju Mar-
en Oddsdóttur (Kristjánssonar
frá Lokinhömrum og konu hans
Kristjönu Pétursdóttur frá Bala á
Kjalarnesi). Voru þau hjónin
mjög samrýnd og samhent og var
hjónaband þeirra sérstaklega
ástúðlegt og farsælt. Þau hjónin
eignuðust 3 mannvænleg börn,
sem öll eru á lifi, en þau eru
Sigríður, Magnús og Ólöf Jóna.
Barnabörnin eru 5.
Oddur ogGuðný reistu sér hús i
Skerjafirði, en þegar Reykja-
víkurflugvöllur var stækkaður
voru margar lóðir þar teknar und-
ir flugbrautir og þar á meðal
þeirra. Þá hófust þau handa að
nýju og byggðu sér hús við
Hraunteig þar sem þau bjuggu æ
siðan.
Á yngri árum stundaði Oddur
ýmiss konar störf bæði til sjós og
lands svo sem algengt var á þeim'
tima. En árið 1931 réðst hann til
starfa hjá Rafmagnsveitu Reykja-
víkur, fyrst við almenna verka-
mannavinnu en síðar við verk-
stjórn. Hjá Rafmagnsveitunni
starfaði Oddur æ síðan eða þar til
hann lét af störfum fyrir aldurs-
sakir um áramótin 1975—76. En
hann hafði þá í nokkur ár haft
skerta starfsgetu vegna þess sjúk-
dóms er nú varð honum að aldur-
tila.
Starfsvettvangur Odds var í
stöðvum Rafmagnsveitunnar við
Elliðaár og hafði hann þar á
hendi verkstjórn við margvísleg-
ar framkvæmdir. Ótöld eru spor
hans meðfram Elliðaánum og
munu fáir hafa þekkt þær ár bet-
ur en hann. Fyrr á árum fór Odd-
ur einnig oft á vegum Rafveitunn-
ar austur að Sogsfossum og ann-
aðist ýmsar framkvæmdir þar.
Samhliða störfum sínum hjá
Rafmagnsveitunni rak Oddur um
langt árabil steinasteypu og voru
þar m.a. steyptar allar þær hlífar
sem lagðar voru yfír jarðstrengi
Rafmagnsveitunnar i fjölda mörg
ár. I því starfi naut hann góðs
stuðnings Guðnýjar konu sinnar.
Þrátt fyrir langan vinnudag gaf
Oddur sér tíma til lesturs góðra
bóka og var fróður vel um marga
hluti. Þau hjónin höfóu yndi af
ferðalögum, ferðuðust talsvert
um landið og tóku vel eftir öllu
þvi er fyrir augu bar.
Þó var það skáklistin sem Odd-
ur hafði hvað mestan áhuga á og
taflið var oftast innan seilingar.
Hann tefldi oft við kunningja sína
hér áður, fylgdist vel með skák-
keppnum og mótum og var þar oft
áhugasamur áhorfandi. Ekki voru
barnabörnin ýkja hávaxin, þegar
áhugi þeirra á taflinu vaknaði.
Þau reyndu að læra mannganginn
og fljótlega var hægt að tefla við
afa eða þá ömmu á Hraunteig.
Oddur, tengdafaðir minn, var
hlýr og þægilegur í viðmóti, hann
gat verið glettinn i tilsvörum og
eins ákveðinn og fastur fyrir ef
þvf var að skipta. öll framkoma
hans bar vott um góðan og vand-
aðan dreng og störf sin rækti
hann af trúmennsku, dugnaði og
skyldurækni.
Nú síðustu árin mótaðist líf
Odds talsvert af þeim sjúkdómi
sem dró hann til dauða, þó að
hann þyrfti ekki að liggja mikið
rúriifastur. Því hlutskipti tók
hann með sannri karlmennsku og
æðruleysi sem hans var von og
vísa. Guðný, tengdamóðir mín
annaðist hann líka af þeirri ein-
stöku alúð og umhyggjusemi, sem
henni er lagið. Saman stóðu þau
og saman voru þau þar til yfir
lauk.
Fimmtudaginn 16. júní s.l. þeg-
ar Oddur sat við kvöldverðarborð-
ið varð hann mjög veikur, var
fluttur í skyndi á sjúkrahús en
andaðist sjmmmu eftir að komið
var þangað.
Tengdamóður minni svo og
mágkonum og fjölskyldum þeirra
flyt ég einlægar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Odds Eriks
Ólafssonar.
„Far þú f friði.
FriðurGus þig blcssi.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.“
Svandls Pétursdóttir.
Með Oddi Olafssyni er fallinn
frá einn allra besti vinur minn, að
öllum öðrum vinum mínum og
velunnurum ólöstuðum. Á lífs-
leiðinni urðum við samtíma og
saman starfandi hjá Rafmagns-
veitu Reykjavíkur f hart nær 50
ár. Oddur réðst til R.R. árið 1931
og ég útskrifaðist úr vélskóla ís-
lands sama ár og réð mig þá strax
— Hvítasunna
Framhald af bls. 17
og anda hans algerlega á hönd.
Ekki má á milli sjá, hvorir bregð-
ast Kristi ver i þessu efni, þeir
sem kenndir eru við bókstafstrú
eða hinir, sem telja sig frjáls-
lynda. Ekki er þetta sagt f þvi
skyni að meiða neinn, heldur til
þess að vekja menn til vitundar
um raunalegt ástand, sem stafar
af því að boðskapur hvítasunnu
hefur ekki náð til hjartans.
Við skulum gera okkur grein
fyrir, að forsenda þess, að menn
lifi undur hvftasunnu f sjálfum
sér, er hreinleiki hjartans og
fátækt f anda. Það opinberast
fremur smælingjum Guðs en
hyggindamönnum heimsins.
Hvort guðfræði og heimspeki
auki á Ifkur skal ósagt látið, en
vfst er, að hjartalagið ræður
mestu. Fyribrigði þetta hefur
komið yfir marga allt fram á
þennan dag. Fremstur í flokki
þeirra, sem komu á eftir þeim
ellefu, var Páll postuli. Hinir eru
fjölmargir, stórir og smáir, allt
fram á okkar tfma. Nöfn þeirra
þarf ekki að nefna. Andinn gerir
þá alla að einum.
Úlfur Ragnarsson.
til stöðvarinnar og má því segja
að starfsárin séu orðin mörg. í
up.phafi starfstimabilsins vorum
við Oddur ekkert saman, þvf hann
vann verkamannavinnu úti við,
en ég að vélgæslu inni í stöð. En
síðar gerðist Oddur verkstjóri og
varð þá sú breyting á, að starfið
sameinaði okkur meira en áður og
urðum við þá vel kunnugir. En er
ég var ráðinn stöðvarstjóri, fyrir
rúmum 15 árum, knýttust við
þeim vináttuböndum sem urðu æ
fastari fram til þess siðasta. Ég
trúi því að við höfum átt ýmislegt
sameiginlegt og fyrir það hafi vin-
átta okkar verið svo hlý, sem raun
bar vitni, en ég veit að ég á hon-
um svo mikið að þakka að mig
brestur orð til að lýsa því. Þessi
15 s.l. ár urðum við svo sameinað-
ir í starfinu, en þar naut ég hans
miklu reynslu er hann með inni-
leik miðlaði mér. Ef ég ætti að
fara að lýsa Oddi með einu orði,
þá myndi ég nota orðið „trú-
mennska". Hann var svo vand-
virkur i trúmennsku sinni, að mér
þótti i fyrstu nóg um, en þegar
þe^si göfugi eiginleiki kom per-
sónulega fram við mig, sem átti
sér oft stað, þá yljaði það mér um
hjartarætur og ég fann hvern vin
ég átti. Ég mun aldrei gleyma
þessu og minnast með þakklæti.
Ég mun heldur ekki gleyma mörg-
um þeim góðu stundum, er við
áttum saman við árvörsluna I
fögru veðri við Elliðavatn eða
þegar hann var að sýna mér fall-
ega árbakka Elliðaánna og ýmsa
fallega staéi meðfram Elliðaán-
um. Þar opnuðust augu mín fyrir
ýmsu sem ég hafði ekki tekið eftir
áður. Stundum ræddum við um
menn og málefni, svona eins og
gengur, en þar var ekki komið að
tómum kofanum hjá Oddi, þvi
hann var stálminnugur og mjög
mikið lesinn. Ég naut þess því að
vera einn með honum og ræða við
hann um ýmis málefni og hlusta á
hans fasta frásagnarstíl og oft
meitlaðar setningar. Þess skal og
getið að undir verkstjórn Odds
voru margir ungir Reykvíkingar,
sem orðiö hafa þekktir embættis-
og fyrirmenn í lífi sínu. Þó ekki
séu nefnd nein nöfn, þá eru þeir
fjölmargir, sem minnast samveru
sinnar undir handleiöslu Odds, en
hún einkenndist af reglusemi og
vandvirkni í hvívetna og munu
margir hafa lært nokkuð af.
Sama árið sem Oddur hóf starf
sitt hjá R.R. giftist hann eftirlif-
andi konu sinni Guðnýju Odds-
dóttur, eignuðust þau þrjú elsku-
leg og mannvænleg börn, þau
eru: Sigríður, Magnús og Ólöf.
Eftir kynnum minum af heimili
þeirra, var mikil hlýja og ástúð
ríkjandi milli foreldra og barna.
Ég vil að lokum þakka liðnar
samverustundir um leið og ég og
aðrir samstarfsmenn hans vottum
eftirlifandi aðstandendum hans
dýpstu samúð.
Jón Ásgeirsson.
Kristján Har-
aldsson formað-
ur Múrara-
sambandsins
MÚRARASAMBAND íslands
hélt 3. þing sitt 4. og 5. júni s.l. f
Reykjavík.
Aðalmál þingsins voru:
1. Kjara- og atvinnumál og var
meöfylgjandi ályktun þar að lút-
andi samþykkt.
2. Fræðslumál og var kjörin
milliþinganefnd til þess að fjalla
um þau.
3. Jafnframt var samþykkt með-
fylgjandi ályktun vegna af-
greiðslu síðasta Aj,S.Í. þings á að-
ildarumsókn Múrarasambands
íslands.
Miðstjórn Múrarasambands
íslands skipa nú eftirtaidir menn:
Formaður, Krisján E. Haralds-
son, Kópavogi. Varaformaður,
Ólafur Jóhannesson, Keflavlk.
Ritari, Jón Guðnason, Reykjavík.
Gjaldkeri, Helgi Steinar K:rls-
son, Reykjavik. Meðstjórnendur,
Július Björgvinsson, Akureyri,
Engilbert Guðjónsson, Akranesi,
Magnús Sveinbjörnsson Selfossi.