Morgunblaðið - 13.07.1978, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. JULl 1978

MORgJK-^y
KAtriNU

\ \
Pétur minn, það eru bara
lciðindakallar. sem ætla að
taka boltann frá honum pabba
þínum!
betta verður í síðasta skipti
sem ég reyni að fá kónginn til
að hlæja!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Ekki verður annað sagt en að
norður hafi sýnt hugrckki í
sögnum þegar spiiið hér að neðan
kom fyrir í nýloknu Ólympíumóti
í New Orleans. Og áræðni hans
gaf mörg stig í tvímennings-
keppni þessari þegar vörnin lenti
á villigötum strax í útspilinu.
Norður gaf. austur-vestur á
hættu.
Vestur Norður S. 8 11. D932 T. 43 L. ÁK9862 Austur
S. ÁG1097G2 S. D3
II. GG H. K10854
T. Á8 T. D9765
L. D3 L. G
Suður S. K54
Hvar stæði
þjóðin... ?
„Nú eru alþingiskosningar af-
staðnar og óvissan um hverjir
myndi næstu ríkisstjórn hefur
tekið við. En vonandi verður það
ekki enn ein vinstri stjórn. Þjóðin
hefur fengið nóg af slíkri stjórn.
Vinstri stjórn Reykjavíkur var
ekki lengi að svíkja verkafólk og
bæjar- og ríkisstarfsmenn. Þó
hefur Alþýðubandalagið talið sig
vera flokk verkamannsins og
berjast fyrir sjálfstæði og öryggi
landsins.
En hvað hefur gerzt síðan þeir
tóku við í Reykjavík? Nokkrar
framkvæmdir hafa verið stöðvað-
ar og nú á að spara og fólkið
missir atvinnuna, en atvinna er
hverjum manni nauðsynleg og eru
það mannréttindabrot og svipta
mann atvinnunni, sem getur feng-
ið að halda henni, ef rétt er
stjórnað. Lítið sem ekkert at-
vinnuleysi var þegar hin ágæta
borgarstjórn undir stjórn Birgis
Isleifs Gunnárssonar sat. Og með
vinstri stjórn verður öryggi lands-
ins stefnt í hættu. En herstöðva-
andstæðingar skilja ekki að hags-
munir okkar eru hagsmunir
Bandaríkjanna.
Hvar stæði þjóðin ef við nytum
ekki verndar hersins í hinum
stríðsþjáða heimi? Hvar stæði
þjóðin ef við segðum okkur úr
Nato? Við værum einir á báti, en
kommúnistar yrðu ekki lengi að
hlaupa til Brésnev til að biðja um
aðstoð. Hvar væri þá lýðræðið?
Yfirgangur Sovétríkjanna í heim-
inum er ógnvekjandi og fjöldi
þeirra landa sem þeir hafa her-
numið með ýmsum ráðum. Þar býr
fólk við einræði og kúgun og getur
ekki fengið að tjá sig. Þetta ættu
herstöðvaandstæðingar að hafa
hugfast áður en þeir stefna öryggi
landsins í hættu.
Þjóðviljinn hefur undanfarnar
vikur birt greinar um mannrétt-
indabrot í ýmsum löndum. En
hvar eru mestu mannréttindabrot-
in framin í heiminum? Jú; það er
í Sovétríkjunum. En Þjóðviljinn
minnist ekki á þessi mannrétt-
indabrot, sem stórþjóð fremur á
saklausu fólki og brýtur þar með
mannréttindayfirlýsingu Samein-
uðu þjóðanna. Við verðum að hafa
það hugfast að í stríðsþjáðum
heimi er nauðsynlegt fyrir okkur
að hafa her hér á landi.
Við megun ekki stofna öryggi og
sjálfstæði landsins í hættu en það
gera þeir sem ganga í lið með
herstöðvaandstæðingum. Her-
stöðvaandstæðingar er smáhópur
af fólki sem ráfar um blindandi, en
hugsar ekki um afleiðingarnar.
Einhvern tíma hljóta augu þess
fólks að opnast og þá sér það hvað
það er þjóðinni til skammar. Fólk,
H. Á7
T. KG102
L. 10754
Norður Austur Suður Vestur
1 L pass 1 T 2 S
3 L pass 3 G allir pass
Opnun norðurs sagði frá lauflit
og var þá allt tínt til. En hann
þóttist samt hafa frá meiru að
segja þegar vestur hafði sýnt sterk
spil með sögn sinni. Og eftir þetta
var lokasögnin ekki óeðlileg.
Útspil i spaða hefði banað
spilinu en vestur vildi ekki fórna
slag þar. Hann reyndi hjartagosa
í von um að finna innkomu á hendi
makkers. Þetta gat vel tekist en
ekki í þetta sinn. Sagnhafi lét lágt
frá borðinu og einnig af hendinni
þegar austur kallaði hátt. Enn var
ekki of seint að skipta í spaða en
vestur hélt sig hafa hitt í mark og
spilaði aftur hjarta. En sagnhafi
tók slaginn og möguleikann feg-
inshendi.
Þegar báðir fylgdu lit í fyrsta
laufið voru sex slagir þar vísir og
tími til kominn að athuga tígulinn.
Lágt á tíuna og vestur var allt í
ein kórr! n í þá stöðu að geta
gef: yfir»;ag. En hann tók ekki á
spa lásir, spilaði heldur tígli og
þ;. r íeð f< ; k sagnhafi aðeins níu
sla, þega austur lét ekki drottn-
inguna.
hC I FG I I ÚK i HAlf AHflKAf Framhaldssaga eftir Manu Lang
I I I I II V III l^^7 I Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaöí
12
Fersiinur sögunnar>
Fimm aí yngri kynslóðinni,
þar af einn morðingi og annar
verður fórnarlamb morðingj-
ansi
Judith Jernfelt
Matti Sandor
Klemens Klemensson
BKO Roland Norell
Nanna-Kasja Ivarsen
og tvær miðaldra fraukar sem
eru mikilvæg vitnii
Helena Wijk
Lisa Billkvist
og læknir og yfirlögreglu-
þjónn sem hafa ólíkar skoðan-
ir á morðmálinui
Daniel Severin
Leo Berggren
ásamt mcð lögregluforingjan-
um sem dregst inn f málið í
nokkur dægur áður en glæpur
inn fyrnisti
Christer Wijk.
ana og setti í rauðan pappír og
stakk þeim síðan gætilega í
síðasta pappírspoka vikunnar.
Það var í þessari viku sem
aldurhniginn Svíakóngur hafði
lagt upp laupana og landið
hafði fengið ný konungshjón og
krónprins sem var aðeins fjög-
urra ára að aldri. En klukkna-
hringingum linnti ekki næstu
viku á eftir og fánar hlöktu
áfram í hálfa stöng.
Sunnudaginn eftir Allraheil-
agramessu gengu Helena og
Lisa til hámessu saman og
hlustuðu á minningarorð um
hann og sorgarhringingar
klukknanna.
Síðan drukku þær kirkju-
kaffi í húsinu við vatnið og
spjölluðu um hitt og annað. til
að mynda hversu nýi perstur
inn hefði flutt undursamlega
stólræðu, um kosningar, um
áfengislögin árið 1911 og síðast
en ekki sízt um veðrið sem
virtist jafn vel duttlungafyllra
en nokkru sinni fyrr og var þá
langt til jafnað.
— Einn daginn er snjókoma
og þann næsta heillirignir,
sagði Ilelena Wijk. — Og
maður les að jarðarherin séu að
þroskast cinn daginn og þann
næsta er frostið búið að gera út
af við þau. En við vorðum
áreiðanlega að fara í góðar
bomsur í kvöld, þótt ekki séu
þær fallegar.
— Og fallegu shórnir mfnir
eru heima í íbúð. sagði Lisa.
— Ég hafði steingleymt að
okkur var boðið í mat til
Nönnu Kösju í kvöld.
— Geturðu ekki bara stanz-
að aðeins og sótt þá í leiðinni
til Matta. Þú ert enn með
lykilinn þinn.
— Já. en ég kann ekki við að
nota hann. Ilafi ég nú fallizt á
að lána ibúðina mína get ég
ekki komið þjótandi þangað
hvcna-r sem mér dettur í hug.
Sérstaklega væri mér það
ógeðfellt ef hann er ekki heima.
En Matti Sandor iauk sjálfur
upp fyrir konunum tveimur.
þegar þær komu við á leiðinni
í kvöldverðarboðið, um sjöleyt-
ið og börðu að runum á neðstu
hæðinni.
— Nei, auðvitað, eruð þið
ekki að trufla mig. Það vantaði
nú bara að þú fengir ekki
skóna þína. Góðu komið innfyr-
ir.
Ilelona hafði skilið óhreinar
bomsurnar eftir fyrir utan og
lét ekki segja sér þetta tvisvar.
Ilún sá í einni sjónhendingu að
stofurnar tvær voru jafn
snyrtilegar og smekklegar og
fyrr og engin spor að merkja
um að þarna réði leigjandi
húsum.
Eina breytingin var að $jkál
með likjörmolum stóð á borð-
inu undir málverki eftir önnu
Ekström. Og á litlu borði stóu
all margar örlitlar vínflöskur
og innihald þeirra var í hinum
ýmsu litum.
— Átt þú þessar flöskur?
sagði hún hrifin. — Safnar þú
pínuflöskum?
— Matti brosti sínu við-
felldna og drengjalega brosi.