Morgunblaðið - 03.02.1979, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. FEBRÚAR 1979
Spjallað við Reyni Zoéga
bæjarfulltrúa sjálfstæðismanna í yfir 20 ár
„Ekki mikil pólitísk átök
nema rétt fyrir kosningar ”
Fulltrúar sjálfsta'dismanna í bæjarstjórn Neskaupstaðar eru þeir
Gylfi Gunnarsson og Ilörður Stefánsson, en þriðji maður á lista
Sjálfstæðisflokksins þar í vor var Reynir Zoega. Reynir sat í
bæjarstjórn á Neskaupstað í yfir 20 ár, en hann var fyrst kjörinn
sem aðalfulltrúi árið 1958. Áður hafði hann verið varamaður
Jóhanns P. Guðmundssonar og sat marga fundi í fjarveru Jóhanns
sem þá var á förum frá Neskaupstað. Skipting bæjarfulltrúa á
Neskaupstað er nú þannig, að Alþýðubandalagið hcfur 5 fulltrúa,
Sjálfstæðisflokkurinn 2 og Framsóknarflokkur 2.
Reynir er borinn og barn-
fæddur Norðfirðingur og hefur
verið starfsmaður Dráttar-
brautarinnar í um 35 ár. Auk
starfa sinna í bæjarstjórninni
hefur Reynir verið í stjórn
Sambands sveitarfélaga á
Austurlandi og formaður þess
var hann í tvö ár.
Morgunblaðið hitti Reyni að
máli í Neskaupstað fyrir nokkru
og spurðum við hann fyrst hvort
ekki væri erfitt að vera sjálf-
stæðismaður á Neskaupstað og
síðan báðum við hann að segja
okkur frá helztu áhugamálum
sínum og starfi innan bæjar-
stjórnarinnar.
— Það er ágætt að vera sjálf-
stæðismaður hér eins og annars
staðar, svaraði Reynir. — Þó
held ég að nauðsynlegt sé fyrir
þá sem fylgja Sjálfstæðisflokkn-
um að málum að vera ekkert að
pukrast með það. Ef ekki er
öllum ljóst hvar viðkomandi
stendur í flokki fær hann ekki
nokkurn frið. Annars er það
náttúrulega erfitt og þreytandi
að vera í bæjarstjórn í 20 ár og
alltaf í andstöðu. Mér sýnast
sjálfstæðismenn í Reykjavík
þegar orðnir þreyttir eftir að-
eins hálft ár.
— Hér á Neskaupstað eru
pólitísk átök ekki mikil nema
rétt fyrir kosningar. Menn
greinir að vísu á um fram-
kvæmdaröð, en ekki almennt um
hvaða hluti þarf að framkvæma,
þó svo að slíkt komi fyrir. Við
höfum reynt að halda uppi
jákvæðri stjórnarandstöðu í
bæjarstjórninni og málefna-
legri. Alþýðubandalagsmenn
hér eru ekki nema rétt um
helmingur kjósenda, svo hér er
ekki nein „Litla Moskva" eins og
kallað hefur verið, þar eru víst
99% kommúnistar. Þeir slíkir,
sem hafa komið hingað austur
að sunnan hafa snúið vonsviknir
til baka og sagt að kommarnir
hér væru ekki nema bleikir í
sinni trú.
Hafnarframkvæmdirnar
eitt helzta áhugamálið •
— Sem bæjarfulltrúi starfaði
ég mikið í Hafnarnefnd og
sinnti þá þeim verkefnum, sem
ég tók að mér bæði hér á
staðnum og við stjórnvöld syðra.
Höfnin er orðin nokkuð góð, en
það er spurning hvort verkefn-
um við hana ljúki nokkurn
tímann, það tekur eitt við af
öðru.
— Það munaði miklu hér á
Neskaupstað er nýja verksmiðj-
an var byggð hér eftir snjóflóðin
og þá inni í Vindheimi. Vegna
byggingarinnar þurfti aukna
uppfyllingu og var efninu dælt
úr höfninni. Vegna þessara
framkvæmda fengum við fyrir-
greiðslu og hægt var að vinna
þetta verk á skömmum tíma, en
ef svona hefði ekki verið í
pottinn búið hjá okkur hefðu
þessar framkvæmdir tekið mörg
ár. Aðstaða fyrir smábáta er
orðin tiltölulega góð, en við
höfnina sjálfa er þó ýmislegt
ógert. T.d. er enn flotbryggja
fyrir litlu bátana, en það er
aðeins til bráðabirgða. Ljós voru
sett upp í haust, en t.d. er eftir
að steypa þekju á stærri bryggj-
una og fleira mætti telja.
— Ég vann mikið að því að
slippurinn var byggður árið 1967
og við getum tekið þar upp allt
að 500 tonna skipum. Þetta er
eini slippurinn á Austfjörðum,
sem getur tekið upp þetta stór
skip t.d. minni skuttogara.
— Vandamál Neskaupstaðar
eru svipuð eða þau sömu og í
öðrum bæjarfélögum af þessari
stærð. Tekjumöguleikar bæjar-
ins eru ekki nægjanlegir til að
standa undir helztu fram-
kvæmdum, en það mál sem er
efst á baugi hér núna er olíu-
malarlagning eins og á öllum
Austfjörðum. Þetta verk hefur
gengið hægar hér en við höfðum
reiknað með og er það m.a.
vegna óeðlilega mikils viðhalds
á aðalgötunni, sem er steypt, en
hún fór illa snjóflóðaveturinn
vegna mikillar umferðar þungra
tækja um hana. Það hefur í
mörg ár verið samþykkt að
leggja olíumöl á götur uppi í
bænum, en ekki orðið af því.
Þessu tekst vonandi að ljúka í
ár, segir Reynir Zoega að lokum.
„Hann sullaöist
yfir árnar eins
og ekkert vœri ”
— ÞÚ ÆTTIR að skoða Fordinn hans Óla Baldurs. sagði einhver
við blaðamann á leiðinni austur á Neskaupstað. Sjáifsagt hetur
eitthvað hnusað í blaðamanni, en síðan spurði hann hvort Fordinn
hans óla Baldurs væri nokkuð merkilegri en aðrir bflar. — Jú,
sjáðu til, hann er árgerð 1931 og fyrir ýmsa hluti frægur bfll.
Með þetta vegarnesti bönk-
uðum við upp hjá Óla Baldri og
spurðumst fyrir um fyrrnefnda
bifreið. Það var auðsótt mál að
fá að skoða bílinn og eigandinn
fræddi okkur um sögu hans.
Áður en lengra er haldið er rétt
að taka það fram að Óli Baldur
er Jónsson, tannsmiður að
mennt, en hefur í mörg ár
starfað sem tannlæknir á
Neskaupstað og áður einnig
víðar á Austfjörðum. Óli Baldur
býr við Hafnarstrætið í Nes-
kaupstað, aðalgötu bæjarins, og
þar er einnig tannlæknastofan
til húsa. Á jarðhæð hússins, sem
stendur í hjarta bæjarins, eru
eins og Gísli kæmist allt á
bílnum og t.d. sullaðist hann
yfir árnar eins og ekkert væri.
Ég varð síðan þriðji eigandi
Fordsins og gaf fyrir hann 12
eða 15 þúsund, en nýr jeppi
kostaði þá yfir 30 þúsund krón-
ur. Oddsskarðið var þá ekki
bezti fjallvegur í heimi, en það
var enginn hindrun fyrir bílinn
og í rauninni fór hann viðstöðu-
laust milli Vopnafjarðar og
Hornafjarðar, en á þessa staði
og alla þar á milii þurfti ég
iðulega að fara vegna starfs
míns:
— Bíllinn bilaði aldrei neitt
sem heitið gat og gekk eins og
Á góðum degi á gamla Ford
inni í sveit.
tveir bílskúrar og í öðrum þeirra
er Fordinn góði, árgerð 1931.
— Þetta er frægur bíll að því
leyti, að hann er fyrsti bíllinn,
sem keyrður er hingað austur á
Firði, að því er ég bezt veit, segir
Óli Baldur. — Garðar Guðnason
rafvirki keypti bílinn, nýjan að
ég held. Bíllinn var síðan keyrð-
ur norður um land og hingað
austur af Garðari og bróður
hans. Fram á þénnan dag hefur
mátt sjá merki vegagerðar
þeirra bræðra á Breiðdalsheið-
inni, en þá var enginn vegur
kominn þar, sem heitið gat, og
því þurfti að ryðja til á heiðinni
og sjálfsagt víðar.
— Gísli Björnsson rafvirki á
Hornafirði eignaðist síðan bíl-
inn og hafði hann mest til
einkanota, en einnig til að flytja
lækna suður í sveitir. Það var
Litið á
gamla Ford
tann-
lœknisins í
Neskaupstað
klukka. Árið 1966 lagði ég bíln-
um, en þá hafði dynamórinn
gefiö sig. Ég gat fengið dynamó í
staðinn, en ekki af upprunalegri
tegund og ég vildi ekki neina
aðskotahluti í bílinn. Þá vantaði
líka spindilbolta í Fordinn og þá
fann ég Ioksins í fyrra hér á
Norðfirði eftir að hafa leitað að
slíkum hlutum um allt landið og
t.d. gert tilraunir hjá umboðinu.
— Nú er það ætiunin að reyna
að gera bílinn í gott stand fyrir.
Fjárhagsáœthmin hefur
fimm þúsund faldast
NORÐFIRÐINGAR minnast þess í ár, að nú eru 50 ár liðin frá því að Neskaupstaður fékk kaupstaðarréttindi. Aðalhátíðahöldin verða í
júlímánuði næstkomandi. en 7. janúar síðastliðinn var haldinn bæjarstjórnarfundur númer 843 í kaupstaðnum og voru þá rétt 50 ár liðin frá
því að fyrst var haldinn fundur í bæjarstjórn á staðnum.
Kosningar höfðu farið fram daginn áður, eða 6. janúar 1929, og í bæjarstjórnina voru kjörnir Gísli Kristjánsson útgerðarmaður, Bjargi,
Guðjón Hjörleifsson skipstjóri, Ingvar Pálmason alþingismaður, Ekru, Jón Sveinsson, skrifstofumaður, Eyri, Jónas Guðmundsson kennari,
Páll G. bormar verzlunarstjóri, Þórsmörk, Stefán Guðmundsson smiður, Laufási, og Þorvaldur Sigurðsson kennari. Kristinn Ólafsson var
skipaður bæjarstjóri af ráðherra, en hann var jafnframt bæjarfógeti. Þá var hann einnig sjálfkjörinn formaður bæjarstjórnar með
atkvæðisrétt og málfrelsi þannig að hann var í raun nfundi bæjarfulltrúinn. Þrír þeirra manna, sem þennan fund sátu, eru enn á lífi, þeir
Gísli Kristjánsson. Stefán Guðmundsson og Þorvaldur Sigurðsson, en þeir hafa allir flutzt frá Neskaupstað fyrir mörgum árum.
Verkefni þessa fyrsta bæjar-
stjórnarfundar var kosning í
nefndir og á fundinum voru
kosnar 13 nefndir — svo
snemma byrjaði nefndargargan-
ið, eins og Kristinn Jóhannsson
forseti bæjarstjórnar í Nes-
kaupstað orðaði það í ræðu sinni
á hátíðarfundi bæjarstjórnar-
innar 7. janúar síðastliðinn. Á
þann fund var bæjarbúum boðið
og hátíðarstemmning ríkti á
fundinum. Kosningar í nefndir
voru ekki til umfjölíunar á
þessum fundi, heldur tvær til-
íögur, sem allir bæjarbúar stóðu
að.
Bæjarstjórnin samþykkti að
taka félagsmál til sérstakrar
meðferðar á árinu með sam-
ræmingu þeirra í huga, þannig
að íbúar Neskaupstaðar treysti
og auki félagslega samstöðu og
félagslegan þroska. Samþykkt
var að gera sérstakt átak í
umhverfis- og fegrunarmálum.
Gera skal áætlun til fjögurra
ára og verja a.m.k. 1% af tekj-
um bæjarsjóðs ár hvert t'l þessa
verkefnis. Einnig var samþykkt
að kaupa listaverk eftir Gerðu
Helgadóttur, en hún var fædd á
Neskaupstað. Að hátíðarfundin-
um loknum var öllum bæjarbú-
um boðið til kaffisamsætis í
Egilsbúð.
Ef stuttlega er vikið að þróun
bæjarfélagsins þá var Norð-
fjarðarhreppi skipt í tvö sveit-
arfélög árið 1913, núverandi
Norðfjarðarhrepp og Neshrepp.
í ársbyrjun 1925 barst hrepps-
nefnd Neshrepps erindi frá
þremur félögum þess efnis að
kannað yrði rækilega möguleik-
ar á bæjarréttindum fyrir
hreppinn. Þar má segja að bæj-
arréttindabaráttan hefjist. Er-
indinu var vel tekið í hrepps-
nefnd og á næstu árum kom
málið oft fyrir hreppsnefndina
og að auki voru tveir borgar-
fundir haldnir um málið.
Sýslunefnd S-Múlasýslu lagð-
ist gegn málinu, en Norðfirðing-
ar gáfust ekki upp og fólu