Morgunblaðið - 03.05.1984, Blaðsíða 34

Gylmir
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. MAÍ 1984
3Í"
VIÐGERÐAR- OG
VATNSÞÉTTINGA-
EFNIN VINSÆLU
Það er staðreynd, að þeim mann-
virkjum sem legið hafa undir
skemmdum vegna raka í steypunni
hefur tekist að bjarga og ná raka-
stiginu niður fyrir hættumörk með
notkun Thoroseal.
Thoro efnin hafa um árabil verið
notuð hér á íslandi með góðum
árangri. Þau hafa staðist hina
erfiðu þolraun sem íslensk veðrátta
er og dugað vel, þar sem annað
hefur brugðist.
THOROSEAL
(kápuklæðning)
Thoroseal er sements-
málning sem fyllir og lokar
steypunni og andar eins
og steinninn sem hún er
sett á. Thoroseal má bera á
rakan flöt. Thoroseal er
vatnsþétt, flagnar ekki og er
til í mörgum litum.
THOROSEAL
F.C.
Þetta er grunn og sökkla-
efni I sérflokki. Fyllir og
lokar steypunni og gerir
hana vatnsþétta. Flagnar
ekki og má bera á raka fleti
Thoroseal F.C. veröur
haröara en steypa og andar
til jafns viö steypuna.
Boriö á meö kústi.
THORITE
Framúrskarandi viögerðar-
efni fyrir steypugalla
Þannig sparar það baeði
tíma og fyrirhöfn við móta-
uppslátt ofl.
Thorite er tilvalið til viðgerða
á rennum ofl. Það þornar á
20 mínútum.
WATERPLUG
Sementsefni sem stöðvar
rennandi vatn. Þenst út við
hörðnun og rýrnar ekki
Þetta efni er talin alger
bylting
THOROSEEN
OG
THOROCOAT
100% acryl úti málning í
öllum litum. Stenst fyllilega
allan samanburðviðaðra úti
málning'.
ACRYL60
Steypublöndunarefni í
sérflokki. Eftir blöndun
hefur efnið: Tvöfaldan
þenslueiginleika. tvofaldan
þrýstistyrkleika, þrefaldan
sveigjanleika og áttfalda
viðloðun miðað við
venjulega steypu.
IS steinprýði
Stórhöföa 16. símar 83340 og 84780
Minning:
Daníel Þorsteins-
son klæðskeri
Fæddur 2. ágúst 1909
Dáinn 19. aprfl 1984
Við flest, sem komin erum á átt-
unda tug ævinnar og verður litið
til baka, höfum æði margs að
minnast, höfum mörgum góðum
samferðamönnum kynnst og
margra að sakna, því að ekki eru
ævilokin ætíð bundin við aldur
mannsins, en eins og persónuleiki
einstaklinganna er misjafn, eru
þeir manni misjafnlega ljóslifandi
í minni.
Daníel Þorsteinsson klæðskeri
var það sérstæður persónuleiki, að
honum gleymir maður tæpast.
Ég var samtíða honum á Sel-
fossi og varð aðnjótandi góðrar
kynningar við hann, heimili hans
og faglega þjónustu.
Ég held, að mér sé óhætt að
segja, að mér sem öðrum hafi hún
reynst öll á sama veg: strangheið-
arlegur, heilsteyptur maður sem
ekki vildi vamm sitt vita og kunni
vel að njóta þess, að starf hans
gleddi ávallt þiggjandann, taldi
ekki eftir sér aukahandtök til þess
að sá sérstæði gæti líka glaðst af
uppfylltum óskum. Þar að auki
fannst mér ég sjá nánast innræti
hans og hugsunarhátt er við tók-
um sameiginlega þátt í hugsjóna-
starfi við fjáröflunarstarfsemi til
byggingar Selfosskirkju.
Vel hafði ég virt Daníel áður, en
við það samstarf tvöfaldaðist virð-
ing mín á gagnheiðarlegum og
djörfum stefnumörkunum, ósér-
hlífnum starfskröftum hans og að
standa óbilandi fast við spakmæl-
ið: Gjör rétt, þol eigi órétt.
Svo mun vera um fleiri slíka
menn, hógvær prúðmenni, sem
fjarri eru því að skipta sér af því,
sem þeir telja ekki koma sér við,
en því heilli alhugsmenn við það
sem þeir vilja beita sér fyrir og
telja rétt vera.
Öll kynning mín af þessum góða
starfsfélaga benti mér ávallt á þá
góðu mannkosti hans, góða fyrir-
mynd mér sem öðrum, sem heiðr-
um og þökkum minninguna og
vottum ekkju hans, dóttur og öðru
skylduliði innilegustu samúð
okkar og huggun alla:
Gott er manni sjálfum góðs
manns að minnast.
Ingþór Sigurbjörnsson
í dag fer fram frá Fossvogs-
kirkju útför Daníels Þorsteinsson-
ar, klæðskerameistara frá Sel-
fossi, en hann lést í Landspítalan-
um eftir alllanga vanheilsu en
stutta sjúkrahúsvist aðfaranótt
sumardagsins fyrsta, 19. apríl sl.
Daníel var Eyfirðingur að ætt,
fæddur í Blakksgerði í Svarfað-
ardal 2. ágúst 1909 og var því á 75.
aldursári, er hann lést. Foreldrar
hans voru hjónin Þorsteinn Jó-
hannesson frá Urðum í Svarfað-
ardal og Kristín Emilía Daníels-
dóttir frá Tjarnargarðshorni í
sömu sveit. Nokkru eftir að Daníel
fæddist flutti fjölskyldan til Dal-
víkur og þar ólst Daníel upp. Þeim
hjónum varð sjö barna auðið, en
aðeins fjögur þeirra náðu fullorð-
insaldri: Jóhannes, búnaðarráðu-
nautur í Hveragerði, Friðrik, hús-
gagnasmiður í Reykjavík, Anna
húsfrú í Reykjavík, og Daníel, sem
var yngstur sinna systkina og eru
þau nú öll látin.
Þegar Daníel var 18 ára flutti
fjölskyldan til Reykjavíkur haust-
ið 1927. Hóf Daníel þá nám í
klæðskeraiðn hjá klæðskerameist-
urunum Árna og Bjarna, sem ráku
saumastofu í Bankastræti 9. Eftir
að námi lauk vann hann hjá þeim
í mörg ár, fram á árið 1941.
Haustið 1941 urðu þáttakskil í
lífi Daníels. Þá var hann einn dag-
inn kallaður í Landssímann. Þar
var Egill Thorarensen, kaupfé-
lagsstjóri á Selfossi, sem spurði
hann umyrðalaust, hvort hann
vildi koma austur að Selfossi og
veita forstöðu saumastofu, sem
kaupfélagið hafði þá nýlega sett á
laggirnar og var til húsa í gamla
bankanum í austurendanum.
Daníel hafði þá aldrei heyrt Egil
eða séð og aldrei komið á Selfoss,
nema ekið þar einu sinni í gegn í
skemmtiferð upp í Þjórsárdal. Það
varð að samkomulagi að Daníel
kæmi austur næsta sunnudag til
viðræðna, og þá var þetta fast-
mælum bundið.
Þegar Daníel flutti austur, var
verið að flytja saumastofuna
niður í kjallarann. Þar var hún til
húsa í sex ár, uns hún var flutt í
hið nýreista verslunarhús kaupfé-
lagsins árið 1947 og var aðstaða
þar öll rýmri og betri. Mest voru
þar saumuð karlmannaföt, og var
ENN GEFST TÍMl TIL GREfflSLU
ÁN DRÁTTARVAXTA
Iðgjald ábyrgðartrygginga biíreiða
var á gjalddaga 1. mars.
Við leggjum þó ekJd dráttarvexti
á ógreidd iðgjöld
íyrr en á laugardaginn kemur.
TKTGGING HF s> •