Morgunblaðið - 09.11.1984, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1984
Að hann muni
drepa mig...
— Rætt við Eddu Heiðrúnu Back-
man, sem leikur Guggu í leikriti Olafs
Hauks Símonarsonar, og leikstjórann,
Þórhall Sigurðsson
í kvöld er fyrsta sýning eftir verkfall á þríleik Ólafs Hauks
Símonarsonar, Milli skinns og hörunds. Leikritið var fyrst
sýnt á Listahátíð síðastliðið vor þ.e. tveir fyrstu þættir þess,
en þegar það var tekið upp í haust bættist einn þáttur við og
með honum ný ieikkona, Edda Heiðrún Backman. Hún leik-
ur Guggu, sem er eiginkona Böðvars, sem er annar bróöirinn
í leiknum, en þessi þríleikur fjallar um fjölskyldu, líf hennar
og ekki líf.
Þó Edda Heiðrún sé tiltölulega
nýlega sloppin út úr Leiklistar-
skóla ríkisins, en hún útskrifaðist
’83, þá hefur hún meðal annars
leikið í Þjóðleikhúsinu, kórstelpu í
Gæjum og píum, og Iðnó, þar sem
hún lék Ardísi í Hart í bak. Og nú
er það Gugga. Við spurðum hana í
tilefni af þessu nýja, veigamikla
hlutverki hvernig henni líkaði það.
„Það er algjört konfekt að fást
við það. Textinn er spennandi,
mikið af myndum í honum og
hann verður á köflum eins og
súrrealískt ljóð.“
Gugga og faðir hennar, en hann leikur Bessi Bjarnason.
Það eru mikil tilfinningaleg átök sem eiga sér stað f
þrfleiknum Milli skinns og hörunds.
— Nú eru mikil átök í verkinu ,
þá ekki hvað síst milli þín og
Böðvars. Er ekki erfitt að leika
slíkt spennuhlutverk?
„Fyrst á æfingatímabilinu fann
ég að mig skorti tækni til að
slappa af, þegar það var hægt.
Leikstjórinn benti mér á þá staði í
hlutverkinu, þar sem ég gat slakað
á og þá fór að ganga betur."
Þórhallur Sigurðsson leikstjóri
skýrir út tæknilegu hliðina: „Það
tekur leikara oft tíma að skynja
stærð sviðsins og koma til skila
hugsunum og tilfinningum út í sal.
Þeir þurfa að stækka hreyfingarn-
ar án þess að gera þær óeðlilegar,
því fjarlægðin við áhorfendur er
það mikil. Reynir þetta á leikar-
ana einkum ef hlutverkin eru
hlaðin tilfinningum. Stórt sVið er
þó mun meira spennandi, því þá
hafa leikararnir meira svigrúm til
að hreyfa sig.“
„Já, átökin í verkinu eru stund-
um svo mikil, að ég hef verið
hrædd við tilfinningar mótleikar-
ans ..., að hann muni drepa mig,“
segir Edda Heiðrún og hlær.
„Leikritið fjallar um fólk með
heitar tilfinningar, sem því geng-
ur illa að orða nákvæmlega. Það
talar þó í sífellu, og er textinn oft
á tíðum mjög fyndinn," segir
Þórhallur og bætir svo við:
„Ætli megi ekki segja að þetta
verk sé eins og spegilmynd af ís-
lensku þjóðinni, sem þrasar í sí-
fellu án þess að nokkuð komi út úr
því.“
Nú kom Edda Heiðrún inn í
þriðja og síðasta hluta verksins,
sem frumsýndur var í haust og
hefur verið nefndur Brimlending.
Hafði hún því ekki verið með á
æfingum á leikritinu frá upphafi.
Var það ekkert erfitt, spurðum við
hana.
„Það má eiginlega segja að mér
hafi verið slengt upp á sviðið, því
við höfðum ekki nema þrjár vikur
til að æfa þriðja þáttinn, en við
æfðum frá morgni til kvölds og
þetta hefði aldrei tekist nema
vegna þess að ég vann með svo
góðu fólki," segir hún.
„Það var mjög gott að vinna
með þeim Sigurði Skúlasyni, sem
leikur Böðvar og Eddu Heiðrúnu,
því þetta eru kröftugir leikarar,
sem hella sér út í tilraunir um-
yrðalaust, með „fantasíuna" á
fullu," segir Þórhallur.
Edda Heiðrún hefur fengist við
ýmislegt fleira en leiklist. Aður en
hún fór í leiklistarskólann tók hún
stúdentspróf frá Menntaskólanum
við Sund og kenndi því næst einn
vetur í Ólafsvík.
„Kennarastarfið sýndi mér
fram á hvernig ég gat notað hreyf-
ingar og raddbrigði, til að ná til
krakkanna og skapa fjölbreytni í
kennslunni. Kennarahlutverkið
| Fötin fyrir ykkur!
K Bamafatadeild
Dömudeild
AUSTURSTRÆTIÍO SIMI 27
Meira en venjuleg verslun!
„Eitt hundrað og
tíu pottréttir“
SETBERG hefur gefið út matreiðslu-
bókina “Eitt hundrað og tíu pottrétt-
ir“. Um bókina segir í fréttatilkynn-
ingu frá útgefanda:
„Á undanförnum árum hafa
pottréttir og alls konar saman-
soðnir ofnréttir orðið æ vinsælli
matur, bæði sem dagleg fæða og
sem veislumatur. Kostirnir við
slíka rétti eru margir, má þar t.d.
nefna:
1. Þá má búa til nokkru áður en
á að bera þá fram og hita upp á
síðustu stundu. 2. Flesta þeirra
má frysta. 3. Hráefnið sem notað
er getur verið fjölbreytt og breyti-
legt eftir árstímum, tilefni og
efnahag. 4. Hægt er að nýta af-
ganga frá soðnum réttum með
góðum árangri. 5. Segja má að
hægt sé að nota það sem til er
hverju sinni. 6. Víkja má frá upp-
skriftinni með því að nota fleiri
eða færri grænmeitstegundir eða
kryddjurtir og annað krydd.
Það mikilvægasta og um leið
árangursríkasta við pottrétti er,
að þeir eru matbúnir á löngum
tíma, við lágt hitastig (180C, 350F)
með litlum vökva, í vel lokuðu
íláti.
Glæsilegar litmyndir prýða bók-
ina.
Guðrún Hrönn Hilmarsdóttir
húsmæðrakennari hefur valið,
þýtt og staðfært þetta úrval ein-
staklega ljúffengra pottrétta."