Morgunblaðið - 18.07.1986, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 1986
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGURBORG PÉTURSDÓTTIR,
Ásvallagötu 59,
lést í Borgarspítalanum 8. júlí sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki Borgarspítalans
fyrir frábæra umönnun.
Anna Dfs Björgvinsdóttir,
Svala Schwarsz, Lawrence Schwartz,
Selma Björgvinsdóttir, Ulrich Falkner,
Pótur Björgvinsson,
Margrót Björgvinsdóttir, Steinar Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
i Faöir okkar, tengdafaöir og afi. ■i
KRISTJÁN H. GUÐMUNDSSON,
áöur til heimilis að Steinagerði 3, andaðist á Hrafnistu miövikudag- inn 16. júlí.
Alfreð Kristjánsson, Valborg Jónsdóttir,
Aðalheiður Kristjánsdóttir, Valgeir Lárusson,
Anna Kristjánsdóttir, Heigi Veturliðason,
Bjarney Kristjánsdóttir, Örn Helgason,
Jónfna Kristjánsdóttir, Jón Ásgeir Jónsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
JAKOBÍNA ÞÓRÐARDÓTTIR,
síðast til heimilis að Hverfisgötu 83,
Reykjavfk,
andaðist á Hrafnistu, Hafnarfirði, 16. júlí sl.
Fyrir hönd vandamanna,
Guðbjörg Benjamfnsdóttir, Þórður Georgsson.
t
Frænka mín,
SIGRÍÐUR SVEINSDÓTTIR,
Nönnugötu 1B,
andaðist á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 16. júlí.
Lórus Petersen
og vandamenn.
Bróðir okkar, t KRISTJÁN SAMÚELSSON,
Grenimörk 1, Selfossi,
lést í Sjúkrahúsi Suðurlands 16. júlí.
Kristín Samúelsdóttir, Tryggvi Samúelsson.
t
Útför konu minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ÖNNU BRYNJÚLFSDÓTTUR,
Tryggvagötu 3,
Selfossi,
fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn 19. júlí kl. 13.30.
Magnús Tómasson,
Tómas Magnússon, Sigrfður Pálsdóttir,
Matthías Magnússon, Jóna Lárusdóttir,
Jenný Magnúsdóttir, Ragnar Hermannsson,
Þórhallur Magnússon, Hafdfs Guðbergsdóttir
og barnabörn.
Sigurbjörn Ing-
þórsson — Minning
Fæddur 17. júlí 1934
Dáinn 6. júlí 1986
Að kveldi sunnudagsins 6. júlí
sl. lést Sigurbjöm Ingþórsson,
kontrabassaleikari, í Borgarsjúkra-
húsinu eftir áraiöng veikindi. Hann
var sonur Unu Pjetursdóttur og
Ingþórs Sigurbjömssonar, sem nú
syrgja einkason sinn í hárri elli.
Sigurbjöm lifði bemskuna á Sel-
fossi og lauk þar skyldunámi með
ágætum, en snemma fór að bera á
óvenjugóðum tónlistarhæfileikum
hjá hinum unga pilti. Fór hann
komungur að kynna sér píanó, org-
el og harmoniku eða þau hljóðfæri
sem hendi vom næst. Sigurbjöm
var varla kominn á fermingaraldur-
inn þegar hann tók að leika á
dansleikjum í byggðarlaginu og fór
þá þegar mikið orð af getu hans
og hæfíleikum.
Brátt stefndi hugurinn hærra
eins og efni stóðu til og Sigurbjöm
innritaðist í Tónlistarskólann i
Reykjavík eftir að fjölskyldan flutt-
ist til höfuðborgarinnar. Kennari
hans, síðar samverkamaður og vin-
ur meðan báðir lifðu, var Einar B.
Waage, 1. bassaleikari Sinfóníu-
hljómsveitar Islands.
A þessum ámm lék Sigurbjöm
með mörgum nafntoguðum hljóm-
sveitum eins og tríói Áma Elfar
(1953), hljómsveit Svavars Gests
(1954—55), Orion Quintett Eyþórs
Þorlákssonar (1955—56), hinni
nafntoguðu hljómsveit Gunnars
Ormslev og Hauks Morthens, sem
vann til verðlauna í Moskvu 1957,
og þannig mætti lengi telja. Bless-
unarlega em til nokkrar hljóðupp-
tökur frá þessum ámm og má m.a.
heyra Sigurbjöm sveifla mikið á
jazzplötu Gunnars Ormslev, enda
léku þeir oft saman.
Ekki var Sigurbimi nóg að vinna
þessa sigra sína hér heima heldur
var honum eins og eðlilegt að sækja
á brattann. Árið 1959 innritaðist
hann í Tónlistarháskólann í Ham-
borg, þar sem hann var næstu
fjögur árin. Stóð hann sig þar með
sóma og bætti stómm við kunnáttu
sína.
Að námi loknu réðst hann til
Sinfóníuhljómsveitar Islands og lék
þar um tveggja áratuga skeið. I röð
bassaleikaranna stendur þar einn
eftir, frá fyrri tíð Jón Sigurðsson,
og mun hann leika einleik við útför
starfsbróður síns í dag.
Sigurbimi þótti vænt um starfs-
systkini sín eins og hljómlistina og
það sama gilti um þau er hann eign-
aðist eftir að hann fór í vinnu hjá
Olís um skeið eftir að hann lagði
hljómlistina á hilluna fyrir fáeinum
ámm. Hann lék síðast opinberlega
hjá Jazzklúbbi Reykjavíkur
snemma á árinu 1985.
Það er erfítt fyrir okkur vini Sig-
urbjöms að fínna honum verðug
kveðjuorð. Ekki verður heldur með
orðum lýst þeim andlegu og líkam-
legu erfíðleikum, sem hann mátti
þola mörg sín síðustu æviár, þó
góðir foreldrar gerðu sitt besta með
hjálp heilbrigðisstétta. Verður sú
harmatala ekki flutt hér.
Forsjónin sér blessunarlega fyrir
því, að alla jafna sitja eftir hinar
fögm og skemmtilegu minningar í
hugum okkar. Hvað Sigurbjöm
varðar var hann allra yndi og eftir-
læti á meðan hann gekk heill til
skógar og gat gefíð öðmm af sjálf-
um sér. Hann fékk snemma á sig
gælunafnið Bjössi bassi og okkur
þótti hann greindur, músíkalskur
og skemmtilegur. Ekki sakaði það
neitt nema síður væri, að hann var
að listamanna sið rómantískur og
hrifnæmur og umfram allt við-
kvæmur. Hann átti létt með að
hrífa aðra með inn í heim tónlistar
og fagurs umhverfis. Hann hafði
metnað fyrir hönd tónlistargyðjunn-
ar og vann henni heils hugar sem
og landi sínu enda unni hann því
og leitaði oft í barm fóstuijarðarinn-
ar í útivist.
Bjössi var mannvinur og unni því
fólki, sem tengdist honum á lífsleið-
inni og þó mest foreldrum sínum,
sem hann taldi aðalþolendur í hans
eigin veikindum. Börnin sín hefði
hann gjaman viljað hafa nær sér,
enda unni hann þeim heitt þó úr
fjarlægð væri. Þegar Bjössi var
sæmilega frískur hittumst við vinir
oft en þegar syrti í álinn lét hann
það nægja að hringja í okkur og
vildi að við hringdum til hans. Hon-
um var ekki um að vera innan um
fólk þegar veikindin hijáðu hann.
Við töluðum oftast um lífíð og til-
veruna, tilgang með- og mótlætis,
en alltaf voru umræðumar fullar
af von og góðri trú á jákvæðari öfl
heimsins.
Að ferðalokum spyrjum við eðli-
lega, hvort við hefðum getað gert
betur fyrir Bjössa, en slíkar hugsan-
ir gagna ekkert. Hann hafði lengi
barist og var orðinn þreyttur.
Það er huggun harmi gegn, að
þessi æskufélagi og vinur skuli hafa
hlotið hvíld, þó við hefðum í eigin-
gimi okkar gjaman viljað eiga hann
hjá okkur ögn lengur og það við
góða heilsu.
Samferðamenn Sigurbjöms Ing-
þórssonar og starfssystkini í Félagi
íslenskra hljómlistarmanna senda
foreldrum hans, dóttur, syni og
öðru venslafólki djúpar samúðar-
kveðjur.
Boginn hans Bjössa leikur ekki
framar um strengi bassafíðlunnar,
en tónn góðs tónlistarmanns mun
halda áfram að óma í minningunni.
Hrafn Pálsson
Sverrir Garðarsson
Mér barst sú harmafregn að vin-
ur minn Sigurbjöm Ingþórsson
bassaleikari væri allur. Hann var
lengi vel einn þekktasti skemmti-
kraftur Reykjavíkur, fríður sýnum
og hár vexti þannig að það var tek-
ið eftir honum, þar sem hann stóð
á sviðinu og skemmti af miklu ör-
yggi. Okkar kynni hófiist er Úlfar
Þórðarson augnlæknir lagði mig inn
á Landakotsspítala til smá augnað-
gerðar, sem tókt vel, en Sigurbjöm
var þar er ég kom, og hann var
þar líka þrem vikum síðar er ég
fór. Ekki man ég lengur hvað gekk
að Sigurbimi, en hann var hress
og kátur, og spjölluðum við mikið
saman, eins og gerist um drengi á
fermingaraldri sem em að velta
lífínu og tilverunni fyrir sér. Þá
hafði Sigurbjöm mest gaman af
munnhörpunni sinni, enda var hann
þá þegar farinn að troða upp á
skemmtistöðum sem skemmtikraft-
t
Útför eiginmanns míns og föður okkar,
ÞORSTEINS GEORGS JÓNASSONAR,
Ljósalandi,
Hveragerði,
fer fram frá Hverageröiskirkju laugardaginn 19. júlí kl. 14.
Jónas Þorsteinsson,
Viggó Þorsteinsson,
Árni Þorsteinsson,
Helgi Þorsteinsson,
Sigríöur Þorsteinsdóttir.
Ögn Sigfúsdóttir,
Margrót Þorsteinsdóttir,
Sverrir Þorsteinsson,
Siguröur Þorsteinsson,
Rósa Þorsteinsdóttir,
t
Útför dóttur minnar, móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og
langömmu,
KATRÍNAR AÐALBJÖRNSDÓTTUR,
Hvolsvegi 25,
Hvolsvelli,
sem lést 10. júlí sl., fer fram frá Stórólfshvolskirkju laugardaginn
19. júlí nk. kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á að láta Krabbameins-
félag Islands njóta þess. Fyrir hönd annarra vandamanna,
Þorbjörg Grimsdóttir,
Aðalbjörn Þór Kjartansson, Kristrún Kjartans.
Hólmfrföur Kjartansdóttir, Björn Ingi Gfslason,
barnabörn og barnabarnabarn.
ur. Okkar kynni urðu ekki mikil
eftir þetta, en hann heilsaði ævin-
lega upp á mig, þar sem hann var
að skemmta, áður en ég kvæntist,
og aldrei varð ég var við að hann
hefði áfengi um hönd undir slíkum
kringumstæðum. Hann átti þó
nokkuð langa sjúkdómssögu á
Borgarspítalanum, og fannst mér
með ólíkindum að slíkur ágætis-
maður skyldi gefast upp. Eg
minnist brúðarmyndar af honum
og gullfallegri stúlku í Morgun-
blaðinu, og ræddi ég einu sinni við
þau yfír kaffíbolla á Hressingar-
skálanum og virtist hamingjan og
framtíðin blasa við þeim báðum.
Með Sigurbirni Ingþórssyni er
genginn einn fremsti hljómlistar-
maður þjóðarinnar, sem átti þó
nokkuð langa sjúkdómssögu. Á
seinni árum þegar ég rakst á hann
var hann hættur að brosa. Hann
gekk til leiks særður maður, án
þess að hann gæfí sig upp. Ég sendi
ættingjum og aðstandendum hans
mínar dýpstu samúðarkveðjur. Ég
veit að allir hinir mörgu sem nutu
hæfíleika hans munu fylgja honum
síðasta spölinn, og ég veit að Drott-
inn vor mun opna dyr sínar upp á
gátt fyrir þessum næma og hæfí-
leikaríka listamanni, sem átti sögu
sem ég mun hvorki skilja fyrr né
síðar.
Sumarliði Steinarr Benediktsson
Systrakveðja:
Bjössi bróðir okkar lést á Borg-
arspítalanum 6. júlí sl. Þegar við
minnumst hans er okkur efst í huga
myndir frá fyrstu bemsku hans,
hvað hann var yndislegur drengur,
fallegur, stilltur og prúður. Dugleg-
ur að læra eftir að í bamaskóla
kom. Svo taka unglingsárin við,
með sama námsáhuga og dugnaði.
Glæsilegur ungur maður, er hann
tekur inntökupróf í Tónlistarskól-
ann í Reykjavík, því músíkin var
hans áhugamál, sama hvort spilað
var á harmoniku, orgel eða píanó,
því allt lék í höndum hans og huga,
sem tónlist við kom. Svo kom
kontrabassinn, sem tók allan huga
hans.
Við, fjölskylda hans í Sigtúni 45,
eigum margar glaðar minningar frá
þeim tíma er músíkin glumdi um
húsið marga vetur.
Eftir að námi lauk í tónlistar-
skóla hér fór hann til Þýskalands
á tónlistarháskóla í Hamborg,
stundaði þar tilskilið nám í fjóra
vetur og lauk prófí með ágætum.
Við getum ekki minnst yngri
bróður okkar án þess að minnast
hins eldri, Svavars Benediktssonar,
sem látinn er fyrir fáum árum.
Hann var einnig tónlistarmaður og
eru mörg mjög falleg lög til eftir
hann.
Þegar Bjössi „bassi“ og Svavar
Ben. stilltu hljóðfæri sín saman, var
yngsta systir þeirra glöð og
skemmti sér vel.
Bjössi bróðir okkar var auga-
steinn foreldra sinna, móður okkar
og stjúpa. Við vottum þeim innileg-
ustu samúð okkar systranna og
biðjum við guð að gefa þeim styrk
og þrek.
Fari kæri bróðir okkar í friði.
Unnur Ragna, Hulda ogOlga.