Morgunblaðið - 17.03.1988, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. MARZ 1988
53
aði og saumaði út. Hún var ósínk
á þessa hluti sem prýða hátíðarborð
víða og hlýja viðkvæmum öxlum.
Heimilið, frændur og vinir margir
og sveitin voru hennar heimur. Hún
skrifaðist á við frændfólk sitt í
Svíþjóð, skiptist á bókum og öðrum
gjöfum.
Þau Anna og Kristinn tóku að
sér tvo unga drengi sem misst höfðu
feður sína í sjóinn, Einar Jóhanns-
son, sem nú er látinn, og Sigurð
Friðmann Þorleifsson.
Eftir síðari heimsófriðinn tóku
þau Kristinn og Guðríður að sér
ungan dreng, Tómas Árnason. For-
eldrar hans voru þau Ame Pedersen
lyflafræðingur og Unnur Skúladótt-
ir Thoroddsen. Honum var komið
fyrir hjá þeim en vildi ekki aftur
þaðan fara. Varð hann sólargeisli
á heimilinu þótt ógæfa yrði löng
vanheilsa og fráfall um aldur fram.
Tómas átti þyri Dóru Sveinsdóttur
snyrtifræðing. Sonur þeirra, Krist-
inn, var tryggur og traustur sem
góður sonur Guðríðar væri og ann-
aðist hana með hlýju. Allir urðu
uppeldissynimir dugmiklir sjómenn.
I Ráðagerði var gestrisni. Steini
á Valdastöðum í Kjós sem hafði
verið með Kristni sagði að hann
hefði verið góður yfirmaður,
skemmtilegur í viðmóti og menn
hænst að honum. Einkennandi fyrir
Ráðagerðisfjölskylduna var að
traust bönd tengdust við þá sem
unnið höfðu við búið í áranna rás.
Allt fram á síðustu ár tókst vinátta
milli Guðríðar, þótt öldmð væri orð-
in, við börn í frændliði, vinahópi og
nágrenni.
Á heimiliriu í Ráðagerði var ein-
ing. Þau Anna og Kristinn vom að
ýmsu ólík, að útliti og skaphöfn.
Anna var blíðlynd og innhverf í
samanburði við bónda sinn, sem var
glaðvær og úthverfur. Guðríður var
lík í skapi foreldmm sínum báðum,
þó öllu fremur föður sínum. Af þeim
Engeyjarsystkinum kynntist ég auk
Kristins ekki vel nema þeim Brynj-
ólfi bróður hans sem lengst entist
við eyjabúskapinn og Guðrúnu,
konu Þorsteins Þorsteinssonar skip-
stjóra sem fyrst var kenndur við
Bakkabúð en síðast við Þórshamar
þar sem þau síðast bjuggu. Ein-
kenni þeirra systkina var sama
glaðværð og hjá Kristni, snaggara-
legt viðmót, kvikar hreyfingar, hlý
augu, hvellur hlátur og rödd sem
sumir greindu í hneggjandi tón, en
betur við hæfí og misskilst síður
að kalla staccato. Sama raddblæ
hafði Guðríður og fleiri í ættinni.
Þær em margar stundir sem ég
hef fengið að njóta í Ráðagerði um
mína daga og bar ekki skugga á.
Á bemskuárunum dvaldi ég hjá
þeim Kristni og Önnu tíma og tíma.
Þar vakna mínar fyrstu minningar
er ég stóð þar á hlaðinu 15. ágúst
1933 og Charles Lindberg kappi
og kona hans flugu þar hjá. Þau
feðginin Kristinn og Guðríður sáu
til þess að minningin förlaðist ekki
því ósjaldan var viðburðurinn rifjað-
ur upp og þau orð sem fóm milli
manna. Þar var ekki harðlyndi eða
strangleiki í uppeldisháttum. Þau
vom bæði fyrirmynd annarra að
kurteisi og göfugmannlegu viðmóti.
Þau skipti sem ég átti þess kost á
að sækja jólaböll vom þeim að
þakka. Eftirminnilegt að vera flutt-
ur þangað í hestakerm eða á sleða.
Þau tóku mig með sér á fyrstu
kvikmyndasýningu mína.
Þegar ég litlu eldri bjó í Nesi
leið varla dagur svo ég væri ekki
sendur erinda að Ráðagerði eða
færi þangað af eigin hvötum.
Stundum nokkuð tindilfættur er ég
stytti mér leið yfir Nýjabæjartúnið.
Guðmundur bóndi var sagður elta
uppi stráka sem slíkt gerðu. Aldrei
sannreyndi ég slíka atburði. Þá tók
Kristinn mig með sér til róðra út í
þarann þegar ég gat valdið ámm.
Heimilið var skemmtilegt, engin
vandamál og mjög gestkvæmt í því
stóra húsi, sem einhvem veginn
virðist nú hafa skroppið saman.
Þangað kom Jóhannes á Borg til
skotæfínga og til að þjálfa hundana
sína. Þar var Jón Ásbjömsson
hæstaréttardómari og ýmsir fyrir-
menn þjóðfélagsins með honum við
æfíngar í bogfími. Þannig má lengi
telja ánægjuleg og viðburðarík sam-
skipti við Ráðagerðisheimilið.
Þá vora fjölskylduhátíðir í Ráða-
gerði góðir viðburðir. Þar var kom-
ið frændlið af Engeyjarættum,
Bollagarðaætt og Skildinganesætt.
Þar var komið frændfólk af Skipa-
skaga, úr Vigur, frá Sauðárkróki,
auk skemmra aðkominna og gamlir
skipsfélagar. Þá var hún mikið þing
stóra Borgundarhólmsklukkan í
stofunni. Var stundum seilst um
víðan botn heimilisprýðinnar.
En allar sögur taka endi. Beinir
afkomendur þeirra Önnu og Krist-
ins í Ráðagerði em engir eftir nú.
Margir eiga fjölskyldunni gott upp
að unna. Eg heiti á þá sem til þeirra
þekktu að halda á loft minningunni
um gott fólk og hjartahlýtt. Það
verður vel gert með þvf að lifa í
þeirra anda eindrægni, góðvildar,
glaðværðar og skapfestu.
Blessuð veri minning Guðríðar
Kristinsdóttur.
Eggert Ásgeirsson
MILLTEXinnimálningmeð7eöa20%gljáa-BETTvatnsþynnt plastlakk
með 20 eða35% gljáa - VITRETEX plast- og mynsturmálning -
HEMPELS lakkmálning og þynnir- CUPRINOLfúavarnarefni, gólf-og
húsgagnalökk, málnirigaruppleysir ofl. - ALCRO servalakk og spartl -
MARMOFLOR gólfmálning - BREPLASTA spartl og fylliefni - Allar
stærðir og gerðir afpenslum, rúllum, bökkum, límböndum ofl.ofl.
Kynnið ykkur verðiö og fáió góö ráð í kaupbæti.
uerutctoq. uiðhzlct eiytta,
Litaval
SÍÐUMÚLA32 SÍMI 68 96 56
1:

BJÖRGUNARSVEmRNAR fl;
mmmrnmmmammmmamamaHEBmaMam