Morgunblaðið - 29.04.1994, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. APRÍL 1994
39
Jón V. Hjaltalín bóndi
íBrokey - Minning
Fæddur 8. júlí 1895
Dáinn 17. apríl 1994
Laugardaginn 23. mars sl. var
gerð frá Stykkishólmskirkju útfór
Jóns Bergs Vigfússonar Hjaltalín,
bónda í Brokey, og var hann lagður
til hinstu hvílu meðal ættingja sinna
í Narfeyrarkirkjugarði.
Jón fæddist í Brokey 8. júlí 1895
og var hann því tæplega 99 ára þeg-
ar hann lést. Foreldrar hans vora
óðalshjónin í Brokey Kristjana G.
Kristjánsdóttir og Vigfús Jónsson
Hjaltalín. Jón var elstur átta systkina
og eru nú aðeins á lífi Vilhjálmur,
Lilja og Eygló. Látin eru Laufey,
Lára, Hildur og Kristín.
Jón lifði mestu byltingartíma í
sögu þjóðarinnar, sem taldi 74.508
íbúa við fæðingu hans en 264.922
við lát hans. Fyrstu barnsárin ólst
Jón upp í torfbæ eins og þjóðin hafði
gert um aldir. Árið 1902 reisti faðir
hans stórt tvílyft timburhús og þar
var heimili Jóns næstu 50 árin.
Jón byijaði snemma að vinna við
bústörfin, sem voru mjög _marg-
breytileg við eyjabúskapinn. Á þess-
um tíma voru vélar ekki komnar til
að létta störfin. Eyjarnar sem til-
heyra Brokey skipta mörgum tugum
og milli þeirra var farið á árabátum,
sem Jón stjórnaði vel og öragglega,
þótt straumar væru varasamir og
mikið um boða og sker. Það var því
miki! bylting þegar vélbátur var
smíðaður árið 1927, enda var hann
nefndur „Léttir“.
í Brokey var stundaður sauðfjár-
búskapur, nautgripir voru aðeins til
að fullnægja heimilisþörfum, 15-20
manns vora í heimili. Selveiðar og
hrognkelsaveiðar voru stundaðar og
önnur hlunnindi nýtt, svo sem æðar-
dúnn, egg, fugl, mótekja og fleira.
Heyskapur fór fram í mörgum eyjum,
þar var slegið með orfi og ljá, heyið
þurrkað, bundið í bagga, borið á
bakinu niður í bát, síðan var tekið
til áranna og róið heim í vör. Þar
var heyið tekið upp úr bátnum, híft
með spili upp kletta og dregið með
hestum heim að hlöðum. Erfíðið var
mikið enda urðu viðbrigðin mikil
þegar vélar komu til að létta störfin.
Bátar voru smíðaðir og gert við eldri
báta. Brú var byggð yfir á næstu
eyju, Norðurey. Þar sem flæðihætta
var fyrir kindur, voru hlaðin upp
sker. Víða voru hlaðnar vörður á
hólum og hæðum og eru þær góð
leiðamerki. Margt var starfað og
reynt að nýta allt sem til var. Sam-
vinna og samhjálp var aðalsmerki
þessa fólks sem í eyjunum bjó og
þannig var sigrast á öllum vandamál-
um sem að steðjuðu. Stundum voru
ísalög svo mikil á vetrum að ekki
varð komist í kaupstað í tvo til þijá
mánuði á ári.
Jón var smiður góður, söngmaður
og spilaði á orgel. Hann tók mikinn
þátt í félagsstörfum, var stjórnar-
maður í Kaupfélagi Stykkishólms um
árabil, sýslunefndarmaður fyrir
Skógarstandarhrepp mjög lengi og
lagði ævinlega gott til mála. Enn-
fremur var hann í hreppsnefnd,
skólanefnd og sóknamefnd og var
þannig virkur félagsmálamaður, þótt
hann nyti ekki nema þriggja mánaða
farkennslu í æsku. Liðtækur ljós-
myndari var hann og er myndasafn
hans geymt á Þjóðminjasafninu.
Þjóðin var á hraðri leið til frelsis og
háleitar hugsjónir fylltu hugi fólksins
ekki síst í ungmennafélagshreyfíng-
unni, en þar tók Jón fullan þátt í
störfum Ungmennafélagsins
Trausta.
Árið 1941 þegar Jón var orðinn
hálffimmtugur fékk hann stærsta
happdrættisvinning lífsins þegar
hann giftist eftirlifandi eiginkonu,
Ingibjörgu Pálsdóttur. Þeirra börn
eru: Vigfús, maki Margrét Ásgeirs-
dóttir, Páll, maki Ásta Jónsdóttir,
og Bergur, marki Ásdís Herrý Ás-
mundsdóttir. Barnabörnin era níu og
barnabarnabörnin fimm.
Árið 1941 hættu foreldrar Jóns,
Kristjana og Vigfús, búskap í Brokey
og við tóku Jón og Ingibjörg og bróð-
ir hans Vilhjálmur og eiginkona hans
Jóhanna Guðjónsdóttir, sem er
frænka Ingibjargar konu Jóns. Krist-
jana og Vigfús vora í Brokey til
dauðadags og nutu frábærrar
umönnunar tengdadætra sinna. Vig-
fús andaðist 90 ára árið 1952 og
Axel Þórður Guð-
mundsson - Minning
Fæddur 26. september 1929
Dáinn 23. apríl 1994
í dag, föstudaginn 29. apríl, verð-
ur gerð útför Axels Þ. Guðmunds-
sonar frá Árbæjarkirkju. Hann lést
23. apríl á Borgarspítalanum eftir
stutta legu þar.
Axel eða Alli, eins og hann var
alltaf kallaður, fæddist 29. septem-
ber 1929 í Reykjavík og var þriðji
elstur af tíu systkinum og eru átta
þeirra á lífi, en einn bróðir hans lést
fyrir nokkrum árum.
Foreldrar hans voru Hólmfríður
Magnúsdóttir og Guðmundur Gísla-
son sem búsett vora í Reykjavík en
þau eru bæði látin.
Mestan hluta starfsævi sinnar
vann Alli hjá Eimskipafélagi ís-
lands, bæði í millilandasiglingum og
hin síðari ár vann hann á lyftara í
Sundahöfn.
Alli giftist árið 1970 Ólöfu Ósk
Sigurðardóttur og eignuðust þau tvö
börn, Sigurð og Jóhönnu Elsu. Ólöf,
eða Lilla eins og hún er kölluð, átti
tvö börn frá fyrra hjónabandi, þau
Sigrúnu Björgu Bragadóttur og
Garðar Bragason, en þeim reyndist
Alli mjög vel. Garðar ólst upp á
heimili þeirra hjóna og var mikil vin-
átta með þeim Garðari og Alla.
Honum var mjög annt um börnin
sín og fylgdist vel með þeim bæði í
leik og starfí. Ófáum stundum eyddi
hann með Sigga og Garðari í bílavið-
gerðum. Hann fylgdist úr fjarlægð
með áhugamáli þeirra, sem er torfæ-
rubílar og torfærukeppnir, og alltaf
var hann svolítið kvíðinn þegar þeir
fóru í keppni. Og þegar vel gekk
þá var hann ánægður og stoltur af
strákunum.
Kynni okkar af Alla hafa ætíð
verið góð. Hann var hæglátur mað-
ur, dagfarsprúður, tryggur og ávallt
hægt að treysta á hann. Hann reynd-
ist Jóhönnu tengdamóður sinni afar
vel og var henni ávallt „innan hand-
ar“ eins og hún orðaði það og kann
hún honum bestu þakkir fyrir allt
það sem hann gerði fyrir hana. Að-
eins eru rúmar tvær vikur síðan
Alli samfagnaði með fjölskyldu okk-
ar við fermingu Sigurðar sonar okk-
ar og því erfitt að trúa því að hann
væri svo skyndilega burtkallaður.
Að leiðarlokum þökkum við Bryn-
dís, Lára og Sigurður fyrir vináttu
og hlýhug á liðnum árum.
Við vottum Lillu, börnum, tengda-
syni og öðrum aðstandendum dýpstu
samúð og biðjum Guð að styrkja þau
á þessari erfiðu stund.
Blessuð sé minning hans.
Bryndís og Björn.
Hinn 23. apríl sl. lést á Borgar-
spítalanum ástkær faðir og fóstur-
faðir, Axel Þórður Guðmundsson,
sem yfirgaf okkur á besta aldri lífs-
ins. Við systkinin munum sakna
hans sárt og viljum þakka honum
þær samverustundir sem við áttum
með honum og það sem hann kenndi
okkur var eins og stendur í hinni
helgu bók: „Allt sem þér viljið að
aðrir menn gjöri yður skuluð þér og
þeim gjöra". Þessi orð lýsa best hans
innri manni. Hann var einn af tíu
systkinum sem eru Magnús, Gísli,
Ingibjörg, Ástþór, Fjóla, Þóra, Skúli,
Jens og Guðmundur sem er látinn.
Foreldrar þeirra voru Hólmfríður
Magnúsdóttir og Guðmundur Gísla-
son. Þau systkinin voru öll uppalin
í Efstasundi 16.
Axel hóf ungur störf á Eyrinni
eða um 14 ára aldur, en síðan lá
Kristjana andaðist 94 ára 1968.
Bræðurnir í Brokey og konur
þeirra bjuggu þar myndarbúum um
þijátíu og sex ára skeið. Byggt var
nýtt íbúðarhús, keyptar dráttarvélar
og 'fleiri tæki, skurðir grafnir með
skurðgröfu og tún ræktuð, því nú
átti að hætta að flytja hey milli eyja.
Rafmagnið hélt innreið sína og sím-
inn kom. Allt varð bjartara og létt-
ara. Gestagangur var mikill, höfðing-
legar veitingar fram bornar, ferða-
mönnum liðsinnt og upplýsingar
veittar- um eyjalíf og sögu kynslóð-
anna.
Ingibjörg og Jón fluttu til Stykk-
ishólms 1977 og keyptu sér lítið hús
á Bókhlöðustíg 10, til vetrarsetu.
Húsið stendur hátt og úr gluggum
þess gat Jón fylgst með mannlífínu
í Stykkishólmi og bátsferðum milli
eyja. Á sumrin dvöldu þau hjón í
Brokey I nánd við fjölbreytt dýralíf
og gróskumikinn eyjagróður. í
.Stykkishólmi nutu þau hjón návistar
barna sinna, barnabarna og fjöl-
breyttrar starfsemi eldri borgara.
Jón var hress og kátur til síðustu
stundar. Að kvöldi 17. þ.m. bauð
hann góða nótt og lagði síðan upp í
hinstu för. Ég votta Ingibjörgu, börn-
um og öðrum aðstandendum innilega
samúð. Með Jóni frænda er genginn
góður og réttsýnn maður, mikill sam-
vinnumaður. Blessuð sé minning
hans.
Vigfús Gunnarsson.
leið hans á sjóinn, nánar tiltekið á
MS Selfoss þar sem hann vann
næstu árin. Að loknu sjómannsstarfi
fór hann að vinna á lyftara í Sundap-
orti hjá Eimskipafélaginu. Þar vann
hann til síðasta dags. Áhugamál
hafði pabbi líka. Utan vinnu stund-
aði hann sund flest alla daga, einnig
þótti honum gaman að ferðast um
landið, en hann og sonur hans gerðu
upp ferðabíl svo við gætum öll ferð-
ast um landið og eigum við saman
margar góðar minningar úr þessum
ferðum, sem aldrei gleymast.
Blessuð sé minning hans.
Eitt sinn verða allir menn að deyja,
eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að segja
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhj. Vilhj.)
Sigurður Axelsson,
Jóhanna Elsa Axelsdóttir,
Garðar Bragason og
Sigrún B. Bragadóttir.
Sigurborg Kolbeins
dóttir - Minning
Það er að koma sumar og vor
í lofti, sagði okkar kæra vinkona
Sigurborg Kolbeinsdóttir, þegar
fundum okkar hjónanna bar sam-
an í síðustu heimsókn á heimili
hennar. Hún sagði að hún ætti sér
heita ósk, að komast í sumarbú-
stað þeirra hjóna í Borgarfirðinum
til að njóta sumarsins í ró, næði
frá skarkala borgarinnar. Hún
unni náttúrunni í allri sinni dýrð,
með blóm í haga og fuglasöng.
Foreldrar hennar, Þórhildur Árna-
dóttir og Kolbeinn Steingrímsson,
voru mikil heiðurshjón og góð-
kunningjar okkar, en Kolbeinn lést
fyrir nokkrum árum. Hann var
félagslyndur maður, og varð ég
þess heiðurs aðnjótandi að eiga
hann að góðum vini. Við stofn-
uðum, ásamt fleiru góðu fólki,
Framfarafélag Seláss- og Ár-
bæjarbletta, nú Árbæjarhverfis,
árið 1954, í húsi Kolbeins, Selási.
Við störfuðum saman í karlakór
og kirkjukórum um áraraðir, einn-
ig að mörgum framfaramálum
hverfanna. Blessuð sé minning
góðs vinar.
Allt frá barnæsku barna þeirra
Huldu, Steingríms og Sigurborgar
er vissulega margs að minnast,
sem við geymum með okkur.
Hulda og Steingrímur eiga heima
í Neskaupstað og una vel sínum
hag þar. Sigurborg hefir alið alla
sína ævi í Selásnum. Það er öllum
mönnum dýrmætt að eiga góða
vini, það átti Sigurborg, sem var
hvers manns ljúflingur og heillaði
mann með lífsorku sinni og hrein-
skilni. Hún átti við skæðan sjúk-
dóm að stríða í langan tíma en
hugurinn og bjartsýnin báru hana
alla leið, til heimanna nýju, en hún
dó fyrir aldur fram. Með því síð-
asta sem okkur fór á milli var að
taka loforð af okkur hjónunum að
heimsækja þau hjónin í sumarbú-
stað þeirra í Borgarfirðinum, en
margt fer öðruvísi en ætlað er.
Hennar tími var kominn að losna
við þjáningu lífsins. Ég trúi því
að andi hennar muni svífa yfir
Borgarfirðinum. Hennar verður
sárlega saknað af öllum sem til
hennar þekktu, því hún var hlý
og opinská í orði, sem verki og
bar veikindi sín af miklum hetju-
skap til síðustu stundar. Hún lifði
í traustu og góðu hjónabandi með
Svavari Á. Sigurðssyni, sem best
sást í umhyggju hans fyrir konu
sinni, enda maðurinn traustur í
hvívetna. Og börn þeirra voru
mikil hjálparhella móður sinni í
erfiðum veikindum hennar. Við
hjónin og fjölskylda okkar kveðj-
um þig með kærri þökk fyrir sam-
veruna. Við biðjum Guð að blessa
þig og þína. Guð gefi móður henn-
ar og ástvinum öllum huggun og
styrk.
Inga og Guðmundur
Sigurjónsson.
Minning
Baldur Jónsson
Fæddur 8. júní 1923
Dáinn 18. apríl 1994
Baldur barnalæknir er dáinn.
Ég er í þeim hópi sem á honum
mikið að þakka. Alltaf var hann
boðinn og búinn þegar börnin voru
veik. Hann var framúrskarandi
umhyggjusamur og næmur og átti
auðvelt með að ná góðu sambandi
við börnin sjálf. I þeirra röðum
veit ég að hans er nú líka sárt
saknað.
Með eftirfarandi orðum vil ég
þakka honum fyrir allt og allt.
Ég og fjölskylda mín vottum Ólöfu
og Arngrími okkar dýpstu samúð
og öllum öðrum ástvinum Baldurs
og bið Guð að gefa þeim styrk í
þeirra miklu sorg. Guð blessi
minningu góðs manns.
Hver minning er dýrmæt perla
að liðnum lífsins degi.
Hin Ijúfu og góðu kynni
af alhug þökkum vér.
Þinn kærleikur í verki
var gjðf sem gleymist eigi.
Og gæfa var það öllum
sem fengu að kynnast þér.
(L.S.)
Ragnheiður Sigurgeirsdóttir.
Birting afmælis
og minningar-
greina
MORGUNBLAÐIÐ tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins Kringlunni 1,
Reykjavík, og á skrifstofu
blaðsins í Hafnarstræti 85,
Akureyri.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andiát og
útför eiginmanns mins, föður, stjúpföður, tengdaföður, afa og
langafa,
ÖGMUNDAR SIGURÐSSONAR,
Álfheimum 72,
Reykjavik.
Sigurfljóð Jónsdóttir,
Sigrún Ögmundsdóttir, Þórarinn Böðvarsson,
Halldóra Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Alúðarþakkir fyrir hlýhug og hluttekningu við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGRÍÐAR DÝRLEIFAR JÓNSDÓTTUR,
er lést 13. apríl.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki hjúkrunardeildar Vífilsstaða-
spítala fyrir elskulega umhyggju sem það sýndi henni.
Ellen Þóra Snæbjörnsdóttir, Björn H. Blöndal,
Búi Snæbjörnsson, Áslaug Jónsdóttir,
Edith Nicolaidóttir
og ömmubörnin.