Morgunblaðið - 09.07.1996, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 09.07.1996, Blaðsíða 28
28 ÞRIÐJUDAGUR 9. JÚLÍ 1996 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR______________ Semball & fiðla Nútíma La Boheme VINSÆLASTI söngleikurinn á Broadway þetta árið virðist ætla að verða „Rent“, nútímaupp- færsla á einu þekktasta verki tónbókmenntanna, „La Bo- heme“. Rokksöngleikurinn „Rent“ er eftir Jonathan Larson og hefur hann nú þegar hlotið Pulitzer- og Tony- verðlaunin. „Rent“ er sagður ólgandi bianda rokks, salsa, bíbopps og tangós og hefur verið líkt við „Hárið“. En söguþráðurinn er fenginn að láni úr óperu, þó að hann hafi vissulega tekið breytingum. Skáldið Rodolfo er nú kvik- myndagerðarmaðurinn Mark og málarinn og vinur hans Marcello er í „Rent“ lagahöfundurinn Roger, sem er sýktur af alnæmi. Leikkonan Maureen, vinkona Marks, yfirgaf hann til að hefja ástarsamband við konu, sem tekst á við Mark um ástir Maur- een. Hin berklasjúka og dauð- vona Mimi Puccinis heitir nú Mimi Marquez og er spænskætt- aður eiturlyfjasjúklingur sem dansar í klúbbum fyrir sadó- og masókista. TÖNLIST Skálholtskirkja SUMARTÓNLEIKAR J. S. Bach: Sónötur í E, c og A (BWV 116,117 & 115). Helga Ingólfsdóttir, semball; Svava Bemharðsdóttir, bar- okkfiðla. Skálholtskirkju, laugardag- inn 6. júlí kl. 15. SUMARTÓNLEIKARNIR í Skálholti hófu 19. vertíð sína í brakandi sólskini. Áður fyrr, meðan starfsemin var enn að slíta barns- skónum, hefði svona veður líklega þýtt tóma kirkju. En nú er stofnun- in komin á legg og hinn kyrrláti en notalegi virðuleiki Sumartón- leikanna er orðinn víðkunnur og dregur til sín æ fleiri innlenda sem erlenda gesti, hvernig sem viðrar, í nálægð hnígandi og rísandi vatns- orku Gullfoss og Geysis. Svava Bernharðsdóttir, víólu- leikari, er búsett í Slóveníu og starfar þar við sinfóníuhljómsveit- arleik á veturna. Önnur búgrein hennar er fornmúsík, þ.e.a.s. leikin á upphafleg hljóðfæri og á upphaf- legan hátt, að beztu tónsagnfræð- inga yfirsýn. Ásamt Helgu Ingólfs- dóttur á sembal flutti hún á fyrri síðdegistónleikum laugardagsins þrjár sónötur Bachs frá Köthen- árunum (1717-23) fyrir sembal og fiðlu. Sem kunnugt er, hefur svo- kallaður „sagnréttur", flutnings- máti á síðustu 10-15 árum,öðlazt nærri því einokunarstöðu í flutningi á vestrænum tónverkum eldri en 1750, enda þótt vart sé liðinn aldar- fjórðungur frá því er menn tóku almennt að hefja upphafleg hljóð- færi til vegs og virðingar. Nægir að skoða framboð hljómplötuverzl- ana á endurreisnar- og barokktón- list til að staðfesta þá þróun mála. Það sérkennilega hefur gerzt, að á vettvangi sem kennir sig við sígild- leika, liggja nú framlög góðra manna eins og Menuhins, Heifetzs og Akademíu heilags Marteins á Ökrum (a.m.k. eldri upptökur) „undir skemmdum“ og þykja von- leysislega úrelt hjá hlustendum inn- an við fertugt. Það þarf orðið meira en lítið hugrekki til að þora að nota stálstrengi og rómantískt ví- bra(ó. Á hinn bóginn hafa verstu öfg- arnar slípazt af sagnfestuhreyfíng- unni. Meðalhófs er nú meira gætt, og iðkendur hafa með t.ímanum náð betra valdi á tækni fornmanna eins og sléttum tóni og „klukkudýna- mík“. Kom það fram í fiðluleik Svövu, sem sýndi þroskaða músík- alska yfirsýn og tillitsemi við tak- markaðan styrk sembalsins. Kirkj- an gerði þeim stöllum reyndar nokkuð erfitt fyrir með því annars vegar að hneigjast til að gleypa hraðspil hljómborðsins, hins vegar með því að ýkja jafnvel hófstillta klukkutóna Svövu, og virtist það rökstyðja grun manns um að klukkudýnamíkin hafi fyrr á öldum sjaldan verið iðkuð í pólýfónísku samspili, þótt hún kunni að hafa verið fyrirferðarmikil í segjum ein- leiksgömbutónlist við dagstofu- hljómburð. Svarti semball Helgu er að vísu með hljómmeiri plokkhörpum þessa lands, en í Skálholtskirkju jaðraði engu að síður við að maður hefði kosið að heyra sellóleikara styðja vinstri hönd sembalsins, því engu mátti muna að spunatif hröðu þátt- anna rynnu saman. Á hinn bóginn mátti svo sem einnig virða það sjón- armið, að úr því að Bach hafi skrif- að sjálfstæðari hægrihandarsemb- alpart í dúósónötum sínum en sam- tímamennirnir lögðu í vana sinn, væri synd að eltast við fylgibassa- hefðina og hætta á að skyggja á línur hægri handar með styrkingu bassans. í heild má segja að hægustu og hómófónustu satzarnir hafi komið hvað bezt út, og var þar margt ljómandi vel spilað. Einkum bar samspilið af í síðustu sónötunni (A-dúr), sem var sérlega vel og samtaka flutt. Allegro-þættirnir voru þó hér sem annars staðar oft- ast ofurseldir hrærigraut kirkju- heyrðar og munu eflaust hafa skil- að sér betur í hljóðritun ríkisút- varpsins, sem mætt var með tæki og tól til þess arna. Að vanda var leikur Helgu Ing- ólfsdóttur ímynd öryggisins, en Svava átti, þrátt fyrir fallegan og yfirvegaðan leik á hægum nótum, fáeinar gráar finkur á stangli á hröðustu sprettum sem bentu til þess að enn þurfi hún nokkuð að sækja í sig veðrið á miskunnar- lausa girnisstrengi barokkfiðlunn- ar, áður en áhyggjuleysi forntón- listarsnillings tekur við. Ríkarður Ö. Pálsson LISTAMENNIRNIR í Art-Hún. Art-Hún opnað gestalistamönnum Aftur á seyði Nýjar bækur • DÝRALÍFSSAGA um lítinn lunda á Vigur á ísafjarðardjúpi er nýkomin út. Bókin er öll litprentuð með fjölda teikninga og þó nokkrum ljósmyndum. Bókin ergefin út sam- tímis á þrem tungumálum, en þau eru auk íslenskunnar enska og þýska. Höfundur bókarinnar er sviss- nesk stúlka Krístín Marti og kom hún hingað fyrir fimm árum sem skiptinemi, fyrst á Dalvík og síðan í höfuð- borginni. Hún hefur og verið leiðsögumaður fyrir þýsku- mælandi ferða- menn, sem höfðu mikinn áhuga á lundanum. Auk þess hefur hún eignast hér bæði eiginmann og barn svo hún er orðin nátengd landinu. Kristín hefur frá unga aldri sýnt teiknihæfni og lagt stund á þá grein í skóla. Kristín kallar bók sína á íslensku „Lúlli litli lundi" og á þýsku „Puff der kleine Papageientaucher. “ Enski menntaskólakennarinn Terry Gunnell hjálpaði til við ensku útgáf- una sem kallast „Peeper the little Puffin. “ „Litskreyttum teikningum fylgir alláhrifamikil ævintýrasaga, þar sem á skiptist bjargarleysi og hörð lífsbarátta. Þegar litli Iundinn er alveg að gefast upp_, leitar hann ásjár hjá álfkonu í Álfaborginni efst á Vigur, sem er raunverulegt örnefni og gerist þá óvænt smá- kraftaverk,“ segir í kynningu. Kristín hefur m.a. dvalist um skeið í eynni og er nú að vinna að annarri bók um æðarvarpið þar. Auk teikninga hennar birtast þar nokkrar ljósmyndir er sýna daglegt líf heimafólksins í Vigur. Bækumar á hinum ólíku tungumálum eru sam- hæfðar til að koma við tækni sam- prents, sem er nýjung hér á landi. Fjölvi gefur út. Hver bók er 32 bls. ístóru broti. Filmugerð annað- ist PMS Súðarvogi, en prentun og band GBen/Edda Prentsmiðjan Grafík. Verð á eintak er 1.280 kr. LISTAGALLERÍIÐ Art-Hún, sem jafnframt hýsir vinnustofur lista- mannanpa Erlu Axelsdóttur, Helgu Ármanns, Sigrúnar Gunn- arsdóttur og Margrétar Gunnars- dóttur, hefur verið til húsa á jarð- hæð Stangarhyls 7 í Reykjavík um átta ára skeið. Nú hafa þær stöllur fært sig um set, en þó ekki langt því þær fluttu vinnustofur sínar á efri hæð sama húss sem er hent- ugra húsnæði en hið fyrra og einn- ig stærra. „Hið nýja húsnæði Art-Hún skapar listamönnunum betri vinnu- aðstöðu, t.d. eru tveir stórir loft- gluggar sem veita dagsljósinu greiðan aðgang inn á vinnustof- urnar. Þá eru listamennirnir með sýningarsal, eins og í fyrra hús- næðinu, þar sem gestum og gang- andi er boðið að skoða úrval list- muna og að sjá listamennina við störf á vinnustofum þeirra. Sýn- ingarnar á verkum þeirra, sem eru allan ársins hring, eru í sífelldri endurnýjun og reglulega er skipt um verk í sýningarsalnum", segir í kynningu. Vinnuaðstaða fyrir gestalistamenn „Art-Hún hópurinn hefur starf- að í átta ár eins og fyrr greinir en nú hefur hann opnað dyrnar að vinnustofunum til að veita gestalistamönnunum tækifæri til þess að vinna að list sinni við þær sérstöku aðstæður sem ríkja þarna. Megin tilgangur þessa er að hvetja aðra listamenn til dáða og síðast en ekki síst að skapa þeim hentug- ar aðstæður til listsköpunar. Nú þegar hafa tveir listamenn komið til starfa í Art-Hún galleríinu, þær Gerður Gunnarsdóttir (skúlptúr) og Heiða Kolbrún Leifsdóttir (skúlptúr). Alls er um að ræða þijár vinnustofur fyrir gestalista- menn og enn hefur ekki verið tek- in ákvörðun um hver sá þriðji verð- ur,“ segir ennfremur. í ANNAÐ sinn hafa Seyðfirðingar sett upp fjölbreyttar sýningar und- ir samheitinu Á seyði, þar sem saman blandast listsýningar, handverkssýningar, minja- og safnsýningar af erlendum, inn- lendum og staðbundnum toga. í ár eru sýningarnar sjö. Lista- maðurinn Dieter Roth er áberandi í sýningaflórunni í ár. Gjöf Dieters Roths til Seyðisfjarðarkaupstaðar á 100 ára afmæli hans er aftur til sýnis, örlítið breytt, í bryggju- húsinu Angró. Verkið er lit- skyggnusýning af húsum bæjarins veturinn 1988 og sumarið 1995. í Hótel Snæfelli eru myndverk eftir Dieter Roth til sýnis og í verðandi menningarmiðstöð, Skaftfelli við Austurveg, er þátt- taka hans einnig áberandi. Fyrsta hæð Skaftfells hefur nú verið tekin í notkun og fyrsta sýn- ingin þar kemur frá Boekie Wo- ekie í Hollandi, sem sérhæfir sig í gerð bóklistaverka og rekur versluri og gallerí í Amsterdam. Auk bóklistaverka er einnig ýmis- legt annað til sýnis eftir listamenn- ina Jan Voss, Corneliu Hoedeman, Henriéttu van Egten og Rúnu Þorkelsdóttur, sem eiga og reka Boekie Woekie. Verk eftir Dieter Roth, Björn Roth, Kristján Guð- mundsson og fleiri eru þar einnig til sýnis. í skólanum sýna heimamennirn- ir Aðalheiður Davíðsdóttir, Ásgeir • SUMUM sýningum virðist ekki ætlað að koma fyrir augu al- mennings. Ein þeirra er nýleg uppfærsla á „La Traviata" í Hol- land Park-Ieikhúsinu í London. Frumsýningin hófst á því að sópransöngkonan í aðalhlutverk- inu festi hárið í beltissylgju á frakka tenórsins. Þá féll einn söngvaranna úr kórnum aftur á bak í einum af hápunktum sýn- ingarinnar og þegar aftaka með byssu á að fara fram kom ekkert hljóð úr henni. Engu breytti þó að einn áhorfenda stykki á fætur Emilsson, Birkir Björnsson, Daníel Björnsson, Haukur Óskarsson, Garðar Eymundsson, Svava Sófusdóttir og safnarar ýmislegt forvitnilegt, s.s. dósaklipp, gler- verk, ljósmyndir, pappírsverk og málverk. í Tækniminjasafninu er sérsýn- ing unnin af Þóru Guðmundsdótt- ur og Martin Samtleben. Húsin í bænum, þróun byggðar á Seyðis- firði 1850-1950, heitir sú sýning. Ýmislegt annað forvitnilegt er að finna á Tækniminjasafninu, sem smám saman er að kynna langa og ríka sögu Austurlands. í gamla sýslumannshúsinu að Vesturvegi 8 er náttúra íslands í öndvegi tveggja myndlistarmanna af sitthvorri kynslóðinni. Þar eru málverk eftir Stefán V. Jónsson Stórval frá Möðrudal og skúlptúr- ar, m.a. hraunbræðingar og fleira eftir Halldór Ásgeirsson. í grunni Gránufélagshússins á Vestdals- eyri, þeim gamla verslunarstað, hefur Inga Jónsdóttir sett upp skjáverk, sem tengir verslun á síð- ustu öld við verslun á þeirri næstu. Sýningunum er dreift um bæinn og einn aðgangseyrir kr. 200 gild- ir fyrir allar sýningarnar nema Tækniminjasafnið, þar þarf að greiða 200 kr. að auki. Þær eru opnar daglega kl. 13-17 og að auki miðvikudagskvöld kl. 19-21. Tækniminjasafnið er opið daglega nema mánudaga kl. 14-17. og hrópaði „bang“, söngvararnir voru stjarfir. • ÞAÐ þykja góðar fréttir í Bret- landi að aðeins 33 verkum var stolið á söfnum og úr sýningar- sölum á síðasta ári en það mun vera 21% minni afföll en árið 1994. Tuttugu þjófnaðanna voru gerðir á opnunartíma safnanna, eitt dæmi um það er þjófur sem borgaði sig inn á sýningu, kippti veggteppi, sem metið er á 3 millj- ónir, niður af vegg og fleygði því út um glugga til vitorðs- manns síns. Kristín Marti
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.