Skírnir - 01.01.1833, Blaðsíða 100

Hra Magnúsi Stephcnsen,
ConferenceráSi og Doctor juris,
livörjum hún ól 1 son og 2 dætr,
dáin 12 Julí 1832.
Ætt há og stand, þaS. er ágæti,
hreint hjarta og hyggiö er linossíS æSsta.
Afbragö var kvenna sú andaöa,
ei fæíast konur opt þvílíkar
—' |>aÖ vissu allir — vissi hún ei sjálf.
Hennar guöhræöslu, greind, stillíngu,
géöprýöi, trygö, góBsemd, þolgæöi,
mátti hvörr maör maklega hrósa,
en liún girntist ekki hrós manna;
góö vildi hún vera og góB hún var,
þvi mun hrós hennar þverra aldrei.
Erfí mannkosti h e n n a r afsprengi,
géfi h e n n a r lika Guö oss marga.
Til minníngar setti Stiftprófastr
Arni Hclgason,
Riddari af Dannebroge.
Epigramma
in letifera naufragia Breidafjördensium 1831.
Eheu! qvam dubio pendent mortalia fílo,
Eheu! qvam subito, qvæ valuere, cadunt.
Qvid sumus ah! homines miseri ? pulvis, cinis, umbra,
Terra sumus; ventis obvia bulla sumus.
Omnes sic fugimus, metam et properamus ad unam.
Omnibus ex æqvo mortis eunda via’ est.
Nam qvid vita aliud, pelagus nisi triste malorum?
Sola qvibus tandem mors medicina venit ;
Parvula jactatur variis ut cymba procellis
qvæ fertur vasto gurgite, flante noto.
At meritum Cliristi nostrum prœcordia firmat
hinc anima exsultans svaviter astra petit.
J. G.