Þjóðólfur - 02.03.1888, Blaðsíða 4

48
Þingeyjars. 350 ki\, N.-Þingeyjars. 140 kr., N.-Múlas.
350 kr., S.-Mölas. 320 kr.
Mannslát. 9. f. m. varð sjera Stefán Jónsson
(frá Mælifelli) á. Þóroddstöðnm í Þingeyjarsýslu
óti á svokölluðum Skarðahálsi. Hann var á leið
frá Húsavík og annar maður með. Höfðu jieir
orðið viðskilja. Lík sjera Stefáns fannst á fjórða
degi, og hafði þá hestur hans staðið yfir ]>vi.
Aflahrögð. Fiskilaust á Innnesjum, er reynt
var í fyrradag, en suður i Leiru og Garði nýlega
fiskvart.
AUGLÝSINGAR
i samfeldu máli með smáletri kosta2a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; m. öðru letri eða setninp,
1 kr. fyrir humlung dálks-lengdar. Borgun út í hönd.
PRJÓN.
Af því að sumir liafa eigi sagt rjett frá, hve
mikið jeg tek fyrir að prjnna, þá vil jeg hjer með
auglýsa það, svo að hrer sem vill geti gengið að
því visu:
A skyrtur handa fullorðnum, klukkuprjónaðar lkr.,
með saumaskap 1 ltr. 25 a.; brugðnar, eptir stcerð
40—75 a., með saumaskap 60 a. til 1 kr.; buxur
eptir stœrð 33—75 pils eptir stcerð 50 a. til 1
kr. 50 a.; barnakjóla eptir stœrð 1 kr. til 1 kr. 50 a.;
karlmannspeisur eptir sfærð 75 a. til 1 kr., með
saumaskap 1 kr. til 1 kr. 50 a., með kanti 1 kr.
20 a.; trefla 30—50 a.; brugðna sokkalcggi 20—
30 a.
Það er áríðandi, að bandið sje vel þvegið, vel
unnið, ekki mjög stórt, og sje það hnýtt saman;
verður að hnýta það með stórri lykkju.
Hjer með leyf, jeg mjer einnig að auglýsa, að
jeg gef þeim, sem því vilja sœta, kost á að fá til-
sögn í mjólkurmeðferð, svo sem skyrgjörð og ost-
gjörð, en einkum smjörtilbúningi, án þess, að þurfa
að fá sjer önnur eða kostnaðarsamari verkfæri,
en tíðkast á hverju heimili.
Engey, 1. mars 1888.
Ragnhildur Ólafsdóttir. 78
Til kaups fæst vandað steinhús með besta verði
og einkar-góðum borgunarskilmálum; útihús
og ágæt lóð fylgir. Ly3thafendur semji við
Sigurð Þórðarson á Klapparstíg við Reykjavík. 79
Duglegur og vanur sjómaður getur fengið
vist á næsta vori mót peningakaupi, að upphæð
120—140 kr. Ritstj. Þjóðólfs vísar á. 80
Ný úr!
Góð, ódýr og skrautleg ný úr, með margra ára
ábyrgð, fást lijá undirskrifuðum. — Sömuleiðis góð-
ar og ódýrar úra-aðgjörðir svo fljótt af hendi leyst-
ar, sem unnt er.
Reykjavik, 27. jan. 1888.
Pjetur Hjaltested,
(í húsi Gunnars snikkara Gunnarssonar á
Vegamótastíg). 81
Hið konunglega
oktrojcraða ábyrgðarfjelag
tekur í ábyrgð hús, alls konar vörur og innanhúss
muni fyrir lægsta endurgjald. Afgreiðsla í J. P.
T. Brydes verslun í Reykjavík. 82
Til sölu eða leigu
stórt og vandað tvíloptað hús við Hlíðarhúsastíg.
Lysthafendur snúi sjer t.il verslunarstjóra Jóh.
Hansens í Reykjavík 83
A L M A N A K
Þjóðvinafjelagsins um árið 1888 er til sölu á af-
greiðslustofu Þjóðólfs. Kostar 45 a. 84
Leiðarvísir til 1 ífsábyrgðar fæst ókeypis
bjá ritstjórunum og hjá Dr. med. Jónassen, sem
einnig gefur Jieim, sem vilja tryggja lif sitt, allar
nauðsynlegar upplýsingar. 85
Selt óskilafje í Borgarhreppi 1887.
1. Ær, mark: fjöður fr., lögg a. h.; gat v.; ó-
glöggt hornamark.
2. Lamb, mark: blaðstýft a. h.; sneitt fr., boð-
fjaðrað ap.t. v.
3. Lamb, mark: gat hægra; sneitt apt., gagn-
bitað vinstra.
4. Lamb, mark: stýft,. fjöður fr., biti apt. h.;
sneitt fr., biti apt. v.
Andvirðis þessara kinda, mega eigendur vitja til
næstk. júliloka.
Kárastöðum, 12. febr. 1888.
Slgurður Sigurðssoit. 86
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Þorleifur Jónssou, cand. phil.
Skrifstofa: á Bakarastíg.
Prentari: Th. Jensen.
42
Föng'unum voru fengin skriffæri og þeir skrifuðu
að nýju.
Síðau voru trjekubbarnir se'ttir á þá aptur, og far-
ið með þá bakvið bænahúsið. Þar var sex álna djúp
gryfja. Þar voru þeir látnir niður.
VI.
Upp frá þessu var farið miklu ver með þá en áð-
ur, trjekubbarnir voru aldrei teknir af þeim, og þeir
fengu aldrei leyfl til að koma upp úr gryfjunni. Óbök-
uðu brauðdegi var kastað niður til þeirra, eins og þeir
befðu verið liundar, og vatn í könnu var látið siga nið-
ur til þeirra.
Grröfln var saggasöm og ólykt þar niðri. Kostilin
varð sjúkur. Bólga liljóp í útlimina, og hann gat ekki
á heilum sjer tekið. Ýmist svaf hann eða kveinaði og
kvartaði.
Jilin var hnugginn mjög. Hann sá, að nú var ekki
um gott að gera, og liann sá ekkert úrræði til að kom-
ast burt.
Hann var byrjaður að grafa í jörðina, en bæði var
það, að hann var í vandræðum að kom fyrir moldinni,
og svo hafði Abdul komist að þessu, og hótaði lionum
að drepa hann, ef hann hjeldi því áfram.
43
Einn dag, þegar hann sat í gryfjunni ogvarsokk-
inn niður í hugsanir og drauma um frelsið, datt brauð-
stykki niður til lians og síðan annað til og dálítið af
kirsiberjum. Hann leit upp og sá Dínu. Hún liorfði
á hann og brosti, en stökk síðan burt.
„Skyldi ekki Dína geta hjálpað mjer til að flýja
hjeðan“, hugsaði hann með sjcr.
Hann rótaði til í einu horninu, sópaði saman leir
og tók að húa til smámyndir. Hann bjó til menn, liesta
og hunda og hugsaði sem svo: „Þegar Dína kemur,
skal jeg kasta þeim upp til hennar“.
Næsta dag kom Dína ekki. En Jiiin heyrði hesta
hneggja ; hann hoyrði Tartarana safnast saman hjá bæna-
luisinu, og ráðgast í ákafa um eitthvað Þeir töluðu
um Rússa. Kadji gamli var háværari, en allir hinir.
Jilin heyrði ekki greinilega, um hvað| þeir joru að tala,
en hann gat sjer til, að Rússar væru*{í nánd, og að
Tartararnir væru að tala um, hvernig þeir ættn að verja
þorpið, og hvað þeir ættu að gera við fangana.F
Allt í einu hætti hávaðinn og umræðurnar. Jilin
lieyrði til einhvers uppi á gryfjubakkanum. Hann leifc
upp og sá Dínu sitja þar; hún var álút 'með höfuðið,
svo að hálsbandið hjekk inn yfir gryfjubakkann. Augu
hennar tindruðu eins og stjörnur. Hún tók úr ermi