Norðanfari - 28.02.1877, Blaðsíða 4

— 32 —
og að komast til pings, með Díönu en áður,
meðan menn purfa að ferðast allt landveg,
hvornig sem veður og færi voru; væri hann
nú ófáanlegur, pá eru pó fyrir pað vissa
prír, er vjer fyrir vort leyti berum gott
traust til, pað eru peir: forvaldur Ásgeirs-
son prestur í Hofteigi, Andrjes Kerulf bóndi
á Melum í h'ijótsdal og Björn Halldórsson
bóndi á XJlfsstöðum í Loðmundarfirði, geta
vel verið margir fi. Sigurðar Grunnarssonar
prófast r. af dbr. á Hallormsstað, má og
vel geta sem alpekktur er að velvild og ágætum
hæfilegleikum, hann er bæði pjóðlyndur og
pingm., par væri pó ekki að seilast langt
til, ef vjer pættumst engan fá innan vorra
eigin takmarka og hann vildi taka kosningu.
()ss er brugðið um pað austfirðingum, að
vjer sjeum daufir ákomu og stöndum aptar
öðrum, og vjer neitum pví ekki, að vjer
gefum ástæðu til pessa ámælis, ef vjer sækj-
um báða pingmenn vora í aðra fjórðunga,
en leitum ekki fyrst fyrir heima hjá oss.
Með pví sýnurn vjer að vjer berum lítið
traust til sjálfra vor, gefum öðrum færi á
að álíta oss minni menn, en vjer í raun og
veru erum og sleppum að miklu leyti pví
taumhaldi, er oss ber með rjettu úr hönd-
um vorum í stjórn vorra alsherjar- og ein-
stöku málefna, 1 hendur einhvers og einhvers’
er máske að engu er betri eður meíri hæfi-
legleikum búinn en margur heima hjá oss,
og pað er oss pó fremur til lægingar lagið
eins og eðlilegt er af öðrum samlöndum
vorum. Hví skyldi nú enginn finnast pieð-
al vor er vjer pyrðúm eður bærum traust
til, að koma fram á pingi, meðal hinnar
uppvaxandi kynslóðar? þessa kostar liefir
pó verið, að frá Norður-Múlasýslu liafakom-
ið raenn á ping, er eigi hafa staðið á baki
annara, heldur feti framar, par sem Gfutt-
ormur sál. Yigfússon var, H. Jónsson er
áður nefndur um hann má segja, „fáir eru
Kára líkar“. En hví skyldi nú einginn
segjum vjer finnast hæfur til pingsetu, pó
hann ekki algjörlega, sízt fyrst í stað, fyllti
sæti pessara pingslcörunga?. Vjer vitum
að vísu að margur svarar: pað standi á
sama hvor til pings fari, alping sje svo
ekki til annars en að kúga út peninga og
allur liagurinn af pví lendi i vasa ping-
mannanna og embættismannanna, jæja sje
pað pá, er oss eins hollt að láta einhvern
úr vorum ílokki njóta pess eins og auðga
með pví aðra oss óviðkomandi; en sleppum
pessari, pví miður of almenn skoðun, gæt-
um að pví að verkin sýna nú merkin, síðan
Guttormur sál. fjell frá, hefir áhuga vorum
fyrir alpjóðlegramálum, og innbyrðis fram-
lcvæmdum og fjelagsskap, farið töluvert
hnignandi. J>á var haldið vorping á hverju
vori á pinghöfða. Austfirðingar áttu mikið
tjald ynr sig til að halda vorfundi sína,
og petta sama tjald eiga peir enn, en sá
er munurinn, að pað er sjaldan tekið upp til
annars, en að halda í pví brúðkaupsveizlur,
en blöðin færa ekki margar fregnir um
fundarhöld vor hjer eystra.
Sýnum nú í verkinu að vjer sjeum
ekki jafn-volaðir og á eptir öðrum, er öðr-
um út í frá liggur við að bregða oss um,
kjósum nú mann úr vorum flokki; höldum
fundi, berum ráð vor saman, um pau mál-
efni er oss er umhugað, að ko’ma fram á
pingi, gefum vorum nýja pingmanni allar
pær bendingar, ráð og tillögur er oss dettur
í hug; gætum pess að vjer getum sjálfir,
gjört sjálfum oss og pingm. vorum gagn
og sæmd með pví, ef vjer undirbúum mál
vor vel heima, gjörum vjer honum pví hægra,
ef vjer gjörum petta, er ekki víst pingm.
vor standi á baki allra pá til pings kemur,
pá verðum vjer virðingarverðari hjá öðrum
og sjálfum oss, pá fáum vjer meiri áhuga
fyrir málefnum vorum og pá munum vjer
komast að raun um að „betra er hjá sjálf-
um sjer að taka, en sinn bróður að bíðja“.
Austfirðingur.
Ur bjefi úr líúnavatnssýslu . 7/a—77.
„£egar jeg var seinast í Reykjavík,
heyrði jeg opt til hins inndæla söngfjelags(
sem herra Jónas Helgason er höfundur að
og er orðinn svo frægur fyrir, bæði á pjóð-
hátíðinni og við ýms önnur hátíðleg tækifæri.
Og til pess að ná sem mestri fullkomnun
í söng og hljóðfæralist, sigldi hann og var
erlendis, í Kaupmannahöfn, í fyrra vetur;
öðlaðist hann pá .eptirfylgandi vitnisburði,
er hann hefir leyft að mættu prentast
þeir og Söngreglubók hans frá 1874,
eru Ijósastir vottar um pað, hversu ’mikill
afbragðsmaður og snillingur hann er í
pessari íprótt sinni, og á pví ásamt hinum
mikla og nafntogaða söngkennara herra
Pjetri Guðjóhnsen, æfinnlegt pakklæti og
heiður skilið, sjer í lagi ai öllum löndum
vorum öldum og óbornum“.
Yitnisbnrður.
Jónas Helgason frá Keykjavík á ís-
landi, hefir um pann tveggja mánaða tíma
er hann hefir dvalið hjer í Kaupmannahöfn
undir minni umsjón, yfirfarið og lært hinar
almennu reglur fyrir orgelspili, og hefir
hann á pessum stutta tíma, einkum af pví
að hann ekki var óundirbúinn, aflað sjer
pess lærdóms og æfingar í orgelspili, sem
nægir til pess, að leiða safnaðarsönginn við
hina opinberu guðspjónustu, og er jeg enn-
fremur yfir fór og rannsakaði söngkennslu-
bók pá, er hann hefir skrifað, sannfærðist
jeg um, að liann hefir djúpsetta pekking á
frumefnum sönglistarinnar. Af pessum á-
stæðum, hefi jeg einnig yfirfarið T ó n f r æ ð-
i n a (Comotionslæren) með honum, og hefir
hann sýnt að hann einnig par hefir grund-
vallaða pekkingu.
Kaupmannahöfn í febrúar 1876.
Joh. Chr. Gebauer,
organisti við Helligeskirke, og tónfræðis-
kennari við Kmh. Músikkconservatorium.
Yitnisburður.
Jónas Helgason frá Iteykjavík, hefir
næstliðinn janúar- og febrúar-mánuði, með
sjaldgæfiri polinmæði og ánægju, daglega
verið við og tekið pátt í söngkennslunni á
liinum sameinuðu k i r k j u s k ó 1 u m. Og
hefir hann, bæði með pví, hvernig hann
lauk máli sínu viðvíkjandi söngkennslunni,
og með kennslubók peirri í söng, er hann
hefir skrifað, fullkomlega sánnað, að hann
er fær um að kenna og stjórna söng í
skólum, kirkjum og söngfjelögum.
Kaupmannahöfn 1876,
Viggo. Sanne,
forsöngvari við Vorfrúkirkju, og söngkenn-
ari við hina sameinuðu kirkjuskóla.
■f- Sigfús óðalsbóndi Guðuxundsson.
Eitt í sveit hjer mannval mætt
moldu klæðast rjeði,
pað hefir margra geðið grætt '
grafar hans á beði.
Gætinn, stilltur, goðlyndur,
greiðasamur mengi,
hans pví líka hjer verður
um hjeruð saknað lengi,
Hann var á allar fremdir fús,
frómlyndið er styður,
hbrsis jafni hjet Sigfús,
liann var Guðmunds niður.
Byggði á Varðgjá varða sjer
valinn dánu-maður,
pví of snemma pótti mjer
paðan burt kallaður
En hin sterka alvalds mund,
öllu’ er forsjá veitir,
hefir pessa stýlað stund
staðfast lienni’ ei breytir.
Kveðið á leiði vinar míns á jóladaginn 1876.
Jón Jónsson.
AUGLÝSINGAR.
— Samkvæmt lögum Gránufjelagsins 8.
september 1876, hefir fjelagsstjórnin skift
umdæmi fjelagsins í pessar deildir:
1. Papaósdeild, er nær yfir alla Skafta-
fellssýslu.
2. Djúpavogsdeild, og eru í henni Geit-
hella, Beruness og Breiðdals hreppur í
Suðurmúlasýslu.
3. Eskifjarðardeild, er tekur yfir pessa
hreppa: Eáskrúðsfjarðar, Reyðarfjarðar?
]S orðfjarðar, Skriðdals og Valla hrepp í
Suðurmúlasýslu.
4. Vestdalseyrardeild, og eru í henni
pessir hreppar: Eyðapinghá og Mjóa-
fjarðar hreppur í Suðurmúlasýslu, svo og
Seyðisfjarðar, Loðmundarfjarðar, Borg-
arfjarðar hreppur, Hjaltastaðapinghá,
Tungu, Pella og Fljótsdals hreppur í
Norðurmúlasýslu.
5. Vopnafjarðardeild, og eru í henni
Jökuldals- og Hlíðarhreppur, Vopnafjarð-
ar og Skeggjastaða lireppur í Korður-
múlasýslu.
6. Raufarhafnardeild, og eru í henni
pessir hreppar: Sauðaness, Svalbarðs,
Presthóla og Skinnastaða hreppur í J'ing-
eyjarsýslu. .
7. Húsavíkurdeild, og eru í henni Keldu-
ness, Húsavíkur, Skútustaða, Helgastaða
og Ljósavatns hreppur í Jpingeyjarsýslu.
8. Oddeyrardeild, er nær yfir prjá hina
vestustu lireppa jpingeyjarsýslu og alla
Eyjafjarðarsýslu, nema J>óroddstaða og
Hvanneyrar hrepp.
9. Siglufjarðardeild, er nær yfir tvo hina
yztu hreppa Eyjafjarðarsýslu og yfir
Skagafjarðarsýslu.
Til deildarstjóra setti stjórnarnefndin
fyrst um sinn pessa menn:
í Papaósdeildinni, S i g u r ð óðalsbónda
Ingimundarsön á Tvískerjum;
í Djúpavogsdeildinni E i n a r alpingism.
Gíslason á Höskuldsstöðum;
í Eskifjarðardeildinni síra S i g u r ð pró-
fast Gunnarsson á Hallormsstað;
í V estdalseyrardeildinni S i g u r ð verzl-
unarstjóra Jónsson á Vestdalseyri;
í Vopnafjarðardeildinni sira Halldór
prófastur Jónsson á Hofi;
í Raufarhafn ardeildinni H e r m a n n verzl-
unarstj. Hjálmarsson í Raufarhöfn;
í Húsavíkurdeildinni J ó n alpingismann
Sigurðsson á Gautlöndum;
í Oddeyrardeildinni J a k o b V. verzlun-
stjóra Havsteen á Oddeyri;
í Siglufjarðardeildinni S n o r r a verzlun-
arstjóra Pálsson í Siglufirði.
Fjelagsstjórnin.
Hjá undirskrifuðum er til sölu:
Álitsskjal um skattamál íslands . . 1, 08
Frumvarp til landbúnaðarlaga ... 0, 65
Álitsskjal nefndarinnar í skólamálinu 0, 45
gefið út að tilhlutun ráðherra ís-
lands, og
Um bráðapestina eptir sjera Guð-
mund Einarsson..................0, 25
Eggert Laxdal.
— Nýlega hefir tapast peningabudda hjer
í bænum (með 7 kr.?), sem finnandi er beð-
inn að skila til ritstjóra Norðanfara.
Eigandi og ábyrgðarm: Björn Jónsson.
Prentari: Jónas Sveinssou