Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 27.04.1912, Blaðsíða 6
74
ÞJÓÐVILJINN.
XXVI., 18.-19.
ÞJÓÐVILJINN.
Yerð árgangsins (minnst 60 arkir) 3 kr. 50 a.,
erlendis 4 kr. 50 a. og í Ameríku doll.: 1,50.
Borgist fyrir júnímánaðarlok. Uppsögn skrifleg
ðgild nema komin sé til útgefanda fyrir 30. dag
júnímánaðar og kaupandi samhliða uppsögninni
borgi skuld sína fyrir blaðið.
hlusta á hið ágæta erindi próf. Guðm. Hanness.
um sigur sjálfstæðisstefnunnar11, rétt áður en
hann snerist frá þeirri stefnu sjálfur. — „Ein-
hvern veginn verður að byrja11, segir hann. „Og
einhverjir verða að byrja11. — Ójá, en það er
ekki alveg víst, að það sé sama, hverjir gjöra
það, eða hvernig, Yið höfum flokksstjórnir, meðal
annars til þess, að koma fram fyrir hönd flokk-
anna út á við, og þeir, sem vilja fara í kriug
um þær með pukursmakk við mótflokkinn, settu
helzt að segja sig úr sínum flokki fyrst. — „ Vandiíl
má það veia, eins og Einar segir, a. m. k. fyrir
þá, sem álitu „Uppkastið11 innlimun, að flnna
nú leið, sem þeir „geti við unað fyrir þjóð sína
og „sem verulegar líkur séu til að Danir þykist
lika geta farið". Já, vandi má það vera, þegar
Danir telja oss jafnvel innlimunina ofgóða, en
þeim „málsmetandi“ verður ekki mikið fyrir því.
Gaman er að sjá Jón setja þrjú upphrópun-
armerki við þá tilhugsun, að þeim félögum skuli
vera brugðið um þá óhæfu, að búa yfir „heimul-
legu skjali!!!11, eða heyra hann vara menn vfi)
kviksögum, sem herast kynni af leynibralli þeirra,
því að þær hljóti allar að vera „markleysa ein
— getgátur manna, sem ekki vita hvað um er
rseða11. Ojæja, við höfum nú gengið í nokkra
daga með breytingatillögurnar þeirra, eiðstafinn
alian og undirskriptirnar í vasanum, og nú er
allt komið á götuhornin.
Barnsleg er einfeldniu, ef hann heldur a,ð
engum detti í hug að bera greinina með breytta
letrinu, þar sem er „ætlast tii að þjóðin fái nægan
umhugsunartrima11 o. s. frv., Saman við það síðar
i greininni, er skorað er á kjðsendur að negla
þingmenn á bræðinginn í hverju kjördæmi, fyr-
irfram!
Skrítið er að fræða menn um það, að „upp-
kastið11 hafi komið „öllum meira og minna á ó-
vart“ 1908, þar sem 20 menn voru þó húnir að
vera mánuð að klambra þvi saman. — En
Jón ætlar líklega að koma öllum á óvart með
aðra fregn í sama blaði, sem sé þá, að nú eigi
að fara að hyrja að prenta 6 þús. kr. orðabók-
ina hans, sem nú er búið að bíða eptirí3—4 ár,
væntanlega þá eitthvað meira af henni, en titil-
blaðið og mynd höfundarins. (sjá alþtíð. 1911)
Heilsusamlega8ta forvituishótin af öllu er
þó það, að Jón skuli láta menn vita að enginn
þeirra „málsmetandi11 hafi verið „lokkaður né
keyptur til samkomulags11. Þetta hefði liklega
enginn hugsað út í, ef Jón hefði ekki sagt það,
en orð hans ættu að vera nóg trygging fyrir
því, hvernig ástatt er. Einar vill líka „finna
nýja stefnu11, —„án þess að það verði vatn á
mylnu annarshvors flokksins11. Þetta er nú
ekki vel Ijóst, ef þeir „málsmetandi11 ætla að
mynda nýjan flokk, þriðja flokkino, — nema
bann verði þá undanþeginn þessu skilyrði.
Seinna mætti, of til vill, sýna, hvert álit
þessir tveir „málsmetandi menn11 höfðu áður hvor
á öðrum. En faðmist þeir nú, jeg ann þeim þess
vel báðum!
Gott er þegar slík ævintýri gjörast með þjóð
vorri.
Karl í krapinv.
Símfregn.
—o—
Voðalegt manntjón.
London 18/t > kl- 448-
Fólksllntningaskip White Star-línunn-
ar Titanic, sem var á vesturleið í At-
lantshafinu, rakst á hafísjaka á sunnu-
dagskveldið 14. þ. m. kl. 10.25.
Á skipinu voru 2358 manns.
Skipið sökk á mánudagsnóttina kl. 2.ao.
705 menn komust af.
1653 menn fórust.
Þeir sem komust af koma til New-
York í kveld.
Daily Mail.
Verzlunarliús brunnið.
Hús brann í Keflavík í Gullbringusýslu 14.
þ. m. (apríl). — I húsi þessu var rekin verzlun,
og hrann þar inni talgvert af vörum, — eign
Vilh. Ohr. Hákonarsonar.
Bæði húsið, og vörurnar, kvað hafa verið í
eldsvoða-ábyrgð.
Prestafundur Hólastiptis.
Ákveðið er, að prestastefna norðlenzkra presta
verði sett að Hólum i Hjaltadal í Skagafjarðar-
sýslu 30. júni næstk.
Frakkneskur konsúll.
Hr. Þórarinn kaupmaður Guðmundsson á Seyð-
isfirði hefir nýiega verið skipaður frakkneskur
konsáll.
Nýr aðventista prestur.
3. apríl þ. á. hefir hr, Ólafur J. Olsen fengið
viðurkenningu, sem prestur aðventista safnaðar
hór i bænum (Reykjavik).
Hr. Davíð Östlund er þó enn forstöðumaður
nokkurs hluta aðventista safnaðarins.
Vélarbátur ferst.
Sex menn drukkna. I ofsa-roki, er skall á 14.
þ. m. (apríl) fórst vélarhátnr frá Vestmannaeyjum.
Drukknuðu þar sex menn.
Eormaðurinn kvað hafa heitið Bergsteinn
Bergsteinsson.
Húsbruni í sveit.
Aðfaranóttina 16. apríl þ. á. kviknaði í íbúð-
arhúsi að Bojg í Skötuíirði í Norður-lsafjarðar-
sýslu, og brann það til kaldra kola.
128
„Fiýtið yður!“ mælti Grra«e. „Sækið rúm, og flytj-
ið hann heim til mín, vesalinginn. — Okkur var það
þó óbeinlínis sð kenna, að hann valt um koll!u
„Betra væri að fara með hann á sjúkrahúsið“,
mælti þjónninn. „ Jungfrúin á von á gestum í kvöld!“
„En veslings maðurinn vill ef til vill ógjarna, að
hann sé íluttur þangað! Borið hann þegar heim til mín!“
„Eigum við þá að vitja læknis?“
„Það vill svo vel til, að Burton læknir verður
einn gesta minna í kvöldu, svaraði jungfrúin, „og er
hans von kl. 7, og hlýtur því að fara að koma!“
„En þarna kemur hann!“ mælti hún enn fremur,
er hún sá vagn koma upp götuna. „Hann kemur einatt
fyrstur allra gestanna!“
Dr. Burton spratt þegar út úr vagninum, er hann
eá mannþyrpinguna, og sá, að Giraee var ein í
hópnum.
Hann var ungur maður, grannvaxinn, bláeygur, og
með jarpt hár.
Rannsakaði hann sjúklinginn þegar, og hrissti siðan
höfuðið mjög alvarlega.
„Það er líklega hættulegt!“ mælti Grace.
„Ekki held eg nú það“, svaraði læknirinn, „en get
þó eigi sagt það með vissu! En nú er, að koma honum
í rúmið! Annars er það eigi slysið, sem eingöngu veld-
ur ástandi hans, heldur er haDn óefað gamall drykkju-
maður, og ræð jeg yður ti! þess, að koma honum á
fljúkrahús!“
„Ætti jeg, að senda hann á sjúkrahús, þar sem
þetta atvikaðist nú svona?“
133
blaðið komið? Viljið þér ekki lesa um leikhúsin? Hvern-
ig skyldi ganga í „MirandaMeikhúsinu? Ætli þeir hafi
fengið nokkurn í stað min?“
Hjúkrunarkonan tók blaðið, og las:
„Mikil er aðdáunin, sem Belinda BeDassus virðist
nú vera farin að vekja! Á hverju kvöldi er henni tekið
með afskaplegasta lófaklappi!“
„Hvað heyri jeg!“ mælti sjúklingurinn, og reis upp.
„Bonassus farin að vekja aðdáun, eins og skrækhljóðin í
heDni eru þó eymdarskrokksleg! — hún, gamla hrukkótta
nornin —“.
„Gætið yðar nú, frú Hadingu, mælti hjúkrunarkon-
an. „Þér vitið, að þér megið ekki komast i geðshrær-
íngu! Jeg sé, að jeg verð að lesa eitthvað annað fyrir
yður!“
„Nei!“ sagði sjúklingurinn. „Jeg vil hvorki heyra
um pólitik, né annað! En mér hefir annars opt þótt
gaman, að lesa auglýsingar! Fáið mér eitt blaðið! Aug-
lýsÍDgarnar fellur mér betur, að lesa sjálf!“
Frú Hading las nú trúlofunar-, giptingar- og dán-
ar-auglýsingarnar, og fór síðan að lesa auglýsÍDgar um
ýmis konar efni.
En allt í einu hljóðaði hún upp, svo að hjúkrunar-
konar leit forviða upp úr blaðinu, sem húu var að lesa.
„Hvað er að?“
„Ekkert, — alls ekkert!“ svaraði sjúklingurinn.
„En jeg hélt, að þér hefðuð rekizt á eitthvað, sem
yður hefði þótt leitt, eða þá gert yður hissa!“
„Nei, nei!“ sagði frú Hading, og innti hjúkrunar-
konan þá eigi frekar eptir þessu, með því að dr. Burton
kom inn í sömu svifunum.