Lögberg - 26.06.1930, Blaðsíða 1

H'j-íONE: 8*311
Sev«n L»»
iotd
*&$>*
For
Service
and Satisfaction
tfQ.
j PHONE: 86 311
Seven I.ines
í^íg>
to*

►ffSSv-* „ !>«t
Better
Dry Cleaning
and Laundry
43. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 26. JÚNÍ 1930
NÚMER 26
Fjallkonunni sýnd virðing
'■.c/Ln-
/jiýl, .
, yfffr ■
zJaút' SMtyi

Þessi prýðilegi uppdráttur, sem hér birtist, er eftir hinn
listræna landa vorn, Dr. Ágúst Blöndal, er hér á heima í
borginni. Sýnir uppdrátturinn Uncle Sam og John Bull, á-
samt fleiri þjóðum, votta Fjallkonunni virðingu.
Jaínaðarstefnan í Kína
fyrir 800 árum
Það er alkunnugt, að jafnaðar-
stefnan er hundgömul, þó nýjung
þyki hún hér á landi. Að minsta
kosti var mikið um hana talað í
Grikklandi, 3—400 árum fyrir
Kristfæðingu. Hitt munu færri
vita, að fyrir 800 árum gerðist
Kínaveldi sameignarríki. — Segir
N. Tourneur frá þessu í apríl-
heftinu af Review of Reviews og
efr hér á eftir lausleg þýðing af
grein hans.
lega líkt kínversku kenningun-
um, að ætla mætti að hann hefði
tekið þær upp.
Dagblöð þektust ekki á þeim
tímum, en orðabækur voru notað-
ar. Byltinga- og umbótamenn-
irnir notuðu þær til þess að út-
breiða kenningar sínar, og þýddu
öll orð í þeim sér í hag, þar sem
því varð komið við. Trúarbrögð-
aldrei myndu Austur- og Vestur-
landsbúar hafa sömu hugsjónir,
en svipuð eru þó þessi fornu um-
mæli því, sem nú er prédikað
fyrir fólkinu. —
Meðan kínverzku Jafnaðarmenn-
irnir sátu í völdum, voru a.llir
skattar lagðir á efnaða fólkið.
Það var kúgað til þess að greiða
skatt á skatt ofan, en dómstól-
arnir ákváðu hverjir skyldu ríkir
kallast. Aftur sluppu fátækling-
ar við alla skatta. Þá voru og
dómstólar látnir ákveða, hvaða
fátæklingar skyldu fá uppeldi
sitt af ríkisjóði, sem tók aftur
féð úr vasa efnamannanna. Alt
þetta gekk í gegn um ótal nefnd-
ir, yfirnefndir, undirnefndir og
framkv.stjóra, sem allstaðar voru
settir til þess að sjá um jafna og
réttláta skiftingu allra landsins
gæða. Nú áttu yfirnefndir, und-
irnefndir, embættismenn og for-
stjórar að annast um hvern Kín-
verja frá vöggu til grafar.
Það hefir ætíð gengið svo, að
fólki þykir það álitlegt boð, að fá
mikið fyrir ekki neitt og svo fór
líka Kínverjum. Menn gleyptu
við þessum kenningum, og endur-
bótamennirnir fengu hvarvetna
mikið fylgi. Þó var það nokkur
flokkur manna, sem ekki vildi taka
trú þá, sem Wang-gan-ché boðaði
og þótti þeim meiri harðstjórn
fylgja jöfnuði hans en dæmi
væru til um nokkra keisarastjórn.
En öll mótstaða andstæðinga
Waig-gan-ché og tillögur þeirra
strandaði á lipurð hans og festu.
“Öll byrjun er erfið,” sagði hann
fólkinu, “og menn geta ekki í
einni svipan horfið frá gömlum
venjum. Smám saman verða þeir
Seinni hópurinn kominn
heim
Siðastliðið föstudagskveld lenti
i Reykjavík hópur sá, er til ís-
lands tók sér far með skipinu
“Montcalm”. Kom skipið svo
seint, að flestir farþega stigu ekki
á land fyr en á laugardagsmorg-
un. Hópurinn hafði hrept ilt
veður nokkurn hluta leiðarinnar.
Haldin hafði verið Vestur-íslend-
ínga móttaka seinni part laugar-
dagsins, þar sem fluttar voru ræð-
ur af þeim Einari H. Kvaran, Guð-
mundi Finnbogasyni, Ágúst H.
Bjarnasyni og Árna Pálssyni.
in réðust þeir ekki á í fyrstu, eins
og rússnesku byltingamennirnir, að venjast hinum nýju siðum og
en breyttu hinum helgu ritum ogj á endanum lofa
fölsuðu þau, svo að þau kæmu sem', þeir lasta nú.”
þeir það, sem
Menn hugsuðu
Um það leyti, sem vegur Kína-
veldis stóð með mestum blóma,
var stórfengileg tilraun gerð til
þess að gera það að sameignar-
ríki. Þetta var fyrir 800 árum.
Öllu þjóðfélaginu og lífskjörum
manna var gerbreytt með mikilli
atorku, svo að aldrei hefir meiri
bylting gengið yfir nokkurt þjóð-
félag. Bylting þessi varð Kín-
verjum dýrkeypt, og mættu menn
nú á dögum læra margt af henni.
Að minsta kosti eru kenningar
Karl Marx ekki slík nýjung, sem
inargir halda, eins og sjá má á
þessu sýnishorni af kenningum
þeirra tíma:
“Fyrsta og helzta skylda hverr-
ar stjórnar er að elska þjóðina
(almenning) og efla hag hennar
i hvívetna, eða með öðrum orðum:
sjá henni fyrir allsnægtum og
skemtunum. Til þess að kom-
ast hjá því, að einstakir menn
undiroki aðra, hlýtur ríkið að
taka allar uppsprettur auðæfa í
sínar hendur og verða eini hús-
bóndinn og vinnuveitandinn. Rík-
ið verður að leggja undir sig alla
verzlun, iðnað, sveitabúskap o. s.
frv., til þess að hjálpa verkalýðn-
um og hindra að hann verði mol-
aður mjölinu smærra af auð-
valdinu.”
Þessi kafli er hvorki tekinn eft-
ir Marx eða Rússum, heldur er
hann eftir Wang-an-ché, foringja
og brautrygðjanda kínverskra
“umbótamanna”. Þjóðnýting og
jöfn skifting arðsins var heróp
þeirra — fyrir 800 árum. Þegar
fáir kunnu lestur og skrift í Eng-
landi nema lærður klausturlýður,
stóð Kínaveldi með miklum blóma
og menn brutu þar heilann um
erfiðustu þjóðfélagsmál, sem
fyrst um þessar mundir eru orðin
að daglegu umræðuefni i Vestur-
löndum.
Kínversku byltingamennirnir
töldu öll úrræði réttmæt, hv<5rt
sem þau voru ill eða góð, til þess
að ná sínu takmarki — og allar
aðferðir, sem Bolshevikar nota
uú, notpðu þeir líka, njósnara,
bofara og alskonar félagsskap.
Það er næstum því ótrúlegt, að
Marx hafi ekki þekt þessa kín-
versku byltingu, og þó er hennar
ekki getið í ritum hans. Hins
vegar er margt í þeim svo ótrú-
bezt heim við sameignarstefn-
una. Hið mikla takmark átti að
vera, að gera alla mögulega menn
farsæla, og því átti að ná með
góðri hagnýtingu allra auðsupp-
spretta og jafnri skiftingu arðs
og auðæfa meðal alþýðu. Sömu
orðin og ástæðurnar voru notað-
ar þá eins og nú gerist.
Með allskohar ráðum, opinber-
um og leynilegum, tókst Wang-
gan-ché og flokki hans að afla
skoðunum sínum fylgis um alt
Kínaveldi. Sjálfur komst hann
til æðstu metorða, og kom sér si^o
i mjúkinn hjá keisaranum, að
hann náði fullu trausti hans.
Smám saman fékk keisarinn Wang-
gan-ché meiri og meiri völd 1
hendur, svo að hann gæti komið
öllum sínum “endurbótum” fram.
Hann byrjaði á því að koma “sín-
um mönnum” í foringjastöður í
hernum og í æðstu dómarasætin.
Þegar þetta var komið í kring,
tók hann til óspiltra málanna að
framkvæma endurbæturnar.
Ríkisrekstur var nú hafinn r,
verzlun allri og iðnaði. Nefndir- þó ekki af
og dómstólar voru sett á stofn, til
þess að sjá um allar fram-
kvæmdir og ákveða verðlag á öll-
um vörum. Allar fasteignir voru
síðan gerðar að ríkiseign og
nefndir eða ráð voru stofnuð í
þúsundatali, til þess að stjörna
þessum ríkiseignum. í hverju
héraði var skipuð verzlunar-
nefnd og jarðræktardómstóll, sem
ákvað landskuld af jörðum, hvað
rækta skyldi á þeim og skyldi hann
auk þess hafa eftirlit með allri
nieðferð jarðanna, — alt eftir
því sem| stjórnarskrifstofumar
lögðu fyrir. — Eftirfarandi um-
mæli gefa góða hugmynd um hug-
sjónir endurbótamannanna:
“Ef hallæri kemur upp í ein-
hverju héraði, þá hafa jarð-
ræktardómstólarnir skýrt hinni
miklu búnaðarnefnd í Peking frá
uppskerubrestinum, og hún sér
síðan um að'nægileg matvæli séu
flutt úr héruðum, þar sem ár-
ferði hefir verið betra, til hall-
ærisveitanna. Allar nauðsynja-
vörur verða ætíð seldar með
vægu verði. Framvegis þarf því
enginn að lenda í skorti. Ríkið
gengst fyrir öllum fræðum og
framförum og græðir stórfé á
hverju ári, sem notað verður til
allskonar þjóðþrifa.”
‘Skáldið Kipling spáði því, að
um mentamál. Það hafa og Rúss-
ar gert. Það getur heldur enginn
efast um, að Wang-gan-ché hefir
verið hinn mikilhæfasti maður og
viljað gott eitt, þó syndgað hafi
hann, énis og fleiri á því, að nota
ill vopn í baráttunni. Eigi að
síður er það næsta eftirtektar-
vert, að sömu erfiðleikar skuli
hafa mætt Kínverjum og Rússum
og að jafnaðarstefnan endaði
fljótt með skelfingu í Kín, þrátt
fyrir ötulan foringja. G. H.
—Lesb.
Vinnur sér til frægðar
ALLAN ATLASON.
svipað í þá daga eins og nú, og
færðu sömu ástæður fyrir máli
sínu.
í 4—5 ár stjórnuðu jafnaðar-
mennirnir Kínaveldi eftir sínum
geðþótta, stærstu þjóð heimsins,
sem nú er talin. Ríkið stóð fyr-
ir öllu og átti alt.
En hver varð svo árangurinn af
þessari miklu byltingu? í stað
þess að ríkið stórgræddi á ári
hverju, og flytti mönnum farsæld
og alsnægtir, steypti þjóðnýting-
in Kína í eymd og uppreísn.
Bændur og athafnamenn hættu
að framleiða meira en til eigin
afnota, þegar! öll hagnaðarvon
var af þeim tekin, alveg eins og
farið hefir í Rússlandi. Menn eru
eins skapi farnir nú og þá. Þetta
leiddi síðan til þess, að almennur
fögnuður var yfir því, að losna
við yfirráð Wang-gan-ché og
flokks hans, er Chentsoung keis-
ari, stuðningsmaður hans, féll
frá.
Wang-gan-ché dó skömmu eftir
lát keisarans, en flokkur hans var
baki dottinn. Þeim
tókst að vinna hylli unga keis-
arans, er hann kom til lðgaldurs,
svo hann fékk jafnaðarmönnum
stjórn ríkisins í hendur að miklu
leyti. En þeta stóð ekki lengur
en þrjú ár. Þá voru öll fjármál
ríkisins komin í hið mesta öng-
þveiti, og framleiðslan hrökk
tæpast til einföldustu lífsnauð-
synja almennings.
Eftir þetta sneru menn alger-
lega bakinu við “umbótastefn-
unni”, og tóku upp ,sína fyrri
hætti. Við þetta bættist, að jafn-
aðarmenn voru ofsóttir og marg-
ir gerðir landrækir. Það átti og
mikinn þátt í þessu, að þeir höfðu
tekið að ráðast á trúarbrögðin og
tignun forfeðra. Flúðu margir
þeirra til Chingiz-khan, sem þá
var að evrða stórhöfðingi.
Þessi mikla tilraun Kínverja
með jafnaðarmensku og þjóðnýt-
ingu leiddi til slíkrar óreiðu,
eymdar og hallæris, að alt það,
sem gengið hefir á í Rússlandi,
kemst í engan samanburð við það.
“Hvernig það er
að deyja,,
Ungur maður í Ameríku drap
sig nýlega eftir fjögra mánaða
hjónaband. Kona hans hafði lát-
ið hann á sér skilja, að hún elsk-
aði hann ekki lengur, hún elskaði
bróður hans og að hún vildi skiln-
að. Hann lét það eftir henni, en
ákvað um leið að drepa sig. Og
með penna í hönd lokar hann sig
inni í herbergi þar sem var gas-
leiðsla, og meðan gasið eitraði
andrúmsloftið, lýsti hann ná-
kvæmlega öllum tilfinningum sín-
um og þjáningum.
“Hvernig það er að deyja”, hafði
hann fyrirsögnina og síðan skrif-
aði hann: “Nú streymir gasið út,
klukkan er nú 1.20 og ekkert ger-
ist markvert.
10 mín. seinna: — Höfuðið
Það hefir ávalt verið. regla
beggja vestur-íslenzku blaðanna,
að skýra frá Vesturálfu námsfólki
ísl. í dálkum sínum, sér í lagi þar
sem um afbrigða námshæfileika
hefir verið að ræða. Eg á hér
aðallega við afkomendur hinna
eldri, innfluttu íslendinga til Vest-
urheims. Auðvitað hefir O. S.
Thorgeirsson minst flestra þeirra
smámsaman í Almanaki sínu. En
því miður hefir láðst að geta
þeirra allra á undanfarandi ár-
um, auðvitað af skorti á upplýs-
ingum til þeirra manna, er hafa
haldið saman fróðleik um Vestur-
íslendinga að undanförnu.
!En hér á ekki við að fjölyrða um
þetta atriði, þó meira mætti um
það segja. Heldur vil eg snúa
þessari umsögn minni að þessum
fræga lærdómsmanni, þar hans
hefir enn aldrei verið getið opin-
berlega á íslenzku. Eg tel mér
það heiður, að hafa verið valinn
af foreldrum hans og systkinum
til að skrifa um þennan’ fræga
sérfræðing og gengum ganga að
koma því til Lögbergs til birting-
ar, eftir beiðni aðstandenda. Þar
fyrir veit eg að mig skortir á að
geta haft það eins fullkomið og
það í raun og veru ætti að vera,
því hér er um merkan mann að
skólafrægð, og
kýs að starfrækja í framtíðar-: um þjóðflokkum, eru álíka upp
lífsstarfi sínu: fræði um meðferð með sér af Allan Tick Atlason,
á skepnum (Animal husbandry), eins og við landar erum af Vil-
sómuleiðis hagfræði í akuryrkju hjálmi Stefánssyni.
og búfræði. Enn fremur hefir, Að eg hefi sett fram tvær máls-
Allan í sumarfritímum unnið hjá greinar á ensku í ofanritaða um-
stórbændum og gefið þeim verð-^ sögn og svo ensk tilvitnunarorð,
mætar upplýsingar. Þannig vann hefði eg vel getað komist hjá,
hann sig sjálfur áfram í gegn um nefnil. þýtt þær eins og sumt
æðstu skólamentunina.” ! annað, sem getið er um í tilvitn-
Blöðunum hefir ekki borið sam- unum mínum; en af því sem við
an um, hvert ár Mr. Atlason út- islendingar erum þektir að því,
skrifaðist. í sumum er sagt að a® taka meira tillit til þess, sem
hann hafi útskrifast árið 1920, í 9aRt er um 09s á útlendum mál-
öðrum 1921. Eg get þessa hér, af um> °kki hvað sízt þegar um
því mig langar til að fara rétt fyrstu ums°gn er að ræða, þá á-
með þau fáu atriði, er eg get um1 leit eg það betra; undir þessum
viðvíkjandi þessum manni, er, kringumstæðum, þó það
bandarísk búnaðarfélög hafa veitt vanalegar reglur.
svo mikla eftirtekt á síðari árum. |
Strax og Atlason útskrifaðist'
með bezta vitnisburði af Wash-
ington State College, sem sér-l
fræðingur (animal cultist), tek-
ur hann stöðu við Hayland’s bú-j
garðinn í Illinois og er þar nú á
síðari árum aðal framkvæmdar-|
stjóri.
brjóti
E. J.
Frá Islandi
Skólahátíð á Möðruvöllum
og Akureyri.
Fimtíu ára afmælishátíð Gagn-
fræðaskólans var haldin dagana
Þetta er einn af frægustu 3L maíi og 1. júní. Fyrri daginn
kvikfjárræktar búgörðum í Banda- fóru hátíðahöldin fram á Möðru-
ríkjunum. Þar eru uppaldir og völlum var Þar saman komið
meðhöndlaðir hinir frægu stutt- um 600 manns. Skólauppsögn
horna (Shorthorn) sýningargrip- for fram °R útskrifuðust 15 ‘■tú-
ir. Um átta mánuði á hverju ári dentar og 52 gagnfræðingar.
ferðast um með vissar deildirj Guðsþjónusta var haldin og steig
a.j séra Sveinn Víkingur í stólinn.
, . ......... _ ræða, er á mikla
mer er eins og gloandi jarn, svit- . , ,
frægt verk að baki ser, nu þegar,
inn sprettur fram á andliti mlnu
og eg skelf allur. Þó get eg enn
hugsað greinilega.
Kl. 1.45: — Ástandið er það
sama; ég vona að alt verði um
garð gengið kl. 2. Hve heitt ég
elska þig, Florence! Eg skynja
alt. Höndin skelfur. Það er leitt
að þurfa að deyja svona ungur.
Hve innilega eg vona . . . . ” Það
sem á eftir kom, var ólæsilegt. —
Lesb.
er
af þeim, í öllum ríkjum sam-j
bandsins og víðar, og kept unl Friðrik Rafnar var fyrir altari.
verðlaun. Af þessu má sjá, að
.1
Atlason heldur vandasamri stöðu,
auðvitað vel launaðri.
Allan C. Atlason eykur þar fyr-
ir álit sitt með hverju ári. Ame-
rican Shorthorn Breeder’ Associ-
ation hafa sæmt hann sínum
æðsta sýnilega heiðri
honor)
Af því það er svo mikill fróð-
leikur tengdur við þennan mann,
þó að minst af honum verði vik-
ið hér, því eg verð að h’aupa yfir
svo margt, sem um hnnn hefir
verið sagt, þá tek eg upp ofurlit-
inn kafla úr einni umsögn um
hann, sem lýsir starfsemi hans
Hátíðaljóð eftir Davíð Stefáns-
son voru sungin. Sveigar voru
lagðir á leiði amtmannana Bjarna
og Stefán Thorarensen. íþrótta-
sýning fór fram. Ræður voru
haldnar: Jónas Jónsson dóms-
málaráðherra, Einar Árnason
(signall fjármálaráðherra, Sigurður Guð-
mundsson skólastjóri, Valtýr
Stefánsson ritstjóri og Þórður
Gunnarsson, Höfða. — Hagstætt
veður.
Á Akureyri hófst hátíðin kl. 9
um morguninn (seinni daginn).
Skrúðganga í kirkjugarð og
sveigar lagðir á leigi skólastjór-
anna, Hjaltalíns og Stefáns Stef-
betur, en eg get, og skrifa hann anssonar.
— Ekki er það ótrúlegt, þótt
mörgum kunni að detta það í
hug, að saga þessi sé ekki sönn
— Encyclopædia Britannica tekur
af allan efa um það, en þar er
Wang-gan-ohé (latfaður og þess
getið, að hann hafi látið sér ant
Einkennileg hefnd.
Fyrir nokkru vildi það til, að
ungur maður fékk ást á vinkonu
unnustu sinnar. Varð kærastan
afar reið, en lét á engu bera og
hugsaði sitt til að hefna sín. Eitt
skifti, þegar þau voru að fara á
ball, klipti hún endann úr bux-
um kærastans, og fór hann í þæh,
án þess að taka eftir gallanum á
þeim. Kærastan reiknaði það út,
að hann mundi bjóða vinkonu
sinni fyrstri upp, enda varð það
úr. Þegar hann hneigði sig fyrir
henni, byrjuðu allir að hlæja
salnum. Þótti unga manninum
fyrst í stað ekkert athugavert
við þetta, en hélt áfram að dansa
og hló með. En þegar hann sd,
að allir horfðu á hann, fór hann
að rannsaka, hvort eitthvað væri
og er það ekki hvað minst um
vert. Ekki virðist heldur hugsan-
legt, að lýsa því öllu í blaðagrein.
Samt er það bót í máli, að eg hefi
hér nokkrar úrklippur úr Banda-
ríkjablöðum um frásagnir af hon-
um, og virðist því réttast að taka
útdrátt úr þeim, mér til hjálpar að
einhverju leyti.
Allan Tick Atlason, eins og
skólabræður hans ávalt nefna
henn, er sonur Mr. og Mrs. Chris.
Atlason, í South Bend, Washing-
ton-ríki. ólst hann þar upp hjá
foreldrum sínum, fékk þar sína
barnaskólamentun og einnig há
skólamentun, og útskrifaðist af
honum 1916, alt af fyrstur í sín-
um bekkjum. Sva mun hafa liðið
eitt ár, þar til hann innritaðist á
Washington State College (líka
nefnt Pullman College), og leið
þá ekki á löngu þar til hann var
orðinn þar fremstur i öllum fé-
lagsskaparmálum skólans, sem
síðar verður betur á minst.
Willapa Harbor Pilot getur um
um Allan á þessa leið, í ritstjórn-
argrein 3. sept. 1920, og þýði eg
það:
“Allan Atlason hefir getið ser
undraverðan orðstír á Pullman
College. Hann komst þar líka
fljótt í álit sem fyrirliði. Hann
hefir verið helzti maður í bræðra-
orðréttan á frummálinu
“Despite the keenest competi-
tion, Atlason’s herd caried off the
largest number of winnings, of
the weekly show. Winnings rang-
ing from $409 til $1,530. He has
62 first prizes, and 23 champion-
ships to his credit. This is much
better than any other Shorthorn
herd.” — Springfield paper, Oct,
11, 1924.
Til frekari skýringar vil eg geta
þess, að þegar þetta er skrifað í
Springfield, 111., er A. C. Atlason
aðeins búinn að vinna á Hay-
land’s búgarðinum í iSharpburg,
Illinois, í þrjú ár. Nú eru liðin
sex ár síðan og alt af hefir Atla-
son aukið á frægð sína. í South
Bend blaðinu frá 6. marz þ. á., er
hans getið. Þá er hann að leggja
á stað frá New York til Argen-
tine í Suður-Ameríku, með stóra
hjörð af sýningargripum, og sem
fulltrúi fyrir American Breeders’
Association, m. f 1., á stærstu gripa
sýningu veraldarinnar, er hald-,
in verður þar í sumar. í þessari
umsögn er líka , með mörgu og
mörgu fleira, setning, er mér þyk-
ir vænt um. Hún hljóðar þann-
ig: “A. C. Atlason is regarded
as one of the mest Shorthorn ex-
perts in the United States.”
Ritað í Los Angeles, 18. júní ’30.
Erlendur Johnson.
Kl. 11 var morgunverður fram
borinn. Söngur, ræðuhöld. Kl.
7 átveizla, sem stóð yfir í fimm
klukkustundir. Ásgeir I Sigurðs-
son ræðismaður afhjúpaði mynd
af Hjaltalin, er málað hafði Jón
Stefánsson, gefin skólanum af
gömlum gagnfræðingum. Hátíða-
ljóðum eftir Huldu skáldkonu var
úthlutað. Mælt fyrir ótal minn-
um. Að síðustu dans stiginn
fram undir morgun.
Hátíðin var tilkomumikil og
virðuleg.
í ólagi, og fann hvers kyns var.
Varð hann að hröklast heim við félagi stúdentanna, er varðveitir
heiður skólans. Einnig tilheyrir
hann Alpha Tau, Omega og Alpha
lítinn orðstír, en hent var gam-
an að þeim báðum, honum og stúlk-
unni, sem hann hafði verið að
dansa við, í langan tírna á eftir.
Mætti þessi saga þéna til að vara
unga menn við því að gefa sig um
of við öðrum stúlkum, en kær-
ustum sínum. — Lesb.
Frú (við nýkomnu vinnukon-
una) : Það er nú talsvert að
gera hérna í húsinu, þó við séurr.
ekki nema tvö í heimili.
Vinnukonan: Eg er ekki smeyk
við það. Hérna voru 8 kýr í fjósi,
sem eg gaf, mjólkaði og mokað.
undan.
Zeta félögunum. Hann var kos-
inn erindsreki á heimulegan sam-
talsfund, er haldinn var í Chica-
go, I111.T af Alpha Zeta. Sömuleið-
is hefir hann ávalt verið forseti
stúdentafélaganna á sínum skóla-
árum. Einnig ritstjóri “Chinok”,
mánaðarits hins ofangreinda rík-
is háskóla og foseti sameigin-
legra málfunda, o. fl.”
Svo segir enn fremur í fram-
haldi þessarar áminstu greinar:
“Allan Atlason tók sér fyrir hend
ur að stúdera mjög þarfa og
vandasama námsgrein, er hann
Athugasemd höf.:—
Eg hefði viljað hafa þessa um-
sögn mikið lengri, en veikindi á
heimili mínu hamla því. Einnig
hefði mér líkað betur að geta
minst meira á foreldri þessa
manns; er eg hefi þekt lengi, og
búið í nágrenni þeirra. í heima-
bæ þeirra hafa þau einatt verið
þekt sem íslenzk, enda er þess oft
getið í umsögnum um þenna son
þeirra, eins og líka í umsögnum
um Rose dóttur þeirra, sem er
mikið þekt og hámentuð. Hún er
skrifari og bókhaldari við æðsta
dómstól í Pacific County (sýslu-
skrifari), og hefir gegnt þeim
starfa mörg ár. Að síðustu vil eg
geta þess, að íbúarnir í South
Bend, sem eru margir og af ýms-
Borgarnesi, 2. júní.
Óþurkatíð að undanförnu i
héraðinu. Grasspretta ágæt, og
skepnuhöld góð yfirleitt. Þó hef-
hefir allmargt af lömbum veikst
og drepist í Sveinatungu.
Unnið er að viðgerðum á veg-
inum yfir Ferjukotssíkið, sem
skolaðist burtu í flóðunm í vetur.
Verkið er erfitt, enda miðar vega-
gerðinni hægt áfram.
íveruhús úr steini er verið að
steypa á Smiðjuhóli í Álftanes-
hreppi o g Hrafnkelsstöðum ,
Hraunhreppi. Lán voru tekin til
þessara framkvæmda úr bygging-
ar og landnámssjóði.
Skógræktarfélag íslands var
stofnað á Akureyri þ. 11. f. m. Er
ætlast til, að það verði landsfé-
iag með deildum víðsvegar um
landið. 1 stjórn voru kosnir:
Jón Rögnvaldsson garðyrkjumað-
ur;, Jón;»s Þór framkvæmdar-
stjóri og Bergsteinn Kolbeinsson
bóndi á Leifsstöðum.
Reykjavík 31. maí.
Vikan byrjaði með vestanátt og
skúrum á Vesturlandi, en þur-
viðri á Norður og Austurlandiá Á
þriðjudag gerði norðangarð með
hríð og 1—2 stiga frosti á Vest-
fjörðum, en rigningu og kalsa á
Norður- og Austurlandi. Þetta veð-
ur hélzt fram á fimtudag, en þá
brá til austanáttar og hlýinda.
Á föstudagskvöld gerði suðaustan
hvassviðri á SV-landi, en síðan
hefir haldist fremur hæg sunn-
an- og vestanátt með rigningu,
einkum á Suður og Vesturlandi.
— Mgbl.