Fréttir - 13.06.1918, Blaðsíða 4

4
FRETTIR
að eins fengið enn sem komið er
fyrir 500 smálestum í hann.
Botnía
er mælt að leggi af stað frá
Höfn hingað á morgun.
Séra Ólafnr Briem
aðstoðarprestur á Stóra-Núpi er
skipaður prestur þar. Aðrir sóttu
ekki um brauðið.
Prestkosning
á Sauðanesi varð ólögmæt. Fékk
séra Þórður Oddgeirsson 58 atkv.,
séra Jósef Jónsson aðstoðarprestur
þar 35 atkv. og séra Hermann
Hjartarson 35. En 33 atkv. voru
ógild.
Nú ráða stjórnarvöld landsins
veitingu að tillögum biskups að
sjálfsögðu.
Málverba-nppboðið
í gær var all-fjölsótt, og komust
menn þar að góðum kaupum fyrir
sjálfa sig, en miður góðum fyrir
listamanninn. Öll seldust málverkin,
fóru sum yfir 100 kr., mörg milli
20—75 krónur og sum ininna.
— Hið dýrasta keypti Hannes B.
Stepfiensen kaupm. (málverk af
Snæfellsjökli), en flest keypti Jen-
sen-Bjerg kaupm. og frú Kristín
Símonarson.
Lagarfoss
fer vestur um haf kl. 12 í dag
með 12 farþega að sögn. .
Nýtt símafólk.
Nýútkomið »Elektron« segir að
þessar ungfrúr hafi nýlega verið
teknar í simaþjónustuna: Guðrún
Lárusdóttir, Guðný Sigmundsdóttir,
Ragnhildur Thoroddsen, Karólína
Sveinsdóttir, Lilja Sölvadóttir,
Soffía Thorsteinsson, Áslaug Jóns-
dóttir, Kristín Guðjónsdóttir og
Sesselja Jónsdóttir.
Á Alþingi
er í dag rætt í efri deild um mó-
mýrar og eftirgjöf á Fiskifélagsláni,
í neðri deild um stimpilgjald.
Veðráttan.
Norðanátt nú um alt land.
Mestur hiti í Veslmannaeyjum
6,4°. Frost á Grímsstöðum (-r- 0,5).
Francis Hyde
fer til Englands, líklega á morg-
un, að sækja saitfarm.
t>ingfréttir.
Pað ætlar ekki að ganga skrykkja-
laust fyrir þinginu, að koma sér
saman um eftirlaunin handa Birni
Kristjánssyni. í gær var málið til
umræðu í Nd., eftir að Ed. hafði
gert þá breytingu á frumvarpinu,
að ákveða eftirlaunin frá 1. júlí
1918. Þetta hafði allsherjarnefnd
Nd. alls ekki getað fallist á og
kom nú fram með brtt. um, að
frv. færðist að efni til í sama horf
og það var í, er það fór úr Nd., því
það væri algerlega rangt, að binda
eftirlaunaréttinn við ákveðinn mán-
aðardag, þar sem það væri alls
ekki á valdi Alþingis, að taka
nokkra ákvörðun um lausn em-
bættis- eða sýslunarmanna frá
störfum þeirra. Brtt. nefndarinnar
var samþykt með 13 atkv. gegn
11, að viðhöfðu nafnakalli og frv.
svo samþykt með 18 atkv. Verður
það nú að leggjast aftur fyrir Ed.
í Ed. gerðist það markverðast,
að allar breytingartillögur bjarg-
ráðanefndar við dýrtíðarhjálparfrv.
stjórnarinnar voru feldar, en frv.
sjálft samþykt og vísað til 3. umr.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Auglýsing.
Skrifstofa innflutmng-snefnd-
arinnar er í Kirkjustræti 8 B.
Opin fyrst um sinn kl. 1 — 4.
Á skrifstofunni fást eyðublöð undir umsóknir um
innflutningsleyfi.
innflutaia^aefadin-
Bifreiðin R. E. 8
fæst leigfl í lengri og skemri ferflir, fyrlr sanngjarna
borgun. — Upplýsingar í Litlu búflinnl. Simi 529.
Kristinn Guðnason, bifpeiðapstjópi.
Hljóöfærahús Reykjavikur
Simi 666. Hornið á Pósthússtr. og Templarasundi, simi 666.
Fyrirliggjandi birgðir: I. flokks Píanó
og Orgel-Harmonium, Fiðlur, Gítarar, Spiladósir,
Taktmælar, Nótnamöppur, Hljóðfærastrengir.
Mörg þúsund nótnabækur, mesta úrval.
Brúkuð hljóðfæri keypt og tekin í skiftum.
Vðrur sendav um alt land gegn póstkröfu.
sími 656. IjljóBfærahús Reykjavíkur. »656.
Guy Boothby: Faros egypzki.
152
Eg skildi ekki hætis hót i þessu og stóð
upp og gekk fram eftir þiljunum, en um-
hugsunin um þetta samtal, sem eg hafði
verið heyrnarvottur að, gerði mér gramt í
geði. Hafði mér nú aftur gefist færi á að
standa Faros að kukli og fordæðuskap, eða
hvernig var þessu öllu varið? Meðan eg var
að veita þessu fyrir mér, heyrði eg fótatak
fyrir aftan mig, og þegar eg leit við, sá eg,
að þar var maðurinn sjálfur kominn. Var
hann ekki ýkja geðslegur þarna í rökkur-
skímunni, en þegar hann kom inn, tók eg
eftir því, að hann var í ágætu skapi og hafði
eg aldrei séð liggja jafnvel á honum.
»Eg var að leita að yður, herra Forrester«,
sagði hann. »Það er svo viðkunnanlegt hérna
uppi á þiljunum, og eg er einmitt vel fyrir-
kallaður til að rabba dálítið við yður«.
Mig langaði til að segja, að eg væri ekki
i skapi til þess, en áður en eg gat svarað
honum, hafði hann orðið þess var, að mér
var eitthvað þungt í skapi.
»Þér eruð hugsandi út af einhverju«, sagði
hann. »Eg er hræddur um, að yður falli
ekki vistarveran hér svo vel, sem eg vildi
hafa kosið, en hvað gengur að yður? Get
eg á nokkurn hátt bætt úr þvi?«
»Nei, þakka yður fyrir«, svaraði eg hálf-
þuriega. »Það gengur ekkert annað að mér
153
kom einhver upp um þilfarsopið og gekk til
okkar, en eg reis úr sæti mínu, þegar eg sá,
að það var ungfrú Valerie.
»Ósköp er heitt í veðrinu í kvöld, herra
Forrester«, sagði hún, þegar hún var komin
til okkar. »Eg er sannfærð um, að það er
þrumuveður í nánd, og þið megið vera vissir
um, að hann hleypur á með stórviðri«.
»Það held eg líka«, svaraði eg. »Það er
ákaflega þungt loft niðri undir þiljunum«.
»Já, það er næstum óþolandi«, sagði hún
og settist niður. »Eg held að eg hafi sofnað
út af í klefanum mínum, því að eg man
ekkert eftir mér síðan einhverntíma í dag«.
Eg mintist nú samtalsins, sem eg hafði
hluslað á og endað hafði með þessari skipun:
»Eftir einn klukkutíma átlu að vakna og þá
áttu ekkert að muna af því, sem þú hefur
birt mér«. Eg leit á Faros, en hann var al-
veg eins og hann átti að sér að vera.
»Þér líður víst ekki rétt vel, góða mín«,
sagði hann alúðlega, og laut ofan að henni
og lagði beinabera höndina á handlegg hennar.
»En þú hefur rétt fyrir þér í því, að það
hlýtur að vera þrumuveður i aðsigi. Forrester
vinur okkar er að kvarta um höfuðverk og
vill ekki iáta mig ráðieggja sér neitt við hon-
um, en mér finst þó, að við ættum að reyná
að hjálpa þér eitthvað. Eg skal nú svip-
154
en það, að eg hef höfuðverk, og er þess vegna
ekki sériega málhreifur í kvöld«.
Þetta var nú aldrei nema satt, en hitt sagði
eg honum ekki, að eg fann ekki til þessara
ónota fyr en eftir það, að eg heyrði á tal
þeirra Valerie og hans.
»Þér verðið að- leyfa mér að lækna yður«,
sagði hann. »Eg þykist vera dálítið heima í
læknisfræðinni«.
Mér datt í hug, hvort nokkur sú fræði væri,
sem hann væri ekki heima í, en jafnframt
var eg svo tortrygginn, að eg vildi ekkert
undir hans lækningum eiga. Þakkaði eg
honum því gott boð, en þáði það ekki og
bar það fyrir, að þetta væri ekki þess vert,
að hann væri að sinna þvi.
»Jæja — sem yður sýnist«, svaraði hann
blátt áfram. »Ef þér viljið enga lækningu
Þ*ggja, þá er ekki annað fyrir, en að halda
áfram að vera sjúklingur«.
Því næst vék hann talinu að öðru og
ræddum við nú ali-langa stund um alls konar
listir sem og eldri og yngri máiara og vinnu-
brögð þeirra. Furðaði mig stórlega á þekk-
ingu hans í þeim efnum sem öðrum. Allar
virtust mér listastefnurnar vera honum jafn-
kærar, og fanst mér hann þó einna helzt
hallast að toskönsku listastefnunni, ef nokkuð
var. Áður en við slitum þessum umræðum.