Landið - 06.12.1918, Blaðsíða 3

LANDIÐ
191
50, f. 8. maí 1918, d. 17.
nóv.
233. Valdimar Erlendsson skrifari,
Amtm. 4, f. 23. okt. 1884,
d. 17. nóv.
234 Valdimar Ottesen verzlm.,
Laug. 46, f. 11. apríl 1868,
d. 13. nóv. (börn).
235. Valgerður , Ólafsdóttir frá
Sauðanesi, f. 2. okt. 1885, d,
13 nóv.
236. Valgerður Sveinbjörnsdóttir
húsfiú, Grænuborg, f. 9. okt.
1854, d. 20. nóv.
237. Vilborg Gunnarsdóttir ekkja,
Lind. 8 a, f. 12. marz 1842,
d. 19 nóv.
238. Vilborg Rögnvaldsdóttir ekkja
Brekk. 17, f. 20. ág. 1869.
d. 14. nóv.
239. Vilhelmjónsson verzim., Laug.
f. 14. apríl 1886, d. 18. nóv.
240. Þóra Magnea Hallgrímsdóttir,
Laug. 27, f. 3. ág. 1898, d.
18. nóv.
241. Þóra Hermannsson húsfrú,
Hverf. 29, f. 5- sePt- 1888, d.
14. nóv.
242. Þóra Jónsdóttir húsfrú, Mjóst.
f. 4. jan. 1899, d. 14. nóv.
243. Þóra Jónsdóttir ekkja, Skólv.
41, f. 21. okt. 1844, d. 18.
nóv.
244. Þórarinn Björnsson frá Naust-
vík, Bergst., f. 7. nóv. 1885.
d. 19. nóv.
245. Þorbjörn Sigurðsson frá Mjó-
sundi, sjúkl. Lauganesi, f. 16.
júlí 1870, d. 14. nóv.
246. Þórður Guðmundur Jónsson
beykir, Laug. 24 a, f. 2. des.
1898, d. 10. nóv.
247. Þórdís Todda Benediktsdóttir
húsfrú, f. 15. maí 1889, d.
12. nóv. (2 börn).
248. Þorlákur Einarsson Lágholti
Einarssonar, f. 12. okt. 1894
d. 13. nóv.
249. Þorsteinn Júlíus Sveinsson
fiskifél.ráðunautur, f. 18. júlí
1873, d. 12 nóv. (4 börn).
250. Þórunn Halldórsdóttir, Laug.
18 c, f. 10. júlí. 1876, d.
26. nóv. (1 barn).
251. Þórunn Stefanía Stefánsdóttir
frá Flatey Stefánssonar, Nýlg.,
f. 24. ág. 1894, d. 20. nóv.
252. Þorvaldur Sigurðsson vegg-
fóðrari, Grett. 6, f. 8. sept.
1885, d. 17. nóv.
253. Guðný Sigurðardóttir, húsfrú,
Hofi, Bræðr,, f. 23. ág. 1880
(3 börn).
254. Guðrún Bjarnadóttir ekkja,
Fermingarræða vorið 1918
haldin i öllum kirkjum SuSurdalaþínga.
Texti: Kol. 3,17. *Hvað helzt
setn þér aðhafizt í orði eða verki,
þá gerið allt í nafini drottins Jesú,
þakkandi guði fióður fyrir hann«.
Á þessi fögru áminningarorð
postulans Páls vil eg nú benda yður,
kæru ungmenni, við þessa alvöru-
ríku og hátíðlegu athöfn. Viðfræðsl-
una á undan fermingunni hafið þér
lært, hvernig vér syndugir menn
eigum að leggja niður gamla mann-
inn í oss og helgast svo undir
áhrifum guðs góða anda, að hvað
helzt sem vér aðhöfumst i orði eða
verki, sé allt gert í nafni drottins
Jesú, með þakklæti við guð föður,
fyrir endurlausnar-hjálpina. Nú er
inn eiginlegi námstfmi yðar úti, en
tími iðkunarinnar f öllu góðu er að
Hverf. 93, f. 16 júní 1842,
d. 30. nóv.
Reykvíkingar dánir utan Reykja-
víkur:
Björg Sigríður Pálsdóttir ungfrú,
Skólavörðustíg, dó suður í Garði.
Eiríkur Jónsson sjóm. á »íslend-
ingc, ættaður af Skeiðum, dó í
Englandi.
Helga Pálsdóttir Vídalín ungfrú,
dó á Heilsuhælinu.
Sigurbjarni Guðnason vélstj.
Frakk. 4, f. 26. nóv. 1881, d. 20.
nóv. í Englandi, (7 börn).
„Hið íslenzka garðyrkjufélag“.
Fullveldisdaginn 1. des. var
fundur haldinn í Garðyrkjufélaginu.
Tíl hans boðuðu þeir Einar kaupm.
Árnason, Einar garðyrkjum. Helga-
son og Sigurður fyrv. sýslumaður
Þórðarson. — í stjórn voru kosnir:
Hannes Thorsteinsson bankafulltrúi,
formaður, og meðstjórnendur Einar
Helgason og Skúli Skúlason præp.
hon.
Félagið vann nytsemdarverk um
15 ára skeið, meðan það starfaði
fyrir aldamótin. Verður því vafa-
Iaust vel tekið að það fari að starfa
á ný. Verkefnið nægilegt, að
hrinda garðyrkjunni áfram 1 betra
horf. Mun félagið ætla sér að fást
við allskonar garðrækt, blóm tré
og matjurtir.
Minningarorð.
Meðal þeirra mörgu karla og
kvenna, sem drepsóttin mikla hefur
unnið bug á, er kona Einars Björns-
sonar verzlunarstjóra hér í bænum,
Margrét Sigurðardóttir frá Lang-
holti. M^rgrét heitin var fædd 20.
ágúst 1878, giptist árið 1901, eign-
aðist 7 börn; eru 6 þeirra á lífi.
Hún átti 3 systkini á lífi, Sigurð
Sigurðsson alþingismann, Þorstein
bónda í Langholti í Fióa og Ingi-
björgu konu Gissurs Gunnarssonar
í Bygðarholti. Foreldrar hennar
voru Sigurður bóndi Sigurðsson í
Langholti og Margrét Þorsteins-
dóttir frá Langholtsparti.
Margrét heitin var ein af hinum
mætustu sómakonum þessa bæjar,
stjórnsöm og reglusöm, ástrík manni
sfnum og börnum, enda bar heim-
ilið þess beztan vottinn, þvf það
koma í staðinn, því hér eftir ber
yður að vinna sjálf á alla lund að
helgun yðvarri. Þér eigið að sýna
það í framkvæmdinni, sem yður
hefur nú innrætt verið. Þótt náð
guðs sé nauðsynleg til að umskapa
hjarta mannsins, þá er maðurinn
frjáls vera. og því er starfsemi hans
sjálís einnig skilyrði fyrir því, að
guðs verk á oss verði eigi til ónýtis.
Það er betrun hugarfars og athafna,
sem hér skiftir mestu méli. Trúin
er góða rótin, sem fagur ávöxtur
siðgæðis á upp af að spretta. Þeg-
ar börnin eru skírð, þá veitist þeim
guðlegur kraflur til að geta orðið
nýir menn í Kristi, og þá verða
þau félagar í kristnum söfnuði. En
með þvf að láta skíra börnin, skuld-
bindur söfnuðurinn sig til að fræða
og glæða svo guðslífið í hjörtum
ungmennanna að þau geti og vilji
gefa sig undir ina helgu trúarjátn-
ingu. Að láta yður verða innlffuð
guði í allri kærleiksgnótt hans til
vor veikra manna, það er sá til-
mátti telja fyrirmynd. Hún var ein
af þeim konum, sem lét bæjarlífið,
eins og það gerist, lítil áhrif á sig
hafa, en skoðaði heimilið sem
veröld sfna.
B.
Dráttarvélar.
Kunnugt er af grein hr. Björns
H. Jónssonar kennara frá Vest-
mannaeyjum, er birtist í 37. tölubl.
»Tímans* þ. á , að eg útvegaði
síðastl. sumar, til Akraness, hina
fyrstu ameríksku dráttarvél, sem til
landsins kemur.
Tvö blöð hér hafa getið komu
þessarrar dráttarvélar hingað, sem
merkisviðburðar í sögu ísl. land-
búnaðarins — en hvort á sinn hátt
auðvitað, og bæði með nokkurri
varkárni, ef ekki óhug, gegn vali
þessarrar vélai; og það langtgeng-
ur »Tíminn« í því efni, að hann
fullyrðir, að þessi vél »eigi ekki
við islenzka staðhxtti«, — án þess
þó að leitast við, að færa nokkurar
ástæður eða rök fyrir þeirri full-
yrðingu, með einu einasta orði. —
Og svo ályktar hann, samkvæmt
þeirri fullyrðingu, að nauðsynlegt
sé að senda mann vestur um haf
til þess að skoða og velja þær
vélar o. fl. — á landsins kostnað
auðvitað — til þess svo að reyna
hér heima þær líklegustu. Eu hann
minnist ekkert á líkurnar — hvað
þá ttygginguna fyrir því, að þær
völdu vélar myndu reynast eins
vel og þessi fyrsta vél, hvað þá
betur.
Um tilgang eða hvatir »Tímans«
til þessarrar fullyrðingar, eða þess-
arrar tortrygni gegn þessarri fyrstu
dráttarvél, vil eg ekki neitt segja
nú, — heldur ætla að svo komnu,
að hann muni meina alt gott, og
betur en út lítur fyrir, og jafnvel
alt meinlaust gagnvart mér einnig.
En af því að svona langt er
gengið, og af því að mér er skylt
málið, þá finn eg mig knúðan til
að gera nokkrar athugasemdir til
skýringar og leiðréttingar í þessu
máli, þótt eg hefði fremur kosið
að mega vera laus við það,
í fyrsta lagi er þess að geta, að
við reynslu þessarrar dráttarvélar
hér hefur ekkert það komið fram,
er sýni — hvað þá sanni — að
þessi tegund slíkra véla, eigi ekki
fullkomlega vel við hér á landi.
gangur, sem kristindómsfræðslan og
trúarglæðingin, er þér nú hafið hlot-
ið, á að hafa allar tíðir. Þér þekk-
ið guð af verkum hans og svo af
röddu samvizkunnar í sálum yðr-
um, en þó um fram allt af inu hei-
laga orði, er Jesús Kristur flutti
þessum syndfallna mannheimi og
heilagur andi hefir látið óumbreytt
berast gegnum aldirnar frá kyn-
slóð til kynslóðar. Þetta er í fám
orðum ágrip þeirra trúarbragða,
sem kirkjan, foreldrarnir og upp-
fræðendurnir hafa innrætt yður.
Það er sú kenning, »að svo elskaði
guð heiminn, að hann gaf einget-
inn son sinn, til þess að hver sem
á hann trúir glatist ekki, heldur
fái eilfft Iíf«. Þetta er það háheil-
aga málefni, sem eg hefi verið kall-
aður til að útskýra fyrir yður og
lífga hjá yður, nú á undirbúnings-
tíma þessa fermingardags. Með
mínum litla mætti, en góða vilja,
hefi eg reynt, ungu vinir, að leggja
yður orð eilífs lífs á hjarta til guð-
Samanber áminsta grein hr. B. H.
J, og frásögn ritstjóra »Vísis« (eftir
framburði hr. Jóns Sigmundssonar)
í »Vísi« 29. ágúst síðastl.
í báðum þessum greinum er
vél þessarri hælt á hvert reipi,
yfirleitt, en þess aðeins getið, að
aflmeiri vélar, og með breiðari
ganghjólum en þessi, muni verða
hentugri hér, einkum á þýfi.
í öðru lagi er þess að gæta, —
gagnvart því er nú var sagt: 1. Að
þessi tegund dráttarvéla fæst með
svo miklu eða litlu afli sem hver
óskar, frá 10—60 hestafla, og hvort
sem vill fyrir steinolíu, bensín eða
kol og annað algengt eldsneyti
2. Að enn eru ókomin öll þau
stykki og áhöld vél þessarri tilheyr-
andi, sem pöntuð voru með henni,
— að 3 akurplógunum undanskyld-
um aðeins. — Og meðal þeirra
hluta, eru stykki til að breyta með
akurþlógunum í brotþlóga, svo og
stykki til þess að breikka með
ganghjól vélarinnar að rniklum mun,
þegar þess gerist þörf.
Þegar þessir hlutir koma, — og
þeirra er von með einhverri næstu
ferð frá New-Yórk, — og þeir
væru löngu komnir, ef viðskiftaá-
standið í heiminum væri ekki eins
og það er nú af völdum ófriðarins
— þá verður þessi dráttarvél svo
fullkomin sem hún getur orðið, og
svo hentug til notkunar hér á landi
sem þeir, er hana hafa reynt, gera
kröfu til, þegar hún er komin með
öllu, er henni þarf að fylgja. Og
þá, og þá fyrst, er tíminn kominn
til að reyna hana til hlýtar, og þá
að því búnu að gefa út dóma um
gildi hennar, og það, hversu hún
á við til nota hér á landi, en fyr
ekki. (Frh.)
NLonuns-súrskurdlr.
Um leið og sambandslögin voru
staðfest af konungi, gaf hann út
úrskurð, sem nemur úr gildi úr-
skurð útgefinn 1915 um að fslenzk
mál skuli berast upp fyrir konungi
í ríkisráðinu. Enn fremur gaf hann
út úrskurð um breytingu á lögum
um skrásetning skipa og um rétt
íslands banka til seðiaútgáfu. —
Úrskurð um flaggið gaf hann loks
út sama daginn og þar með rétt
allra opinberra stofnana til þess að
nota klofna flaggið.
rækilegrar eftirbreytni. Heilög al-
vara, en um Ieið hjartanleg gleði,
hefur verið yfir samverustundum
mín og yðar við þetta verk, Með
miklum vanmætti, en fullri alúð,
hefi eg viljað gera yður kristin-
dóminn að sönnu hjartans máli,
svo að vit yðar, vilji og geð yrði
allt guði vígt. Sem börn hafið þér
hingað til haft þá höfuðskyldu, að
hlýða áminningum inna eldri manna
og fullkomnari, en nú eigið þér
sjálf að taka við stjórninni o§ sýna
með breytninni, að þér með réttu
getið hlotið það heiðurs nafn, að
heita kristnir menn og sönn guðs
börn. Guð er vottur að þvf, með
hve mikilli samvizkusemi þér hafið,
hvert og eitt, leitast við að verða
sannir Jesú-lærisveinar, og guð er
alskygni dómárinn vor allra á sfðan,
og því er mjög áríðanda að vera
hreinskilinn gagnvart sjálfum sér.
Biðjið nú guð, að yður alla æfi
megi sem bezt takast að verða
hans sönnu börn. Það er heilög
Siglingar.
Skip komin frá útlöndum til
Reykjavíkur:
3. okt.: »Njörður«, ísl. botnv.,
kom frá Englandi. Farmur: 50
tonn kol.
S. d: »Jón Forseti«, ísl. botnv.,
kom frá Englandi.
7. okt.: »Snorri Sturluson*, ísl.
botnv., kom frá Englandi. Farmur:
60 tonn kol.
11. okt. »Snorri goði«, ísl. botnv.,
kom frá Englandi. Farmur: 72
tonn kol.
S. d.: »SkaIIagrfmur«, fsl. botnv.,
kom frá Englandi. Farmur: 90
tonn kol.
14 okt: »Polaris«, mb. 18 t,,
kom frá Khöfn. Farmur: 2 t.
sement.
19. okt.: »Botnia«, e.s. 811 t.,
kom frá Khöfn. Farmur: Rúgmjöl
177 t, Sykur 150 t., Kaffibætir
33 t., Pappír 22 t. o. fl. o. fl.
21. okt.: »VilIemoes«, e.s. ísl.
428 t, kom frá New-York. Farmur:
Steinolía, 3802 tunnur.
S. d.: »Borg«, e.s. ísl. 385 t.,
kom frá Englandi. Farmur: um
700 t. kol og um 140 t. af ýmsum
vörum (vefnaðarvara, kaðlar, gler-
vara, málningarvara, o. fl ).
S. d : »Nordtrafik«, 79 t. sk. frá
Khöfn, kom frá Ibiza á Spáni.
Farmur: 160 t. salt til h.f. Kol og
Salt.
S d.: »Jason«, 50 t. sk. frá
Khöfn., kom frá Ibiza á Spáni
með saltfarm til Eyrarbakka.
S. d.: »AIIiance«, 223 t. sk. frá
Khöfn., kom frá Ibiza á Spáni.
Farmur: 334 t. salt til 0. Benja-
mfnssonar.
S. d : »Ærö«, 241 t. sk. frá
Marstal, kom frá Khöfn. Farmur:
88 standard timbur til hf. Völundur
og 7 standard til annars. Ennfrem-
ur tunnustafir, járnvörur og máln-
ingarvörur.
S. d.: »Valdemar Tornöe*, 193
t. sk., kom frá Cadiz á Spáni.
Farmur: 364 t. salt til Ó Benja-
mínssonar.
Iflaður druknar.
Nýlega fanst maður örendur í
flæðarmáli fyrir neðan bæinn
Baugstaði fyrir austan Stokkseyri.
Ætla menn að hann hafi verið að
leita að rekaviði eða gæta að kind-
um, sem beitt er í fjöruna. Maður-
inn hét Siggeir Guðmundsson frá
Baugsstöðum.
hátfð yfir oss nú í dag, bæði á
kirkjuárstímanum og af því að þér,
ungmennin yndælu, standið hér um-
kverfis altarið til að staðfesta skfrn-
arsáttmála yðarn og til að stað-
festast af guði í barnasambandinu
við hann. Svo sem heilagur andi
forðum fyllti hjörtun eilífum náðar-
gæðum, þannig vill hann nú taka
sér bústað í hjörtum yðrum, og um
það eigið þér að biðja hann. Þá
verður yður vel auðvelt, að að-
hafast hvað eina f orðum og
verkum í nafni drottins vors Jesú
Krist. Þér vitið vel veginn til að
ná þessu takmarki. Hann er sá að
trúa á Krist og breyta eftir boðum
hans. Það er inn óbrigðuli gæfu-
vegur bæði fyrir þetta líf og ið til-
komanda að gera hvað eina f Jesú
nafni. Kristi eigið þér að ástunda
að lfkjast, f hugarfari og hegðun
æ meira og meira fyrir náðarkraft
heilags anda, sem þér jafnan eigið
rúmi að gefa í hugskotum yðrum.
Með því móti haldið þcr alla æfi