Óðinn - 01.09.1905, Blaðsíða 1
ÐINN
«1. BLAÐ
SEPTEM BER 1005.
I. V lí.
»Óðinn«
Erlíngssyni.
ur útgáfa af
um«, aukin,
hennar getið á öðr-
um stað hjer i blað-
inu.
Jeg, sem skrifa þess-
ar línur, kynntist Þor-
steini Erlíngssyni fyrst
á stúdentsárum mín-
um í Kaupmanna-
höfn, 1892 9(5. Hann
var á þessum árum
að verða þjóðkunnur
fyrir kveðskap sinn,
sem þá birtist i thna-
ritum Hafnar-íslend-
inga, »Sunnanfara« og
»Eimreiðinni«. Hann
var þá fulltíða mað-
ur (fæddur 1858) og
hafði dvalið 9 ár í
Höfn er jeg sá hann
þar fyrst. Hafðihann
fyrst lesið þar lög-
fræði, en Rasksmálin
svokölluðu hindruðu
að hann tæki próf í
henni. Hann hallaði
sjer þá einkum að
norrænni málfræði og
hefur hann lesið forn-
rit okkar með ná-
kvæmni og er vel að sjer í þeim.
Okkur stúdentum þótti almennt mikið koma
til kvæða hans og, að því er mig snertir, hefur
sú skoðun ekki breytst að neinum verulegum mun
siðan. Einkum þótti fjölda okkar vænt um þau
fyrir það, hve hvasslega hann rjeðst á hjátrú og
hleypidóma, er við töldum lífsskilyrði lýðs og lands
að komið væri sem fyrst fvrir kattarnef heima á
fósturjörðinni. A síð-
ustu árum sínum í
Kaupmannahöfn orti
Porsteinn mest ogbest,
enda helgaði hann þá
kveðskapnum allar
frístundir sinar, en
hafði ofan af fyrir sjer
með kennslustörfum,
einkum túngumála-
kennslu. Síðustu árin
í Khöfn hafði hann
skáldlaun úr lands-
sjóði, 600 kr. á ári.
Og það tel jeg skaða,
að hann sat þá ekki
kvr í Höfn og varði
tíma sinum til skáld-
verka.
Hann fór heim til
íslands haustið 1896;
var þá ritstjóri á Seyð-
isfirði í 4 ár og síð-
an 1 ár á Bíldudal.
Hafði hann þá minni
tíma til skáldskapar
og hugur hans beind-
ist um liríð í aðrar
áttir. Blaðamennska
álti ekki við hann og
Ijet honum ekki vel.
Hefur hann nú aftur
kastað henni frá sjer, vinnur fyrir sjer með kennslu-
störfum, eins og í Kaupmannahöfn áður, en lielg-
ar ljóðadísinni frístundirnar. Frá 1901 hefur
hann haft dálítil skáldlaun úr landssjóði; þau
Þorsteinn Elrling’sson.
flytur nú mynd af Þorsteini skáldi
Eftir liann er nýlega komin vit önn-
»Pvrn-