Vísir - 09.05.1968, Blaðsíða 1

Ffugstjóri skaut fyrrverandi
vfírmann sinn til bana í nótt
Hafði verið sagt upp sem flugmanni hjá F.l. vegna agabrots, — brauzt
inn og myrti Johann Gíslason, flugrekstursstjóra — Reyndi að svipta
sig lífi nokkru síðar í flugstöð F.í. á Reykjavíkurflugvelli
Vaktmaður F.í. bendir inn í kompuna, þar sem lögreglnn tók
Gunnar.
Morðvopnið: Amerísk „High Standard“ skammbyssa með
hlaupvfdd 22 caL
ið var framið með, fannst á götunni '
fyrir framan húsið. — Hún var
fullhlaðin með 9 skotum, en fjór-
um skotum hafði verið hleypt af.
Skammbysan er 22 cal að stærð.
Skömmu eftir að leit var hafin
að Gunnari, hringdi næturvörður-
inn í afgreiöslu Flugfélagsins, Helgi
Kristjánsson og tilkynnti að
Gunnar væri þar staddur alblóðug
ur og hefði skýrt frá því, að hann
hefði myrt mann.
Þegar lögreglan kom á staðinn til
að sækja Gunnar, sýndi hann engan
mótþróa. Hann virtist alveg róleg
ur og ekki mikið drukkinn, þó að
hann virtist vera undir áhrifum á-
fengis. — Hann hafði ekki verið
yfirheyrður þegar blaðið fór í
prentun í morgun.
taö er vitað að Gunnar var að
skemmta sér í gærkvöldi með
nokkrum kunningjum sínum og
hafði neytt áfengis. Þegar áliðið
var nætur fylgdu félagar hans hon
um heim, en þar hafði hann stutta
viðdvöi, tók með sér hlaðna skamm
byssu, sem hann hafði keypt fyrir
ári síðan af manni hérlendis og
lagði af stað í bifreið sinni vestur
á Tómsarhaga. Þaö kom fram í
viötali við lögreglumenn í morgun,
að hann ætlaöi sér að ógna Jóhanni
heitnum með byssunni. Hann braut
rúðu i útihurð hússins með skeft
inu á skammbvssunni. — Allt
fólk 1 húsinu vaknaði við hávað-
j ann og kom Jóhann, sem hafði
i verið sofandi, á móti honum og
Jóhann Gíslason, deildarstjóri
flugrekstursdeildar Flugfél-
ags Islands, f. 1. maí 1925,
kvæntur og fjögurra bama
faðir.
ætlaöi að varna því að hann kæm-
ist inn í íbúðina. — Leikurinn barst
inn f innri forstofuna, eftir að
nokkur átök höfðu átt sér stað
milli þeirra.
> 10. síða
• Morðinginn: Gunnar Frederik-
sen, flugmaður.
Jóhann heitinn var skotinn
fjórum skotum í íbúð sinni að
Tómasarhaga 25 kl. rúmlega
4.30 í nótt. Hann lézt skömmu
sfðar í þann mund, sem lög-
reglan kom með hann á slysa-
varðstofuna. Gunnar Fred-
eriksen var handtekinn á af-
greiðslu Flugfélagsins á Reykja-
víkurflugvelli skömmu síðar.
Hann hafði þá veitt sjálfum sér
áverka á brjósti með vasahníf
og stóð hnífurinn í brjósti hans,
þegar hann var handtekinn.
Áverkinn reyndist þó smávægi-
leg skeina, þegar nánar var að
gáð.
Það var kl. 4.35 í nótt að lögregl
an var beðin um aðstoð vegna vopn
aðs manns, sem hefði brotizt inn
að Tómasarhaga 25 f íbúð Jóhanns
heitins, konu hans og fjögurra
barna. — Nokkrir menn voru þeg
ar sendir, en þegar þeir komu á
staðinn. lá Jóhann f blóði sínu í
innri forstofunni, særður fjórum
sárum. Hann var þá enn með lífs
marki, en lézt skömmu síðar eða
í þann mund, sem komið var með
hann á slysavarðstofuna.
Fjölskylda Jóhanns, sem hafði að
einhverju leyti orðið vitni að þess
um hörmulega atburði var í miklu
uppnámi, en hún gat þó skýrt lög
regluþjónunum frá hver hefði fram-
ið ódæðisverkið. — Jóhann heitinn
var særður fjórum skotsárum, í
baki, öxl, á höfði og á bol.
| Leit var þegar hafin að Gunnari,
l en skammbyssan, sem ódæðisverk
• Gert við útidyrahurðina
Tómasarhaga 25 í rnorgun.
að
■ Háttsettur yfirmaður hjá Flugfélagi íslands, Jó-
hann Gíslason, deildarstjóri flugrekstursdeildar, var í
nótt skotinn til bana. — Það var fyrrverandi undir-
maður Jóhanns heitins, Gunnar Viggo Frederiksen,
fyrrverandi flugstjóri hjá Flugfélagi íslands, sem
framdi ódæðisverkið.
VISIR
„HANN KOM TIL MÍN
BLÖÐUGUr
— segir vaktmaðurinn á flugvellinum, en
þangað fór ódæðismaðurinn eftir verknaðinn
„Ég spurði hann, af hverju
hann væri svona bióðugur og
hann sagði, að það væri
vegna eigin kiaufaskapar“,
sagöi Helgi Kristjánsson,
vaktmaður hjá Flugfélagi ís-
lands,sem hringdi á lögregl-
una og vísaði henni á Gunn-
ar Frederiksen, manninn, sem
leitað var að vegna tilræðis-
ins við Jóhann Gíslason.
„Hann kom svona kl. 4.50
hingað út á afgreiðsluna hér á
flugvellinum hlóðugur og illa
til reika og gaf sig á tal við
mig. Þegar ég spurði hann,
hvernig stæði á þessum útgangi
á honum, hvort hann hefði lent
í slagsmálum, þá gaf hann lit-
ið út á það fyrst f stað.
Þó sagði hann, að líklega
hefði hann myrt í nótt.“
„Brá þér ekki við fréttirnar,
Helgi?“
„Jú, mér varð ónotalega'við.
Síðan tók hann. upp vasahníf
og mundaði sig til þess að
stinga sig með honum. Mér varð
bylt við og varð að orði, að
hann skyldi láta þetta ógert
hérna inni í afgreiðslunni. Hon-
um væri nær að fara út.
Ég sá þó á honum, að honum
var engin alvara í þessu, og brá
mér þá- f sfmann og hringdi i
lögregluna. Hann heyrði mig
hringja og var hérna á vappi í
afgreiðslusalnum, en þegar ég
kom aftur spurði hanrt mig,
hvort allt væri ékki í lagi.
Ha. Allt í lagi? — hváði ég.
Já, hann spurði, hvort ég
hefði hringt í lögregluna og ég
sagði jú.
Þá varð honum að orði: „Held
urðu, aö ég ætli að láta taka mig
fanga hér eða hvað?“
Síðan mundaöi hann enn á ný
hnifkutann, en lögreglan kom
í þessum svifum, og þá gekk
hann hérna afsíðis og lagði sig
inn f geymslukompu og þar tók
lögreglan hann.“