Dagblaðið Vísir - DV - 15.11.1984, Blaðsíða 16

16
DV. FIMMTUDAGUR15. NOVEMBER1984.
Spurningin
Borðar þú mikið af sælgæti?
Sigdis Siguröardóttir skrifstofustúlka:
Nei, þaö er helst aö ég fái mér sykur-
laust tyggjó. Annað mál er meö börnin.
Þaö gengur oft erfiölega aö hemja þau
þegar sælgæti er annars vegar.
Hlynur Freyr Stefánsson: Soldið. Ég
fæ peninga hjá pabba og mömmu og þá
fer ég og kaupi mér súkkulaði en engan
lakkris. Mér finnst lakkris ekki góöur.
Guðni Björnsson afgreiðslumaður:
Ekki borða ég nú mikið af því. Það er
einna helst að maður fái sér hraun eða
æði.
Edda Sigurðardóttir: Já, ég borða
pínulítið sælgæti, aðallega kúlur og
svoleiðis. Tennumar skemmast ekkert
mikið á því en ef þær skemmast þá fer
ég bara til skólatannlæknisins.
Elnar Guðbjartsson rekstrarstjóri:
Nei, ég borða ekki sælgæti því mér
finnst þaö of dýrt. Sælgætisát leiðir
líka til þess að maöur þarf að fara til
tannlæknis og það er ennþá dýrara.
Fanney Dóra Hrafnkelsdóttlr nemi:
Já, en frekar h'tið. Mér finnst súkku-
laði best og þá helst snickers.
Hetgi teiur bjórinn aðeins munu auka i áfengisvanda sem islendingar eiga nú viO aO striOa.
„Bjórinn myndi auka
áfengisvandann”
Helgihringdl:
Ég sé mig tilneyddan til að mót-
mæla algerlega grein einhvers
Ofeigs þar sem hann hefur upp lof
mikið um bjórinn, en grein hans birt-
ist á lesendasiðunni nú ekki alls fyrir
löngu. Þegar ég hafði lesið grein
hans var fyrsta hugsun sem komst
að hjá mér „Hvað er maðurinn eigin-
lega að fara”. Er áfengisvandi okkar
Islendinga ekki nægur án þess að við
förum að bæta á hann með því að
hafa á boðstólum áfengt öl sem yrði
til þess eins aö auka drykkjuna? Jú,
það tel ég og þaö er einmitt svona
hugsunarháttur eins og Ofeigur til-
einkar sér sem er hvað hættuleg-
astur unglingum.
Ofeigur talar um að kenna eigi
þeirri kynslóð sem er nú að vaxa úr
grasi að drekka „rétt”. En það er því
miöur ekki hægt aö kenna gömlum
hundi að sitja. Staðreyndin er
nefnilega því miður sú að unglingar
nú, allt niður í krakka á 13—14 ára
aldri, eiga við áfengisvandamál að
stríða, auk þess sem hassneysla,
sniff og pilluát hefur aukist til muna
meðal þessa aldurshóps.
Mér finnst því stórlega athugavert
þegar Ofeigur gerir það að tillögu
sinni aö best sé að hjálpa þessu fólki
með því að gefa því bjór. Það er blátt
áfram hlægilegt. Þaö sem þarf að
gera er aö halda áfram þvi fræðslu-
starfi sem SÁA hóf fyrir nokkrum
árum og auka fræöslu um skaðsemi
allra þessara eiturefna á líkama og
sál. Vitanlega hefur okkar kynslóð
ekki veriö unglingum til fyrirmynd-
ar hvað varðar neyslu áfengis og
annarra vímuefna, því bömin læra
af því sem þau sjá. En það er löngu
orðin þörf fyrir að stjórnvöld og þing-
menn ríði á vaðið og taki upp merki
skynsamlegrar áfengisstefnu, allri
þjóðinni til heilla og sparnaðar.
Vissulega myndu heildsalar og
aðrir rísa upp á afturfætuma og mót-
mæla þeirri kjaraskerðingu sem þeir
yrðu fyrir ef fólk hætti að kaupa eins
mikið áfengi og það hefur gert. En
látum þaö liggja milli hluta. Viö
fengjum þá kannski þroskaðri og
skynsamari einstaklinga til að lifa í
þessu þjóðfélagi. Fólk sem gæti lifað
í þessu landi án vímuefna.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Víkingar
fengu ekki
■ ■ r
innn
Höllinni
Hallur Hallsson, stjóraarmaður í Vik-
Ingi, hringdi:
Fimmtudaginn 8. nóvember sl. birt-
ist rætin klausa í Sandkorni DV um
frestuná Evrópuleik Víkings og norska
liösins Fjellhammer. Þar er því haldið
fram að Víkingar geti sjálfum sér um
kennt hvemig þetta mál fór, þ.e. að
•félagiö var þvingað til að leika báöa
Evrópuleiki sína í NoregL Sagði ma.
að ástæðan fyrir frestuninni sé sögð
vera sú að Víkingar hafi ekki verið
áfjáðir í að leika þar sem þeir gátu
ekki fengið ókeypis „auglýsingar” í
dagblöðum til að auglýsa upp leikinn
gegn Fjellhammer.
Þessi staðhæfing er að sjálfsögðu al-
röng. Víkingar reyndu mjög að fá inni í
Laugardalshöll til aö leikirnir gætu
farið fram þar eins og um var samið.
Víkingar fóru fram á undanþágu frá
Reykjavíkurborg um leigu á Laugar-
dalshöll en þeirri beiðni Víkings var
hafnað og sagt að það væri „prinsip”
borgarstjóra að sækja ekki um undan-
þágur í verkföllum. Starfsmannafélag
Reykjavíkurborgar vildi ekki beita sér
fyrir því að beiöni kæmi frá borginni.
Þetta er skýringin á því að Víkingur
fékk ekki inni í Laugardalshöll. Það er
vandséð hvers vegna DV sér sig knúiö
til að ráðast meö þessum hætti á
íslensk íþróttafélög og er það blaðinu
til lítils sóma.
Þakkir
Vilborg Benediktsdóttir og
Guðmundur Árni Hjartarson skrifa:
Við ofanrituð fæmm öllum þeim
fjöimörgu einstaklingum, fyrirtækjum
og félagasamtökum, sem stutt hafa
okkur til utanfarar með litlu dóttur
okkar Ástu Kristínu, okkar inniiegustu
þakkir. Sérstakar þakkir færum viö þó
læknum og starfsfólki barnadeildar
Landakotsspítalans fyrir einstaka um-
hyggju og ástúð í veikindum hennar.
Athugasemd
tollstjóra
Björa Hermannsson tollstjóri hafði
samband við blaðið:
Mig langar að gera athugasemd við
grein Halldórs Sigurðssonar sem
birtist á lesendasíðunni þann 12.
nóvember sl. þar sem bréfritari f jaUar
um viðskipti sín við toUinn. Þaö rétta
er í þessu máli aö menn hafa hálfan
mánuö til aö leysa út vörur á hálfri
frakt, m.ö.o. að borga helmingi minni
frakt séu vörurnar sóttar innan háifs
mánaöar.
Sá tími var framlengdur
sem verkfaUinu nam. Þannig að þeir
sem áttu vörur i frakt fengu alltaf
hálfan mánuð af vinnudögum. Hér
virðist því vera einhver misskilningur
i þessu máU hjá viökomandi.
„ENGIR PEN-
INGAR TIL”
Þórarinn Kjartansson skrifar:
Nú er verkfaUið búið ásamt öUum
þeim skrípaleik sem því fylgdi. Og enn
eru peninga-hægri-menn sjálfum sér
líkir, að kúga verkalýðinn sem lifir á
sultarlaunum. Þorsteinn, formaður
Sjálfstæðisflokksins, segir að engir
peningar séu til og það þýði því ekki að
fara í verkfaU. Albert segir að lækka
þurfi kaupið en alls ekki að hækka það.
Það er eftir að sjá hvað Dagsbrún fær
út úr þessum samningum því þeir
kumpánar eru samir við sig. Það
þyrfti mann eins og Lúðvík Jósepsson í
stjómmálaforystuna núna. Það var vel
gefinn maður með mikla forystuhæfi-
leika. Hann þyrftum við nú.
FrábærsýningNem-
endaleikhussins
Leikhúsunnandl hringdi: una yfir hreint yndislega fyndnum
Eg fór fyrir skömmu í leikhús, texta og Ufandi leik krakkanna. Mér
nánar tUtekið í Lindarbæ, og sá þar finnst þessi sýning hafa verið svo
sýningu Nemendaleikhússins. Verk- Utið auglýst að ég vUdi endUega
ið hét Grænfjöðrungur og ég verð að koma því á framfæri við aUa hversu
segjaþaðeinsogeraðéghef sjaldan þama er um frábæra sýningu að
skemmt mér jafnvel í leikhúsi. Það ræða. SannköUuð upplyfting í
má segja að ég og eiginkona mín skammdeginu.
höfum veinaö af hlátri aUa sýning-