Alþýðublaðið - 03.06.1967, Blaðsíða 4
Eítstjóri: Benedikt Grðndal. Simar 14900—14903. — Auglýsingasiml:
14906. — Aðsetur: AlJjýSuhúsið við Hverfisgötu, Rvík. — Prentsmiðja
Alþýðublaðsins. Sími 14905. — Askriftargjald kr. 105.00. — t lausa-
sölu kr. 7.00 eintakiö. — Útgefandi: Alþýðtiflokkurimi.
Kaupmátfur tímakaupsins
UNDANFARIÐ hefur formaður Bandalags opin-
berra starfsmanna skrifað daglega pistla í Tímann.
Þótt undarlegt megi virðast, eru þessar greinar eins
og dagblaðagreinar um stjórnmálapex gerast verstar,
fullar af rangfærslum og útúrsnúningum og illviljað-
ar að auki. Ýmsir 'hefðu að óreyndu haldið, að for-
maður stórra hagsmunasamtaka og stjórnarráðsstarfs-
maður að auki skrifaði af nokkurri ábyrgðartilfinn-
ingu og sannleiksást. En því er ekki að heilsa. Þykir
Alþýðublaðinu rétt að nefna dæmi um þetta.
Formaðurinn skrifar um það langa hugleiðingu, að
makalaust sé, að kaupmáttur fyrsta taxta Dagsbrún-
arkaups hafi 1966 verig 95,9% miðað við 100 í marz
—des. 1959. Hann hefði a. m. k. átt að geta þess, að
mjög er orðið fátítt, að unnið sé eftir þessum taxta,
en að því leyti, sem það er gert, er um störf að ræða,
:sem engar taxtatilfærslur hafa hlotið. Þetta er þó
ekki aðalatriðið, heldur hitt, að vísitala sú, sem for-
maðurinn vitnar til, er vísitala neyzluverðlags, en
ekki vísitalá framfærslukostnaðar. — Gildi vísitölu
neyzluverðlags til viðmiðunar í sambandi við lífskjör
er háð því skilyrði, að ekki verði breytingar á skatta-
kerfinu. Slíkar breytingar urðu hins vegar 1960 eða
árið eftir grundvallarárið, sem við er miðað. Með geng
isbreytingunni og samsvarandi hækkun á verði inn-
fluttrar vöru, hækkaði vöruverðlag verulega og þar
með vísitala neyzluverðlags, en áhrif skattalækkana
þeirra, sem framkvæmdar voru, eða þeirrar hækk-
unar á fjölskyldubótum, sem ákveðin var, koma ekki
fram í þessari vísitölu. Það er því beinlínis rangt að
nota vísitölu neyzluverðlags til þess að mæla breyt-
ingar á lífskjörum fyrir og eftir þessar breytingar á
sköttum og fjölskyldubótum. Þá verður að nota vísi-
tölu framfærslukostnaðar, þar sem breytingin á skött
unum og f jölskyldubótunum kemur fram. Sé hún not-
uð, var kaupmátturinn 111,7 stig 1966. En á síðari ár-
um hafa kjarabætur launþega í mun ríkari mæli en
áður fengizt á þann hátt, að kauptöxtum hefur yerið
fjölgað, störf verið flutt milli taxta, og á annan hátt.
Fyrsti taxti Dagsbrúnar er því alls óhæfur mæli-
kvarði á kaup verkamanna almennt og enn síður á
kaup launþega yfirleitt.
Til eru opinberar upplýsingar um alla kauptaxta
verkamanna, sem formaður Bandalagsins á aðgang
að eins og aðrir, og sýna þær, að vísitala kaupmáttar
þeirra v&r 1. marz 1965 120,7 stig, miðað við marz
des. 1959. Síðan hefur hún enn hækkað. Ýmsir laun-
þer^" hafa hlotið meiri kauphækkanir en verkamenn.
Þúð er ýmsum vandkvæðum bundið að reikna kaup-
máttaraukningu allra launastéttanna. Mismunandi
reikningsaðferðir sýna 'hækkun frá 1959 til 1966 um
38,5—47%. En jafnvel sú sem sýnir lægsta útkomu,
sýnir meiri hækkun á tekjum launastettanna en aukn
‘ingn þjóðartekna nemur, en hún nam 33,6%.
4 3. júní 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
I
iftal
INNI-
HURÐIR
Smíöi á
IIMIMIHURÐUM
hefur veriö
sérgrein okkar
um árabil
mm
iíií,
'•■'í í
l" ;V.ff j11’
il!Hi
'Wiltí
Kynnið yður
VERÐ-GÆÐI-
AFGREIÐSLUFRE ST|
SIGURÐUR i A ,
ELÍASSONh/f iU
Auðbrekku 52—54 , Kópavogi
sími 41380 og 41381
BÖNAÐARBANKIISIANDS
Vekur athygli viðskiptamanna sinna á síðdegisaf-
greiðslu í sparisjóðs- og hlaupareikningsdeild að-
albankans kl. 5—6,30 e.h. alla virka daga nema
laugardaga.
BÖNAÐARBANKIISIANDS
★ KJÓSANDABRÉF UM
KOSNINGAR.
Nú eru blessa'ðir stjórnmálamenn-
irnir farnir að birtast okkur í sjónvarpinu, auk
þess sem við getum hlustað á þá' í hljóðvarpinu
líka, segir í bréfi, sem „Kjósandi” hefur skrifað
krossgötunum. Þetta er góð tilbreyting, en það
bezta við þetta er þó að umræöumar hafa verið
styttar. Það er eins og þeir loksins hafi gert sér
Ijóst, að þýðingarlaust er að bjóða landsfólkinu
upp á fjögurra klukkustunda útvarpsumræður, —
slíkt nennir ekki nokkur maður lengur að hlusta
ó og vonandi er tími hinna löngu útvarpsum-
ræðna nú liðinn. Ef eitthvað er, þá gerðu þær
mönnum heldur gramt í geði, með því að svipta
burtu útvarpsdagskránni eins og hún lagði sig
heiit kvöld.
Það verður á margan hátt spenn-
andi að fylgjast með þessum kosningum, og
kemur þar margt til, sem ég ætla mér ekki að
fara að rekja í þessu stutta bréfi til ykkar.
Það sem veldur því, að ég skrifa
þetta bréf, er að mér finnst fólk hér vera farið
að taka velmeguninni, sem hér ríkir og ég tel
vera afleiðingu réttrar stjórnarstefnu, sem allt of
sjálfsögðum hlut, og gleyma því, að aðrir tímar
geta upp runnið, ef þeir sem nú eru í stjórn-
arandstöðu fá tækifæri til valdaaðstöðu. Menn
mega ekki gleyma því, að hér er nú allt hægt
að fá í verzlunum, sem hugurinn girnist. Fyrir
nokkrum árum fékkst oft' næstum ekkert. Það
yrði líklega aldeilis uppi fótur og fit hér á landi,
ef allt í einu hættu að fást ávextir, nema ögn
rétt fyrir jólin. Þessu tóku menn þó með þegj-
andi þolinmæði fyrir ekki svo mörgum árum,
þvi þeir þekktu ekki annað.
★ ALLIR STANDA í STÓR-
RÆÐUM.
Við íslendingar liöfum aldrel
þekkt aðra eins velmegun og nú, og ég held að
það sé velmegunin, sem fyrst og fremst verður
kosið um í vor. Á hún að halda áfram, eða á
að fá haftaherrunum frá fyrri árum völdin.
Menn þurfa ekki annað en athuga
hara sinn kunningjahóp. Það standa allir í stór-
ræðum. Þessi var að flytja í nýja íbúð, þessi að
kaupa sér nýjan bíl, hinn að fá sér sjónvarps-
læki, annar að skreppa í sumarleyfi sinu til út-
landa og þarf ekki að leggjast á hnén fyrir framan
sinhverja Framsóknarherra til að fá gjaldeyri til
fararinnar.
Tímarnir eru sannarlega gjör-
breyttir og gallinn er sá að allt of margir taka
þessu, sem alveg sjálfsögðum hlut. Það mega menra
ekki gera.
Ég legg það ekki í vana minn, að
skrifa blöðunum bréf. En vegna þess að mér
finnst það sem ég hef sagt í þessu stutta bréfi
skipta verulegu máli, þá fannst mér ástæða til
að hripa þessar línur á blað í von um að þiö
birtið þær við hentugleika. — Kjósandi.