Dagur - 27.10.1923, Blaðsíða 1

D A G U R
keraur ú! á bverjum flmtudegi.
Kostar kr. 6.00 árg. Qjalddagi
yrfr 1. júlí. Innhelmtuna annast
Árnl Jóhannsson í Kaupfél. Eyf.
VI. ár.
AFOREIÐSLAN
er hjJ Jónl !>. I>ór,
Norðurgðtu 3. Talslml 112;
Uppsögn, hundtn vlð áramót
sé komlu til afgrelðslumanus
fyrir 1. des.
Akureyrl, 27. október 1923.
50. blað.
Björn Líndal
skrifar í ' Norðra" 5. maí 1908:
„Fyrir nokkru sfðan skoraöi Heimastjórnarfél. á M. alþm. Kristjánsson að
gefa á ný kost á sér til þingmensku fyrir bæinn.
Hefir hann lýst yfir, að hann verði við þessari áskorun.
Viljum vér því feyfa oss að skora á alla þá kjósendur bæjarins. er bera
heill og hamingju fósturjarðarinnar fyrir brjósti og láta sér ant um vöxt
og viðgang þessa bæjar, að greiða atkvæði með þessurn þingmanni. Hann
er margreyndur að því, að vera hinn nýtasti borgari og ágætur þingm.
Er það samróma dómur allra samþingismanna hans, að hann sé með
allra nýtustu þingmönnum, er setið hafa á þingi siðustu kjörtímabil."
Dagur vill bæta þessu við: Þessi meðmæli eru samhljóða yfirlýsingum
B. L. á framboðsfundinum um reynslu hans af M Kr. fyr á árum. »Sam-
róma dómur samþingismanna hans" er enn hinn sami. Þeir hafa sett
hann f æðsta sæti Alþingis. Hvers vegna hefir B. L skift um skoðun á
M. Kr., svo að hann vill nú brugga honum pólitfsk banaráð með rógi og
álygum sinna liðsmanna. Magnús er sami vinur þessa bæjarfétags, sami
ágæti þingmaðurinn, nema aö hann hefir vaxið að reynslu og þekkingu.
Akuieyringar! Látið sóma bæjarins og velferð sitja fyrir öllu!
Kosningaskraf.
j kosningabaráttunni í Breiðuvík
hLtust þeir Árni og Bjarni og tóku
tal saman. .
Árni: Pú munt ætla að kjósa
þennan nýja frambjóðanda. Hann
kvað hafa haldið þá fyrirtaks fram-
boðsræðu og talað um Móeses og
spámennina.
Bjarni: O, ekki veit eg það nú.
En eg held hann sé ekki verri en
þeir hinir.
Ámi: tn œttl tiaun cUUi að vara
betri, ef við eigum að skifta um.
Líklega halda þeir faktorarnir fyrir
útlendu verzlununum, að hann sé
betri. F»eir gera sér óvenjulega mik-
ið far um að innheimta skuldir
sínar þessa dagana. Sumir eru um-
liðnir en aórir ekki. Peir, sem vilja
íá að kjósa gamla þingmanninn,
eru ekki umliðnir.
Bjarni: Ójá. Ekki veit eg um það.
Árni: Nei, þeir láta þig nú vera.
Peir vita að um þig er ekki að
óttast. En veiztu því faktorarnir
vilja senda þennan nýja mann á
þing.
Bjarni: Nei.
Árni: Peir ætla að láta hann flytja
frumvarp um það, að á meðan pen-
ingakreppan stendur yfir, þá skuli
a vinnurekendur, sem hafa einnig
útlenda vöruverzlun, ekki vera skyld»
ugir til að greiða kaupgjaldið í
peningum, heldur megi þeir borga
í vöruúttekt.
Bjarni: Er þetta satt?
Árni: Já, satt er það. F*á geta
þeir fyrst ráðið kaupinu með þvi
að setja hvaða verð á vöruna, sem
þeim sýnist. Pá fyrst þykjast þeir
vera búnir að koma ár sinni vel
fyrir borð.
Allur andskotinn kemur fyrir,
sagði Bjarni, og hélt leiðar sinnar.
En Árni fór að hugsa um hvar
hann gæti fengið vinnu annarsstað-
ar en hjá »faktorunum«.
Vibförull.
Skemtanaskatturinn. Eia af þeim
aðferðisra, sem beitt er I bænum til
þess að rægja Magnús Krisijánsson
er sú, að kenna honum um skemtana-
skattinn, sem samþyktur var á sí asta
þingi. Sannleikurinn 'er sá, að þetta
skemtanaskattsmál varð aldrei neitt
flokksmál í þinginu og að M. Kr.
barðist á móti því með hnútum og
hnefum. Fyrir það ætti hann að hljóta
þakkir þeirra, sem eru andvfgir skatti
þessum. En það er hin svartasta kosn-
ingalýgi að M. Kr. eigi sök á skatt-
inum, heldur þver öfugt.
Klipf eða skorið.
Blaðið fslendingur heldur því
fram, með venjulegri kurteisi, að
tóbaksverðið hafi verið hærra hjá
Landsverzlun, en það myndi hafa
verið í frjáisri sölu hjá kaupmönn-
um. Pessu til stuðnings tilfærir
blaðið nokkrar tölur sem eiga að
taka af öll tvímæli um þetta.
Við þann reikning er það að at-
huga, að til skamms tima hefir
verðið verið 13 krónur kiloið, en
ekki 11,50 eins og það er nú. Við
hærra verðið voru þær tölur mið-
aðar, sem settar voru fram á þing-
málafundinum 19. þ. m. Vilji mað-
ur nú gera ritstjóranum það til
geðs, aðbyggja á tölum hans, það
sem þær ná, jafnvel þótt þær séu
rangar og villandi, vegna þess að
innanlands kostnaðurinn er alt of
lágur hjá honum, þá ætti reikningur
hans að vera þannig:
Venjulegt munntóbak komið til
landsins með á lögðum kostn-
aði..................... kr. 16,10
Álagning kaupm. 40% ; — 6,44
Samtals kr. 22,54
Smásöluverðið með núverandi
fyrirkomulagi er kr. 22,00. Af fram-
angreindu verður það Ijóst, að rit-
stjón íslendings fer hér með aug-
ljósar kosningablekkingar.
A víðavangi.
Stefán leikur tveim skjöldum. Peir,
sem voru á Pverártundinum, minn-
ast þess, að þar var borin fram
svohljóðandi spurning til frambjóð-
endanna: »Hver óskið þér að verði
kosinn með yður?« Stetán í Fagra-
skógi, sem áður á íundinum var
búinn að lýsa yfir því, að hann
vildi ekki fara úr Framsókn, kvað
sér Ijúfast, að Einar á Eyrarlandi
yrði kosinn með sér. Til skýringar
má geta þess, að Einar á þvi nær
öll atkvæði í Öngulstaðahreppi.
Nógir munu gerast til að votta, að
hér er satt frá skýrt orðum Stefáns.
En þegar Bernh. á Pverá gat þessa
á Dalvíkurfundinum, spratt Stefán
upp og sagði það vera ósatt. Peg-
ar Einar staðfesti umsögn Bern-
harðs, sagði Stefán, að það væri
misskilningur. í Öngulstaðahreppi
var hættulaust að afneita kosninga-
bandalaginu við Sigurð Hliðar. Á
t
Frú
Sigriður Sæmundsson,
kona vígslubiskups séra
Geirs Sæmundssonar, en
dóttir Jóns Péturssonar há-
yfirdómara.andaðist í Reykja-
vík aðfararnótt 24. p. m.
eftir punga sjúkdómslegu.
Frú Sigríður var 56 ára
gömul, Þau hjónin eiga 2
börn uppkomin á lífi. Frú
Sigríður var vönduð kona
og vinsæl.
Dalvík gat verið hættulegt, að kanrt-
ast við Einar, þar sem á hlustuðu
^Dalvfkurkaupmenn og þessir örfáu
stuðningsmenn þeirra Sigurðar.
Kattarþvottur. Stefán í Fagra-
skógi hefir eytt því nær öllum fram-
boðsræðum sínum f það að þvo
sig hreinan í augum kjósenda af
ásökunum Dags. Hefir hann víða
dregið mjög í efa.að ritstj. Dags
sé heiðarlegur maður. Óhreinindin
á Stefáni eru ekkert skaðleg og
kasta ekki skugga á heiðarleik hans.
En þau eru föst. Er talið, að líkt
sé ástatt fyrir honum nú, eftir allan
þvottinn, eins og svarta kettinum,
sem krakkarnir fóru með undir
bununa og ætluðu að þvo hvítan.
Ósannindi. Margt er sagt ósatt í
ísl. síðasta. Skýrslan um framboðs-
fundinn er að mestu leyti skrök.
Er broslegt, að lesa hól ísl. um
sína kappa. Framboðsræðan er til-
búin, enda veitti ekki af að láta
það eitthvað heita. Petta heimspek-
iskenda æfisögustagl B. L. gerði
svo mikla ólukku, að jafnvel hans
æstustu fylgismenn sumir töldu von-
laust, að hann yrði kosinn. Frásögn
blaðsins setur mikinn hetjublæ á
þá Stgr. bæjarfógeta og Jón Berg-
sveinsson. Stgr. flutti að vfsu vel
sína ræðu, eins og hann gerir jafn-
an, en því miður voru í henni frá-
leitar staðleysur, sem hann gat ekki
staðið við. Jón hafði hátt og óð
úr einu í annað og fór átakanlega
hrakför, eins og nú er alkunnugt
orðið.