Þjóðviljinn - 11.06.1970, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÓÐVILJXNN — Fimmtudagur 11. júra 1970-
I
H.-K. Rönblom:
Haustlauf
og
hyldýpl
— Það gefcur skipt máli hverjir
fengu að vita að Stokkhólms-
blað ætlaði að eiga viðtal við
Báck. Minntuzt bér á það við
nokikum?
— Það gerði ég áreiðanlega.
Ég leit ekki á það sem neitt
leyndarmál.
— Við hverja nefnduð þér
það? Afsakið ágengni mína.
Hafi Elhlevik dflboðið ágengnin,
þé lét hann að minnsta kosti
ekkert á því bera. Hann strauk
aftur um hökiuna og virtist
hugsa sig um.
— Svei mér ef ég man það,
sagði hann. — Varla hafa þeir
verið mjög margir sem ég taldi
ástæðu til að minnast á slíkt
við. Ég átti erindi við frú Carp
einn daginn og þá hafði ég víst
orð á þvi.
— Nokkrum dögum fyrir dauða
Backs, var ekki svo?
— Nei, mikil ósköp. Nokkrum
dögum eftir lát hans. Við töluð-
um einmitt um dauðsfallið.
Paul leyndi vtmbrigðum sínum
og spurði enn:
— Minntuzt þér á það við
fleiri?
— Nei. Jú, annars, ég sagði
Eothman frá því. Og það var
fyrir dauðsfaliið.
Hann ®ló fingrunum í borð-
plötuna og virti Paul fyrir sér
með hörkulegu og nístandi
akxgnaráði eins og hann væri
formaður úthlutunamefndar að
horfa á umsækjanda.
— Ég vona svo sannarlega að
þér farið ekki að ónáða Roth-
man að óþörfu, sagði hann. —
Hann yrði mér ekki sérlega
þakklátur fyrir það.
— Hvað þakklæti viðkemur,
sagði Paul kurteislega, — þá er
það allt mín megin.
Nokkru seinna hringdi hann í
Rothman og fékk að vita að
kveðna kenningu, ef ég man
rétt, hélt hann áfram. — Ef til
vill er kominn tími til að þér
segið nánar frá henni? Ef hún
hefur þá ekki ibrklúðrazt —
það kemur stundum fyrir kenn-
ingar.
— Bkki miína.
— Þeim mun þetra. Leysið
frá skjóðunni.
— Bkki enn. Hún hangir í
lausu lofti t>g, ég vil að hún sé
betur tmdirbyggð áður en ég
þori að koma fram með hana.
— Hveris vegna korniuð þér
eiginlega hingað?
— Vegna bess að ég þarf á
hjálp að balda.
Pauil Kennet lét faira vel um
sig í gestastólnum og tók fram
pípu.
— Sadrak eða Mesafc? spurðd
lögreglumaðurinn alúðlega.
— Sadrak. Jú, það er ef till vill
rétt að ég byrji á að lýsa því
yfir, að ég Tft á aTTt þetta stál-
vírsstand sem tilbúning, gerðan
til þess að dylja fyrirhugað
morð á Baek. Ég skal seinna
segja yður hvemig ég hef kom-
izt að þessari niðurstöðu.
— Það heyrir kenningunm til
að s.jáT'flsögðu, sagði Kurk.
m
M. EFNI
/ SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁBGREIÐSLAN
Hárgrelðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgrelðsla. — Snyrtmgar.
Snyrtivörnr.
Hárgreiðslu- og snyrtlstofa
Steinu og Dódó
Liaugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16. /
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. StMI 33-9-68
hann hefði farið burt úr bæn-
um í nokkra daga.
— Það var gott að þér komuð,
Kennet kennari, sagði Kurk
rannsóknarlögreglumaður með
hrjúfri vinsemd. — Ég hefði
annars leitað til yðar einhvern
daginn.
— Þér hafið þegar litið inn
hjé mér, svaraði Paul, — þótt
ég væri þvi miður ekki heima
þegar þér komuð.
— En systir yðar fékik mér
vírklippuimar, sagði Kurk og
brosti breitt. — Ég ætilaði ein-
mitt að tala við yður um þær.
34
— Ég hef ekki einu sdnni séð
þær.
— Hér eru þær, sagði lög-
reglumaðurinn.
Hann opnaði skúffu og tók
fram töngina sem líktist venju-
legri töng, nerna hvað fremsti
hlutinn var öðra vísi fbrmaður.
— Við voram að fá hana aft-
ur úr tæknideiTdinni, hélt hann
áfram, — og þetta er rétta
töngin. Það eru merki á egg-
inni sem flundust lí'ka á vírbút-
unum.
— Er það satt? Þá skal ég
gefá ýður uppíýisingár í síáðirih.
Annar piTturinn sem töngina
fann, er sonur rektors. Pilturinn
er kallaður Bossi.
— Af hverju kom hann til yð-
ar en ekki til mín?
Það var dálítið erfitt að svara
þessari spurningu, svo að báðum
líkaði. Pau'l þagði. Kurk tók
fram pakka af smáviridlum og
rétti gesti sinum.
— Eða kveikið yður í pípu ef
bér viljið það heldur, sagði hann.
— Ég held það sé kominn tími
til að við tölum saman í al-
vöru, þér og ég. Þér hafið spurt
mikiTs í sarobandi við Báek,
skilst mér.
Hann kveikti í smóvindlinum
en horfði á meðan ranrusakandi
á gest sinn.
— Þér voruð mieð einhveria á-
— Ef yður lízt ekki á þetta,
þá skuluð þér bara segja til.
Kurk leit allt í einu upp og
svipur hans var næstum hlægi-
lega opinskár.
— Sáifræðingamir og fag-
mennirnir, sagði hann, — hafa
staðið í. ströngu við að skýra all-
ar duldir og sálflækjur stálvírs-
mannsins. Þeir hafa komið hing-
að í hópum og talað hver upp
í annan. Mjög athyglisvert og
áh.rifami'kið, en saimt — það er
rétt eins og að hluista á sinfóndu
í útvarpinu, maður er ekki alveg
með á nótunum.
— Og þráir harmóniku?
— Það er lóðið. Eitthvað sem
hægt er að hafa í höndumum.
Og ég skal svo sannarlega ekki
reka yður á dyr þótt þér segið
að þama hafi verið um morð að
ræða.
— Það var ágætt. Jæja, til að
gera langa sögu stutta, þá er ég
búinn að finna mann sem hægt
er að gmna um morðið.
— Hver er sá? sagði Kurk í
skyndi.
Paul hristi höfuðið aðvarandi.
— Engar gildrur, ef yður er
sama. Þér ætlið að lokika mig
til að koma með ógilda ákæru
og Tæsa mig síðan inn í köldum
og rökum fangaklefa, er ekiki
svo? En ég ætla að halda frelsi
mínu í lengstu lög.
— Það er dálítið erfitt að
kljást við yður, sagði rannsókn-
arlögreglumaðurinn glaðlega. —
Jæja, haldið áfram. Þér höfðuð
eimhvern grunaðan
— Til alTrar óhamingju hefur
sá granaði fjarvistarsönnun.
— Fjarvistarsannanir eru ein-
lægt af hinu illa, sagði Kuik
heimspekingslega.
— Náunginn sem ég hef í
huga, sagði Paul, — var um
þetta leyti í kvikmyndahúsinu
CosmopoTite. Þaðan hefði hann
komizt úr óséður, ef hanm hefði
viljað, en hann gat ekki treyst
því að komast aftur inn án þess
að til hans sæiist. Það er sem
sé vandaimál hams — að sleppa
inn óséður.
— Já. svo fraimarlega sem hann
var í kvikmyndahúsinu fyrir og
etftir Teiðangur sinn.
— Hann er samvizkusamur nó-
ungi og talaði við starfsfóikið
bæði áður en hann fór imn og
um leið og hann fór út. Hann
vakti meira að segja athygli þess
á því hvað Mukkan var.
— Þetta er sem sé kjarna-
karl!
— Þannig standa þá málin.
Klukkuna vantar kortér í tíu um
kvöldið. Miðasölustúikan farin en
dyravörðurinn stendur vörð um
innganginn. Skyldan umfram allt
er kiörorð hans og öiknæpan er
lokuð. Náunginn sem ég er að
taTa um, er staddur fyrir utan
bíóið og vill komast inn. Hann
þarlf sem sé að lokka dyravörð-
inn burt sem snöggvast. Ég geri
mér í hugarlund að auðveldasta
leiðin sé að gera eitthvert uppi-
stand í nánd við kvikmyndahús-
ið — kalla á hjáTp, 'kveikja í
ruslahaug — eitthvað siíkt.
— Og hér er um að ræða
hinn 16. ágúst um kvöldið, sagði
Kurk sem var nú ekitó lengur
glaðklakkalegur, heldur háalvar-
legur á svip.
— Já. Og nú kem ég að hjálp-
arbeiðni minni. Mér flaug í hug
að ef ég væri svo heppinn að
hamn hefði beitt þessari aðferð.
þá væri hugsanlegt að lögregl-
an hefði fenigið tilkynningu um
atburðinn.
— Þér eruð heppinsn, sagði
Kurk stuttur í spuna. — Og hann
virðist hafa beitt þessari að-
ferð. Bíðið andartiak.
Hann brá sér frá og kom til
baka efltir stutta stund með þlað
úr möppu.
— Þér hafið þá ekki taiáð um
þetta við dyravörðinn í bíóinu?
— Efcki við neinn.
— Þetta er alvarlegt rrtál.
— Ég veit það. Hér er um
morð að ræða. Gangið úr skuigga
um það hjá dyraverðinum hvað
ég talaði við hann um.
Kurk yppti öxlum og lét þair
við sitja.
— Þér skuluð fá að heyra hvað
gerðist, sagði hann
Hann leit á blaðið um leið og
hann sagði frá:
— Hinn 16. ágúst, klukkan
tólf mínútur fyrir tíu, heyrði
Tomas Lönning lögregluþjónn, á
heimleið af vakt, hávært ískur
og brak frá lóðinni fyrir ofan
kvikmyndaihúsið Cosmopolite.
Þar er dálítill halli, eins og þér
vitið ef til vill. Hann gekk á
hljóðið og sá þar að tómur vöru-
bíll hafði ekið gegnum grind-
verk bg numið staðar á útihús-
gafli. Fyrirspurnir Teiddu í ljós
að vörubíllinn stæði yfirleitt á
næstu pakkhúslóð. Lögreglu-
þjónninn útskýrði atburðinn á
þann hátt að handhemlar vöru-
bílsins hefðu ekki verið nægi-
lega festir og ökutækið því kom-
izt á hreyfingu. Vörubílstjórinn
kom síðar á lögreglustöðina og
skýrði frá þvi að hann hefði sett
bílinn í bremsu eins og vana-
lega. Já, ég held að nú sé allt
upp talið. Staðurinn þair sem
vörabllinn ók á útihúsgaflinn var
í tæpra fimmtíu metra fjarlægð
frá inngang-inuim að Cosmopoldte.
*-elfur
Laugavegi 38
og
V estmannaey jum
Brjóstahöld og
mjaðmabelti.
Fjölbreytt úrval
við
hagstæðu verði.
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.H.
MANSION-rósabón gefur þægilegan ilm i stofuna
!llillHi!iímiiiiii!!i!i!i»liiiii!Hí!Hiililiílliijiiiii!»iiiiii»!i!iííiiiiíliiiiíiliii»!»iiiiHiiií!iíiiSiiiliiiíSíiiijj1iiilj!iSillí
MPBfeD

HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
D
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURUNDS-
BRAUT 10
*•
SÍMI 83570

TT’TTT TT* • TT‘:TT* • * :7TTT-TTT:TT?TTT::: :TTTTTTT'T:T: • TTTTTTTTTTTTTTTTTT’• * TTTTTTTTTTTTTTTTTT:: TT’TTTTT: ” TTT | ? | :::!:|||{|}|||||||||||
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stserðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smami báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
ÍÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAp h.í.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
Minningarkort
• Slysavarnafélags
íslands.
• Barnaspitalasjóðs
Bxingsins.
• Skálatúnsheimilisins.
• Fjórðungssjúkrahússins
Akureyri
• Helgu Ivarsdóttur,
Vorsabæ.
• Sálarrannsóknafélags
tslands.
• S.l.B.S.
• Styrktarfélags van-
gefinna
• Mariu Jónsdóttur,
flugfreyju.
• Sjúkrahússjóðs Iðnað-
armannafélagsins á
Selfossi.
• Krabbameinsfélags
Islands.
• Sigurðar Guðmunds-
sonar, skólameistara
• Minningarsjóðs Arna
Jónssonar kaupmanns.
• Hallgrimskirkju.
• Borgarneskirkju.
• Minningarsjóðs Steinars
Richards Elíassonar.
• Kapellusjóðs Jóns
Steingrímssonar,
KirkjubæjarklaustrL
• Akraneskirkju.
• Selfosskirkju.
• Blindravinafélags
tslands.
Fást í MINNINGABÚÐINNI
Laugavegi 56 — Sími 26725.
AXMINSTER býSur kjör við alira hœfi,
GRENSASVEGI 8
SIMI 30676.
t
í
4