Þjóðviljinn - 03.07.1970, Blaðsíða 8

g SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 3. júlí 1970.
JYTTE LYNGBIRK
Tveir
dagar
r
1
nóvember
(Ástarsaga)
Móðir hennar hafði spurt
hvemig allt hefði gengið, þegar
þær sátu saman við morgunverð-
arborðið. Hún spurði með ró-
legri röddu, rétt eins og þær
væru að tala um eitthvað oíur
hversdagslegt.
Og hún hafði svarað á sama
hátt, sagði henni undan og of-
an af kvöldinu sem lauk með
því að hann ók af stað og yrði
Jcominn til Sviss í nótt eða
snernma í fyrramálið.
— Og ætlar hann að búa hjá
pnóður sinni? sagði móðirin dá-
lítið hikandi, meðan hún hellti
teinu í bollann og hélt varlega
um ketillokið. — Það verður —
gaman fyrir þau bæði.
Gaman, já. En móðirin hafði
ekki átt við það. Hún hafði átt
við að það yrði undarlegt, ef
til viU fáránlegt að sjást án
þess að þekkjast, vegna þess
að liðin voru fimmtán ár síðan
þau hofðu síðast verið saman.
En það var svo margt sem
hlaut að vera undarlegt fyrir
Carsten, að minnsta kosti öðru
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-9-68.
vísi en í hennar augum. Móðir
hans hafði farið til Sviss þegar
hann var lítill drengur, faðir
hans átti heima einhvers staðar
úti á Jótlandi á lítilli hjáledgu
alveg út við vesturströndina og
var mjög trúaður og hafðd eklki
áhuga á honum. — Og hins vegar
voru foreldrar hennar, sem þótti
vænt hvoru um annað, og höifðu
einlægt vemdað hana og eldri
systur hennar, hö'fðu hjálpað
þeim á ajllan þann hátt sem þeim
var unnt. Svona einfalt var það
ekki fyrir hann.
Allt þetta bjó undir rödd móð-
urinnar, þegar hún sagði rólega,
næstum blíðlega að þetta yrði
gaman fyrir Carsten og móður
hans.
I þessu lá enginn dómur, móð-
ir hennar var mjög umburðar-
lynd gagnvart öðru fólki. Og
henni féll vel við Carsten, þótti
Hklega vænt um hann. Bæði hún
og faðir hennar höfðu fagnað
honum þegar hann kom. Þeim
hafði liðið vel saman, ödlum fjór-
um.
Síðasta árslfjórðunginn hafði
það iðulega komið fyrir að hann
hafði gist hjá þeim um nóttina,
ef orðið var áliðið. Foreldrar
hennar höfðu vitað að þau elsk-
uðu 'hvort annað bg sváfu hvort
hjá öðru, og hún mundi að
stundum hafði móðir hennar
breitt sængina yfir þau bæði og
slölkkt ljósið í loftinu áður en
hún fór út.
Og stundum á sunnudags-
mjorgnum hafði faðirinn komið
upp með matarbakka handa
þeim og settist stundarkom í
stólinn hjá borðinu og spjallaði
við þau meðan grammófónplatan
með karlakómum sem söng „1
austri ris sólin“ lét hótt niðri í
stafunni. Það var faðir hennar
sem hafði látið hana á fóninn,
þannig vakti hann þau iðulega á
sunnudagsmorgnum, eða þegar
einhver átti alfmæli og þau urðu
að fara snemma á fætur af ein-
hverjum ástæðum.
Þau höfðu verið ósíköp indæl
við þau, pabbi hennar og
mamma. Og eins hafði það verið
með Vibeku systur hennar og
Leif manndnn hennar. Foreldr-
arnir vildu gera fyrir þau allt
sem þau framast rpáttu. Þau
vildu líka hjálpa hennj. núna, en
það var eltkert sem þau gátu
gert, Og þess vegna talaði móðir
hennar svo varfæmislega um það
sem gerzt hafði í gærkvöldi og
reyndi að gera henni það sem
bærilegast með þvi að fara sem
fyrst að tala um eitthvað annað.
Því að við því var ekkert að
gera, að Carsten var fadnn og
kæmi ekki aftur í kvöld eða á
morgun eða nokkum annan dag.
— O —
Kringum Hamborg fór að birta
og hann ók að kaífistafu hjá
gatnamótum, þar sem hraðbraut-
in var með átta eða tíu akreinar,
sem þegar vom að fyllast af bíl-
um, mestmegnds stóru vöruibílun-
um, sem hann hafði ekið fram-
hjá um nóttina, en lfka einka-
bílum.
Kaffistofan var enn tóm, gólfið
var rakt eftir þvottinn og kona
í slopp var að taka stólana niður
af borðunum. Hann settist við
gluggann og horfði út í sallinn
sem var hár undir loft og alveg
hljóður, nema hvað stólfætur
voru dregnir eftir gólfinu.
Efitir hávaðann í bílnum var
gott að sitja hreyfingarlaus og
hjorfa á kyrrstæða hluti og heyra
ekki í vindinuim og bílvélinni eða
hin hljóðin sem sungu enn í
höfði hans.
Skömmu seinna sat hann með
kaffið fyrir framan sig og harða
brauðsnúða með seigri skorpu
sem sagarblaðið á hnífnum vann
varla á. Smjörið var í litlum,
votum kúlum á liflum diski og
hann fann að hann var svangur
og hlakkaði til að borða brauðið
og smjörið bg sultuna sem var í
lítilli krukku með gljáandi loki.
Loftið var úr tré og meðfram
veggjunum var mikið af grænum
plöntum og lífca í gluggakörm-
unum; þetta var vistlegur og
notalegur salur. Honum leið vel
þama, hann hallaði sér aftur á
bak í stólmum og fannst hann
vera heima.
Þessi salur stóð ekki í neinu
sambandi við þetta framandi,
næstum ógnandi land, sem hon-
um hafði fumdizt leynast í
myrkrinu. I rauninni var ekkert
óeðlilegra að hann væri hér en
heima. Það var ekkert ógnvekj-
andi við kæliborðið með öli og
gosdiykkjaflöskum eða brauð-
diskana í sýningarborðinu.
Óreglulegt loftið með þykkum
bjálkunum og Ijósir og bjartir
litimir á veggjunum umkringdu
hann og hann fylltist ró yfir
því að vera hagvanur í nútím-
anum, fannst hann vera í tengsl-
um við þetta látlausa herbergi
sem var við tíu akreina hrað-
braut einhvers staðar í Evrópu
og líktist einhverju í honum
sjálfum.
Og í þessari ró var eins og
honum yrði það fyrst ljóst, að
hið fáránlega var í þann veginn
að gerast og hann myndi hitta
móður sína í kvöld eða á morg-
un.
Hingað til hafði þetta verið
eins og fjarlægur möguleiki,
byggður á hinum ótrúlega sikiin-
aði þeirra Elísabetar, niðurbæld-
ur og í sfougga af þeim skilnaði,
næstum staðhæfing sem hann
gat naumast trúað á ef hann
reyndi að gera sér hana í hugar-
lund.
Móðir hans. Otjaskað hugtak,
sett saman úr undarlegum and-
stæðuim, úr gagnrýnis’lausri ást
fimm ára snáða, fyrirlitningu
fimmtán ára pilts og ráðþrota
umburðarlyndis hins tvítuga.
Þetta flókna hugtak, sem að
ytra útldti var ung kona, næstum
ung stúlka sem stóð brosandi
upp við hvítan húsgafl á einu
myndinni sem hann hafði séð af
henni, átti að verða að veruleika
eftir fáeinar stundir og hann
óttaðist þennan fund. Hann hafði
í rauninni aldrei haldið að hann
myndi fara á fund hennar, og
það var ein af þessum tilviljun-
um í atburðarásinni sem ollu
skilnaði og brottför, að þetta átti
nú að verða alvara þrátt fyrir
aMt.
Hún hafði skrifað honum þeg-
ar hann var átján ára og boðið
honum að heimsækja sig. Fram
að þeim 'tíma hafðr'faðirinn -ekki
óskað þess að hún hefði eamband
við hann, það hafði hann skilið
af því bréfi og á eftir því komu
önnur bréf sem hann svaraði
ekki heldur, vegna þess að hann
vissi ebki hvað hann var henni
og vissi því ekfci heldur hvemig
hann átti að svara bréfum henn-
ar.
Móðir hans. En maður eign-
ast ekki alit í einu móður þegar
hann var átján ára. Hann hafði
bægt þessu frá sér, hafði komizt
af án móður þangað til og óskaði
ekki eftir breytingu á því.
Þetta var rétt eftir að hann
var fluttur til Kaupmannahafnar
og var búinn að hitta Elísabetu.
Það var öhentugur tími til að
eignast móður. Hann hatfði ekki
þörf fyrir hana, þegar hann var
nýbúinn að losa sig úr viðjum
hins þunglamalega ófrelsis heima
og vildi ekki verða bundinn af
neinu öðru, sem einnig einkennd-
ist af fortíð og óskurn um
gleymsiku eða skilning.
Hann vildi vera firjáls með
Elísabetu. Og hann var ekki viss
um að hann gæti gleymt eða
skilið það, sem hafði eitt sinn
komið móðurinni til að yfirgefa
föðurinn og hann. Hann bægði
því frá sér, það var of flókið og
öfugsnúið. Og hann var sjálfur
glaður þá.
Að hitta móður sína. Hvað er
eiginlega móðir? Öskýr myndin
alf ungu stúlkunni, sem hún hafði
eitt sinn verið, gaf honum ekkert
svar við þvi. Hann gait ekki
þekkt sjálfan sig í svip hennar.
Voru þá einhver leynd tengsl á
milli þeirra, sem gerðu það að
verkum að þau ættu að vera
hvort öðru meira virði en ein-
hverjar tvær persónur sem hafa
aldrei átt neitt sameiginlegt?
Hann átti bágt með að trúa því,
og eiginlega fannsit honum það
dálítið hlálegt eða óheiðarlegt að
hann skyldi nú vera að fara á
fund hennar, vegna þess að hægt
var að nota það sem átyllu fyrir
aðskilnaðinum frá Elísabetu.
Móðir hans gat ekki skuldað
honum neitt, þegar þau voru
hvort öðru einskis virði. Hún
hafði einu sinni fætt bann í
þennan heim, en það var hugtak,
sem hann gat ekld sett í neitt
samiband við það sem hann vair
nú, né heldur það sem hún var.
Hann hafði séð kvikmynd af
fæðingu. Þesisi líffræðilega rás,
sem var Ijót eða falleg effitir þeim
skilnin.gi sem hver og einn lagði
í hana, stóð ekki í neinu sam-
bandi við hann sjálfan þesisa
stundina, þegar hann beið eftir
því að fá að borga. Hann gat
ekki fundið sjálfan sig 1 þessu
blóði og gljádökku hóri og vot-
um, glansandi útlimum og út-
þöndu skauti sem rýmdi fyrir
þessari litlu mannveru, sem
minnti jrneira á dýr.
Hann hafði eitt sinn Ifiæðzt af
konu sem var móðir hans. Hann
vissi það, en það var honum
fjarlægt, rétt eins og vitundin
um það að hann myndi eitt sinn
deyja. Það hafði engin áhrif á
líf hans. Hún hafði borið hann
undir brjósli, satt var það. En
kjarninn í honum sjálfum hafði
þó einlægt verið þetta óskýran-
lega, sjálfstæða líf sem hann var
sjáilfur ábyrgur fyrir. Þau voru
ekki bundin hvort öðru, það
hefði þurft að koma eftir á, af
einhverju öðru en þessari fæð-
ingu, sem var aðeins tákn þess
að lífið átti erindi við þau bæði.
En eftir á hafði ekki kornið neitt
annað, að minnsta kosti hafði
það rofnað Of fljótt og á þann
hátt að það verkaði aftur fyrir
sig og braut niður það sem hafði
ef til vill orðið til á milli þeirra
þessi fimm fyrstu ár sem þau
höfðu verið saman.
0

carmen
með carmen
.
M&MV::>
V_//
Carmen töfrar lagningu í hár yðar á 10 mínútum.
Hárið verðurfrísklegra og lagningin helzt betur með
Carmen. Sendum í póstkröfu hvert á land sem er.
Klapparstíg 26, sími 19800, Rvk.
búð'in og Brekkugötu 9, Akureyri, sími 21630.

Frá Raznoexport, U.S.S.R.
A D A MarsTrading Companyhf
AogBgæðaflokkar Laugaveg 103 3
sfmi 1 73 73
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 —■ til kl. 22 e.h.
BRIDGESTONE
HINIR
VIÐURKENNDU
JAPÖNSKU
HJÓLBARÐAR
FÁST HJÁ
OKKUR
HJÓLBARÐAVIÐáERÐiR
Opið alla.daga.-frá
kl. 8—22, einnig um helgar
GÚMMÍVINNUSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVÍK
SÍMI 31055
Dömusíðbuxur — Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
O.L.
Laugavegi 71 — sími 20141.
Auglýsingasíminn er 17 500
ÞJÓÐVILJINN
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVELAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069