Dagblaðið Vísir - DV - 15.07.2000, Blaðsíða 16

16
Helgarblað
LAUGARDAGUR 15. JÚLÍ 2000
I>V
Listakonan Ríkey Ingimundardóttir á tommer rainierhund:
Var á stærð við eldspýtu-
stokk þegar hann fæddist
Á íslandi hefur lítið verið barist síð-
an á sturlungaöld og þessvegna eru
styrjaldarfréttir af íslenskri grund
fremur fátíðar
Þó hefur, uppá síðkastið, svolítið örl-
að á stríðsfréttum frá íslandi í fjölmiðl-
um og venjulega með þeim hætti að
ætla mætti að miklar hörmungar væru
í uppsiglingu í kjölfar átakanna og jafn-
vel tortíming lands og þjóðar.
Hildarleikurinn er kallaður „verð-
stríð“ og gjarnan nefndur í sömu andrá
og og tortímingarstyrjaldir með sýklum
og eitri eða atómstríð.
Fréttamenn spyrja viðmælendur sína
með miklum þunga:
- Er skollið á verðstríð?
Bara einsog það væru mestu hörm-
ungar sem dunið gætu á íslensku þjóð-
inni.
Hagkaup, Mikligarður, Bónus, Tíu-
ellefu, Nóatún - og hvað þeir nú allir
heita í hrikalegu verðstríði. Allir að
undirbjóða alla og þó er matvara allt að
því sextán sinnum dýrari hér en í Evr-
ópu.
Þessvegna er það mín heitasta ósk að
olíufélög, flugfélög, kaupskipafélög,
tryggingafélög, lögmenn, tannlæknar og
fasteignasalar hætti að liggja í enda-
lausum faðmlögum, meðan þeir eru
bakvið tjöldin í elskulegu samráði að
semja viðmiðunargjaldskrárnar sínar,
og lofa að undirbjóða ekki hver annan.
Má ég þá heldur, fyrir hönd neyt-
enda, biðja um allsherjarstyrjöld á
markaðnum, verðstríð í anda frjáls-
hyggjunnar, svo einhver geti einhvern-
tímann fengið eitthvað á skikkanlegu
verði.
Verðstríð er ekki ógæfa heldur eðli-
legur og guði þóknanlegur framgangs-
máti frjálsrar samkeppni.
Þessvegna segi ég einsog sir Douglas
Haig í fyrri heimsstyrjöldinni:
Guð blessi stríðið
Flosi
Mörgum brá ónotalega þegar upplýst
var á dögunum að matvara og aðrar
nauðþurftir væru allt að því sextán
sinnum dýrari hér á íslandi helduren í
næstu nágrannalöndum okkar. Og þó
hefur það lengi haft forgang hjá stjórn-
völdum að halda krónunni hárri og
styðja þannig við innflutningsverslun á
kostnað útflutningsverslunarinnar og
ferðaþjónustunnar.
Látið er í veðri vaka að hér ríki frjáls
samkeppni og jafnvel verðstríð.
Það þykir alltaf tíðindum sæta þegar
styrjaldir brjótast út.
Fyrirsagnir í blöðum stækka og ná
stundum yfir alla forsíðuna, sérstaklega
ef líklegt er talið að meiriháttar blóðbað
sé í aðsigi, að ekki sé nú talað um ef til
stendur að tortíma öllu sem lífsanda
dregur á jörðinni.
Sjónvarpsfréttamenn hleypa brúnum
og verða ábúðarmiklir í hvert sinn sem
fjallað er um styrjaldir, hvort sem það
nú er fyrir botni Miðjarðarhafs, á
Balkanskaga eða í öðrum heimshornum.
Styrjaldarfregnir hafa löngum þótt
vond tíðindi.
Nú er það svo að við siglum hraðbyri
inní mikið og langþráð „frelsi“; frjálst
framtak, frjálsa verslun, athafnafrelsi,
frjálsa hugsun og umfram allt frelsi
framboðs og eftirspurnar þar sem fólki
gefst kostur á að versla þar sem það er
hagkvæmast.
Þegar þeir sem eitthvað hafa á
boðstólum fyrir neytendur og eru svo
að undirbjóða hver annan í því skyni
að lækka verðið er það atferli kallað
„verðstrlð“ og ætti að vera guði og góð-
um neytendum þóknanlegt athæfi.
Indælt stríð.
Því bið ég til guðs að þessi styrjöld
breiðist út svo það verði ekki bara Hag-
kaup, Mikligarður og Bónus, Tíu-ellefu
og Nóatún sem berist á banaspjótum í
verðstríði til hagsbóta fyrir neytendur
heldur öll verslunarstéttin og aðrir þeir
sem eitthvað bjóða falt.
Það er nefnilega tómt mál að tala um
frjálsa samkeppni, þegar samkeppnisað-
ilarnir bindast endalaust samtökum um
að halda verðlaginu uppi.
Svartir demant-
ar frá Beckham
Victoria og David Beckham fóru á
kínverskan veitingastað á eins árs
brúðkaupsafmælinu sínu. Hjónakorn-
in fóru ein á veitingastaðinn og fengu
sér látlausa máltíð. Reikningurinn
hljóðaði bara upp á 4 þúsund íslenskra
króna. David var hins vegar rausnar-
legri þegar hann gaf Victoriu sinni
gjöf í tilefni dagsins. Gjöfin var hring-
ur sem er metinn á um 7 milljónir ís-
lenskra króna.
„Hann er með svörtum demöntum
og er alveg æðislegur," segir Victoria
Beckham í viðtali við breskt slúður-
blað.
Blómstrar vid
skilnaðinn
Rachel Hunter, fyrrverandi eigin-
kona Rods Stewarts, virðist blómstra
við skilnaðinn og hefur sést mikið úti
á lifmu undanfarið, failegri en nokkru
sinni fyrr. Hún afrekaði það sem fáum
konum hefur tekist í gegnum tíðina,
nefnilega að verða fyrri til að segja
upp sambandinu við Rod.
Skilnaðurinn hefur að mestu farið
fram í góðu en Rachel hefur undanfar-
ið farið út að skemmta sér með dóttur
Rods, Kimberly, sem er tvítug. Þær
segjast mjög nánar en Kimberly hefur
þó aldrei litið á Rachel sem mömmu
sína enda aðeins fá ár á milli þeirra.
Gamli refurinn Rod hefur að undan-
fórnu sést með ljósmyndarann Penny
Lacaster sér við hlið en er að sögn
kunnugra enn ekki búinn að gleyma
Rachel sinni.
„Fólk er ann-
aðhvort katta-
eða hundafólk.
Ég hef alltaf ver-
ið mikil katta-
kona og hef átt
marga ketti um dagana en ég er
kannski að verða meiri hundakona
núna,“ segir listakonan Ríkey Ingi-
mundardóttir. 1 dag á Ríkey engan
kött heldur hreinræktaðan tommer
rainierhund sem heitir Ágúst Re-
noir eftir hinum fræga málara en
dagsdaglega er hundurinn kallaður
Gústi.
Kominn af sleðahundum
Miðað við stærðina á tegundinni
er ótrúlegt að hugsa sér að hann sé
í raun ættaður af íslenska fjárhund-
inum og finnskum sleðahundum.
„Þegar hann fæddist var hann varla
stærri en eldspýtustokkur," upplýs-
ir Ríkey sem hafði verið kattalaus í
tvö ár þegar hún af algjörri rælni
fékk sér Gústa í gegnum auglýsingu
í dagblaði.
„Þetta eru alveg yndislegir hund-
ar, svo glaðlegir og skapgóðir. Vikt-
oría drottning átti svona hunda og
sagan segir að þegar hún lá banaleg-
una hafi hún ekki beðið um félags-
skap ættingjanna heldur hund-
anna,“ segir Ríkey sem leyfír Gústa
ekki að kúra upp í hjá sér. „Hann er
svo þægur að fara að sofa. Það er
nóg að segja við hann að hann eigi
að fara í rúmið þá bara hlýðir hann
og fer í körfuna sína og sefur vært,“
segir Ríkey sem greinilega hefur
tekist að ala hundinn vel upp með
aðstoð sambýlismanns síns.
Mikili veiðihundur
Það er mikill leikur í Gústa og
veit hann fátt skemmtilegra en að
láta leika við sig. Þá er hann sérlega
hrifinn af litlum börnum.
„Það sem er svo sérstakt við hann
er það að hann er svo mikill veiði-
hundur í sér. Hann t.d kemur með
dót sem maður kastar og reynir
þrátt fyrir smæðina að gelta á roll-
Hundurinn Gústi veit fátt skemmtilegra en að láta leika við sig. Hér með eigandanum, listakonunni Ríkeyju.
ur þegar hann er í nálægð við þær.
En þær hlægja náttúrlega bara að
honum,“ segir Rikey en Gústi fær
oft að hlaupa um Esjuna.
„Hann er svo lítill að það er varla
óhætt að fara með hann á Geirsnef-
ið innan um alla stóru hundana og
því fær hann að fara á Esjuna í stað-
inn. Stráin á Esjunni eru sem frum-
skógur í hans augum og hann piss-
ar utan í hvert strá eins og um tré
væri að ræða,“ segir Ríkey hlæj-
andi.
Hefur málað mynd
Gústi er tíður gestur í Gallerí
Ríkey á Hverfisgötunni og við-
skiptavinir sem leggja leið sína í
verslunina eiga því allt eins von á
að hann taki á móti þeim í dyrunum
eða jafnvel að sjá verk eftir hann í
galleríinu.
„Já, ég leyfði Gústa að prófa að
mála aðeins með þekjulitum. Hann
fékk lit á loppurnar, labbaði yfir
pappírinn og útkoman var bara
mjög skemmtileg. Ég held honum
hafi fundist þetta mjög einkennileg
reynsla," segir Ríkey. Sjálf hefur
hún notað gæludýr sín sem inn-
blástur fyrir listsköpun sína og á
sýningunni sem hún er með í
Perlunni þessa daga er að finna
bæði skúlptúra og myndir af kött-
um sem hún hefur átt. Gústi hefur
þó enn ekki verið málaður eða mót-
aður i leir en hver veit nema það
gerist einn daginn enda hundurinn
mjög laglegur. -snæ
Indælt stríð