Dagblaðið Vísir - DV - 26.10.2000, Blaðsíða 16

16
FIMMTUDAGUR 26. OKTÓBER 2000
Skoðun DV
Fíkniefnin fiæða inn
Aöeins hluti þeirra tekinn.
Tvískinnungur þing-
manna og ráðherra
Hvað finnst þér um kjarabar-
áttu framhaldskólakennara?
Sólrún Bragadóttir, nemi í MH:
Mér finnst þetta frekar leiöinlegt
mál. Ég vona aö þetta komi ekki niö-
ur á námi.
Auöur Ósk Þorsteinsdóttir, nemi MH:
Þetta er leiöinlegt mál en skiljanlegt
aö þeir biöji um launahækkun. Von-
andi hefur þetta ekki áhrif á önnina.
Sveinn Friövinsson skrifstofumaöur:
Þeir veröa auövitaö aö fá laun sem
þeir geta lifaö á.
Sigríður Þórhallsdóttir húsmóöir:
Þetta er alveg ferlegt og ekki nógu
gott. Þetta er farinn aö veröa ársviö-
buröur.
Snorri Bragason framkvæmdastjóri:
Stjórnvöld ættu aö sjá sóma sinn í
aö sjá kennurum fyrir sómasamieg-
um launum.
Ragnhiidur Siguröardóttir umhverfis-
fræöingur:
Þetta er mjög sorglegt, sérstaklega
fyrir börnin. En auövitaö veröa kenn-
arar aö fá mannsæmandi laun.
Hrafnkell Daníelsson
skrifar:
Hún er nú orðin útbreidd umræðan
um það hvernig ráðamenn þjóðarinnar
haga sér gagnvart landsmönnum. Satt
best að segja er næsta lítið að marka
það sem alþingismenn og ráðherrar
segja í málflutningi sínum og flest það
sem þeir segjast ætla að gera í mála-
flokkum eins og heilbrigðismálum,
menntamálum og atvinnumálum al-
mennt og sem lofað hefur verið auknu
Qármagni til er svikið.
Tökum löggæsluna sem dæmi. Það
kostaði ríkið heilar 4 milljónir þegar
hinn óhugnanlegi þjóðarleiðtogi Li
Peng heimsótti landið i boði ríkisins í
sumar. Það fé var greitt af okkur skatt-
borgurum. Fé sem átti að renna styrk-
ari stoðum undir löggæslu og fíkni-
efnavarnir. En vegna þess er nú verið
að skerða löggæslu í lögsagnarum-
dæmum í landinu, nema á Akranesi. -
Þar er bætt við manni og fjárveitingu
upp á einhver prósent. Undarleg ráð-
stöfun (skyldi þó ekki tengjast heil-
brigðisráðherra!).
Sigurður Guðmundsson
skrifar:
Þessa dagana er Rauði kross ís-
lands með mikið söfnunarátak undir
kjörorðinu „Útrýmum alnæmi í Afr-
íku“, og er markmiðið að safna 20
milljónum króna sem veita á til verk-
efnisins. Vafalaust leggja margir ein-
feldningar málinu lið, í þeirri trú, að
framlag þeirra skipti máli - en þó að-
allega sér til friðþægingar.
Eins og allir vita rekur Rauði kross
íslands fyrirtækið íslenskir Söfnunar-
kassar, sem byggir á rekstri spila-
kassa. Nettótekjur af rekstri spila-
kassanna eru umtalsverðar eða um og
„Það hefur ekki orðið nein
aukning á upplýstum málum
þessum í frakt á sjó og í lofti.
Auk þess sem allt flýtur í
fíkniefnum hér og ekkert mál
er að nálgast þau. “
Þetta kemur sérstaklega illa niður á
umdæmi Borgarneslögreglunnar, þar
sem aðeins eru 5 starfandi lögreglu-
menn á 3 vöktum, á svæði sem nær frá
Hítará í vestri, Hæðarsteini á Holta-
vörðuheiði í norðri, Kaldadal i austri
um Húsafell, allar uppsveitir Borgar-
fíarðar um Borgarnes að Hvalfjarðar-
göngum og upp í Hvalfjarðarbotn - og
hafa aðeins tvo bíla til umráða. Hvern-
ig á líka svona fámenn lögregla, á
svona stóru svæði að geta haldið uppi
eftirliti með afbrotum, þ.m.t. fíkniefn-
um á svæðinu?
Væri ekki nær fyrir þingmenn og
ráðherra að hugsa dæmin til enda áður
en þeir blaðra og hella ótímbærum yf-
„Nettótekjur af rekstri spila-
kassanna eru umtalsverðar
eða um og yfir 800 milljónir á
ári, sem að verulegu leyti
hverfur úr landi í hin og þessi
og óljós gœluverkefni, sem og í
rekstur Rauða krossins, þ.m.t.
kostnaðarsamra ferðalaga...“
yfir 800 milljónir á ári, sem að veru-
legu leyti hverfur úr landi í hin og
þessi og óljós gæluverkefni, sem og í
rekstur Rauða krossins, þ.m.t. kostn-
irlýsingum yfir almenning og ætlast til
að þeim sé trúað? Ljóst dæmi um þetta
er þegar utanríkisráðherra staðhæfði
nýlega, að upplýstum fikniefhamálum
i Leifsstöð hefði fjölgað einhver ósköp
á þessu ári. Maðurinn ætti að vita og
gera sér grein fyrir að þama er einung-
is um smákrimma ræða. Það hefur
ekki orðið nein aukning á upplýstum
málum þessum í frakt á sjó og í lofti.
Auk þess sem allt flýtur í fikniefnum
hér og ekkert mál að nálgast þau, og
sum efnin orðin tískuvara meðal fram-
haldsskólanema og háskólafólks.
Það hefur sýnt sig i tölum frá með-
ferðarstofnuninni á Vogi, að tilfellum
þar hefur fiölgað mikið á undanfömu
ári hjá eiturlyfianeytendum. Sem sýnir
auðvitað hve auðvelt er að nálgast
þessi efni. Þarna kemur til kasta heil-
brigðisráðuneytisins að taka á þeim
vanda sem hlýst af ofnotkun eiturlyfia.
Og þetta er aðeins ein brotalöm í heil-
brigðiskerfmu sem þarf að taka á. En
þingmenn og ráðherrar halda sig við
tvískinnunginn og beita loforðum án
þess að efndir fylgi.
aðarsamra ferðalaga útvaldra vegna
funda erlendis með tilheyrandi dag-
peningum og risnu. Með hliðsjón af
ofangreindu er augljóst, að fyrrnefnt
söfnunarátak er algjörlega ónauðsyn-
legt, þar sem Rauði krossinn hefur
yfrið fiármagn til átaksins, og þarf
ekki að seilast eftir meira fiármagni.
Að lokum má nefna, að mikið fiár-
magn virðist vanta i heilbrigðisþjón-
ustuna hér á landi og margir líða
neyð af því. Þess vegna mætti spyrja
hvort við höfum ekki meiri skyldur
við okkar nánustu? - Eða á kannski
að flokka það undir sjálfselsku?
Vegaframkvæmdir
í Hvalfirði
Flutningabílstjóri hringdi:
Það verður að
segja eins og er, að
vegaframkvæmdir
þær sem sífellt eru á
döfinni í sunnan-
verðum Hvalfirði
eru engum til gagns,
og hljóta að vera til
dægrastyttingar ein-
hverjum verktakan-
um eða þá Vegagerðarinnar sjálfrar.
Á meðan allt situr fast og skorið er
niður fé til vegaframkvæmda á þétt-
býlissvæðum og á helsta þjóðvega-
kerfinu er verið að dunda við eitt og
annað í Hvalfirðinum. Væri nú ekki
ráð að hætta þessum framkvæmdum
og taka t.d. til við að tvöfalda ein-
breiðar brýr, eða bara hvað sem er,
þar sem féð nýtist vegfarendum.
Þarna er því kastað á glæ.
Óreiða hjá
forsetaembætti
Ingibjörg Siguraardóttir skrifar:
Mér finnst ekki við hæfi að Ríkis-
endurskoðun þurfi aftur og aftur að
gera athugasemdir við embætti for-
seta íslands vegna umframeyðslu.
Þetta er ekki nýtt, þvi fyrrverandi for-
seti fór sífellt framúr fiárlögum til
embættisins. Það afsakar ekki emb-
ættið undir núverandi forseta. Fréttir
segja frá rokdýrum svítum sem keypt-
ar eru fyrir forseta á ferðalögum, og
fiárhæðir eru færðar á milli ára til að
reyna að koma bókhaldi embættisins
i viðunandi horf með tilliti til fiár-
heimilda. Síðast las ég í Mbl. að verk-
efni hefðu hlaðist upp á árinu 1999,
sem fresta varð á árinu 1998 vegna
veikinda og fráfalls forsetafrúarinnar!
Mér finnst langt gengið þegar skrif-
stofa embættisins týnir svona nokkuð
tiL En heimsóknir, ferðir og boð for-
seta íslands eru orðin að athlægi hins
almenna skattgreiðanda hér. Svo mik-
ið er víst.
Kirkjan á
markaðinn
Arnar skrifar:
Loksins, loksins
tekur kirkjan við
sér og höfðar til nú-
tímans og þess sýnd-
arveruleika sem á
sér stað í landi okk-
ar. Verðbréf og
markaðstækifæri
eru það sem þjóðin
ræðir og hugsar um.
Það er því vel til
fundið hjá kirkju-
höfðingjum, sem ekki sjá það sem
þeim ætti að standa næst (vanlíðan
þeirra sem minnst mega sín), að
skella sér á markaðinn fyrir jólin.
Rétt eins og þeir í Holtagörðum hjá
IKEA og fleirum. En hvað getur kirkj-
an boðið til sölu svo að menn taki
virkilega við sér og kaupi? Ég legg til
að hún selji alla kaleikana, höklana
og skrautið úr kirkjunum, sem oft er
líka verið að stela þaðan. Setja þetta á
útimarkað á Laugaveginum fyrir
framan Kirkjuhúsið. Eða bara í Kola-
portið, þar er alltaf gríðarleg sala.
Sameining
ríkisbankanna
Magnús Sigurðsson skrifar:
Ég tek fyllilega undir með bréfrit-
ara sem sl. mánudag ræðir í DV um
sameiningu rikisbankanna. Þetta er
nefnilega mjög sterkur leikur hjá rík-
isstjórninni. Það væri blóðugt að láta
hjá líða að gera þessa tvo banka,
Landsbanka og Búnaðarbanka að öfi-
ugasta bankanum hér. Ekki til að
klekkja á neinum, heldur einfaldlega
til að íslenska ríkið haldi sínu sjálf-
stæði gagnvart innlendum og erlend-
um spekúlöntum.
PVI Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11,105 Reylgavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til bjrtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
Dagfari

Barist til sigurs
Fyrir nokkrum dögum voru tuttugu og
fimm ár liðin síöan íslenskar konur flykktust
niður í bæ og héldu upp á svokallaðan
kvennafrídag. Þá lögðu konur niður störf og
tuttugu og fimm þúsund þeirra ráfuðu um bæ-
inn með bjánaleg skilti sem á var letrað:
Sömu laun fyrir sömu vinnu! Kvennabarátta
er mannréttindabarátta! Berjumst til sigurs!
og þess háttar innantóm slagorð. Sem betur
fer hafa kynbræður Dagfara aldrei tekið mark
á slíku fáviskuhjali og þess vegna er þjóðfé-
lagið nokkurn veginn við sama heygarðshorn-
ið og það var fyrir 25 árum. Enn getum við
strákarnir gengið að heitum mat heima hjá
okkur á hverju kvöldi og líka gert ráð fyrir því að
þurfa ekki sjálfir að hugsa um afkvæmi okkar.
Þrifin á heimilinu eru enn fremur í höndum
þeirra sem hér um árið byrjuðu að „berjast til sig-
urs“. Dagfari getur ekki annað en hlegið þegar
hann minnist þeirra daga.
Eitt geta þó kynbræður Dagfara þakkað rauð-
sokkunum fyrir. Nú vinna konumar líka utan
heimilis, svo innkoman hefur aukist til muna. Að
vísu er þeim aldrei skömmtuð laun sem eru neitt í
líkingu við laun okkar strákanna, en ágætis auka-
pening fá þær engu að síður. Þetta gerir það að
verkum að við getum minnkað við okkur í vinnu
Hver man ekki eftir þeim feitu og ósmekk-
legu kerlingum sem sátu og reyktu Camel
í eldhúsum og kjöftuðu við vinkonur sínar
dagana langa? Þessum kerlingum urðu
kynbræður Dagfara að halda uppi árum
saman, svo sjaldan sáu þeir út úr augun-
um fyrir vinnu.
án þess þó að þurfa nokkru sinni að lyfta hendi á
heimilinu.
Kerlingarófumár hlaupa með krakkana í skólann
‘ á morgnana og hlaupa S'vo i vinnuna, (við þurfum
að hafa bílinn upp á bílastyrkinn) hlaupa heim
og elda matinn - vaska upp og gera hvaðeina
það sem kerlingar gera. Öll þessi hlaup era
þeim vitaskuld holl og lífsnauðsynleg, því við
eigum blátt áfram heimtingu á að þær séu
grannar og líti vel út. Annars ræður þær eng-
inn í vinnu og enginn karl endist með þeim til
lengdar.
Þetta eru breytingar til batnaðar að mati
Dagfara. Hver man ekki eftir þeim feitu og
ósmekklegu kerlingum sem sátu og reyktu
Camel í eldhúsum og kjöftuðu við vinkonur
sínar dagana langa? Þessum kerlingum urðu
kynbræður Dagfara að halda uppi árum saman,
svo sjaldan sáu þeir út úr augunum fyrir vinnu.
Þær hugsuðu andskotakomið ekkert um útlitið,
leyfðu sér að eignast haug af börnum, eldast og
fitna eins og náttúran bauð þeim og lögðu ekki
krónu til heimilisins.
í dag er gósentíð hins sterkara kyns. Vinnan í
lágmarki svo nægur tími er fyrir fótboltann, golfið
og briddsið. Þrátt fyrir það streyma peningarnir
inn á heimilið og grannar fegurðardísir fara sem
stormsveipur um með tuskuna. Fleiri svona
kvennadaga, takk. ^ ^ .
Átakið gegn alnæmi í Afríku
Úr Hvalfiröi.
Hús Biskups-
stofu á Lauga-
vegi.