Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2002, Blaðsíða 41

Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2002, Blaðsíða 41
LAUGARDAG U R 18. MAf 2002 Helqarblað DV sérstaklega skemmtilegt við Píkusögur er umræðan um að við konur tökum ábyrgð á okkur sjálfum og töl- um um píkuna, sem er yfirfærð merking fyrir konur, á jákvæðan hátt í stað þess að vera alltaf að segja þeir þetta og þeir hitt. Þá stendur maður upp og segir: hver leyfir þeim þetta? Við breyttum einum kafla leikritsins sem við köllum Píkan mín er reið. Við nenntum ekki að tala alltaf um hvað þeir væru ömur- legir en við æðislegar." Pikusögur hafa verið sýndar víða um land, verð- urðu vör við mismunandi viðbrögð úti á landi og hér í borginni? „Sumt virkar betur úti á landi. Halldóra Geirharðs- dóttir talar á einum stað í verkinu um konu sem er að skoða á sér píkuna og líkir því við að slægja fisk i fyrsta skipti. Þetta hefur fengið rosaleg viðbrögð úti á landi en minni í Reykjavík. Við vorum líka með sýn- ingu fyrir lesbíur í Samtökunum 78. Það var mjög skemmtilegt og mikið hlegið á stöðum þar sem aldrei hafði verið hlegið áður.“ Hefur þessi sýning gert eitthvað fyrir þig sjálfa? „Já, mér finnst ég hafa þroskast mjög. Sigrún Edda leikstjóri, Halldóra Geirharðsdóttir og Sóley Elías- dóttir eru frábærar; við höfum kynnst mjög vel. I þeim hef ég eignast vinkonur fyrir lifstíð. Á æfinga- tímabilinu vorum við svo miklar dömur, við máluð- um okkur og komum alltaf smart klæddar í vinnuna. Við leyfðum okkur að vera konur. Eftir Píkusögur fór ég að pæla meira í þessum mál- um. Núna er ég ábyrgari og ber meiri virðingu fyrir sjálfri mér.“ Þú hefur haldið einkalifi þínu fyrir utan fjolmiðla. „Já, þess vegna heitir það einkalíf." Faðir þinn er einn þekktasti lögmaður landsins, „Ég hef alltaf haft áhuga á leiklist og bakterían kviknaði fyrir alvöru þegar ég tók þátt í Hárinu árið 1995. Þegar ég var í MR langaði mig alltaf að taka þátt í leiklist í Herra- nótt en það stangaðist á við píanótímana; ég var komin langt í náminu og æfðifimm tíma á dag. Ég sótti um fram- haldsnám í söng hjá söngkonu á Ítalíu en fékk aldrei svör frá henni þótt ég hefði sent henni gögn og söngprufur. Ég settist niður og hugsaði hvað ég œtti gera og ákvað að sœkja um í Leiklistarskólanum. “ Örn Clausen, og móðir þín hæstaréttardómari, Guð- rún Erlendsdóttir. Ákvaðstu strax þegar þú fórst leið- ina inn í listina að þú myndir halda einkalífinu frá kastljósi fjölmiðla? „Nei, þetta er alls ekki meðvitað. Þetta atvikaðist þannig.“ Fullir bílskúrar Hvað réð því að þú hófst söngnám þegar þú byrjað- ir í Háskólanum? „Snæbjörg Snæbjarnardóttir sagði við mig að ég ætti að læra söng en hún kenndi í Tónlistarskóla Garðabæjar þar sem ég lærði á píanó. Ég fór því í söngnám og lærði óperusöng þótt ég kæmist að því að það ætti ekki við mig.“ Af hverju á óperusöngur ekki við þig? „Það er ekki mín rödd. Ég fann ekki mína rödd fyrr en í Leiklistarskólanum með hjálp Elínar Sigurvins- dóttur sem kennir söng í Leiklistarskólanum og er al- veg frábær. Hún reynir að þroska rödd hvers og eins og það er ótrúlegt hvað hún getur gert fyrir fólk. En óperusöngur er of uppskrúfaður fyrir minn smekk.“ En óperusöngnámið kemur sér vel í Boðorðunum níu? „Já, það kemur sér vel að hafa lært óperusöng því ég leik óperusöngnema. Ég þurfti því að setjast niður og rifja upp hvaða aríur ég kunni.“ Þú hefur aldrei verið í hljómsveit? „Nei, en mig langaði rosalega að verða heimsfræg poppsöngkona þegar ég var unglingur. Það var draumurinn." Hvað klikkaði? „Æi, þú veist, þetta var fjarlægur draumur sem mér datt ekki í hug að gæti ræst.“ Voru fá bílskúrsbönd á Arnarnesinu? „Þau voru ekki mörg. Nóg af bílskúrum en þeir voru allir fullir af jeppum." Af því bara Hafðirðu einhverja fyrirmynd? „Ég hef alltaf verið mikill aðdáandi Diddúar og svo á ég frænku sem er óperusöngkona, Signý Sæmunds- dóttir. En það var ekki út af því sem ég hóf söngnám heldur vegna þess að mér fannst ég ekki fá nógu mik- ið út úr frönskunáminu." En eru systkini þín á svipaðri línu og þú? „Systir mín syngur að vísu afskaplega vel en hún er lögfræðingur hjá ríkissaksóknara. Bróðir minn vinn- ur hjá Lehman Brothers í London." Þannig aö þú ert kannski svarti sauðurinn í fjöl- skyldunni? „Já, en ég hef alltaf verið hvött áfram í mínu. Á einu skeiðinu þegar ég var að velta því fyrir mér hvað ég ætti að gera þá spurði ég mömmu hvort ég ætti ekki bara að fara í lögfræði. „Nei, það held ég ekki,“ sagði mamma." Heldurðu að lögfræði myndi ekki eiga við þig? „Nei, ég held ekki. Það er einhver rökhugsun í lög- fræðingum sem ég kemst ekki alveg inn í. Og ég hef þrjú eintök til að dæma um. Ég verð stundum að fá að segja af því bara en hjá þeim eru alltaf einhverjar skýringar á hlutunum." Og í leiklist er mikið af af því bara. „Já, stundum verður algjör kúvending á persónum. Þannig er það líka í lífinu sjálfu. Þá verður maður að geta sagt af því bara.“ -sm „Ég ætlaði að verða píanó- leikari en sá fljótt fram á að ég myndi ekki nenna að vera ein heima að æfa mig alla daga. Ég fór því í háskóla til að læra eitthvað. Ég hafði áhuga á frönsku. Hún kemur að góðum notum.“ „Eftir Píkusögur fór ég að pæla meira í þessum málum. Núna er ég ábvrgari og ber meiri virðingu fyrir sjálfri „[...] ég hef alltaf verið hvött áfram í núnu. Á einu skeiðinu þegar ég var að velta því fyrir mér hvað ég ætti að gera þá spurði ég mömmu hvort ég ætti ekki bara að fara í lög- fræði. „Nei, það held ég ekki,“ sagði mamma.“ I 1 I „Það er einhver rökhugsun í lögfræðingum sem ég kemst ekki alveg inn í,“ segir Jóhanna Vig- dís Arnardóttir leikkona. „Og ég hef þrjú eintök til að dæma um. Ég verð stundum að fá að segja a/því bara en hjá þeim eru alltaf einhverjar skýringar á hlutunum." D\r-mynd E.Ól.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.