Dagblaðið Vísir - DV - 27.05.2003, Blaðsíða 18

18
ÞRIÐJUDAGUR 27. MAÍ 2003
Skoðun DV
Stópsveitin slær í gegn
með Reykjavíkurlögum
Á tónleikunum f Ráöhúsinu sl. laugardag.
Ragnar Bjarnason syngur Vorkvöld í Reykjavík. Á innfelldu myndinni: Sæbjörn Jónsson stjórnandi.
„Þaö er með ólíkindum
hvernig til hefur tekist
meö útsetningar á þessum
lögum sem sum hver eru
ekki beinlínis samin fyrir
stórsveit af þessu tagi.“
Það var troðfullt Ráðhúsið sl.
laugardag þegar Stórsveit Reykja-
víkur hélt útgáfutónleika í tilefni
þess að hljómsveitin hefur sent
frá sér nýjan geisladisk með lög-
um sem öll tengjast Reykjavík á
einhvern hátt. Það var því eftir
miklu að slægjast að mæta á stað-
inn og heyra hljómsveitina leika
undir stjóm Sæbjörns Jónssonar
sem er nýhættur sem aðalstjórn-
andi sveitarinnar.
Sæbjöm á allan heiður af þess-
um tónleikum því hann hafði
unnið að þessu verkefni áður en
hann hætti formlega sem stjóm-
andi.
Lögin sem þama voru leikin
fyrir þessa hljóðfæraskipan voru
öll útsett af Veigari Margeirssyni
sem búsettur er og starfar í Los
Angeles sem kvikmyndatónskáld
og útsetjari. Það er með ólíkind-
um hvernig til hefur tekist með
útsetningar á þessum lögum sem
sum hver eru ekki beinlínis sam-
in fyrir stórsveit af þessu tagi.
Veigar hefur unnið sitt verk af
Já, gott er það en hollt er
þaö ekki.
Leggjum
bílunum okkar
Karl Kristjánsson hringdi:
Ég las viðtal við þá þekktu
konu, Sonju B. Helgason, lengi
kennd við Nesti ásamt manni
sínum. Hún var að hvetja fólk
til að leggja bílnum og væri
tími til kominn. Ég held að
margir muni vera sammála
þessu.. Ekki það að bíllinn er
enn okkar þarfasti þjónn að
flestu leyti. En ofnotkun hans
hér á landi er orðin geigvæn-
leg. Fólk, sem komið er yfir
miðjan aldur, og flestir þeir
sem farnir eru að reskjast
verulega og hafa notað bílinn
ótæpilega, er meira og minna
farlama vegna vannotkunar lík-
amans. Þetta hefur aukist gíf-
urlega með árunum. í þeirri
kynslóð, sem nú er að fara að
eyða ævikvöldinu, eru margir
svo að segja búnir að vera
vegna ofnotkunar á bílnum sín-
um. Aka eða ganga, um það
stendur einfaldlega valið.
einstakri alúð og lagt metnað í að
skila lögunum þannig að þau
féllu í kramið hjá áheyrendum.
Áheyrendur létu óspart hrifningu
sína í ljós með lófataki hvað eftir
annaö. Þeir stóðu einnig upp til
að hylia Veigar sérstaklega. Hann
var fjarverandi en móðir hans,
stödd á tónleikunum, tók við
heillaóskum áheyrenda honum
til handa.
Á þessum tónleikum Stórsveit-
arinnar voru leikin lögin Ó borg
mín borg, Fyrir sunnan Fríkirkj-
una, Síðasti vagninn í Sogamýri,
Herra Reykjavík, Braggablús, Við
Reykjavíkurtjörn, Gaggó Vest, í
Reykjavíkurborg, Hagavagninn,
Fröken Reykjavík, Austurstræti
og Vorkvöld í Reykjavík.
Söngvarar með hljómsveitinni
voru: Andrea Gylfadóttir, Egill
Ólafsson, Kristjana Stefánsdóttir,
Páll Óskar Hjálmtýsson, Páll Rós-
inkranz og Ragnar Bjarnason.
Einar Arnason
skrifar:_________________
Það er ekki á hverjum degi sem
hægt er að hrósa stríði, og vissulega
eru fæst þakkarverð. Þeim hefur þó
verið „troöið" inn á okkur í mann-
kynssögutímum og við látin læra um
hina mestu herkonunga sögunnar.
Einhvern veginn er það þó þannig að
manninum virðist eiginlegt að heyja
stríð, þau verða ekki fjarlægð úr
framvindu lífs á jörðinni.
Mörg eru þau stríðin sem hafa
líka farið fram hjá okkur flestum og
sum alveg farið hjá okkur, t.d. stríð-
in í Afríku á undanfórnum árum.
Það er líklega vegna þess að þau er
ekki hægt að tengja Bandaríkjunum
sérstaklega eöa þá forsetum þeirra,
þannig að þau séu vatn á myllu ís-
lenskra stjórnmála á vinstri kantin-
um. Sannleikurinn er þó sá að þau
stríð sem háð hafa verið í Afríku-
ríkjunum - milli þeirra og innbyröis
í þeim - eru þau svakalegustu sem
um getur á seinni tímum. En þar eru
líka að verki hinar þeldökku þjóðir
sem ekki má hallmæla, hvað þá ráð-
ast á í orði. Og fyrir því hefur líka
gengið dómur á íslandi!
Íraksstríðið er að mínu viti eitt
þeirra stríða sem eftir á að marka
spor í sögunni með því að fá þjóðir
til að skilja að ekki á að líða hryðju-
verk eða kúgun af neinu tagi. Hefði
ekki forseti Bandaríkjanna, George
W. Bush, tekið af skarið eftir 11.
Ómissandi hlekkir í tónleikum
sem þessum.
Hinn þekkti útvarpsmaður og
lagahöfundur, Jónas Jónasson,
var staddur á tónleikunum og var
hann klappaður fram úr áheyr-
endahópnum eftir flutning á lagi
hans, Hagavagninum. Fleiri laga-
höfundar virtust ekki hafa verið í
salnum að þessu sinni en gaman
hefði verið að sjá Ladda (höfund
lagsins Austurstrætis) syngja lag-
ið sem var einstaklega vel útsett.
Án þess að hér verði farið út í
einstakar „strófur“, sem voru
margar og vel framkvæmdar af
nokkrum einstaklingum sveitar-
innar, verður látið nægja að hrósa
Stórsveitinni sem heild á þessum
útgáfutónleikum. Hún flutti lögin
af smekkvísi og athyglisvert er
hvernig mörg lögin fengu fag-
mannlegan brag útsetjarans á
lokahnykknum - ekta „bigband
sound“ eins og þau gerast best.
„Hefði forseti Bandaríkj-
anna, George W. Bush, ekki
tekið af skarið eftir 11. sept-
ember 2001 með því að
skera upp herör gegn
hryðjuverkamönnum vceri
útlitið allt annað og verra í
þessum efnum í dag.
september 2001 með því að skera
upp herör gegn hryðjuverkamönn-
um væri útlitið allt annað og verra í
þessum efnum í dag. Með Íraksstríð-
Ekki verður lokið við svona
pistil án þess að minnast þess
hljómlistarmanns sem lengst hef-
ur starfað með Stórsveitinni - al-
veg frá upphafl - Bjöms R. Ein-
arssonar, sem varð 80 ára nýlega.
Björn á langan og glæstan feril í
tónlistarlífi landsmanna og fékk
að heyra hug og þakkir áheyr-
enda með innilegu lófataki.
Sæbjörn Jónsson, lengst af
stjórnandi Stórsveitarinnar, er
löngu þekktur fyrir alúð þá sem
hann sýndi þessari tegund tón-
listar. Hann sem stjórnandi og
Sigurður Flosason, saxófónleik-
ari og kynnir á tónleikunum, eiga
miklar þakkir skildar fyrir frá-
bæra skemmtun sl. laugardag.
Þær þakkir á Stórsveitin sem
heild auðvitað líka.
Stjórn Stórsveitar Reykjavíkur
hefur markað tímamót með þessu
framlagi á flutningi íslenskra tón-
smíða.
inu vannst tvennt; annars vegar var
felldur harðstjóri og mikill þjóðar-
skelfir í írak og þjóðin frelsuð, hins
vegar vaxandi samstaða þjóða
heims og alvara með að kveða niður
tilraunir til hryðjuverka vítt og
breitt um heim.
Nú eru flestar þær þjóðir, sem
ekki tóku undir ákvörðun Breta og
Bandaríkjamanna í þessum efnum,
famar að sjá að Íraksstríðið mun
verða til góðs þegar öllu er á botn-
inn hvolft. Ég segi: Ekki fleiri stríð
en stöðvum uppvöðslusama harð-
stjóra og hryðjuverkamenn hvar-
vetna með öllum ráðum.
Íraksstríöið markar spor í sögunni
Þjóöir munu skilja betur mikilvægi þess aö líöa ekki kúgun eöa hryöjuverk af
neinu tagi.
Vændi út úp neyð?
Heiðrún skrifar:
Nú er búið
að dæma konu
eina úr Firðin-
um - já, og
sambýlismann
hennar eða eig-
inmann - fyrir
að eiga aðild
að vændis-
rekstri. Ég
man ekki bet-
ur en kona
þessi hafi fengist í sjónvarpsvið-
tal til að lýsa því hvernig fátækt
hafi leitt hana út í vændi. Og
landsmenn, svo trúgjarnir sem
þeir eru, sýndu samúð sína með
því að leggja henni lið í skrifum
og innhringingum á útvarps-
stöðvamar. Nú er þetta allt upp-
lýst og parið flúið til Danmerkur.
En bíðum nú við; eigum við enn
að trúa því að íslenskar konur
leiðist út í vændi vegna fátæktar?
Ætlar íslenski femínistahópurinn
að fá okkur til að trúa þessari bá-
bilju? Nei, hér er einfaldlega ekki
sú fátækt, og sem betur fer.
Nýjustu „umsvifin"
Gísli Gislason skrifar:
Við íslendingar erum sífellt að
fá fréttir af nýjum og nýjum fyr-
irtækjum sem sækja alveg ein-
staklega stíft að komast til lands-
ins til að hefja viðskipti eða setja
á stofn rekstur. Maður gleymir
seint túlípanaframleiðslunni sem
einhver bjartsýnismaðurinn vildi
setja upp í Hveragerði. Allt í
vaskinn. Eða öllum stóru vænt-
ingunum um ferskvatnsfram-
leiðslu. Er mikið eftir af þeim?
Og nú er komin í ljós ein þekkt
og mikil vísindastofnun sem
hyggur á umsvif á íslandi; DNA-
örflögur til að geta skoðað tug-
þúsundir gena í einni tilraun.
Ætti þetta ekki að vera á færi
deCODE? Maður spyr sig bara.
En við skulum bara bíða - og
vænta. Það skaðar ekki.
Marklausap yfiplýsingap
Ólafur Sveinsson skrifar:
Nú gera tölv-
umar það
kleift að búa
til ný bóhalds-
kerfi inni í
þeim sem fyrir
eru, án þess að
Á leið í gæslu- upp þurfi að
varðhald - f komast fyrr en
„goðri tru . seint og um
síðir. Og þegar þar við bætist að
hægt er að gera ný og ný afrit og
endurbætur á þeim utan fyrir-
tækjanna eru fyrirtækin sjálf illa
sett nema með daglegu innra eft-
irliti sem þýðir í raun vantraust
á helstu yfirmönnum bókhalds-
kerfis viðkomandi fyrirtækis. í
nýjasta Landssímamálinu er ekki
hægt að ásaka Ríkisendurskoðun
um vanhæfni þar sem meintur
fjárdráttur á sér stað utan Sím-
ans sjálfs. Maður sér þó ekki trú-
verðugleika í neinum ummælum
hinna handteknu. Það stoðar
heldur ekki að hrópa „harmleik-
ur, harmleikur“ eða að yfirlýsing-
ar um að hafa verið „í góðri trú“.
Það hrín ekki á okkur, almenn-
um launþegum og skattgreiðend-
um. Við viljum að hér sé tekið á
málum án tillits til aðstandenda
og vinahóps í þjóðfélaginu. Það er
orðið of mikið af þessum
sjálftökugaurum í fyrirtækja-
rekstri hér á landi. Ég er ekki að
tala um neina hefnd. Bara rétt-
læti og skjót vinnubrögð í svona
málum. - Þau eru of mörg málin
sem hafa dregist á langinn og svo
„gufað upp“ á endanum.
Erlendis hugsan-
lega, ekki hér.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is-
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.