Dagblaðið Vísir - DV - 16.08.2003, Blaðsíða 28

28 DV HELGARBLAÐ LAUGARDAGUR 16.ÁGÚST2003
Sokkalaus
á þingi
Einn afþeim átján nýliöum sem komust inn á
þingí vor var samfylkingarkonan Katrín Júlíus-
dóttir. Stúlkan sú gengur aidrei í sokkum og hef-
ur ekki hugsað sér að breyta því þótt hún sé
komin í þingsalinn. í sumar hefur hún dinglað
tánum á nýju skrifstofunni sinni í Austurstræti
þarsem hún hefur búið sig undir veturinn enda
ætlar hún næstu fjögur árin að vinha ötullega
að bættri stöðu samkynhneigðra, ungra foreidra
og á endanum að koma íslandi inn í Evrápu-
sambandið.
„Ég hef verið að koma mér fyrir á skrif-
stofunni í sumar og er komin með
vanilluilmkertin mín, myndirnar af synin-
um, púða f sófann og einn bambus," segir
Katrín Júlíusdóttir, spurð um hvað hún hafi
verið að gera síðan þingi lauk í vor. „Ég hef
verið að grúska í því sem nefndirnar sem ég
sit í eru að gera og skoða mál sem okkar
þingmenn hafa verið að leggja fram, Síðan
hef ég verið að athuga stöðuna í málaflokk-
um sem ég hef sérstakan áhuga á og svo
kemur ótrúlega mikið af ýmsum erindum
inn á borð til manns. Ég fór einnig í
skemmtiferð til Belgíu og Parísar, sem og á
fund í Noregi sem varamaður í þingmanna-
nefnd EFTA,“ upplýsir Katrín þar sem hún
dinglar berum tánum kæruleysislega í hvít-
um pæjuskóm á kaffihúsi í miðbænum og
kastar kveðju á stelpu sem labbar fram hjá.
„Ég þekki marga og hef mjög gaman að því
að kynnast nýju fólki, mér flnnst það mjög
gefandi." segir Kata og brosir. Þetta er
lýsandi dæmi fyrir Kötu, eins og hún er oft-
ast kölluð, því hún er sérlega opin, ófeimin,
jákvæð, lífsglöð og félagslynd, segja þeir
sem til þekkja - kostir sem ættu að koma sér
vel í þingmennskunni. „Jú, ætli ég sé ekki
svolítið, eins og Danir myndu segja,
„ligeglad."
Alþingi ekki hentugt fyrir barnafólk
Kata, sem er tuttugu og átta ára gömul, er
alin upp í Kópavogi. Hún á tvo yngri bræð-
ur og eina eldri hálfsystur en foreldrar
hennar skildu þegar hún var sextán ára.
Hún er komin af mikilli útgerðarfjölskyldu
og byrjaði sjálf að vinna í fiski aðeins sjö ára
gömul. ,Ætfi ég hafí ekki fengið áhugann á
sjávarútvegsmálunum f gegnum kvótakerf-
ið en það fór ekld vel með fjölskyldu mína,“
segir Kata sem býr nú á æskuslóðum í Kópa-
vogi ásamt fjögurra ára gömlum syni sínum,
Júlíusi. Að hún myndi enda á þingi var
nokkuð sem hún segist ekki hafa séð fyrir
sem krakki í Kópavoginum heldur hafí hana
miklu frekar langað til að verða spretthlaup-
ari, skóhönnuður eða framkvæmdastjóri
Sameinuðu þjóðanna. „Ég er nú bara 28 ára
og vonandi á ég eftir að gera fullt af mis-
munandi hlutum í lífinu. Það er aldrei að
vita nema ég eigi í alvörunni eftir að verða
framkvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna,
hver veit," segir Kata, prakkaraleg á svip, og
bætir því við að mannúðarstörf séu nokkuð
sem hún hafi mikinn áhuga á. Næstu fjögur
árin verður hún alla vega á þingi og segir að
henni lítist vel á nýja vinnustaðinn. „And-
„Ég á eitt sokkapar sem ég
kalla útilegusokkana mína. Á
veturna kaupi ég stundum
nælonsokka sem ég hendi eft-
ir notkun. Mér finnst bara svo
rosalega gott að vera berfætt
og vil geta dinglað tánum.
Kannski er þetta bara frelsis-
þörf?"
rúmsloftið var mun afslappaðra en ég hafði
ímyndað mér. Þessir flokkadrættir sem við
sjáum í fjölmiðlum eru ekki þarna inni, alla
vega ekki eins sterkir. Eins og þegar ég var
að fara að flytja jómfrúræðuna mína ívor þá
fékk ég „pepp“ frá fólki úr öllum flokkum
því aflir höfðu einhvern tímann staðið í
sömu sporum og það þótti mér vænt um."
Kata segir þó að við fyrstu sýn sé Alþingi
ekki besti vinnustaðurinn fyrir einstæða
foreldra en hún kemur beint úr viðskiptalíf-
inu þar sem hún starfaði sem ráðgjafí hjá
ráðgjafar- og hugbúnaðarfyrirtækinu Innn.
„Það var mjög óþægilegt að vita ekki á
morgnana hvenær ég kæmist heim á kvöld-
in eða hvort ég kæmist sjájf til þess að ná í
barnið mitt á leikskólann. Mér skilst að
þetta sé þannig þegar mesti erillinn er í
þingsalnum þannig að við fýrstu sýn virðist
Alþingi ekld hentugur vinnustaður fyrir fólk
með ung börn. í heimi nútímans þar sem
fjölskylduformin eru alla vega finnst manni
þetta dálítið skrýtið en líklega er þetta svona
af því að menn eru vanir því að þarna sitji
bara karlar sem eru búnir að ala upp börnin
sín. Þetta breytist kannski þegar svona
margir ungir foreldrar eru farnir að vinna
þarna eins og raunin er núna," segir Kata.
Þrátt fyrir einungis þrjá daga í þingsaln-
um er fleira sem Kata gæti vel hugsað sér að
bæta í hinu nýja vinnuumhverfi sínu. „Við
nýliðarnir fengum nú engum reglum út-
hlutað varðandi klæðaburð en mér skilst á
mér eldri og reyndari mönnum að ég færi
t.d ekki inn í þingsalinn í þessum jakka,"
segir Kata og bendir á gallajakkann sem hún
er í, aðsniðinn eftir nýjustu tísku. Hún held-
ur áfram: „Auðvitað er ákveðinn virðuleiki
fólginn í því að fara á þingfundi í þessum
sögulega sal en ég er engin dragtarkona og
elti þess í stað tískuna. Ætli ég verði samt
ekki að fá mér dragtir fyrir haustið, aðra
ljósa og hina dökka, það væri örugglega
praktískt. Tímarnir eru að breytast og þar
með samsetningin á þinginu. Ég vona að
með tímanum verði klæðaburðurinn líka
frjálslyndari. Maður getur nefnilega líka
verið fínn án þess að vera í dragt." Sjálf sat
Kata sokkalaus á þinginu í vor en hún er ör-
ugglega eini þingmaðurinn sem á ekki
sokka í sínum fataskáp. „Ég á eitt sokkapar
sem ég kalla útilegusokkana mína. Á vet-
urna kaupi ég stundum nælonsokka sem ég
hendi eftir notkun. Mér fmnst bara svo
rosalega gott að vera berfætt og vil getað
dinglað tánum. Kannski er þetta bara frels-
isþörf," segir Kata. Hugsanlega eru þetta
líka einhver áhrif frá afrísku hlaupakonunni
Zolu Budd sem hljóp alltaf berfætt og Kata
segist hafa litið mjög upp til sem barn. Fleiri
áhrifa frá Afríku gætir einnig í lífí Kötu því
að hún er mjög hrifín af afrískum dýra-
mynstrum, eins og sebra-, tígra- og gíraffa-
mynstri, og á hún ýmsa fylgihluti í þessum
stfl - en tekur þó fram að þeir séu allir úr
gerviefnum. „Sonur minn er einnig kominn
með mikinn áhuga á Afríku og er mjög dug-
legur við að setja alla peninga sem honum
áskotnast í bauk til að safna fyrir Afríkuferð
fyrir okkur." í skemmtanalífi Reykjavíkur
hefur Kata Júl. einnig verið áberandi enda
glæsileg, ung kona með sterka útgeislun.
- Þú ert sem sé ekki það snobbuð að þú
farir ekki lengur á venjulega skemmtistaði
þótt þú sért orðin þingkona?
„Nei, biddu fyrir þér, ég ætla mér ekkert
að hætta að hitta fólk þó að ég sé komin á
þing. Mér fínnst alltaf súrt að koma heim í
tómt hús þegar sonur minn er hjá pabba
sínum og þá veit ég ekkert skemmtilegra en
að fara út og hitta fólk. Ég er rosalega félags-
lynd og á mikið af vinum og kunningjum og
ef ég frétti af því að tveir séu einhvers staðar
saman þá er ég mætt. Úti á kaffihúsunum
kynnist maður lfka mismunandi fólki og
það má segja að fólk sé eitt af mínum
áhugamálum," segir Kata sem las einmitt
mannfræði við HÍ. Að hennar sögn rak fé-
lagslyndið hana einnig á sínum tíma út í
pólitíkina því að félagsskapurinn í pólitík-
inni sé einfaldlega svo skemmtilegur.
„ímyndaðu þér hvaða lukka það er að lenda
inni í hópi af fólki sem hefur áhuga á ná-
kvæmlega þvf sama og þú. Mér finnst það
bara ótrúlega gefandi og skemmtilegt."
Áhugi á réttindum samkynhneigðra
Það er ekki hægt að taka viðtal við hinn
nýja þingmann án þess að spyrja hana að
því hverju hún telur að hún geti áorkað í
nýju starfí - og það stendur ekki á svari: „Ég
held ég geti áorkað alveg heilmiklu. Ég á
þess kost að leggja fram mál og koma mín-
um sjónarmiðum á framfæri og hafa þannig
bein áhrif en þar sem ég byrja í stjórnarand-
stöðu verður bara að koma í ljós hvernig
það gengur," segir Kata sem segir að það
séu einna helst fjölskyldumálin sem brenna
á sér. „Ég hef mikinn áhuga á að vinna fyrir
kynslóðina sem er að byrja að eiga börn og
er að kaupa sér húsnæði því þeim hópi hef-
ur lítið verið sinnt, að mínu mati í óvenju-
„Ég hefsjálffundið fyrirþví
hversu erfitt það er að vera
ungt foreldri að koma undir
sig fótunum og hefeins og
svo margir aðrir þurft að
klóra í bakkann um sum
mánaðamót."