Dagblaðið - 29.07.1976, Blaðsíða 24
Kaupfélag Hafnfirðinga í vandrœðum:
SELDIVERZLUN LANGT
UNDIR EÐLILEGU VERÐI
— til þess oð bjarga rekstri annarra búða
„Við höfðum auglýsl eignina
tvisvar, en enginn virtist hafa
áhuga, svo við urðum aö taka
þessu tilboði," sagði Hörður
Zophaníasson formaður
stjórnar Kaupfélags Hafn-
firðinga um sölu þess á kaup-
félagsverzluninni við Smára-
hvamm 2 þar í bæ. „Söluverðið
er 18 milijónir og ég held ég
megi segja, að útborganir hafi
verið fjórar.“
Sagði Hörður, að þetta hafi
verið gert til þess að fá fé til
reksturs annarra verzlana
Kaupfélagsins, en að sögn hafði
reksturinn þarna gengið illa.
Þetta er eina matvöruverzlunin
i mannmörgu hverfi og óttast
íbúar þess nú, að verzlunin
kunni að leggjast af í fram-
tíóinni.
Samkvæmt brunabótamati er
húsið að Smárahvammi 2 virt á
26 milljónir og 133 þúsund og
með því fylgir 1095 - fm.
eignarlóð. Sjálf! er húsið 1350
rúmmetrar að stærð og að sögn
kunnugra er hér um allt að 40
milljón króna eign að ræða.
Bæjarfélagið afsalaði sér for-
kaupsrétti að húsinu.
„Það var gert vegna þess, að
hér er um fullskipulagt hverfi
að ræða og húsið er einungis
ætíað til verzlunarreksturs,"
sagði Árni Gunnlaugsson
bæjarráðsmaður í viðtali við
Dagblaðið. „Við fengum kaup-
andann til viðtals og höfum
ekki ástæðu til að ætla annað,
en að þar verði haldið áfram
verzlunarrekstri."
Kaupandinn er skráður
Birgir Karlsson flugþjónn, en
til hans náðist ekki, þar eð
hann er erlendis.
AST./—HP.
Hugðist
klífo vegg
Kona, sem virðist hafa
komizt í kynni við Bakkus,
reyndi i gær að komast yfir
allháan vegg. Þetta var við
bensínstöð Skeljungs í
Hraunbæ. Ekki tókst þó kon-
unni að klífa hið þverhnípta
„bjarg“ og féll hún til
jarðar. Sneri hún sig á ökkla
og hlaut einhverjar skrám-
ur.
— BÁ
Einn af föstu kúnnunum
Skúrræfill þessi, sem hvorki
hélt vatni né vindi skemmdist
nokkuð af eldi og reyk i gær.
Slökkviliðið kom strax á stað-
inn. Einn úr liðinu reynir hér
að rífa einhvern ókunnan hlut
úr risi kofans en hann stendur
við B-götu í Blesugróf.
Kofinn hefur annars
verið eitt af stóru verkefnunum
hjá slökkviliðinu að undan-
förnu. Þangað hefur liðið verið
kvatt í sífellu og virðist sem
einhverjir hafi lagt það í vana
sinn að leggja eld að honum. BÁ
Bílvelta víð
Staurabeygjuna
Reykjavíkurbíll valt á.
Vaðlaheiði í gær. Þetta
gerðist við svokallaða
Staurabeygju um hádegis-
bil. Ökumaður slapp
ómeiddur. Lögreglan telur
að orsök veltunnar hafi
verið ókunnugleiki, en veg-
urinn er ákaflega krókóttur.
— BÁ
frjálst, úháð dagblatð
FIMMTUDÁGUR 29. JÚLt 1976.’
60
doga
varðhaid
— margbrotíð
syndaregistur
Sextíu daga varðhaldsúr-
skurður var nýlega kveðinn upp í
Sakadómi Reykjavíkur yfir 37
ára gömlum manni. Syndalisti
hans er langur og margvíslegur
og rannsókn á brotum mannsins
fyrr og síðar er aðeins á byrjunar-
stigi. Kennir þar margra grasa,
ávísanafals, innbrot, stuldur bif-
reiðar og fjölbreytileg umferðar-
lagabrot.
Varðhaldsúrskurðurinn var
kveðinn upp 18. júlí sl„ en þá var
maðurinn handtekinn nokkru
eftir að hafa ekið brott af slys-
stað.
Þá kom í ljós að hann hafði
stolið fólksbifreið á bifreiðaverk-
stæði í Hafnarfirði. Ók hann til
Reykjavíkur og leið hans lá niður
eða norður Barónsstíg. Á-mótum
Hverfisgötu ók hann á strætis-
vagn og skemmdist bíll þjófsins
allmikið. Þó voru skemmdirnar
ekki meiri en svo, að hann gat
ekið bílnum af slysstað.
En einhver á' staðnum bar
kennsl á manninn og handtók lög-
reglan hann nokkru síðar á stolna
bílnum.
Afbrotalistinn var þá orðinn
svo langur að ástæða þótti til að
grípa í taumana og stöðva mann-
inn í frekari ,,afreks“verkum og
var varðhaldsúrskurðurinn, 60
dagar, uppkveðinn.
Grunur lék á að maðurinn hafi
verið undir áhrifum lyfja þegar
hann lertti á strætisvagninum óg
sami grunur er varðandi fleiri
umferðarlagabrot hans. Hefur
hann reynzt hið mesta vandræða-
barn f umferðinni.
Maðurinn hefur frá unga aldri
haft ólæknandi bíladellu, keypt
ótal bíla „á víxlum" og selt aftur.
Hrakfallasaga hans við akstur
mun þó vera í enn fleiri kapit-
lum. Auk þess hefur hann á sam-
vizkunni ávísanafals og innbrot.
— ASt.
Jeppi ferðafólksins
hvarf í Jökulgilskvísl
Erfiðar og dýrar björgunartilraunir enn árangurslausar
Willysjeppabifreið,,- tuttugu
ára gömul, hefur nú legið þpár
vikur á kafi í Jökulgilskvisl á
Landmannaleið. Miklar M>g
kostnaðarsamar björgunartil-
raunir hafa verið gerðar án
árangurs. Bifreiðin, þótt gömul
sé, var i góóu lagi þá er hún
lenti i ánm, en talið er að
kostnaður við björgunartil-
raunir sé nú að nálgast verð
sjálfrar bifreiðarinnar.
Halldór Júliusson verkstjóri
i Sigiildu tjáði blaðinu að bíll-
inn hefði lent í ánni fyrir
hreina slysni. Áin er brúuð, en
ökumaður jeppans ætlaöi samt
að gera tilraun til að aka yfir
ána nokkuð frá brúnni. Bíllinn
fór á kaf i ána en farþegar og
ökumaður björguðust.
Fyrsta björgunartilraunin
var í þvi fólgin að fá traktors-
gröfu frá Sigöldu á staðinn.
Grafan náði < i höggdeyfi
jeppans og kom upp úr ánni
með hann og einhvern hluta
grindarinnar. Meiru fékk hún
ekki áorkað.
Síðan hafa menn komið að
sunnan á Weapon-bifreiö sem
búin er svokallaöri heslaskól'lu.
Fannst jeppinn ekki í fyrstu
þegar gera átti aðra björgunar-
tilraun. Á mánudag var þriðja
tilraun gerð og fannst þá bíll-
inn í ánni. Var þá hafin vinna
við að grafa hann lausan af
árbotninum í þeirri von að ná
mætti bifreiðinni upp úr ánni.
Ökumaður jeppans og far-
þegar hans voru á feröalagi .um
hálendið er óhappið varð. Mik-
ill ferðamannastraumur er urn
hálendið og fara flestir hjá Sig-
öldu að sögn Halldórs.
— ASt.
Borgarlœknir um hreinlœti matvœlaiðnaðarins:
Ástandið fer
hœgt batnandi
— fyrirtœki kátin kasta jafnvel tonnum af matvœlum
„Ástandið í hreinlætis
málum matvælaiðnaðarins fer
hægt batnandi, þegar litið er
frá ári til árs, en er þó ekki
orðið nógu gott," sagði Skúli
Johnsen borgarlæknir í viðtali
við DB í gær, en tilefni viðtals-
ins við hann var að blaðið
fregnaði að f.vrir stuttu hafi
verið tekið sýni af tiltekinni
matvöru og hafi í því fundizt
ntikið tnagn af svonefndum E
colierlum eða saurgerlum.
Um það sagði hann að þessir
gerlar gtetu verið tvennskonar
og þyrftu því ekki alltaf að vera
hættulegir.
Hann sagði að ítrekað væru
tekin léleg sýni hjá vissum
fyrirtækjum, jafnvel stórum
fyrirtækjum. Þau þyrftu ekki
endilega að vera óneyzluhæf
þótt þau va>ru léleg. en hvað
eftir annað kæmi f.vrir að
fyrirtæki væru látin henda
tnagni af matvöru, jafnvel fleiri
tonnum, og látin þrlfa vel upp
kjötvinnsluaðstöðu sina. Sagði
hann áberaiuh samhengi milli
lélegrar aðstöðu og lélegra
sýna. —G.S.