Vísbending


Vísbending - 18.06.2004, Blaðsíða 3

Vísbending - 18.06.2004, Blaðsíða 3
ISBENDING Að leika sér með þjóðaratkvæði Þorsteinn Siglaugsson hagfræðingur Sú staða sem upp kom með ákvörð- un forseta um að vísa fjölmiðla- lögunum umdeildu til þjóðar- atkvæðis er áhugaverð. Sérstaklega hefur verið athyglivert að fylgjast með viðbrögðum stjórnmálamanna við þess- ari óvæntu stöðu og má með sanni segja að þau hafi um rnargt verið fálmkennd. Það er skiljanlegt. Jafnvel þótt við föllumst á að synj- unarvald forseta hafi ávallt verið til stað- ar hljótum við líka að samþykkja að með beitingu þess nú hefur hann breytt leik- reglunum og um leið valdið því að setja þarf enn frekari reglur. Um þær verður deilt á næstu vikum. Leikj afræðileg greining Leikjafræðin leitast við að skýra ákvarðanatöku einstaklinga og fyrirtækja með því að skoða tilteknar aðstasður og líkleg viðbrögð eins og leik. í leiknum gilda ákveðnar reglur og líkur á ákvörðunum leikenda eru metnar á grunni þeirra. Það svið þar sem leikja- fræðin hefur mest verið notuð er grein- ing á ákvarðanatöku fyrirtækja á fá- keppnismarkaði. Leikjafræðileg greining er gjarna notuð til að skýra og einnig til að styðja við ákvarðanir, til dæmis um fjárfestingar, verðbreytingar og vöru- þróun þar sem samkeppnisaðilar eru nægilega fáir og nægilega þekktir til að tiltölulega auðvelt sé að spá fyrir um hegðun þeirra. En leikjafræði er notuð á mörgum öðrum sviðum og meðal annars hafa margir fræðimenn rannsakað ákvarðanatöku í stjórnmálum með að- stoð hennar. Sú pólitíska staða sem nú er komin upp er áhugavert viðfangsefni leikja- fræði. Hér verður ekki sett fram nein heildstæð greining á henni heldur leitast við að skoða einn þátt undirbúningsins, þá ákvörðun sem taka þarf um lágmarks- þátttöku í fyrirhugaðri þjóðaratkvæða- greiðslu, í ljósi leikjafræðinnar. Fyrst er skoðaður einfaldur leikur sem felur í sér eina ákvörðun eins aðila og síðan flókn- ari leikur þar sem ákvarðanir og ákvörð- unaraðilar eru fleiri. Einfaldurleikur Gerum ráð fyrir að leikendur séu tveir. Annars vegar ríkisstjórnin, hins vegar stjórnarandstaðan. Forsetinn er ekki lengur með í leiknum, hann hefur c Mynd 1. Einfaldur leikur J Mörk of há Ríkisstjórn setur viðmiðunarmörk Mörk hæfileg Meirihluti með Fylgismenn sitja heima Meirihluti á móti Meirihluti á móti Fylgismenn taka þátt Meirihluti með - Lög samþykkt 1,0 Lögum hafnað 0, 1 Lög samþykkt 1,0 Mynd 1: Sé gert ráð fyrir jafnri skiptingu andstæðinga og fylgismanna frumvarps er skynsamlegt að setja of há viðmiðunarmörk. Vegin niðurstaða er þá 1,5 fyrir fylgismenn laganna, en 0 fyrir andstæðinga, annars 0,5 fyrir báða. leikið eina leiknum sem honum stóð til boða. Nokkrir stjórnarþingmenn og ráð- herrar hafa sett fram þá hugmynd að krefjast beri í það minnsta 75% þátttöku í kosningunni, jafnvel meira. Þessu hafa stjómarandstöðuþingmenn tekið illa, að minnsta kosti eftir að þeim gafst ráðrúm til að íhuga málið. Ástæðan er vitanlega sú að þeir óttast að stjórnarflokkar hvetji stuðningsmenn sína til að silja heima. Stillum upp reglunt fyrir þennan leik: 1. Leikendur eru ríkisstjórnin og stjórn- arandstaðan. 2. Ríkisstjórnin tekur ákvörðun um hlut- fallið. 3. Fullkomin óvissa er um afstöðu kjós- enda til laganna. 4. Sé hlutfallið of hátt nægir að stuðn- ingsmenn laganna sitji heima til að þau verði samþykkt. Á mynd 1 sjást mögulegar niður- stöður, annars vegar ef viðmiðunar- mörkin eru of há og hins vegar séu þau hæfileg. Niðurstaðan getur annars veg- ar verið sú að lögin verði samþykkt og þá fær ríkisstjórnin eitt stig, en stjórn- arandstaðan núll. Hins vegar gæti hún verið öfug og þá er niðurstaðan 0,1. Vegin niðurstaða er meðaltal mögulegra niðurstaðna. Þannig fær ríkisstjórnin til dæmis hálft stig séu sett hæfileg mörk og stjórnarandstaðan hálft. Niðurstað- an í þessum leik er sú að skynsamlegra sé fyrir ríkisstjórnina að setja of há (Framhald á síðu 4) c Mynd 2. Flóknari leikur J Takaþátt / Ríkisstjóm virðist bjóða samráð Mörk of há-------Lög samþykkt 1,0 — Mörk hæfileg ----- Lög samþykkt 1, 0 Lög felld 0, 1 Stjórn stendur 1, 0 ---- Stjóm stendur 1, 0 ----- Stjórn stendur 1, 0 Ekki taka þátt- Mörk of há - Mörk hæfileg - - Lög samþykkt 1,0 — — Lög samþykkt 1, 0 Lög felld 0, 1 Stjóm fellur 0,1 Stjóm stendur 1,0 Stjóm stendur 1, 0 R^lS^mVirðil— Mötmæla ekki bjóða samráð Mörk of há-----Lög samþykkt 1,0 -------- Stjórn fellur 0,1 Mörk hæfileg------- Lög samþykkt 1, 0 -------- Stjórn stendur 1,0 Lög felld 0,1 -------- Stjórn fellur 0,1 Mynd 2: Ríkisstjórn hefur val um að bjóða stjórnarandstöðu samráð. Stjórnarandstaða hefur val um að taka þátt í samráði. Ef hún gerir það er besti kostur stjórnarinnar að setja of há viðmiðunarmörk og niðurstaðan er 2,0 fyrir ríkisstjórninni. Hafni stjórnarandstaðan samráði og setji stjórnin of há mörk er niðurstaðan 1,1 en setji hún hæfileg mörk er niðurstaðan 3 fyrir stjórn, en 1 fyrir stjórnarandstöðu. Ef stjórnin virðist ekki bjóða samráð, en setur hæfileg mörk fæst sama niðurstaða. Því er Ijóst að stjórnarandstaðan hlýtur alltaf að hafna samráði, því þannig hámarkar hún líkur sínar. Fyrir stjórnina er skynsamlegast að bjóða eða virðast bjóða samráð og setja hæfileg mörk. 3

x

Vísbending

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísbending
https://timarit.is/publication/281

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.